Fig - Ficus Carica - Roślina Ciepłolubna Do Uprawy W Doniczkach

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Figi są niesamowitą rośliną ciepłolubną, którą można uprawiać w doniczkach i w chłodniejszych regionach

Moja znajomość z niesamowitą rośliną - figi wydarzyła się zimą. Za każdym razem, gdy przechodziłem obok tego drzewa, podziwiałem jego wdzięczny pień jasnoszarego koloru z pięknie zakrzywionymi, elastycznymi gałęziami, które kołysząc się w podmuchach wiatru witały mnie.

Wraz z nadejściem wiosny drzewo zostało przykryte namiotem z dużych ciemnozielonych liści, podobnych do otwartej dłoni z rzeźbionymi krawędziami. W kątach liści, bez kwitnienia, pojawiły się jajniki owocowe, podobne do małych woreczków, które w czerwcu stały się pysznymi owocami figowymi.

Było to drzewo figowe, tak ozdobne, że nie traciło swojego piękna nawet obok krzewów oleandrów, z jasnymi, eleganckimi kwiatami i wyrafinowanymi srebrzystymi drzewami oliwnymi.

Podziwiam swoje drzewo od dziewięciu lat, praktycznie nie trzeba się nim opiekować, przez lata nigdy nie chorowało i nie zostało dotknięte pasożytami, nie potrzebuje specjalnego podlewania, bo cieplej i sucho lato, tym smaczniejsze i słodsze będą owoce. Z każdym rokiem drzewo staje się coraz piękniejsze. I to nie tylko latem, kiedy daje chłód w upale, ale także zimą. Zrzucając liście, zamienia się w piękny posąg, który zdobi ogród do wiosny. A aromatyczny dżem z jego owoców przypomina letnie miesiące i niezapomniany smak owoców, po których od razu poczujesz atmosferę egzotyki, klimat Morza Śródziemnego.

Historia kultury i legendy na jej temat

Istnieją dowody na to, że figi były znane w basenie Morza Śródziemnego jedenaście wieków temu i jako rzadka, piękna roślina zdobiła ogrody bogatych Babilończyków, chociaż według starożytnych pism nawet Adam i Ewa zakrywali swoją nagość liśćmi figowymi.

Starożytni Egipcjanie wierzyli, że Bóg Słońca rodził się każdego dnia z tego świętego drzewa i zgodnie z rzymską legendą wilczyca karmiła Romulusa i Remusa, założycieli Rzymu, w cieniu drzewa figowego. Dzieci zostały uratowane dzięki temu, że kosz, w którym leżały, nie został porwany przez burzliwe wody Tybru - zatrzymały go gałęzie rosnącego nad samym brzegiem drzewa figowego. Jedynie w Egipcie znany był Ficus sycomorus, aw Rzymie - Ficus ruminalis.

W starożytnej Grecji owoce fig, ze względu na ich smak i użyteczność, z konieczności były obecne w diecie filozofów i mówców. A dziś figi na całym świecie pozostają symbolem obfitości i płodności. Podarowany komuś kosz fig oznacza życzenie pomyślności i dobrego samopoczucia.

We Włoszech na Święta Bożego Narodzenia przygotowując prezenty na pewno dodadzą do nich opakowanie z suszonymi figami.

Trochę botaniki

Fig - Ficus carica (L.) - drzewo figowe, lub jak to się nazywa - drzewo figowe, jagoda winna (we Włoszech nazywa się to phyco) - należy do rodziny morwy (Mogaseae).

Jest szeroko rozpowszechniony w krajach śródziemnomorskich, na terytorium byłego ZSRR rośnie na południu Krymu, na Zakaukaziu, w południowych regionach Azji Środkowej.

Jest to głównie figowiec karski (Ficus carica), którego nazwa pochodzi od nazwy górzystego regionu starożytnej Carii, prowincji Azji Mniejszej, uważanej za miejsce narodzin fig.

Figa jest subtropikalną rośliną liściastą, drzewiastą lub krzaczastą.

Drzewo ma szeroką, rozłożystą koronę z pięknie zakrzywionymi gałęziami, pień pokryty szarawą korą. Ma bardzo duże liście. Górna powierzchnia liścia jest ciemniejsza, dolna jaśniejsza, pozornie szorstka z powodu małych włosków. Wszystkie części rośliny zawierają żrący mleczny sok. Drzewo figowe wyhodowane dla jego owoców to Ficus carica sativa, z kolei ten gatunek ma niezliczone odmiany. Jednak dziko rosnący Ficus carica caprificus ma jedynie charakter dekoracyjny.

Wśród wielu odmian fig są drzewa owocujące zarówno raz w roku, jak i dwa razy. Na odmianach owocujących dwa razy w sezonie jesienią na gałęziach znajdują się jednocześnie zarówno owoce dojrzałe, jak i bardzo drobne - pąki, które po okresie zimowania zaczynają rosnąć wiosną i dojrzewają pod koniec maja - czerwca. Nazywa się je figami - kwiatami. Są mniej smaczne i słodkie niż figi dojrzewające jesienią, ale znacznie większe niż owoce jesienią. Odmiany drzew owocujących raz w roku mają wczesny, środkowy i późny okres dojrzewania owoców figi.

