Persymona W Doniczce - Ciekawy Sposób Na Uprawę Persymony W Doniczkach

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Subtropikalną kulturę persimmon można uprawiać w naszym regionie, ale w kadziach

W ostatnich latach bardzo modne stało się uprawianie roślin owocowych w uprawie balastowej. Jest to skrzyżowanie uprawy owoców na otwartym polu i uprawy kwiatów w pomieszczeniach.

Metoda ta jest znana od dawna, ale nie była rozpowszechniona i była najczęściej wykorzystywana do celów naukowych podczas krzyżowania w celu opracowania nowych odmian (tylko w ten sposób można zachować delikatne rośliny południowe). Przy tej metodzie uprawy w doniczkach hoduje się małe drzewka do 1,5-2 m wysokości, głównie drzewa owocowe, a wcześniej w donicach, stąd nazwa metody. Latem od maja do października wskazane jest trzymanie ich na ulicy, balkonie, loggii, wiosną i jesienią - w mieszkaniach, ogrodach zimowych; aw środku zimy, jeśli rośliny są liściaste, przenosi się je do piwnicy lub innego odpowiedniego pomieszczenia o niskiej temperaturze dodatniej. Uprawy zimozielone nie muszą być zbierane. W ten sposób można uprawiać południowe odmiany jabłoni, gruszy, winogron, wielu subtropikalnych i tropikalnych gatunków drzew, m.in. Rośliny z rodzaju Diospyros z rodziny Ebony. Obejmuje około 500 gatunków, głównie roślin tropikalnych. Nawet na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie, na subtropikach, tylko trzy z nich mogą rosnąć. Są to lokalna persymona kaukaska (Diospyros lotus L.), persymona dziewicza (D. virginiana L.) i persimmon orientalna, dokładniej orientalna diospyros (D. kaki Thunb.), Synonimy - persimon, kaki, a także persimmon japońska, co nie jest całkowicie poprawne, ponieważ jego ojczyzną nie jest Japonia, ale Chiny.a także persimmon japoński, co nie jest do końca poprawne, ponieważ jego ojczyzną nie jest Japonia, ale Chiny.a także persimmon japoński, co nie jest do końca poprawne, ponieważ jego ojczyzną nie jest Japonia, ale Chiny.

Dzika kaukaska persimmon lub pospolita, synonimy: letus, dzika daktylowiec - rośnie w górskich lasach liściastych Kaukazu, wzdłuż wąwozów. Nasadzenia są czasami czyste, ale częściej razem z klonem, orzechami, kasztanami, śliwkami wiśniowymi, irgą i morwą. Dzika persimona to bardzo stary gatunek, który powstał w trzeciorzędu. Drzewo to ma wysokość do 30 mi średnicę pnia do 45 cm System korzeniowy jest mocny, korzenie mocne. Kora jest ciemnoszara, pękająca. Drewno jest jasnożółte, zielonkawe lub ciemnoszare, o dużej wytrzymałości, sprężyste, gęste; dobrze wypolerowany, nie podlega próchnicy. Jest wysoko ceniony, trafia do produkcji mebli i potrzeb technicznych. Persymona kaukaska jest zwykle dwupienna, rzadziej jednopienna. Męskie drzewa są mniejsze, rozgałęzione, a ich gałęzie są bardziej kruche.

Odpowiednio u samic korona jest rzadka, gałęzie są grubsze, mocniejsze, bardziej elastyczne. Kora młodych gałęzi jest jasnobrązowa lub jasnożółta z białymi przetchlinkami. Liście proste, całe, podłużne, eliptyczne, skórzaste, gęste, ciemnozielone powyżej, błyszczące; od dołu owłosione, długości 5-14 cm i szerokości 3-6 cm Zawierają ogromną ilość (do 3200 mg%) witaminy C, służą do przyrządzania herbaty witaminowej. Gałęzie i liście nadają się do żywienia zwierząt. Kwitnie po otwarciu liści na przełomie maja i czerwca. Kwiaty dwupienne lub poligamiczne, pachowe, na krótkich szypułkach, samice samotne, samce ułożone w grupy po 2-3, długości 5-8 cm, żółtawe lub brązowawo-czerwone. Kwiaty dają miód i przyciągają dużą liczbę pszczół. Kaukaski persimmon owocuje obficie i corocznie,z drzewa można zebrać do 200 kg owoców. Są małe, kuliste, o średnicy 0,8-1,6 cm, początkowo niedojrzałe zielone, potem żółte, potem brązowawo-czerwone. Owoce bardzo dojrzałe - ciemnieją, stają się brązowoczarne z szarym nalotem woskowym. Miąższ jest mięsisty. Są jadalne, dojrzewają w październiku - listopadzie. Zawierają 4-10 nasion, które stanowią 40% masy jagodowej. Nawet dojrzałe owoce są bardzo cierpkie i cierpkie, miąższ jest włóknisty lub mączysty. Słodko miód stają się tylko te, które zostały dotknięte mrozem lub po leżeniu i fermentacji. To właśnie ze względu na cierpkość i dużą liczbę nasion owoce persymony kaukaskiej nie są spożywane wystarczająco często, głównie w postaci suszonej. Suszone zawierają 40% cukrów (równo podzielonych na glukozę i fruktozę), 0,5% kwasów organicznych (głównie jabłkowy), witaminę C, karoten, organiczne związki żelaza. A smak przypominaw zależności od kształtu rodzynki lub daktyle. Suszone i mielone dodawane są do mąki pszennej, az tej mieszanki wypiekane są pyszne wypieki. Ze świeżych owoców, gotując wyciskany sok, powstaje bekmes - miód owocowy - produkt bardzo pożywny, a nawet leczniczy.

