Czy Powiedzenie O Rakach Jest Słuszne?

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Kto nie zna tego ulubionego przysłowie wędkarskiego: „Jest ryba na rybę bez ryb”. Chociaż oczywiście jak inaczej na to spojrzeć! W końcu rak ma wiele cech charakterystycznych dla ryb: żyje w wodzie, oddycha skrzelami, rozmnaża się za pomocą kawioru, umie pływać, zjada to samo jedzenie co wiele ryb. Ponadto raki, podobnie jak ryby, można łowić na wędkę.

To prawda, że na zewnątrz rak wcale nie przypomina większości naszych ryb. Oceńcie sami: głowa w kształcie klina, pokryta muszelką, małe wyłupiaste oczy, małe usta z bardzo mocnymi ustami, dwa długie wąsy. Po bokach korpusu chronionego skorupą znajdują się cztery pary kończyn, za pomocą których rak przesuwa się po dnie. Kolor raka zależy od tła dna w miejscu, w którym żyje. Ma zakres od ciemnoszarego do czarno-zielonego.

Raki są bardzo wymagające w stosunku do swojego środowiska. O zbiorniku, w którym występuje wiele raków, możemy z całą pewnością stwierdzić, że woda w nim jest czysta i bogata w tlen. Z tego powodu raki występują częściej w rzekach niż w jeziorach. Preferują dno skaliste, na którym można łatwo znaleźć schronienie, a także dno nadające się do kopania w ziemi. Raki unikają płytkich wód z płaskim piaszczystym dnem i mulistym dnem stawów i starorzeczy.

Słyszałem wypowiedzi rybaków, że według nich raki mają do 20 centymetrów długości. Przypuszczam, że to powszechna przesada w wędkarstwie. Ponieważ nigdy nie widziałem u nikogo raka większego niż dziesięć centymetrów.

Nawiasem mówiąc, rak można powiedzieć, że jest samotnikiem: każde z tych niesamowitych stworzeń ma swój własny „kącik” do życia. Może to być wąwóz pod kamieniem, zatopione drewno lub pień powalonego drzewa. Ale najczęściej siedliskiem raków jest nora wykopana w stromym brzegu lub w dnie gleby. Może mieć nawet metr długości.

Rak żywi się głównie w nocy. On jest wszystkożerny. Podstawą jego diety jest pokarm roślinny, ale zjada również larwy owadów, innych wodnych mieszkańców i poluje na swoich krewnych.

Raki zbiera się na różne sposoby… Jako dziecko, podobnie jak moi rówieśnicy, łapałem raki rękami i oczywiście miałem okazję je obserwować. Widziałem wiele interesujących rzeczy. Zacznijmy od dobrze znanego twierdzenia, że rak porusza się tylko wstecz. W rzeczywistości nic takiego!

Rak doskonale porusza się po dnie w dowolnym kierunku: w lewo, w prawo, w dół, w górę lub lekko poruszając pazurami idzie, jak wszyscy idą, prosto przed siebie. Jednym słowem, jak mu się podoba.

I jest świetnym pływakiem. Widziałem, jak rak spokojnie spacerując po dnie nagle, bez najmniejszego widocznego wysiłku, bez żadnego ruchu pazurami lub ogonem, szybko unosił się na metr, półtora i prawie pionowo ruszył pół wody pod silny prąd.

Dużo później, pływając w masce i fajce, mogłem obserwować, jak raki kradną wędkarzowi … Podchodząc nogami, jak każdy pieszy, do przynęty, którą wędkarz zarzucił na haczyk wędki, rak powoli ściągnął go z haczyka pazurem. Spławik wędki oczywiście sygnalizuje branie, a wędkarz zaciąga się i wyrywa wędkę z wody i tam - nic! W końcu rak, wleczony, rozluźnia pazur i po opadnięciu na dno kontynuuje wędrówkę, przerwaną nieudaną próbą jedzenia.

