Posadźmy Gumi

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Jak rozmnażać i uprawiać tę rzadką roślinę owocową w naszych ogrodach

Stwierdzenie, że

gumi to nowa kultura, byłoby błędem, jednak nie każdy może od razu opisać, jak wygląda ta roślina, a tym bardziej niewielu próbowało jej owoców. Wciąż dużym sukcesem jest spotkanie gumi na działce przydomowej, ale coraz więcej osób chce sadzić tę roślinę na wsi lub w ogrodzie w pobliżu budynku mieszkalnego.

Cechy kultury

Owoc Gumi

Spacerując po rynku lub działach z owocami w sklepach, nie znajdziesz owoców tej rośliny. Może oczywiście masz szczęście, a jakaś miła babcia sprzeda te owoce, starannie złożone w małe szklanki.

Dlaczego to się dzieje? Głównym i, jak się wydaje, jedynym problemem, którego gumi nie zakorzenia się na naszych poletkach, jest słaba zimotrwalosc i odporność na suszę tej kultury. Pędy, które nie są zgięte do ziemi i nie pokryte śniegiem lub materiałem pokrywającym, prawdopodobnie zamarzną zimą, a jeśli w okresie kwitnienia w glebie będzie za mało wilgoci, rośliny natychmiast upuszczą wszystkie kwiaty i nie zawiążą ani jednego owoce lub mogą nawet całkowicie umrzeć … Dlatego schronienie i podlewanie to dwa główne zadania podczas uprawy gumi na miejscu.

Ale nawet wiedząc o tych cechach gumi, nie należy się poddawać. W końcu to bardzo przyjemny dla oka krzew o nieokreślonych, ale słodkich kwiatach i bardzo smacznych jagodach, które wyglądają jak przerośnięte owoce rokitnika. Mają jasnoczerwony kolor z wydłużoną, migdałową kością wewnątrz, która nie przeszkadza w spożyciu owocu. Kość, ponieważ jest miękka, można również żuć, ponieważ jej rdzeń zawiera użyteczną dla serca amigdalinę.

Gumi jest prawdopodobnie najjaśniejszą, sądząc po owocach, przedstawicielem rodziny odrostów i najbliższym krewnym bardziej pospolitego, zimotrwałego i odpornego na suszę rokitnika zwyczajnego. Jednak od ciernistego krewnego, którego pędy są dosłownie usiane bardzo nieprzyjemnymi cierniami,

pędy gumiróżnią się tym, że mają tylko pojedyncze kolce. Mogą znajdować się na pędach gumi albo tylko u nasady krzewu, albo tylko w górnych częściach narośli, jednak są rośliny, które mają pojedyncze ciernie zarówno na wierzchołkach narośli, jak iu podstawy strzelać. Ciernie są mniej ostre niż te z rokitnika, ich końce są jakby odcięte, ale nadal można nimi porysować skórę lub rozerwać nimi ubranie, dlatego należy zachować ostrożność podczas zbioru.

Gałązka z owocami gumi

Owoce są przyjemne

zbieranie ich jest przyjemnością, bo wiszą na długich szypułkach. Nawiasem mówiąc, jeśli chcesz, aby owoce trwały dłużej, to podczas zbierania łodyg nie odrywaj (tak jak w przypadku wiśni) i wkładaj je do lodówki. Tam owoce mogą leżeć przez kilka tygodni bez zepsucia i utraty smaku.

Niestety nie każdy lubi

smak w pełni dojrzałych

gumi. Niektórzy zauważają w nim wyraźną kwasowość, inni mówią o „bezsmaku” owocu. Jednak można śmiało powiedzieć, że oba są w błędzie. Owoce dobrze smakują, zawierają dużo soku, który „chowa się” w delikatnym miąższu, ale jak wygląda smak owocu każdy sam decyduje, ale radzę każdemu spróbować.

Sadząc gumi na swojej działce, wiedz, że ta kultura, podobnie jak rośliny strączkowe, ma guzki na korzeniach, które gromadzą azot, dzięki czemu krzew może poprawić glebę.

System korzeni gumi ma strukturę, która pozwala wzmocnić kontury wąwozu lub zapobiec erozji wietrznej, a niewielki wzrost krzewu (1,5-2 metry) nie pozwoli na powstanie mocnego cienia.

Gumi to kultura przypisywana lecznictwu, aw medycynie ludowej wykorzystywane są wszystkie części rośliny: korzenie, liście, pędy, kwiaty, owoce i ich nasiona. Przeważnie w postaci wywarów i nalewek. W oficjalnej medycynie gumi nie jest używana.

