Gdzie Znaleźć Karaś

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Akademia wędkarska

Prawdopodobnie znane wyrażenie „Leniwy jak karaś” wywodzi się ze sposobu życia karasia. Albo jeszcze bardziej znane powiedzenie: „Dlatego szczupak jest w morzu (rzece), aby karaś nie drzemał”. Nie wiem, jak długo istnieje to powiedzenie, ale jest albo nieaktualne, albo początkowo błędne.

Pływając z maską i fajką w różnych akwenach miałem okazję obserwować życie karasia. I oczywiście wyciągnął pewne wnioski.

Po pierwsze, ta ryba dobrze wie, kto jest dla niej naprawdę niebezpieczny, dlatego prawie stale trzyma się w pobliżu zarośli roślin wodnych, starając się od nich nie oddalać.

Po drugie, nawet szperając w mule, czy badając zarośla traw, ryba ani na chwilę nie traci czujności. Przy najmniejszym podejrzeniu - fala ogona - tworzy się mętne zmętnienie i … karaś zniknął! Kiedyś byłem świadkiem, jak jakimś cudem odkrył szczupaka, który był za zakrętem, pięć metrów od niego. I natychmiast rzucił się w gęstwinę trawy.

Po trzecie, nawet stojąc w bezruchu (przyjmiemy, że „drzemie”) karaś wspina się w tak nieprzejezdną dżunglę, że żaden drapieżnik się go nie boi. Dlatego odpowiedzialnie oświadczam: karaś nigdy nie śpi, jest zawsze czujny, gotowy w każdej chwili zniknąć. Jest czujny nawet wtedy, gdy w zbiorniku nie ma drapieżników.

Jeśli chodzi o wyrażenie „leniwy jak karaś”, proponuję zastąpić je bardziej prostym: „Leniwy, ale sprytny - jest w nim dużo mądrości”.

Dlatego opierając się na takim rybim stylu życia, można wyciągnąć inny wniosek: to na skraju trawiastej dżungli wypatrywać tłustego karasia. Często jego lokalizację można określić nawet z brzegu. Oczywiste jest, że nie sam karaś, ale bąbelki, które pojedynczo wyrywają się z wody i bezszelestnie pękają na powierzchni. To tylko dowód na pracę braci karassinów.

Gdy tylko jakiś karaś, zakopany w mule, poruszy się, te bąbelki natychmiast pojawiają się na powierzchni wody. A im większy karaś, tym silniej będzie mieszał muł, szukając smacznego jedzenia, tym większe będą bąbelki. Co więcej, spostrzegawczy wędkarz może od razu określić nie tylko rodzaj bąbelków, ale także przybliżony kierunek ruchu ryby.

Pozostaje tylko zarzucić haczyk z przynętą nieco dalej niż miejsce, w którym pojawiły się bąbelki, a następnie po cichu przeciągnąć linkę we właściwe miejsce. A jeśli wędkarz zgadł dobrze, to z reguły ugryzienie będzie natychmiastowe. A jeśli nie, należy ponownie rzucić wędkę i ponownie przeciągnąć żyłkę we właściwe miejsce. Co więcej, musimy próbować wykonywać te manipulacje po cichu. A jeśli tym razem nie ma brania, musisz zmienić przynętę.

Praktyka pokazuje, że za idealne miejsce do połowu karasia można uznać obszar, w którym bezpośrednio za trawami (uruta, ożypałka, trzcina, elodea) następuje gwałtowny spadek głębokości 1,5-2 metrów. To tutaj karaś próbuje pozostać. Przede wszystkim szczególnie duże okazy. Jednak nawet znajomość miejsc występowania karasia nie gwarantuje wędkarzowi hojnego połowu.

Złapanie dorosłego karasia nie jest łatwe. Płytka woda, ciężka mulista gleba, nieprzenikniona ściana glonów, sytość pożywieniem, którego w tym miejscu jest pod dostatkiem - wszystko to komplikuje złapanie i zabawę karasia. Komplikuje to łowienie tej ryby i jej selektywność.

Są stawy, w których duże karaśy łowi się tylko w nocy, a na jego końcu są też takie, w których dziobią krótko: przed i po tarle. Są tam duże jeziora i stawy, w których obficie występuje karaś, ale z nieznanych powodów nie przyjmuje przynęty. Co sprawia, że łowienie tej ryby jest całkowicie nieskuteczne.

Ja też miałem podobny przypadek … Kiedyś łowiłem ryby na jeziorze na Przesmyku Karelskim. Ile razy z brzegu iz łodzi widziałem (i nie tylko ja!), Jak karaś „orze” powierzchnię wody, a nawet ich płetwy wystają z wody, mieszają glony lub kręcą żywym lejem. Jednym słowem wszystko świadczyło o tym, że były karaśy. Ale gryź - nie. I żadne sztuczki doświadczonych, doświadczonych cieśli karaśów nie mogły pomóc. Ryba po prostu tego nie przyjęła. Ale są pewne ogólne powody, które powodują niechęć lokalnych karaśów do połknięcia jakiejkolwiek przynęty. Nie ma skutku bez przyczyny.

Podam jeszcze jeden żywy przykład … Mój stały towarzysz wędrówek wędkarskich, Aleksander Rykow, zeszłego lata podczas wakacji na Białorusi łowił karaś na jeziorze w obwodzie witebskim. Według niego, w pierwszej części wakacji odniósł duży sukces w łowieniu ciężkich karaśów (ugryzienie zbiegło się z kłoszem żyta). W drugiej części (z czasem) mimo wszelkich starań wyłowił tylko trzy.

Ponadto nikt nie wie na pewno, jak zachowa się karaś, gdy zmieni się pogoda. Na przykład, gdy zbliża się zimny trzask lub odwrotnie, gdy nadchodzi upał. Z gwałtownym spadkiem lub wzrostem ciśnienia atmosferycznego, ze zmianą kierunku wiatru, z nadejściem pochmurnej lub bezchmurnej pogody. Kiedy pytasz o to rybaków, otrzymujesz taką niespójność w odpowiedziach, które pojawiają się mimowolnie: ilu rybaków, tyle opinii.

Alexander Nosov

Zdjęcie: Ivan Rubtsov