Dzika Róża: Uprawa I Zastosowanie

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Małe sekrety ukochanej rośliny dzikiej róży

Dzika róża to kultura, która od dawna przyciąga uwagę. Piękno kwitnącego krzewu róży trudno opisać słowami - musisz to zobaczyć! Ale to piękno uzupełniają obfite, soczyste, jasnozielone liście.

Cechy kultury

Rodzaj dzikiej róży należy do rodziny Rosaceae i obecnie liczy ponad 380 gatunków. W Rosji rośnie około 60 gatunków zarówno jako oddzielne nasadzenia, jak iw lasach mieszanych. Owoce dzikiej róży można znaleźć zarówno na zachodniej, jak i wschodniej Syberii, na Dalekim Wschodzie, a nawet na Wyspach Kurylskich.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Dzika róża to wieloletni krzew, którego łodyga jest gęsto pokryta cierniami. Liście są naprzemienne, pierzaste z eliptycznymi i jajowalnymi ostro ząbkowanymi liśćmi. Kwiaty są duże, pachnące, samotne lub w kwiatostanach 2-3 na końcach gałęzi. Corolla ma sześć płatów, w zależności od gatunku. Owoce są fałszywe, soczyste, jagodowe, kuliste lub eliptyczne, pomarańczowe lub brązowawo-czerwone. Wewnątrz liczne jasnożółte orzeszki.

Odmiany owoców dzikiej róży

Przez lata pracy hodowlanej powstały odmiany, które charakteryzują się podwyższoną zawartością substancji biologicznie czynnych, odpornością na abiotyczne i biotyczne czynniki środowiskowe, wysoką produktywnością i niewielką liczbą kolców. Większość odmian pochodziła z trzech głównych rodzajów owoców róży - róży Webba, róży cynamonowej i róży pomarszczonej. Ze względu na to, że historia hodowli dzikiej róży ma zaledwie kilkadziesiąt lat, liczba tworzonych odmian jest wciąż niewielka.

Głównymi, najczęściej rozmnażanymi odmianami są owoce dzikiej róży z selekcji VNIVI: Vitamin VNIVI, Vorontsovsky No. 1, Vorontsovsky No. 3, Russian No. 1, Russian No. 2, Besshipny, a także wybrane formy z Rosy pomarszczonej (Yubileiny, Wielkoowocowe). W ostatnich latach lista ta została uzupełniona o nowe odmiany selekcji YNIIPOK: Ural Champion, Rumyany, Bagryany, Bokal, Luch. W tym miejscu szczególnie warto zwrócić uwagę na odmianę Luch, plon owoców z jej krzewu sięga 4,2 kg, a masa owocu dochodzi do 5 g. Owoce tej odmiany dzikiej róży zawierają aż 2400 mg / 100 g witaminy C, ponad 25% rozpuszczalnych substancji stałych, około 1% kwasów organicznych i do 5,5% cukrów.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Agrotechnika uprawy dzikiej róży

Oczywiście wszystko zaczyna się od wyboru strony. Należy zauważyć, że dzika róża to kochająca światło roślina zapylana przez owady. I oczywiście dobre zbiory są możliwe tylko w dobrze oświetlonych miejscach.

Surowy klimat pomoże przenieść sadzenie róży na zboczach północno-wschodniej ekspozycji, z dobrym odpływem zimnego powietrza z terenu. Nie zaleca się sadzenia roślin na nizinach, mikrodepresjach. Skład glebowy działki odgrywa istotną rolę w uzyskaniu wysokich plonów róży. Rośliny lepiej rosną na żyznych czarnoziemach z dobrym napowietrzaniem i pojemnością wilgoci, nie tolerują gleb bagiennych i gleb z blisko stojącymi wodami gruntowymi. Przygotowanie gleby do sadzenia roślin dzikiej róży polega na głębokim wykopaniu bez wywracania warstw podglebia, głębokość warstwy powinna wynosić co najmniej 40 cm.

Dzika róża jest bardzo wrażliwa na nawożenie. Zwykle przeprowadza się wiosenne stosowanie nawozów organicznych (do 15 kg / m2) i mineralnych (do 20 g / m2 substancji czynnej fosforu i do 15 g / m2 potasu). Owoce dzikiej róży sadzi się zwykle wiosną (przed przerwaniem pąków) lub jesienią. Do sadzenia zaleca się sadzonki jednoroczne lub dwuletnie. Wzór lądowania ma wymiary 3 x 1,5 metra. Po posadzeniu rośliny są obficie podlewane, co najmniej 1 wiadro na krzak. Do sadzenia wiosennego przy suchej pogodzie wymagane jest 2-3 podlewanie. Powstanie owocu róży polega na usunięciu suchych, złamanych, chorych i starych gałęzi, pozostawiając 3-5 młodych, silnych pędów.

