Koper: Technika Rolnicza, Odmiany, Przechowywanie

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Jak zapewnić rodzinie pachnący koperek na cały rok

O czym ja mówię? Oczywiście o nas wszystkim znajomym koperku, który każdy chciałby mieć na stole przez cały rok. Niestety, w praktyce wszystko okazuje się nie do końca takie proste. Na rynku niektóre babcie zaczynają aktywnie handlować koperkiem już pod koniec maja, a mają puszysty i pachnący koperek - nie można oderwać wzroku!

Jednocześnie w wielu ogrodach warzywnych koperek wciąż rośnie (i rzadko, rzadko, jakby w ogóle go nie wysiewano), a później nie tworzy pożądanej luksusowej zieleni, szybko zmieniając się w kolor. Takiego koperku nie można dodawać ani do sałatki, ani do gotowanych ziemniaków - nadaje się tylko do solenia.

O co tu chodzi? A faktem jest, że pomimo całej bezpretensjonalności tej przyprawy istnieje kilka sztuczek, bez których nie można uzyskać puszystego, delikatnego i pachnącego kopru.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

O niektórych sztuczkach koperkowej technologii rolniczej

Chodzi o to, że nie można obejść się bez szklarni lub szklarni na biopaliwie, aby uzyskać bujną i wczesną zieleninę koperku. Ale to nie jedyna sztuczka. Ważna jest także wysoka żyzność gleby, regularne podlewanie, stopień doświetlenia oraz dobór odmiany. Oczywiście szklarnia nie jest przeznaczona do uprawy kopru, ale wczesną wiosną nadal można ją wykorzystać tylko do uzyskiwania zieleni i sadzonek odpornych na zimno, dlatego rozsądnie byłoby przeznaczyć część powierzchni na koperek.

Co więcej, na przykład ogórki bardzo dobrze radzą sobie z koperkiem (chociaż nie znoszą wielu innych aromatycznych ziół, więc mogą przez chwilę współistnieć. Nawiasem mówiąc, to koperek szklarniowy (mówimy o wczesnej wiośnie) który rośnie delikatniej, podczas gdy koperek z otwartych przestrzeni może być bardziej szorstki, jeśli nie będzie go trzymać pod materiałem okrywającym.

Jeśli chodzi o wykorzystanie biopaliwa, naprawdę potrzebujemy go przy uprawie warzyw. Po pierwsze, bez takiego ogrzewania szklarni (inne metody ogrzewania są drogie i wielu na to nie stać) wczesne sadzenie roślin ciepłolubnych będzie niebezpieczne. Po drugie, nie będzie można wykorzystać szklarni do uzyskania wczesnych wiosennych zbiorów - rośliny po prostu nie będą miały czasu na wzrost, bo trzeba je będzie później zasiać. Po trzecie, nowa gleba szklarniowa musi być jeszcze na czymś uformowana, ponieważ stara gleba (przynajmniej jej górna warstwa) musi zostać usunięta z powodu obecności w niej patogenów różnego rodzaju chorób. Łatwiej jest uformować nową glebę opartą na różnorodnej materii organicznej - częściowo układanej jesienią, częściowo dodawanej wiosną.

Podczas układania biopaliw należy pamiętać, że warstwa świeżego obornika musi znajdować się na wystarczająco dużej głębokości, w przeciwnym razie koperek będzie zawierał azotany, a nawet odmówi wzrostu i żółknie. Oczywiste jest, że jest to ważne nie tylko dla kopru, ale także dla roślin ciepłolubnych, które później sadzi się w szklarni.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Wierzchnia warstwa grzbietów szklarniowych powinna być bardzo plenna i obojętna pod względem kwasowości - przy niedostatecznym odżywieniu koperek słabo rośnie, natychmiast staje się twardy i zmienia kolor.

Jeśli chodzi o wilgotność gleby, koperek jest pod tym względem bardzo wymagający (szczególnie w pierwszych trzech tygodniach rozwoju) - przy braku wilgoci jego liście stają się drobne, gruboziarniste, a tym samym obniżają plon i jakość produktu. Koper jest również wybredny pod względem poziomu naświetlenia, ponieważ jest bardzo światłolubny - rośnie i słabo rozwija się w zacienionych miejscach, szybko się rozciąga i układa, a jednocześnie staje się mniej aromatyczny.