Kilka rodzajów gumi rośnie w warunkach naturalnych. Występują w Azji Środkowej, a także w dopływie Wołgi i Uralu oraz na Zakaukaziu.

Sachalin stał się ośrodkiem pracy hodowlanej gumi. Powstały tam pierwsze

odmiany gumi, które są dość trudne do zdobycia, są też naturalne plantacje tej rośliny o owocach mniejszych niż odmiany, które chętnie zbiera miejscowa ludność, organizując całe wycieczki po tę jagodę.

Kwitnące gumi

Gumi to roślina o dwojakim przeznaczeniu. Dzięki przyjemnym liściom, które opadają dość późno, może służyć również jako dekoracja witryny. Pąki na krzaku pękają bardzo wcześnie, a już w połowie maja tworzą się małe liście. Minie tylko kilka dni, a na nieestetycznych, wysuszonych pędach pojawią się dobrze rozwinięte liście, a cały krzew ubierze się w przyjemny strój. Po tygodniu zacznie się kwitnienie, jest nijakie i można je pominąć, jeśli roślina jest jeszcze mała. Na dorosłym krzaku kwitną jednocześnie setki kwiatów, a to już wygląda bardziej spektakularnie. Ponadto na roślinie pojawią się niezauważone i nagle owoce, podczas gdy nadal jest niewiele jagód z innych upraw. Niemal równocześnie z morwą, która dopiero zaczyna malować swoje gąsienice-owoce, na gumi formują się jej szkarłatne beczki.

Na młodych roślinach rosnących samotnie jest niewiele owoców, ale na dorosłych, 5-7-letnich krzewach, które rosną obok siebie, zwykle wisi duże zbiory. Dobry krzew może dać dwa, a nawet trzy kilogramy owoców, a nawet więcej w regionach południowych, gdzie zimy nie są tak surowe.

Reprodukcja gumi

Zauważywszy krzak w ogrodzie sąsiada, możesz poprosić go o kilka jagód, zdrewniały pęd lub zielony pęd tego roku. Myślę, że sąsiad ci nie odmówi, a wtedy możesz sam zdobyć rośliny i posadzić je na swojej stronie.

Z

wysiewem nasionwszystko jest proste, ale zdolność kiełkowania gumi jest niska. Zwykle kiełkuje i kiełkuje tylko jedna trzecia nasion, nie więcej, więc trzeba je wysiać więcej. Można to zrobić natychmiast po zerwaniu owoców i oddzieleniu od nich nasion lub spróbować wykiełkować je w domu, umieszczając je w misce na mokrej i miękkiej ściereczce i ukrywając przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych w cieniu. Nasiona wyklują się, a następnie można je przesadzić do oddzielnych doniczek z miękką i pożywną glebą. Jeśli w ten sposób można uzyskać rośliny gumi, to można je sadzić na stanowisku od maja do końca sierpnia. Najważniejsze w tym przypadku nie jest zniszczenie glinianej bryły. Lepiej jest wcześniej wziąć plastikowy kubek, zrobić otwór u podstawy gwoździem rozgrzanym nad płomieniem, aby odprowadzić nadmiar wilgoci i wypełnić go pożywną ziemią, a podczas sadzenia nożyczkami ogrodowymi przeciąć kubek, trzymając grudkę Ziemia.

Na miejscu

pędów gumi należy monitorować, chronić przed jasnym słońcem, usuwać chwasty, podlewać, karmić niewielkimi ilościami nawozów mineralnych. Można je przeszczepić tylko w wieku dwóch lub trzech lat. I należy to zrobić bardzo ostrożnie, ponieważ uszkadzając korzenie, możesz zniszczyć całą roślinę.

Jeśli masz

zdrewniałą łodygę, spróbuj pączkować na

sadzonce gumi (latem) lub kopulować wiosną. Jednak ta technika jest odpowiednia tylko wtedy, gdy masz jakąś

rzadką odmianę gumi i chcesz ją rozmnażać.

Moim zdaniem

najbardziej optymalny sposób na odtworzenie gumito ukorzenienie zielonych sadzonek. Tutaj oczywiście musisz mieć rośliny, z których można wyciąć te sadzonki. Pędy są cięte, a następnie cięte na sadzonki, pod koniec maja - początek czerwca. Pokrój na kawałki o długości 14-16 cm, zostaw kilka liści na czubku głowy i posadź je w szklarni pokrytej folią, w glebie składającej się z mieszaniny torfu i piasku rzecznego w stosunku 1: 1. Następnie zaczyna się opieka nad sadzonkami. Polega na usuwaniu chwastów i częstym podlewaniu (5-6 razy dziennie). Idealnie szklarnia powinna być tropikalna - dużo wilgoci i ciepła. Wtedy sadzonki utworzą korzenie, będą małe, ale wystarczą, aby po przesadzeniu ze szklarni na otwarty teren z nieestetycznych sadzonek utworzył się ładny krzew.

