Persimmon In A Flowerpot - Uprawa Persymonów W Doniczkach (część 2)

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Subtropikalną kulturę persimmon można uprawiać w naszym regionie, ale w kadziach

Większość odmian uprawianych w naszym kraju jest pochodzenia chińskiego i japońskiego. Drewno persymony jest twarde, cenne i piękne. Liście duże, owalne, całe, długości 8-16 cm, błyszczące powyżej, żółtawo-owłosione poniżej; jesienią przebarwiają się na czerwono, przybierając głęboki burgund, skutecznie plamiąc koronę. Rośliny mogą być zarówno poligamiczne (rzadko), jak i jednopienne i dwupienne, z różnymi przejściami między nimi. Kwiaty są kremowe, bezwonne, zapylane przez pszczoły i muchy. Męskie - małe, zebrane w pęczki; suczka - duża, samotna. Wiele odmian ma tylko żeńskie kwiaty, dlatego w przypadku 7-8 takich drzew koniecznie wymagany jest jeden męski zapylacz lub zaszczepienie takiej gałęzi w koronie. Wydajność - do 100 kg na drzewo. Owoc jest mięsisty, owalny, jajowaty lub pomidorowy, rzadziej cylindryczny,do 6-8 cm długości i 5 cm średnicy (wielkość pomidora); z 1-4 dużymi brązowymi nasionami, czasem bez nich. Kolor skóry - od jasnożółtego, jasnopomarańczowego do ciemnoczerwonego, czasem prawie czarnego. Skórka jest gładka, równa, czasem z płytkimi podłużnymi bruzdami, pokryta woskowym nalotem.

Szypułka jest gruba i krótka. Owoce na drzewie trzymają się mocno i pozostają zwisające nawet po opadnięciu liści. Miąższ dojrzałych owoców jest miękki, mięsisty, galaretowaty, soczysty, delikatny. Wokół nasion - miękkie włókniste. Jego kolor w większości odmian jest pomarańczowy, rzadziej - czekoladowy brąz. W pierwszym przypadku miąższ zawiera dużą ilość garbników, więc niedojrzałe owoce są mocno dziane. Dopiero gdy są w pełni dojrzałe lub po codziennym moczeniu w wodzie, garbniki, a wraz z nimi cierpkość znikają i stają się słodkie. Jednak odmianę Sharon i niektóre inne można jeść niedojrzałe. Świeże owoce zawierają 9-15, czasem 25% cukrów (przeważa glukoza), aw owocach suszonych ich udział może wzrosnąć do 62% (zwykle 13,5 glukozy i 8,5 fruktozy). Owoce bez cierpkości są zwykle nieco delikatniejsze i zawsze zawierają pestki, tj.wynikające z zapylania. Jagody takie są zwykle mocniejsze i nazywane są „czekoladowymi” persimmonami (ze względu na kolor miąższu) lub „kinglet” - od nazwy jednej z tych samych odmian, która daje podobne owoce. Jeśli jednak zdarzy się, że z jakiegokolwiek powodu na takiej odmianie nie wystąpi zapylenie, wówczas owoce będą wiązane partenokarpicznie. W tym przypadku ich miąższ będzie bez pestek, koloru pomarańczowego i niestety cierpki, tj. dostajesz zwykłą persimmonę.dostajesz zwykłą persimmonę.dostajesz zwykłą persimmonę.

Ponadto owoce persymony wschodniej zawierają 0,3-1,2% białka, błonnika, garbników, około 0,4-0,9% kwasów organicznych (głównie cytrynowy), 0,25% związków fenolowych. Są w nich również pierwiastki śladowe: miedź - do 0,33 mg%, mangan - około 0,7, żelazo - 4,0 i potas do 0,9 mg%. Ponadto zawarte są w nim witaminy: C (15 mg%), B1, B2, P, PP, karoten (2,5 mg%). Dużo pektyn. Owoce zawierają zwykle 8-10 nasion, ale często, jak już wspomniano, są partenokarpiczne, bezpestkowe.

Świeże owoce persymony w temperaturze 0 … + 1 ° C i wilgotności 85 - 90% można przechowywać przez 2-3 miesiące. Spożywane są świeże i suszone. W tym drugim nie ma cierpkości, ale jeśli coś z nich ugotujesz, na przykład kompot, może pojawić się cierpkość. Jagody są również wykorzystywane do produkcji win, likierów, owoców kandyzowanych, konfitur, dżemów, pianek marshmallow, galaretek i innych produktów spożywczych. Sok owocowy działa bakteriobójczo na bakterie colibacillus i pałeczki siana, Staphylococcus aureus. Służą do przygotowania leku sucdioscapil, który jest stosowany w leczeniu tereotoksykozy. Proszek z suchych liści stosowany jest w medycynie ludowej Wschodu jako środek hemostatyczny, moczopędny i przeciwnadciśnieniowy; i napar z kory - na biegunkę, czerwonkę, przerywaną gorączkę.

