Lecznicze Właściwości Rdestu Lub Rdestu

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Lekarz przydrożny

W dzieciństwie uwielbiałem leżeć na trawie latem i patrzeć, jak śnieżnobiałe chmury leniwie pełzają po niebie, próbując dostrzec wśród nich jakieś postacie: głowę bajkowego bohatera, smoka lub górskie szczyty.

Od czasu do czasu był rozproszony, obserwując latające ptaki. A potem zauważyłem, że czasami na ścieżce, która przechodziła obok łąki, siadały małe ptaki i dziobały coś tam w zaroślach traw z małymi listkami rozrzuconymi wzdłuż jej krawędzi.

Później zobaczyłem, że tę trawę dziobały wiejskie kury wypuszczone na ulicę. Nie wiedziałem, jak nazywa się to zioło, ale pamiętałem, że jego liście miały słodki smak, a chodzenie po nim boso było bardzo przyjemne, ponieważ łaskotało nogi giętkimi gałęziami.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

O tym, że ta trawa jest ptasim alpinistą, dowiedziałem się znacznie później. Teraz rozumiem, że ptaki zjadały albo jego słodkie liście, albo nasiona dojrzałe po kwitnieniu. I być może nawet traktowano je tymi liśćmi: teraz wiem również, że rdest ptasi jest bardzo przydatną rośliną leczniczą i od dawna jest stosowany w medycynie ludowej.

Cechy kultury

Wtedy pomyślałem, że roślina pełzająca po drogach i ścieżkach jest byliną, ponieważ raz po raz odradzała się wiosną w tych samych miejscach, w których rosła zeszłego lata. Okazało się, że jest jednoroczna, po prostu bardzo plenna i przerażająca - bardzo szybko rozrzuca nasiona i kiełkuje - szybko i aktywnie - a także szybko odbudowuje uszkodzone pędy. To determinuje jego główną popularną nazwę - rdestowiec.

Ogólnie rzecz biorąc, rdest ptasi ma wiele innych popularnych nazw - najczęściej używa się już nazwanej nazwy - rdestowiec, często nazywany jest również gryką ptasią, mrówką, w różnych miejscach są też nazwy.

Ptak góralski (Polygonum aviculare) to pełzająca po ziemi roślina jednoroczna należąca do rodziny gryczanych. Jego łodygi są silnie rozgałęzione, na ubogiej glebie gałązki wznoszą się do wysokości 10 cm, ale na glebach żyznych, szczególnie o dobrej wilgotności, łodygi rdestu rosną pionowo do pół metra lub więcej, na nich soczyste, jasne liście. Są eliptyczne, na glebach ubogich nie są zbyt duże, do 1 cm, a na glebach żyznych mogą osiągać długość kilku centymetrów. W kątach liści małe biało-zielone kwiaty są umieszczone w pęczkach. Rdest zaczyna kwitnąć wiosną i trwa do jesieni.

Roślinę tę można spotkać wszędzie, ale częściej rzuca się ona w oczy przy drogach i ścieżkach (dlatego w niektórych miejscach nazywana jest nawet babką), wzdłuż brzegów strumieni i rzek, na pustkowiach, w pobliżu zabudowań. W mieście czasami wypuszcza swoje łodygi nawet na nawierzchniach betonowych lub asfaltowych.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Lecznicze właściwości rdestu

Oczywiście nikt nie będzie polecał zbierania surowców leczniczych na asfalcie lub po hałaśliwych drogach - trawę góralskiego ptaka. Należy to zrobić z dala od zanieczyszczających przedsiębiorstw, zadymionych i zakurzonych dróg, najlepiej wzdłuż leśnych i polnych ścieżek i dróg, na brzegach i brzegach strumieni.

Eksperci zalecają zbieranie rdestu podczas kwitnienia przy suchej pogodzie. Po zakończeniu kwitnienia łodygi rośliny stają się twarde. Zebraną trawę suszy się w przewiewnym miejscu lub pod markizami, rozprowadzając na czystej szmatce cienką warstwą. Gotowe surowce można przechowywać do trzech lat.

