Robaki U Psów I Kotów, Klasyfikacja I Metody Radzenia Sobie Z Nimi

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Dlaczego nie zobaczyć i nie usłyszeć wystarczająco dużo podczas pracy w aptece lub przychodni! Któregoś dnia stoję przy kasie, nikogo nie ma, cieszę się z krótkiej przerwy.

Przychodzi pani ze stałych klientów i prosi, żeby zobaczyć, jakie robaki wydał jej pies z biegunką. Próbuję się usprawiedliwić tym, że po pierwsze bez specjalnego sprzętu nadal nie mogę określić gatunku, tylko robaki płaskie lub okrągłe, a po drugie nie ma to znaczenia, bo współczesne weterynaryjne leki przeciwrobacze działają na oba inne. Pani nalega i przynosi robaki w słoiku.

No cóż, zasłużyła na te moje krzyki:

- Och! Jak słodko! Spójrz na tę charakterystyczną „odciętą” głowę! Ale - widzisz? Widzieć? - podstawy oka! Jak słodko! Tak, to wcale nie są robaki! To twój pies zjadał zgniłe rzeczy razem z larwami much!

Za ten wyczyn pracy zostałem nagrodzony pakietem wędzonych kiełbas i dziecięcym mikroskopem LOMO.

Na tym przykładzie możemy upewnić się, że ten problem jest istotny i interesujący. To radość lekarzy, bo zainteresowanie właścicieli zwierząt chorobami ich czworonogów jest gwarancją, że zwierzęta będą odpowiednio pielęgnowane, zaszczepione, podane leki przeciwrobacze i tak dalej. Oznacza to, że lekarze będą mieli mniej problemów i mniej pracy.

A więc o robakach. Koledzy mogą mi zarzucić, że używam niepoprawnych, codziennych terminów. Oczywiście słuszne jest stwierdzenie, że nie robaki, ale robaki, a nie leki przeciw robakom, ale środki przeciwrobacze, ale … Magazyn czytają nie parazytolodzy, ale zwykli ludzie. Napiszę w taki sposób, aby były zrozumiałe.

Co nas interesuje w przypadku tych szkodliwych robaków? Po pierwsze, w jaki sposób zagrażają naszym zwierzakom i nam, po drugie, jak można się nimi zarazić (a do tego trzeba znać cykl rozwojowy robaków), a po trzecie, jak pozbyć się tych szkodliwych towarzyszy życia bez krzywdzenie twojego zwierzaka. Cóż, porozmawiajmy o tym.

Opisthorchiasis to inwazja robaków wywołana przez przywry Opisthorchis felineus, pasożyta w drogach żółciowych wątroby, woreczka żółciowego i trzustki ludzi i wielu zwierząt, w tym kotów i psów. Opisthorchiasis występuje ogniskowo w dorzeczach dużych rzek słodkowodnych - Wołgi, Ob, Irtysz, Północna Dźwina, Dniepr. Do zakażenia dochodzi podczas spożywania zakażonych ryb z dysfunkcyjnych zbiorników wodnych. U chorych zwierząt i ludzi wyrażane są wszystkie oznaki uszkodzenia wątroby: wątroba jest powiększona, bolesna, może występować kolka, żółtaczkowe błony śluzowe, niestabilne stolce (naprzemiennie biegunka i zaparcia), wycieńczenie. Kurs jest bardzo trudny.

Robaki dzielą się na płaskie (przywry i tasiemce), okrągłe i kolczaste. Jednymi z najbardziej niebezpiecznych, w tym dla ludzi, są przywry (trematody). Najbardziej znaną chorobą wywoływaną przez przywry jest opisthorchiasis, chociaż istnieje kilka innych podobnych chorób. Łańcuchy (Cestodes) to długie płaskie robaki uzbrojone w przyssawki i haczyki. Wiele z nich pasożytuje na naszych zwierzętach. Bąblowica, alweokokoza są niebezpieczne dla ludzi i niezwykle rzadko multiceptozą. Robaki obłe (nicienie) powodują toksokarozę, toksaskarozę i Tychinellozę. Na wszystkie te choroby człowiek cierpi, a toksokaroza i toccarioza są szczególnie niebezpieczne dla dzieci i kobiet w ciąży.

Włośnica to inwazja robaków wywołana przez robaka okrągłego Trichinella spiralis, który w stanie dorosłym pasożytuje w jelitach zwierząt mięsożernych i wszystkożernych oraz ludzi, a larwalne - w ich mięśniach. Zwierzęta i ludzie zarażają się jedząc mięso zarażone larwami włośni. W jelicie larwy wyrastają na dorosłe i rodzą nowe larwy. Niestety proces ten często przebiega bezobjawowo i nie jest powodem do niepokoju. Następnie larwy są przenoszone przez krwiobieg do mięśni i przykrywane gęstą, wytrzymałą kapsułką. Czasami występuje bezobjawowy przebieg włośnicy, ale zwykle w tym momencie objawy kliniczne są najbardziej wyraźne (silne alergie, gorączka, bóle mięśni), a leczenie jest już bezużyteczne. W żadnym wypadku nie należy jeść i karmić zwierząt nieprzetestowaną wieprzowiną i dziczyzną !!!Zanieczyszczone mięso należy zniszczyć!