Podobnie jak wszystkie fikusy, figi są dwudomenowe, tj. jego kwiaty męskie i żeńskie znajdują się na różnych roślinach. Ma wyjątkowy typ kwitnienia w świecie roślin. W kapryfach (wewnątrz) znajdują się krótkie pręcikowe kwiaty, które tworzą pyłek, aw figach są kwiaty o długich stylizacjach. Bardzo ciekawe jest zapylanie fig, którego mogą dokonać jedynie małe osy, blastofagi (Blastophara grossorum), żyjące w kapryfach. Dostając się do łodyg żeńskich owoców przez otwór u góry, przenoszą pyłek na swoim ciele na znamiona żeńskich kwiatów. Kwiaty zapylane zawiązują owoce, a ich sykonie, rosnące, tworzą jadalne owoce gruszkowate. Formacje męskie (kapryfy), które są mniejsze, pozostają solidne i spadają z drzewa.

Pod tym względem plon dzikich roślin i pierwszych odmian fig był silnie uzależniony od liczebności tej osy. W wyniku pracy hodowców obecnie wszystkie współczesne odmiany fig są samozapłodnione i nie wymagają zapylania blastofagiem.

W zależności od odmiany figi mają kolor od żółtego do czarno-niebieskiego. Bardziej powszechne są żółto-zielone owoce. Przypominają kształtem gruszkę wielkości orzecha włoskiego, ale owoce niektórych odmian osiągają 6-8 cm, na przykład odmiana Follacciano. System korzeniowy rośliny jest potężny, korzenie szkieletowe są gęsto pokryte przerośniętymi korzeniami. Drzewa są bardzo odporne na suszę, wytrzymują spadki temperatury zimą do -12 … 15 ° C. Niektóre odmiany wytrzymują obniżenie nawet do -20 ° C. Rośliny są łatwo regenerowane przez pędy korzeniowe lub wirujące pędy z uśpionych pąków poniżej miejsc zamarznięcia.

Drzewo figowe jest bardzo bezpretensjonalne, rośnie na prawie każdym typie gleby, na otwartych zboczach, skałach, pięściach, nawet na ruinach budynków. Preferuje gleby wapienne, luźne, przepuszczalne, a także piaszczyste, kamieniste. Jedynym warunkiem jest to, aby gleba nie była mokra.

Figi nie wymagają nawożenia, ponieważ prawie nie wymagają składników odżywczych i mogą rosnąć nawet na bardzo zubożonych, ubogich glebach.

Drzewo to doskonale współistnieje w ogrodach z innymi drzewami, ponieważ poza rzadkimi przypadkami nie jest dotknięte pasożytami i chorobami.

Dojrzałe drzewo nie wymaga specjalnego przycinania. Przycinaj tylko wtedy, gdy trzeba usunąć uszkodzone lub wysuszone gałęzie. Jednocześnie drzewo łatwo i bezboleśnie znosi przycinanie, dzięki czemu można nadać mu dowolny pożądany kształt.

Figi rozmnaża się przez sadzonki, nasiona, odrosty korzeni.

Żniwny

Owoce figi są jak woreczki, pokryte cienką skórką, która łatwo oddzielając się odsłania słodki, galaretowaty miąższ z wieloma małymi nasionkami. Mają bardzo specyficzny, niepowtarzalny smak. Figi zbierane są z każdego drzewa w kilku etapach, selektywnie, tylko dojrzałe owoce, jak wiele wieków temu, ręcznie, aby nie uszkodzić delikatnej skórki. Niedojrzałe owoce pozostają na drzewie do czasu dojrzewania, ponieważ zawierają mleko, przez co są niejadalne.

Jedna mała tajemnica, którą zna oczywiście każdy mieszkaniec Morza Śródziemnego - figi należy zbierać tylko rano, w ubraniu z długimi rękawami, bo pod promieniami słońca włosy na liściach tego drzewa wydzielają substancję który powoduje swędzenie i nieprzyjemne pieczenie na skórze …

Owoce tego niesamowitego drzewa można jeść na świeżo, można zrobić pyszny dżem lub suszyć na słońcu.

Suszenie owoców

Włosi nauczyli mnie, jak to zrobić: przeciąć owoce na pół, złożyć dywaniki, położyć je na drewnianych blachach do pieczenia i za dnia wynieść na słońce. W nocy są wnoszone do pokoju - i tak dalej, aż całkowicie wyschną. Pyszne suszone owoce w zimowe wieczory kojarzą mi się z pięknym i niesamowitym drzewem oraz parną letnią przeszłością.

Odmiany fig

Liczba odmian fig uprawianych we Włoszech jest tak duża, że niemożliwe jest podanie dokładnej liczby. Różnią się też kolorem: jest to tak zwana figa biała, która ma skórkę od zielonego do żółtego, a figi czarne ze skórką od czerwono-brązowej do fioletowej. Odmiany dzieli się również na odmiany Brigotto (czarno-białe), Cantano, Marchesano, Troyansky, które są używane wyłącznie w postaci świeżej oraz odmiany Dottato, Cilento w postaci suszonej, a także odmiany o uniwersalnym zastosowaniu.