Właściwości lecznicze rdestu zostały dostrzeżone przez ludzi od dawna i stosowały je jako środek hemostatyczny, przeciwzapalny, moczopędny, przeciw robakom. Preparaty z tej rośliny przyspieszają gojenie się ran, zwiększają odporność, szybkość krzepnięcia krwi oraz umiarkowanie obniżają ciśnienie krwi.

Naukowcy wykazali, że rdestowiec zawiera rozpuszczalne związki kwasu krzemowego, które zapobiegają tworzeniu się kamieni nerkowych.

Okazało się, że oprócz kwasu krzemowego zioło to zawiera także inne przydatne substancje - kwas askorbinowy, flawonoidy, karoten, goryczkę, śluz, garbniki i olejki eteryczne, które decydują o jego właściwościach leczniczych.

W medycynie ludowej zioło to w postaci naparów i wywarów stosuje się w przewlekłych chorobach dróg moczowych. Podobnie jak dziurawiec, rdestowiec pomaga przy zaburzeniach metabolizmu mineralnego. Ma szerokie zastosowanie w chorobach nerek (kamicy moczowej) - pomaga usprawnić pracę nerek, usuwa nadmiar soli, przy kamieniach w woreczku żółciowym, chorobach wątroby, nieżytach żołądka, chorobach trzustki, biegunkach i czerwonce, działa ściągająco. Zioło jest częścią herbaty oczyszczającej krew.

Na zewnątrz bulion z rdestu jest stosowany w leczeniu długich nie gojących się ran, wrzodów, ropni.

Jak tradycyjni uzdrowiciele przygotowują swoje lekarstwa?

Napar z rdestu

Jest stosowany w leczeniu kamieni nerkowych, ponieważ pomaga zmniejszyć rozmiar kamieni nerkowych. Oddziałuje na nie kwas krzemowy, który jest częścią zioła. Stopniowo je niszczy. W tym celu 3 łyżki suchego ziela zalać 1 szklanką wrzącej wody (200 ml), przykryć pojemnik pokrywką i wstawić do kąpieli wodnej na 15 minut. Następnie ostudź powstały napar przez godzinę i odcedź. Doprowadź objętość do oryginału zimną przegotowaną wodą.

Weź podgrzany napar trzy razy dziennie na 1/3 filiżanki.

Do leczenia nieżytu żołądka, wrzodów żołądka i dwunastnicy, krwawień hemoroidalnych, przygotowują również własny wlew.

Aby to zrobić, trzy łyżki ziół umieszcza się w emaliowanym pojemniku i wlewa do szklanki wrzącej wody (200 ml). Ciecz ogrzewa się w łaźni wodnej przez kwadrans, a następnie nalega na 45 minut. Następnie napar jest filtrowany, a objętość jest doprowadzana do oryginału. Weź 1/3 szklanki naparu trzy razy dziennie 15-20 minut przed posiłkiem.

Wywar z góralskich ziół

Rosół przyjmuje się z ogólną słabością, aby wzmocnić organizm.

Przygotowuje się go z 10 g suchego ziela rdestu, które zalewamy dwiema szklankami wody (400 ml) i podgrzewamy przez 15 minut we wrzącej łaźni wodnej. Powstały bulion jest podawany w infuzji przez 10 minut, filtrowany i pity jak herbata.

Bulion z rdestu jest również używany do użytku zewnętrznego. Płyn w postaci okładów lub tamponów nakłada się na nie gojące się rany, owrzodzenia, guzy, ropnie, siniaki, czyraki.

Ptak alpinista ma pewne przeciwwskazania. Jego preparatów nie powinny przyjmować kobiety w ciąży, a także osoby ze zwiększoną krzepliwością krwi, z zakrzepicą, zakrzepowym zapaleniem żył, a także osoby po zawale serca lub udarze. Odwary i napary z rdestu nie są zalecane również przy zaostrzeniach kamicy nerkowej i nerkowej oraz przy zapaleniach pęcherza. Ogólnie rzecz biorąc, nie będzie to zbyteczne, jeśli skonsultujesz się z lekarzem przed użyciem narkotyków zgodnie z ludowymi przepisami.

E. Valentinov