Persymona wschodnia praktycznie nie jest uszkodzona przez szkodniki i choroby i prawie nie wymaga konserwacji. Łatwo jest wyhodować go w kulturze tubowej z nasion pobranych z owoców. Takie rośliny będą lepiej przystosowane do warunków wewnętrznych. Jednak może wystąpić problem z owocnikowaniem, ponieważ większość roślin persimmon jest jednopienna. Dlatego też, jeśli ogrodnik chce uzyskać owoce, bardziej pożądane będzie zebranie sadzonek odmianowych (męskich i żeńskich) na południu i zaszczepienie ich w koronie podkładki. Szczepienie jest również obiecujące w przypadku sadzonek pobranych z osobników żeńskich odmian samopłodnych. Jako podkładki najczęściej używane są persymony kaukaskie i dziewicze. Rzadziej używa się do tego własnych sadzonek orientalnej persymony. Ponadto persymony mogą być rozmnażane przez warstwy powietrza, chociaż powoli się zakorzeniają. Uprawiając persymony do celów dekoracyjnych,aby nadać koronie piękny krzewiasty kształt i sprzyjać lepszemu dojrzewaniu pędów, jesienią zaleca się przycinanie gałęzi. W przeciwieństwie do rasy kaukaskiej i wirginijskiej, ze względu na niską zimotrwałość persymona wschodnia nie nadaje się do przemieszczania się na północ w otwartym polu, chociaż toleruje lekkie mrozy. Jest obiecująca tylko jako kultura w wannie.

Trudno jest całkowicie wyhodować wymienione gatunki persimmon jako rośliny domowe, ponieważ w środku zimy potrzebują temperatury w zakresie -5 … + 10 ° С. Ponadto są liściaste, dlatego 2-3 miesiące w stanie bezlistnym nie mogą stanowić dekoracji wnętrz. Ale jako kultura wannowa, jak już wspomniano, są doskonałe. Szczególnie persimmon orientalny i dziewiczy. Persymona kaukaska jest mniej odpowiednia, ponieważ jej drzewa są duże, a owoce są mniej smaczne. Ponieważ wszystkie trzy gatunki wymagają dość światła, należy je umieścić w domu w najbardziej oświetlonym miejscu, w pobliżu okna ekspozycji południowej lub południowo-zachodniej. Dodatkowo wiosną i jesienią, kiedy godziny dzienne są krótsze niż 12 godzin, należy je uzupełniać. W przypadku wystawienia na ogród, balkon i inne tereny zewnętrzne rośliny należy umieścić w pełnym słońcu,dobrze chroniony przed wiatrem. Przejście od niedostatecznie oświetlonego pomieszczenia powinno być płynne. Dlatego w pierwszych dniach po wystawie doniczek z roślinami na ulicy persimmon musi być zacieniony. W przeciwnym razie jego liście mogą zostać spalone przez promienie słoneczne. Po opadnięciu liści, gdy rośliny tracą swój efekt dekoracyjny przenosi się je do piwnicy lub w inne chłodne miejsce. Przenoszą ją tam wystarczająco późno.

Jak już wspomniano, w naturze wszystkie rodzaje persymonów są dość mało wymagające dla warunków glebowych. Inną rzeczą jest kultura wannowa, w której rozmiar systemu korzeniowego jest dziesięciokrotnie mniejszy. W takich warunkach persymony wymagają bogatych, ale jednocześnie luźnych mieszanek glebowych, a przez cały aktywny sezon wegetacyjny - do końca sierpnia - cotygodniowego karmienia, na przemian pełne nawozów mineralnych (NPK) i organicznych. To samo dotyczy wilgotności gleby. Latem persimmon wymaga obfitego podlewania. Niedopuszczalne jest zalewanie roślin, ale niemożliwe jest również przesuszenie bryły gleby. Gleba zawsze powinna być lekko wilgotna. Aby uniknąć stojącej wody, dobry drenaż musi być wykonany z połamanych cegieł, odłamków, a jeszcze lepiej - z węgla drzewnego. W warunkach pokojowych, kiedy wilgotność powietrza jest często niska,wskazane jest od czasu do czasu spryskanie korony persymony.