Wybór miejsca, sadzenie i pielęgnacja sadzonek

Trzyletnia sadzonka gumi

W przypadku

sadzonki gumi uzyskanej którąkolwiek z tych metod, a także pozyskanej w szkółce, konieczne jest dobranie optymalnych warunków wzrostu. Pierwszym krokiem jest wybór miejsca. Wybierając miejsce do rozwoju gumi, należy kierować się dwoma jego problemami, o których wspominaliśmy na samym początku. Są to słaba odporność na suszę (zwłaszcza u młodych roślin, których system korzeniowy nie jest jeszcze dostatecznie rozwinięty) i zimotrwałość. Dlatego stanowisko musi być wyrównane, bez mikrodepresji, w których gromadzi się zimne powietrze, chronione od północy (wzrost dużych roślin od strony północnej, dopuszcza się obecność ogrodzenia, konstrukcji), a także żyzne.

Zacznij

sadzić gumimożliwe zarówno wiosną, jak i jesienią. Oczywiście lepiej jest, jeśli sadzenie odbywa się wiosną, wtedy sadzonki nie będą miały ryzyka przemarznięcia już pierwszej zimy, ale trzeba będzie zadbać o bezpieczeństwo sadzonek, niestety nie każdy sobie z tym poradzi. Sadzenie jesienią zapewnia obowiązkową ochronę przed mrozem. Jest to albo przykrycie z włókniny, albo umieszczenie rośliny pod kapturami wykonanymi z tej samej włókniny. Czapki są bardziej preferowane, ponieważ nie trzeba zginać pędów do ziemi, ryzykując ich złamaniem lub, po słabym ich zamocowaniu, zobaczyć, że ponownie się rozluźnią i powtórzyć tę operację.

Do sadzenia gumi przygotowuje się otwory do sadzenia. Są wykopane w takiej wielkości, że system korzeniowy swobodnie znajduje się w dole, korzenie nie powinny się zbytnio zginać ani łamać. Często na dnie otworu układa się drenaż, kilka cegieł jest rozbijanych na małe części, co zapobiega stagnacji wilgoci, a na wierzchu układana jest pożywna gleba górnej warstwy ziemi. Sadzonkę umieszcza się na pagórku ziemi, rozprowadza korzenie, spryska je, zagęszcza glebę i podlewa sadzonkę 5-6 litrami wody. Następnie wskazane jest ściółkowanie gleby humusem, niekwaśnym torfem lub po prostu suchą glebą warstwą 3-4 cm, co zapobiegnie parowaniu wilgoci i pomoże roślinom szybko zakorzenić się w nowym miejscu.

Z dodatkowej pracy związanej z pielęgnacją roślin należy wymienić obowiązkowe

podlewanie w okresach braku deszczu, najlepiej codziennie, a także przycinanie sanitarne. Cięcie sanitarne jest konieczne, aby zapobiec nadmiernemu zgrubieniu korony krzewu. Przy tym przycinaniu konieczne jest usunięcie wszystkich suchych pędów, złamanych, a także wrastających głęboko w koronę, co prowadzi tylko do jej zgrubienia.

Jeśli zrobiłeś wszystko poprawnie, dwa lub trzy lata po posadzeniu pojawią się pierwsze owoce, których liczba na roślinie będzie rosła każdego roku.

Odmiany Gumi

Podsumowując, wymienię kilka

odmian gumi, których materiał do sadzenia jest łatwy do zdobycia. Jest to odmiana

Sachalin, charakteryzująca się wysoką zimotrwalością, odmiana

Moneron, która charakteryzuje się wielkoowocowymi i wysokimi walorami smakowymi owoców,

Krillon - rośnie szybko i jest odmianą szybko rosnącą oraz odmiana

Taisa, charakteryzująca się stabilnym plonem, dostateczna zimotrwalosc i odporność na suszę, przewyższająca ten wskaźnik u innych odmian gumi.

Nikolay Khromov,

badacz, kandydat nauk

GNU VNIIS im. I. V. Michurina Rosyjska Akademia Rolnicza,

sekretarz naukowy ANIRR

Zdjęcie autorki