Kaukaski persimmon prawie nie jest uszkadzany przez szkodniki i choroby. Występuje rzadko w przyrodzie, jest wymieniony w Czerwonej Księdze. Została wprowadzona do kultury. Propagowane przez nasiona, które można przechowywać nie dłużej niż dwa lata, po czym tracą zdolność kiełkowania; odrosty korzeni, pneuma i pędy korzeniowe. To najlepsza podkładka dla persymony orientalnej. Nie wymagający na ziemi. W naturze czasami rośnie nawet na obszarach bez okrywy glebowej, wytrzymuje lekkie zasolenie, ale mimo to preferuje żyzne gleby.

W uprawie wannowej wymaga mieszanek glebowych bogatych w próchnicę i częstego karmienia. To samo dotyczy wilgoci. Naturalnie dobrze znosi suszę. Ale w doniczkach wymaga utrzymania gleby w normalnie wilgotnym stanie, regularnego podlewania. Nie toleruje zarówno stojącej wody, jak i suchości gleby. Ta persimmon jest światłolubna, ale w naturze rośnie w zacienionych obszarach. Jest dobrze oczyszczony z gałęzi. Uprawiana w doniczkach, zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz, wymaga umieszczenia w dobrze oświetlonym miejscu. Dla rasy subtropikalnej jest dość odporna na zimę, wytrzymuje mrozy do -25 ° C, jednak w niższej temperaturze mocno zamarza. Metodą stopniowej aklimatyzacji prawdopodobnie dałoby się znacznie przesunąć na północ, ale niestety nikt tego jeszcze nie robi.

Dziewica Persimmon- drzewo liściaste do 30 m wysokości, gruby pień, czasami opadające gałęzie. Drewno jest cenne, ciężkie i piękne. Liście są proste owalne lub jajowate, orzęsione, błyszczące u góry, matowe poniżej, do 14 cm długości. Jednopienny. Kwiaty są żółto-zielone, samce są zebrane po trzy, samice są pojedyncze. Owoce są kuliste lub stożkowato żółte z rumieńcem lub bladopomarańczową jagodą o średnicy 2-5 cm. Owoce są bardzo smaczne i słodkie, zawierają do 32% cukrów i mają przyjemny zapach rumu. Naturalny obszar dystrybucji to wschodnia część Stanów Zjednoczonych od Kansas po Florydę. Ta persimmon jest udomowiona, jest najbardziej odporna na zimę ze wszystkich rodzajów persimmon. Jego uprawa rozpoczęła się na południu Rosji. Jest używany w kształtowaniu krajobrazu obszarów Czarnoziemu. Na północ zamarza, ale istnieją przesłanki, aby można go było znacznie przesunąć na północ poprzez selekcję i aklimatyzację, przynajmniejdo centralnych regionów kraju.

Persymona wschodnia to niskie i średniej wielkości drzewo liściaste, osiągające do 15 m wysokości. Jest to dokładnie jeden z głównych powodów, dla których jest bardziej odpowiedni dla kultury wannowej niż wszystkie wyżej wymienione gatunki. Długotrwała długość życia wynosi około 100 lat. Rośnie dziko w górach Chin. W kulturze od dawna jest szeroko uprawiana zarówno w domu, jak iw Korei i Japonii. Z tego ostatniego przybył do Europy, dlatego często jest błędnie nazywany japońskim. W Europie jego pierwszy opis pojawił się w 1656 roku. Sadzonki persymony wschodniej sprowadzono do Rosji stosunkowo niedawno, bo w 1889 roku z Francji.