Ponadto stopień miękkości i puszystości zieleniny koperkowej zależy od odmiany - w tej chwili w sprzedaży są tak zwane silnie liściaste, a nawet krzewiaste odmiany kopru, które są znacznie bardziej krzaczaste niż tradycyjne odmiany (czyli Gribovsky i Lesnogorodsky). Co więcej, takie odmiany później wyrzucają strzały kwiatowe (ponieważ nie mają tak wyraźnej reakcji na wydłużające się godziny dzienne), co zapewnia dłuższy okres spożywania świeżych ziół. Pod względem pozyskiwania zieleni bardziej obiecujący jest koperek krzewiasty (odmiany Buyan, Salut, Alligator, Richelieu itp.).

Krzak ma grubszy i mocniejszy krzew z podstawą 5-6 blisko rozstawionych międzywęźli (a nie jak zwykle 1-2) i tworzy boczne pędy, które wyrastają z zatok. Dzięki temu możliwe jest zbieranie zieleni z odmian krzewów przez dłuższy czas. Najpierw konsumuje się zielenie uzyskane w wyniku przerzedzania. Następnie liście są odcinane, gdy rosną, zaczynając od niższego poziomu i stopniowo przechodząc do liści pędów bocznych. I dopiero na początku kwitnienia krzew jest całkowicie odcięty.

Nawiasem mówiąc, aby zaoszczędzić pieniądze (jeśli zasiejesz dużo kopru), możesz samodzielnie wyhodować rodzaj kopru krzewiastego, krzyżując koper z zakupionych nasion odmian krzewu z koprem uprawianym na Twojej stronie. Osobiście zrobiłem to dziesięć lat temu. W rzeczywistości oczywiście efektem końcowym nie jest prawdziwy krzew, ale skrzyżowanie zwykłego i krzewiastego kopru. Na przykład w moim przypadku koperek wyszedł z aktywnie uformowanymi pędami bocznymi i 3-4 blisko rozmieszczonymi międzywęźlami, ale to też nie jest złe, ponieważ oszczędności na nasionach są imponujące. Oczywiście każdy czytelnik powie mi, że rozsądniej byłoby obejść się bez krzyżowania, zbierając nasiona z elitarnego kopru. Niestety, ten problem nie działa na Uralu, ponieważ krzewy kopru tworzą nasiona później niż zwykle - w rezultacie po prostu nie mają czasu na dojrzewanie.

Przenośnik koperkowy

Aby od wiosny do jesieni mieć na stole pachnące i bogate w witaminy i olejki eteryczne koperkowe warzywa, należy je siać wiele razy w ciągu sezonu iw różnych odmianach. Pierwsze uprawy wysiewa się w szklarni lub szklarni. W tym przypadku na przykład zasiewam część szacowanych powierzchni nasionami suchymi, a część nasionami kiełkującymi.

W rzeczywistości kiełkowanie pozwala przyspieszyć zbiory o około kilka tygodni, ponieważ odbywa się w domu w temperaturze 20 … 22 ° C. Aby to zrobić, około połowy kwietnia (tydzień przed spodziewanym siewem) należy zwilżyć zwykłe trociny i rozłożyć cienką warstwą (około pół centymetra) w niskich pojemnikach. Następnie rozsyp nasiona na warstwie trocin i przykryj kolejną warstwą trocin o tej samej grubości.

Następnie pojemniki umieszcza się w lekko otwartych plastikowych torbach. Po około tygodniu nasiona zaczynają się wykluwać i pojawiają się białe korzenie. Następnie natychmiast przystępują do siewu, równomiernie rozrzucając nasiona kopru wraz z trocinami na wyznaczony obszar szklarni, a następnie posypując uprawy cienką warstwą gleby.

Następnie grzbiety są aktywnie podlewane i przykrywane warstwą cienkiego materiału pokrywającego, układanego bezpośrednio na glebie. Ponadto w szklarni są instalowane mini szklarnie, pokryte folią lub grubym materiałem pokrywającym. A na otwartym terenie koperek wysiewa się kilka razy - po raz pierwszy - przed zimą, a następnie kilka razy wiosną i latem, od maja do początku sierpnia. Jeśli sam hodujesz nasiona na miejscu, siew zimowy zwykle nie jest wymagany, ponieważ koperek wyhodowany na miejscu z samosiewu będzie więcej niż wystarczający.