Nasilenie choroby zależy od stopnia inwazji (uszkodzenia), wieku (ciężko chore szczenięta, kocięta i stare zwierzęta), stanu układu odpornościowego organizmu. W niektórych przypadkach robaczyce są całkowicie bezobjawowe, w innych objawy są rozmyte, szczególnie w przypadku zmian z tasiemcem (niestabilne stolce, nudności na czczo, świąd, reakcje alergiczne, powolny wzrost, zaburzony apetyt), w trzecim objawy są bardziej typowe: wzrost i bolesność wątroby, zażółcenie błon śluzowych (opisthorchiasis), wzdęcia żołądka, kolka, krew w kale, zaburzenia nerwowe, bladość błon śluzowych, często - uwolnienie robaków z wymiotami i kałem (glistnica).

Jak przebiega infekcja? Wszystkie robaki są podzielone na GEO- i BIOHELMINTY. Jaka jest różnica?

Toksokaroza i toksaskaroza to inwazje robaków pasożytniczych wywoływane przez okrągłe robaki Toxocara canis, Toxocara mystax, Toxascaris leonina. Dojrzałe płciowo nicienie pasożytują w jelitach psów i kotów. Przebieg choroby może przebiegać od bezobjawowego do bardzo ciężkiego: niedokrwistość, wyczerpanie, kolka, drgawki, uraz jelit, aż po pęknięcie i śmierć. Jeszcze groźniejszy jest okres migracji larw w organizmie: przechodzą one przez wątrobę, serce, płuca, macicę, powodując uszkodzenie tych narządów i silną reakcję alergiczną. W ten sposób dochodzi do zakażenia wewnątrzmacicznego kociąt i szczeniąt. Chociaż larwy nie mogą wyrosnąć na osobniki dojrzałe płciowo w ludzkim ciele, te same procesy zachodzą, gdy jaja tych robaków dostają się do przewodu pokarmowego człowieka. Najciężej chorują dzieci poniżej 4-5 roku życia. Choroba jest niebezpieczna dla kobiet w ciąży. Infekcja ludzka występuje, gdy nie przestrzega się zasad higieny oraz podczas zabaw dzieci w miejscach, w których spacerują psy.

Geohelmintty nie mają żywiciela pośredniego, jaja z odchodami spadają na ziemię (trawa itp.), Po połknięciu tych jaj następna ofiara zostaje zarażona (lub nawet sam poprzedni żywiciel zostaje ponownie zakażony). Czynniki wywołujące toksokarozę, toksaskarozę i ankylostomatidozę należą do geohelmintów. Wszystkie są niebezpieczne dla ludzi. Toksokar, toksaskryd i larwy tęgoryjca przyczyniają się do alergii organizmu (astma, alergie skórne itp.), Rozprzestrzeniają się po całym ciele przez naczynia krwionośne, gdzie mogą otoczyć się i spowodować uszkodzenie tych narządów (wyobraź sobie obce ciało w mózgu lub w tkankach oka). Larwy toksokarów mogą nawet wpaść do macicy, powodując deformacje i śmierć płodu (nawiasem mówiąc, w ten sposób zarażają się nienarodzone szczenięta i kocięta). Szczególnie poważnie chore są dzieci poniżej 4 roku życia. Larwy tęgoryjca przedostają się do organizmu człowieka przez skórę, wywołując zapalenie skóry i wprowadzając mikroflorę. Zakażenie człowieka może nastąpić nie tylko wtedy, gdy nie przestrzega się zasad higieny (niemyte ręce), ale także podczas zabawy dzieci - ciastka wielkanocne, tajemnice itp. - w miejscu wyprowadzania psów. Dlatego tak ważne jest zorganizowanie jak największej liczby specjalnych miejsc do wyprowadzania psów! Komunikacja jest świetna, ale do toalety trzeba iść indywidualnie.

Biohelmnty koniecznie mają żywiciela pośredniego (a czasem dodatkowego). Wiedząc o tym, z tymi pasożytami można sobie poradzić, niszcząc lub chroniąc żywicieli pośrednich.

