Zaburzenia Hormonalne U Psów I Kotów

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Dziś naszym gościem jest specjalista w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej, nauczyciel Wydziału Biochemii Akademii Weterynaryjnej Wasiljewa Swietłana Władimirowna. Jako jedna z pierwszych w naszym mieście rozpoczęła studia z zakresu endokrynologii weterynaryjnej i rozwoju algorytmów diagnostycznych, jest autorką 15 prac naukowych z tego zakresu. Tematem naszej rozmowy są zaburzenia hormonalne u małych zwierząt.

-Svetlana Vladimirovna, czy psy i koty naprawdę mają zaburzenia hormonalne, tak jak ludzie?

-Tak, nie jest to zaskakujące: wszystkie ssaki mają gruczoły dokrewne, które działają na tej samej zasadzie co ludzie i wydzielają hormony. U zwierząt wykryto i opisano wiele chorób endokrynologicznych.

-Dlaczego zaczęli o tym rozmawiać właśnie teraz? Wydaje się, że wcześniej zwierzęta nie cierpiały na takie choroby.

-W rzeczywistości te choroby istniały zawsze. Jednak praktycznie nie byli wcześniej zarejestrowani. Brakowało wiedzy, doświadczenia, w mieście było znacznie mniej zwierząt. Rzeczywiście, ostatnio weterynarze zdali sobie sprawę, że konieczne jest nauczenie się diagnozowania i leczenia chorób hormonalnych. Badania naukowe w tym kierunku od wielu lat prowadzone są za granicą.

-Jakie są najczęstsze choroby endokrynologiczne?

- Z własnych badań mogę stwierdzić, że u psów najczęściej występuje niedoczynność tarczycy, zespół Cushinga, moczówka prosta, cukrzyca typu 1, zespół policystycznych jajników. U kotów zaburzenia hormonalne są na ogół mniej powszechne niż u psów, ale główną rolę odgrywa cukrzyca insulinoniezależna.

-Jak się manifestują?

- Faktem jest, że każda choroba ma określony kompleks objawów. Wiele zależy od wieku procesu, od indywidualnych cech organizmu. Ale każdy właściciel powinien znać główne cechy, dla których wskazane jest badanie endokrynologiczne. Jest to wzrost pragnienia i oddawania moczu, zmiana apetytu, otyłość lub utrata masy ciała. Przy wielu zaburzeniach hormonalnych pojawiają się ogniska łysienia, często skóra ciemnieje, pogarsza się jakość sierści. Z reguły objawy te rozwijają się mniej więcej przez długi czas, choroba ma przebieg przewlekły.

-Czy mogą istnieć wrodzone choroby hormonalne?

-Oczywiście. W takich przypadkach wzrost i rozwój zwierzęcia jest zwykle opóźniony i często rozwija się krzywica.

- Dlaczego te choroby są niebezpieczne?

-Są niebezpieczne, ponieważ powodują znaczne zakłócenia procesów metabolicznych w organizmie, pogarszają pracę narządów i układów, zwłaszcza układu sercowo-naczyniowego. Czasami choroba rozwija się w wyniku guza gruczołu dokrewnego.

- Czy te choroby są uleczalne?

- Choroby, którym towarzyszy zmniejszenie wydzielania hormonów, dobrze reagują na terapię zastępczą. Trudniejsze do leczenia zespoły nadczynności gruczołów dokrewnych, zwłaszcza nowotwory.

- Co byście poradzili czytelnikom, którzy znajdują takie znaki w swoich pupilach?

-Obowiązkowe jest kompleksowe badanie. Aby postawić diagnozę, lekarz musi zbadać zwierzę, przeanalizować wszystkie informacje o rozwoju choroby. Przede wszystkim niezbędna jest diagnostyka laboratoryjna, w tym biochemiczne, kliniczne badania krwi, a także oznaczenie stężenia hormonów we krwi. W niektórych przypadkach może być wymagane badanie moczu, zeskrobanie skóry i USG gruczołów dokrewnych. Badanie można wykonać w laboratorium kliniczno-biochemicznym Akademii Medycyny Weterynaryjnej.

Laboratorium znajduje się przy ul. Budynek Chernigovskaya 5 w budynku sali operacyjnej. Aby uzyskać więcej informacji, zadzwoń pod numer 388-30-51.

- I ostatnie pytanie: czy po postawieniu diagnozy pacjenci mogą skorzystać z konsultacji?

-Tak, po odpowiednim kompleksowym badaniu możemy wydać opinię i przepisać przebieg leczenia.

-Dziękuję za ciekawe i ważne informacje.