Zbieranie i wykorzystywanie owoców

Dzika róża zaczyna owocować bardzo wcześnie - już 2-3 lata po posadzeniu. Zbierane owoce w okresie pełnej dojrzałości. Ale nie można też pozwolić, aby przejrzały, ponieważ w przejrzałych owocach niszczone są witaminy. Zaraz po zebraniu owoców można je rozpocząć suszenie.

Aby to zrobić, posyp owoc dzikiej róży cienką warstwą i umieść w piekarniku. Powinny być tam przechowywane w temperaturze nie wyższej niż 80 … 90 ° С przez co najmniej 2-3 godziny. Suszone owoce należy przechowywać w suchych pomieszczeniach, bez dostępu do światła, najlepiej w papierowych torebkach, dopuszcza się również stosowanie jako pojemników kartoników lub woreczków materiałowych. Okres przechowywania suszonych owoców nie powinien przekraczać dwóch lat.

Kilka słów o składzie chemicznym i zastosowaniu owoców róży. Stanowią cały magazyn substancji biologicznie czynnych. Wśród nich są flawonoidy, garbniki i substancje pektynowe, kwasy organiczne. Istnieją oleje i pierwiastki śladowe kompleksu hematopoetycznego (żelazo, mangan, magnez, wapń, potas, miedź, kobalt, cynk, chrom). Szczególnie dużo witaminy C w owocach dzikiej róży - do 6%. To 40-50 razy więcej niż w czarnej porzeczce i 100 razy więcej niż w cytrynie. V. E. Huseynova, kandydatka nauk farmaceutycznych, wykazała, że spożywanie 5-8 owoców dzikiej róży dziennie w pełni zaspokaja zapotrzebowanie organizmu na witaminę C.

Oprócz witaminy C owoce róży zawierają karotenoidy (prowitaminę A), witaminy B ₁, B ₂, P, PP, E (tokoferol) oraz witaminę K. To bogactwo determinuje szerokie spektrum działania farmakologicznego owoców dzikiej róży. Owoce są używane przy niedoborach witamin, a także jako ogólny tonik, wzmacniający mechanizmy obronne organizmu. Witaminy P i C działają wzmacniająco na naczynia włosowate, zwiększają elastyczność i zmniejszają przepuszczalność naczyń. Karotenoidy pomagają zwiększyć odporność organizmu, przyspieszają proces regeneracji po kontuzjach.

Owoce dzikiej róży mają również działanie żółciopędne i moczopędne. Stosowane są w chorobach wątroby, pęcherzyka żółciowego (zapalenie wątroby, zapalenie pęcherzyka żółciowego), nerek i pęcherza moczowego.

Udowodniono działanie przeciwbakteryjne owoców dzikiej róży. W domu napar wodny można przygotować z owoców róży. Aby to zrobić, 10 gramów pokruszonych owoców (około jednej łyżki stołowej) należy umieścić w emaliowanej misce i zalać 200 mililitrami (około jednej szklanki) gorącej wody, zamknąć pokrywkę i podgrzewać w łaźni wodnej przez 30 minut. Następnie kompozycję pozostawia się na 15 minut w temperaturze pokojowej i filtruje.

Po posiłku wypij pół szklanki ciepłej 2-3 razy dziennie. Napar można również przygotować w termosie, zalewając 5-7 owoców przez noc wrzącą wodą. Obecnie przemysł farmaceutyczny rozpoczął produkcję szeregu preparatów z dzikiej róży.

Holosas jest przygotowywany z ekstraktu z owoców i stosowany w kompleksowej terapii zapalenia wątroby i pęcherzyka żółciowego.

Carotolin - to olejowy ekstrakt z karotenoidów, stosowany zewnętrznie jako środek gojący rany.

Olejek z dzikiej róży, stosowany zewnętrznie, jest stosowany przy owrzodzeniach troficznych, dermatozach, chorobach dziąseł.

Produkowany jest syrop dla dzieci z dzikiej róży, który jest multiwitaminową mieszanką soku z jarzębiny, aronii, kaliny, żurawiny i oczywiście owoców dzikiej róży.

Zalecany jest również napar z płatków dzikiej róży. N jest stosowany jako kosmetyk do pielęgnacji skóry.