Dipylidioza to inwazja robaków pasożytniczych w jelitach psów i kotów, wywoływana przez tasiemca Dipylidium caninum. Choroba zdarza się niezwykle rzadko. Objawy kliniczne są takie same, jak w przypadku innych tasiemców. Cechą dipylidiozy jest to, że pchły są żywicielami pośrednimi. Larwa pcheł, pełzając w kurzu i żerując na jego organicznych cząsteczkach, połyka jaja robaków. W ciele pcheł z jaja powstaje larwa. Pies lub kot, odgryzając dorosłe pchły, które mu przeszkadzają, połyka je i zaraża się dipylidiozą. Nie można poradzić sobie z tą chorobą bez zniszczenia pcheł.

W czynniku wywołującym opisthorchiasis żywicielem pośrednim są mięczaki słodkowodne, żywicielem dodatkowym są ryby słodkowodne, dlatego niszcząc mięczaki oraz ostrożnie gotując i smażąc ryby, chronimy siebie i nasze zwierzęta domowe przed inwazją. Osoba zostaje zarażona nie zwierzęciem, ale nieprawidłowo ugotowaną rybą.

W czynnikach wywołujących difylobotriozę i korynozomatozę cykl rozwojowy jest podobny: żywicielem pośrednim są skorupiaki cyklopów słodkowodnych, dodatkowym są ryby, które zjadają te skorupiaki.

Czynnik wywołujący dipylidiozę jest przenoszony przez pchły. Dlatego zwierzę należy chronić przed pchłami, a jeśli są pchły, po lekach przeciw pchłom konieczne jest stosowanie środków przeciwrobaczych.

Bąblowica - inwazja robaków pasożytniczych tasiemca tasiemca Echinococcus granulosus i alweokokoza - inwazja robaków wywołana przez tasiemca Alveococcus multiocularis pasożytujący na żywicielach końcowych (bąblowica - psy, pęcherzyki płucne - psy, koty, zwierzęta futerkowe w zależności od stopnia ich zaszczepienia) a stan układu odpornościowego, zaburzenia trawienia, wyczerpanie, świąd, wypaczony apetyt, alergie mogą przebiegać całkowicie bezobjawowo. Te robaki pasożytnicze stanowią znacznie większe zagrożenie dla żywicieli pośrednich, w tym ludzi. Zarodki dostając się do wszystkich narządów i tkanek wraz z krwią, rozwijają się w larwy, które wyglądają jak bąbelki różnej wielkości (do 20 cm średnicy). W zależności od lokalizacji pęcherza, osoba ma zaburzenia trawienia, trudności w oddychaniu i kaszel, złamania kości, ślepotę,paraliż i tak dalej. Ponieważ psy i koty wydzielają jaja robaków pasożytniczych z kałem, infekcja u ludzi występuje, gdy nie są przestrzegane zasady higieny, a u dzieci - podczas zabawy w miejscach, w których spacerują psy.

Pośrednimi żywicielami cienia są krowy, owce, kozy i świnie. Nasze zwierzęta (aw niektórych przypadkach my także) są ostatecznymi właścicielami, więc główną obroną jest kupowanie tylko mięsa przetestowanego przez ekspertów weterynarii i sanitarnych. Należy jeść tylko dobrze wysmażone lub ugotowane mięso. Aby chronić bydło i świnie, psy nie powinny być wyprowadzane na pastwiska (spacery) tych zwierząt.

To samo dotyczy czynników sprawczych multiceptozy (żywiciel pośredni - bydło, niezwykle rzadko - ludzie), bąblowicy (bydło, świnie, ludzie), alweokokozy (gryzonie, bydło, świnie, ludzie), pamiętaj tylko, że w takich przypadkach osoba jest nie ostateczny, ale pośredni właściciel, to znaczy zaraża się od psów! W ciele żywiciela pośredniego larwy wnikają do różnych narządów i tkanek, gdzie rosną do wielkości jaja kurzego, a nawet głowy noworodka !!! Te ogromne bąbelki ściskają narządy i tkanki, zakłócając ich aktywność, aż do ślepoty, paraliżu i konwulsji.

W patogenach hydatigerozy krety i gryzonie są żywicielami pośrednimi, dlatego jednym ze środków zapobiegawczych jest ich zniszczenie.

Włośnica atakuje wszystkie wszystkożerne i mięsożerne, w tym ludzi, ale infekcja nie następuje poprzez kontakt, ale podczas jedzenia mięsa, a ani zamrażanie, ani gotowanie nie niszczy larw. Choroba jest bardzo trudna. Często - śmiertelne. Surowo zabrania się jedzenia i karmienia zwierząt nieprzetestowaną wieprzowiną (w tym mięsem z dzika), mięsem niedźwiedzia i innymi dziczyzną. Zanieczyszczone mięso należy zniszczyć.

Ze strachem? Cóż, teraz znasz sposoby infekcji, a ktokolwiek zostanie ostrzeżony, jest uzbrojony!

