Kwiaty Na Obrazach Eleanor Shcheglova

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Cicha poezja kwiatów

Bukiet Ai-Petrinsky

Eleanor Shcheglova mieszka w Jałcie. W 1976 roku ukończyła Symferopolską Szkołę Artystyczną, w 1984 - w Kijowskim Instytucie Sztuki na wydziale malarstwa monumentalnego. Ale długo nie była monumentalistką, pociągnęła ją płótno, kwiaty stały się jej ulubioną naturą.

Szczęśliwy wypadek przyniósł mnie i Eli. Odpoczywając na Krymie, trafiłem z nią na jedną z rodzinnych biesiad.

I bardzo szybko, pośród hałasu ogólnej rozmowy, usłyszałem, jak ktoś zwraca się do mnie: „Czy chciałbyś zobaczyć moją pracę?” Nigdy nie odmawiałem takich ofert i pytałem tylko: „Kiedy?” „Teraz” - powiedziała Elya - „Mieszkam na ulicy Sadovaya, jest bardzo blisko”.

Poradnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Asters

Zafascynowany i oczarowany byłem pierwszym obrazem - „Astry”. Puszystość granicząca z przewiewnością, umiejętnie dobrane tło - przezroczysta koronkowa firanka - stworzyły uczucie kołyszącej się, dzwoniącej, ciepłej bryzy.

Nie odszedłem jeszcze od dyskretnego uroku astry, a Elya już otwierała paradę wykwintnych, luksusowych róż. I pokazując zdjęcie po zdjęciu, powiedziała: „Róże to moje ulubione kwiaty, są kobiece i piękne. Szczególnie kocham róże pnące”.

Widziałem w życiu mnóstwo ręczników z królową kwiatów. Ale obrazy Eliny były inne. O co chodzi, jakoś nie od razu zrozumiałem, dopóki nie usłyszałem odpowiedzi na moje jeszcze nie zadane pytanie: „Bo tu na Krymie jest takie przejrzyste powietrze i światło”, a nie mogąc się powstrzymać, kontynuowałem: „ … i wspaniały gust utalentowanego artysty”.

Lato

W pewnym momencie wydało mi się, że jestem tak przytłoczony wrażeniami, że nie będę już w stanie odbierać kolejnych zdjęć jako emocjonalnych, a ich „stos” był spory.

A potem Elya wystawiła „Martwą naturę z samowarem”. Oszałamiająca feeria kolorów i niespodziewane skojarzenia z Little Dutch. Pewnego razu pojechałem specjalnie do Leningradu, żeby obejrzeć ich wspaniałe martwe natury w Ermitażu w świetle jasnego, zimnego kwietniowego słońca. Widziałem ich w wysokich, ponurych korytarzach amsterdamskich galerii.

Malarstwo Eliny miało tę samą bogatą kompozycję, zaskakująco zbliżoną do tradycji dawnych mistrzów, malowanych zimno-błyszczących naczyń, które doskonale komponowały się z jasnym, gorącym jesiennym bukietem i owocami gorącego południa. I odniosłem wrażenie, że znowu spotkałem moich ukochanych małych Holendrów, ale teraz - w otulającym aksamicie krymskiej jesieni.

A tymczasem Elya wystawia nowy obraz - „Bukiet Ai-Petrinsky” - i mówi, że uwielbia malować polne kwiaty, bo widzi w nich naturalność doprowadzoną do absolutu. I patrząc na kwiaty, które namalowała, ja, botanik, po raz pierwszy nasyciłem się głębokim znaczeniem tego, co zostało powiedziane, i żałuję, że wcześniej tego nie czułem, nie zauważyłem tego.

Tablica ogłoszeń

Kocięta sprzedam Szczenięta sprzedam Konie sprzedam

Róża pnąca

Ten bukiet z gór Ai-Petrinsky jest mi szczególnie bliski. Pewnego razu razem z moją przyjaciółką, wspaniałą botanikiem krymskim Walentyną Michajłowną Kosych, szukaliśmy rzadkich gatunków roślin w górach Krymu i zauważyliśmy pospolite.

Byliśmy w Ai-Petrinskaya Yayla nie raz. A teraz, patrząc na ten bukiet, w którym pięknie wypisane są najdrobniejsze szczegóły charakteryzujące botaniczne gatunki roślin, z bólem wspominam nasze wyprawy botaniczne iz radością rozpoznaję każdy z kwiatów.

Oto niebiesko-fioletowe sułtany powszechnego w Rosji siniaka, łatwo rozpoznawalne chabry, rumianki, wdzięczne loki lucerny. Po lewej stronie bukietu więcej mieszkańców samych tylko gór krymskich: średniej wielkości żółte kwiaty słonecznika, różowe krymskiej Veronica, a na całym zdjęciu fioletowe kulki dzikiej cebuli górskiej.

Artysta Eleonora Shcheglova

Eli łączy fotograficzną dokładność w przedstawianiu kolorów z utalentowaną konstrukcją obrazu na zaskakująco harmonijnym połączeniu relacji kolorystycznych.

Tę jasną indywidualność jej twórczości widać we wszystkich jej pracach. I może dlatego tak genialnie udaje jej się utrzymać na płótnach nastrój piękna i szczęścia słonecznego dnia.

Przybędę do El więcej niż raz. Przyjadę sam iz przyjaciółmi - pracownikami Ogrodu Botanicznego Nikitskiego. A na pamiątkę pikantnych zapachów górskich ziół, ku pamięci Krymu, młodzieży, przyjaciół, zabiorę ze sobą do Moskwy Bukiet Ai-Petrinsky'ego. A także, nie ufając pamięci, napiszę słowa Eliny: „Maluję kwiaty, bo zawsze są piękne, mają dużo życia, zawsze są inne, radosne, bardzo malownicze, znajduję w nich cichą, jasną poezję."