Bardzo rzadko można podnieść i wyrzucić na brzeg raki. Dzieje się tak tylko w przypadku bardzo wprawnego wędkarza i znacznej utraty raków.

A jeśli mamy zamiar złowić raki na wędkę, potrzebne są specjalne, tzw. „Rakowe” wędki. Ten sprzęt jest najprostszy: żyłka lub sznur jest przywiązany do kija za pomocą spiczastego kolby (do wbicia w ziemię), a przynętę przywiązuje się do jej dolnego końca (patrz ryc. 1). Najlepiej w tym celu użyć nacięcia (dla wzmocnienia zapachu) małej rybki lub żabki, owiniętej w starą nylonową pończochę. Możesz tam też umieścić szczyptę bloodworms.

Zwabiony przynętą raki przylegają do niej i trzymają się, dopóki nie zostaną wyciągnięte z wody. Ale należy to zrobić bardzo umiejętnie. Łowienie raków różni się od łowienia raków tym, że odbywa się bez haczyka, a złów można w każdej chwili odczepić.

Podczas łowienia daleko od brzegu żyłka nie jest przywiązana do wędki, ale do pływaka. Wraz z przynętą w skarpecie umieszczany jest ładunek (patrz rys. 2).

Znacznie skuteczniejsze pułapki na raki - raki (skorupiaki). Są kilku typów. Proste: 3-4 kawałki cienkiego nylonowego sznurka o długości 70-80 centymetrów są przymocowane do drucianej obręczy o średnicy około pół metra w tej samej odległości od siebie. Górne końce tych segmentów, aby uniknąć zniekształceń, są połączone wspólnym węzłem, do którego mocowany jest trwalszy sznur. Brzeg jest pokryty drobną siateczką jak siatka.

Technika łowienia jest prosta: na środku raków przyczepiona jest przynęta. Następnie sprzęt jest opuszczany na dół. Po 3-4 minutach rak wyjmuje się z wody. Należy to zrobić szybko, aby rak, który złapał przynętę, nie miał czasu na wydostanie się z pułapki.

Inna opcja dla rakolovki: kiedy obręcz jest przymocowana nie do sznurka, ale do długiego spiczastego drążka przechodzącego przez środek siatki (patrz ryc. 3). Podczas pływania łodzią tyczka jest wbijana w ziemię i okresowo sprawdzana.

Ostatnio do łapania raków używano różnych rodzajów raków z dwóch obręczy (obręczy). Rysunek 4 przedstawia jedną z opcji takiego sprzętu. Dwie obręcze są pobierane z drutu stalowego o przekroju 4-5 milimetrów, średnicy 30 i 50 centymetrów, spięte razem trzema prętami o długości 15-20 centymetrów, z tego samego drutu.

Cała konstrukcja oprócz szyi (mały pierścionek) pokryta jest siateczką z drobną siateczką. Sznurki są przywiązane do małego pierścienia w trzech miejscach, które są połączone ze sobą około metra od raków. Tutaj jest do nich przymocowany grubszy przewód główny. Wskazane jest zawiązanie do jego końca kawałka pianki, na którym wygodnie jest nawinąć sznurek i który pomaga utrzymać go na wodzie, w zależności od głębokości zbiornika.

Przynętę należy umieścić lub przywiązać do dna raka. Raki łatwo wpadają w pułapkę wzdłuż nachylonej sieci. Nie mogą się jednak cofnąć - szukają wyjścia od dołu, a jest tam „baldachim” ze skośnej kratki. Dla bardziej udanego łowienia, wraz z przynętą, możesz włożyć mały koperek do siatkowej torby, kawałek ciasta i kromkę chleba żytniego, którego skórkę przeciera się czosnkiem. Pożądane jest również, aby pocierały wszystkie metalowe części rakolovki.

Najlepszy czas na łowienie raków to pierwsza połowa nocy. Czasami aktywnie żerują o świcie.