Teraz o tym, jak pozbyć się nieproszonych sąsiadów. Siedzę, przeglądając podręczniki i informatory 13-18 lat temu. Co za zgroza: heksachloroetan (używany również do zwalczania much, kleszczy, komarów, po zastosowaniu możliwe są zmiany w obrazie krwi, wyczerpanie, paraliż), ekstrakt z paproci (działa drażniąco na żołądek i jelita, może powodować wymioty, biegunkę u kobiet w ciąży - poronienia), tetrachloroetylen i czterochlorek węgla (substancje toksyczne, zwłaszcza dla młodych zwierząt), każdy z tych leków działał tylko na płaskie lub tylko okrągłe robaki, a także wymagał użycia środka przeczyszczającego, aw przypadku niektórych chorób nie w ogóle opracowano leczenie.

Na szczęście obecnie dostępnych jest wiele leków przeciwrobaczych. Prawie wszystkie z nich, w przeciwieństwie do medycznych, składają się z 2-3 substancji czynnych, które niszczą zarówno płaskie, jak i okrągłe oraz kolczaste robaki. Najczęstsze z nich to prazykwantel i pyrantel.

PIRANTEL (pirantel, combantrine) to lek do niszczenia larwalnych i dojrzałych płciowo form nicieni jelitowych. Mechanizm działania: blokuje przewodzenie impulsów nerwowych w robakach, przez co dochodzi do porażenia mięśni. Ponieważ glisty są zatrzymywane w jelicie żywiciela tylko w wyniku aktywnego ruchu (cały czas płyną pod prąd), sparaliżowane, są łatwo usuwane z jelita. Pyrantel jest słabo wchłaniany z przewodu pokarmowego, dlatego nie działa na żywiciela i jest wydalany głównie z kałem.

PRAZIKVANTEL (prazykwantel, cesol, droncyt) to lek do niszczenia młodych i dojrzałych form płazińców. Mechanizm działania: uszkadza błony komórkowe robaków pasożytniczych, przez co następuje przerwanie transportu błonowego, rozpoczyna się wypłukiwanie jonów wapnia, zaburzony jest metabolizm węglowodanów, a pasożyty giną. Nie działa na zwierzęta stałocieplne (nie mamy błon komórkowych). Praziquantel jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego, szybko rozkłada się i wydalany z moczem i kałem, nie gromadząc się w organizmie.

Nowoczesne weterynaryjne leki przeciwrobacze mają również łagodne działanie przeczyszczające. Z reguły leki te podaje się profilaktycznie raz lub dwa razy w odstępie 7-10 dni w przypadku potwierdzonej inwazji. Z góry nie jest wymagana specjalna dieta (choć wskazane jest, aby podawać ją rano na czczo i karmić po spacerze). Jedynym wyjątkiem jest to, że w celu usunięcia przywr pasożytujących w wątrobie (opisthorchiasis) należy najpierw podać leki żółciopędne. Przewaga leków weterynaryjnych nad lekami medycznymi polega również na tym, że występują w różnych dawkach i różnych formach uwalniania. Są tabletki, syropy i cukier. Dla niemowląt tabletki są przeznaczone na 1 kg wagi, syrop - 1-2 ml na kg wagi. W przypadku dorosłych kotów syrop podaje się w ilości 1 ml na kg masy ciała, a tabletki zwykle oblicza się na 4 kg masy ciała (średnia waga kota). W przypadku psów dorosłych syrop podaje się w ilości 1 ml na 3 kg wagi, tabletki i cukier - 1 sztuka na 10 kg wagi, niektóre z tych preparatów są również odpowiednie dla kotów (do 5 kg wagi - połowa, tłuszcz - cały). I oczywiście należy (zgodnie z zaleceniami lekarza) stosować witaminy, immunostymulanty, leki objawowe.

Oczywiście dla pełnej pewności konieczne jest przeanalizowanie kału, ale należy pamiętać, że nie w każdej porcji znajduje się jaja, więc jednorazowy wynik negatywny nic nie znaczy … Stosując leki przeciwrobacze, można upewnij się, że twoje zwierzę jest wolne od robaków. Wiele leków ma nawet naklejki, które poświadczone przez lekarza weterynarii wskazują, że zwierzę nie ma robaków, a wynik badania zastępują jajami robaków (konieczne np. Do wzięcia udziału w wystawie).

Stosuj się więc do zasad dotyczących wyprowadzania psów, nie podawaj zwierzętom mięsa i ryb, które nie zostały przebadane przez ekspertów weterynaryjnych i sanitarnych (generalnie lepiej wykluczyć ryby z diety lub dobrze gotować), chronić zwierzęta przed atakiem pcheł, stosować suplementy profilaktyczne z czosnkiem i pestkami dyni, nie stosuj leków przeciwrobaczych rzadziej 2 razy w roku (najlepiej raz na kwartał) - a Twoje pupile nie będą miały żadnych problemów.