Oczywiście opcja samosiewu nie będzie odpowiednia dla wszystkich, ponieważ koperek jest wysiewany według własnego uznania - w rezultacie gdzieś później będzie musiał zostać usunięty nawet na etapie kiełkowania, a jeśli zostanie pozostawiony ostrożniej pielenie grzbietów, ponieważ będziesz musiał uważać nie tylko na sadzonki głównych upraw, ale także na koper. Ponadto rozsypane nasiona zostaną zniszczone, jeśli grzbiety zostaną wykopane wiosną, co robi wielu ogrodników (dla mnie to już nie ma znaczenia, ponieważ nie wykopuję grzbietów, a tylko poluzowuję je jesienią za pomocą nóż płaski).

Nawiasem mówiąc, możesz siać nasiona wykiełkowane w trocinach na otwartym terenie - pozwoli to uzyskać zbiory nie tylko wcześniej, ale także w większej objętości, ponieważ procent kiełkujących nasion będzie wyższy. Na wczesnym etapie rozsądniej jest trzymać uprawy pod materiałem okrywającym, co zmniejszy aktywność nawadniania i wyeliminuje konieczne rozluźnienie gleby. Ponadto koperek tworzy delikatniejsze zielenie pod materiałem pokrywającym.

Jak zachować koperek do wykorzystania w przyszłości

Ponieważ sezon siewny w naszym kraju nie różni się czasem trwania, a kupowanie kopru zimą (choć można go bez problemu znaleźć w supermarketach o każdej porze roku) nie jest zbyt dobre dla zdrowia i portfela, to trzeba zrób zapasy kopru na zimę.

Najlepiej zamrozić go w specjalnej komorze zamrażarki. Aby to zrobić, trawę należy umyć, wysuszyć (wygodniej na arkuszu złożonym w kilka warstw) i drobno posiekać, a następnie umieścić w workach i zamrozić. Nie możesz zamrozić surowej trawy (czyli nie suszonej), ponieważ zamarznie, a wtedy bardzo trudno będzie wylać wymaganą ilość przyprawy z torby. Zimą w razie potrzeby wyjmujesz taką torbę z trawą, bierzesz z niej wymaganą ilość zieleni (tutaj nie ma problemów, ponieważ przy odpowiednim przygotowaniu zawartość torby nie jest solidnym monolitem, ale idealnie się kruszy) i natychmiast włóż go z powrotem do zamrażarki.

To mrożone zioło można dodawać nie tylko do dań gorących (gotowanych, duszonych itp.), Ale także do sałatek. Wielokrotne zamrażanie rozmrożonych warzyw jest niedopuszczalne, podobnie jak rozmrożonej trawy nie można przechowywać - staje się wodnista, miękka i traci większość smaku i aromatu.

Jeśli wielkość zamrażarki nie pozwoli ci zapewnić sobie mrożonego kopru na cały sezon jesienno-zimowo-wiosenny, będziesz musiał skorzystać z suszenia. Koper należy suszyć gdzieś w cieniu, w przeciągu. Następnie wysuszone pędy należy najpierw pokroić, a następnie zmielić w dwóch etapach: najpierw w maszynce do mięsa, a następnie - w maszynce do kawy. W tym przypadku otrzymasz proszek koperkowy, który od dawna oferowany jest przez wydajne firmy pod różnymi nazwami - zarówno jako przyprawa, jak i jako suplement diety.

To prawda, musisz pamiętać, że mielenie trawy jest możliwe tylko wtedy, gdy jest idealnie wysuszona, w przeciwnym razie trawa będzie stale wciskana w maszynce do mięsa i zepsuje dużo twojej krwi. Dlatego koperek trzymam przez pół miesiąca w domu w płóciennej torbie (w ciemności) z włączonym ogrzewaniem, a dopiero potem zaczynam go przetwarzać. Teoretycznie nadal istnieje wariant solenia koperku, ale moim zdaniem jest to najbardziej niefortunny sposób jego utrwalenia, gdyż użycie kopru solonego jest ograniczone - tak naprawdę są to tylko dania gorące (głównie zupy).