Odmiana Brigotto (czarna) - posiada owoce średniej wielkości o blado różowym miąższu, dojrzewające we wrześniu. Ta sama odmiana o białych owocach jest również szeroko rozpowszechniona.

Gentile wymaga zapylenia, jego owoce są duże, mają jasnozieloną skórkę i jasnoróżowy miąższ. Owocuje dwa razy w roku, pierwszy raz pod koniec czerwca - początek lipca, drugi raz we wrześniu.

Verdine to owoc niewielki, ale o doskonałym smaku, jasnej skórce i różowym miąższu, dojrzewający we wrześniu.

Callera ma duże owoce, pokryte czerwonawą skórką z różowym miąższem. Owocuje dwa razy w roku, w czerwcu i wrześniu.

W dzisiejszych czasach zainteresowanie i miłość do tego niezwykłego drzewa nie tylko nie znika, ale wręcz przeciwnie, jego popularność rośnie. Szczególnie w przypadku odmian narodowych, takich jak odmiana Follacciano, jej owoce są wyjątkowo smaczne, bardzo słodkie. Występuje zarówno w kolorze białym, jak i czarnym. Dojrzałe owoce gruszkowate mają wielkość od 6 do 8 cm

Na zdjęciu Giovachino Cingaretti, z zawodu budowniczy, trzyma figi Follacciano. W jego ogrodzie drzewa figowe posadził jego pradziadek, to znaczy mają ponad 100 lat i co roku dają obfite plony. Jedyną troską o nich jest oranie ziemi między drzewami na wiosnę i odcinanie połamanych i wysuszonych gałęzi.

Odmiana Dottato jest najbardziej rozpowszechniona we Włoszech, podobnie jak Cilento. Z tej odmiany wytwarza się znane na całym świecie suszone figi - białe figi Cilento.

Fig jak roślina doniczkowa

W przypadku kultury wewnętrznej stosuje się formy partenokarpiczne, które powodują bezpłodność bez zapłodnienia („parthenos” po grecku oznacza „dziewicę”, a „karpos” oznacza owoc). Pozwala to uzyskać smaczne owoce w warunkach pokojowych. Aby to zrobić, konieczne jest sadzenie drzew w szerokich i głębokich wazonach, aby można było w nich umieścić wystarczająco dobrze rozwinięty aparat korzeniowy rośliny. Bezpretensjonalność, odporność fig na suszę pozwala każdemu ogrodnikowi mieć to wspaniałe drzewo w swoim domu.

Spiżarnia zdrowia

Trudno przecenić przydatność tego owocu dla organizmu człowieka. Zawiera wiele witamin, kwasów organicznych i substancji, które pomagają usprawnić pracę jelit i całego organizmu; przydatny przy problemach z układem sercowo-naczyniowym, kołataniu serca, anemii, astmie oskrzelowej. Jest wysoce odżywczy, gasi pragnienie i łagodzi ciepło w organizmie. Najlepiej oczyszcza organizm, gdyż działa na organizm moczopędnie, łagodnie przeczyszczająco, napotnie, a także przeciwzapalnie.

Ten słodki i pożywny owoc dostarcza ogromną ilość energii ze względu na wysoką zawartość cukru, który jest łatwo i szybko przyswajalny przez organizm oraz dużą ilość witamin i minerałów. Oprócz witaminy A owoce zawierają potas, magnez, żelazo i wapń, dlatego jego stosowanie pomaga wzmocnić kości i zęby, poprawia wzrok, kondycję skóry oraz wzmacnia układ odpornościowy. Wyjątkowość fig polega również na tym, że rozpuszczalne włókna ich błonnika zawierają substancje obniżające poziom cholesterolu we krwi.

Figi wykorzystywane są także w tzw. „Medycynie ludowej”. Na przykład „mleko” służy do usuwania odcisków i brodawek. W tym celu w te miejsca należy nanieść niewielkie ilości mlecznego soku.

Miąższ owocu zaleca się stosować jako balsam na ropnie.

Odwar z suszonych owoców dobrze pomaga przy kaszlu, przy stanach zapalnych skóry, natłuszcza obolałe miejsca.

Mylna jest jednak popularna opinia, że „mleko” wydzielane przez liście i owoce przyczynia się do pięknej opalenizny; oprócz pieczenia i nieprzyjemnych wrażeń nie daje żadnych innych efektów.

To prawda, jest jedno małe „ale”: osobom cierpiącym na zwiększoną wagę zaleca się spożywanie fig w ograniczonych ilościach.

Świeże figi ze względu na swój niezwykły, delikatny, miękki smak znajdują zastosowanie jako przystawka, przyprawa do dań mięsnych, a nawet jako dodatek.

Roślina ta nie tylko produkuje pyszne owoce, ale także ozdabia ogród. Dlatego nie dziwi fakt, że drzewo figowe we Włoszech rośnie w prawie każdym ogrodzie, na balkonach i tarasach.