Actinidia - Ogólne Informacje I Cechy Uprawy

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Jak wybierać, sadzić i pielęgnować aktynidię

Ostatnio wielu ogrodników-amatorów, w tym nasi na Białorusi, coraz bardziej interesuje się nowymi uprawami jagód, takimi jak aktynidia, chińska winorośl magnolii, dereń, pigwa, unabi (data chińska). Ja też nie stroniłem od tego hobby. W moim ogrodzie jest kilka rzadkich roślin, w tym aktynidia.

Actinidia to rodzaj roślin, którego botaniczna nazwa pochodzi od greckiego słowa „actis” - promień, oznaczający promienny układ kolumn jajnika w kwiatach roślin. Reliktowa roślina Azji Wschodniej; rodzaj actinidia liczy około 30 gatunków i jest dwupienną lub jednopienną lianą o dużych naprzemiennych liściach, głównie o białych kwiatach z jadalnymi lub ozdobnymi owocami.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Actinidia to wieloletnia liściasta, dwupienna liana, która owija się wokół podpory w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.

Płeć pnącza określana jest w okresie początkowego kwitnienia, natomiast u roślin męskich kwiaty z licznymi pręcikami bez słupka, a kwiaty żeńskie mają duży słupek z otaczającymi pręcikami ze sterylnym pyłkiem. Płeć pnącza nie zmienia się podczas jej życia.

Główną zaletą aktynidii jest wysoka zawartość witaminy C - kwasu askorbinowego. W skład owoców różnych typów aktynidii wchodzą węglowodany, kwasy organiczne, witaminy, pektyny i garbniki, makro- i mikroelementy, które w swoim stężeniu i interakcji zapewniają prawidłowy przebieg procesów metabolicznych w organizmie człowieka. Jej owoce cenione są za słodki smak i delikatną konsystencję miąższu. Wszyscy znamy jeden rodzaj aktynidii: owoce egzotyczne - kiwi - są sprzedawane na bazarach i sklepach warzywnych. Prawidłowa nazwa rośliny, na której rosną te owoce, to Actinidia chinensis lub chinensis, ale jest to roślina tropikalnego lasu deszczowego. Możemy ją uprawiać w ogrzewanych szklarniach lub w ogrodach zimowych.

W umiarkowanych szerokościach geograficznych Azji Wschodniej, w regionie Amur, rosną następujące rodzaje aktynidii:

- actinidia kolomikta;

- actinidia Giraldi;

- actinidia polygamum (odmiana Perchik);

- actinidia arguta lub ostra;

- actinidia purpurea.

Roślina ta wymaga gleb dobrze przepuszczalnych dla powietrza i wody, ale jednocześnie wystarczająco pochłaniających wilgoć. Odpowiednie są gleby, które pod względem tekstury można przypisać lekkim lub średniogłowym glinom z żyzną wierzchnią warstwą i posiadającymi dobry naturalny drenaż. Odczyn gleby powinien być normalny lub lekko kwaśny.

Specyfika uprawy aktynidii zależy od biologicznych cech winorośli i warunków ich wzrostu w warunkach naturalnych. W pierwszych latach życia rosną w cieniu drzew, co sprzyja rozwojowi. W cieniu młode rośliny intensywnie rosną i zaczynają owijać się wokół podpór. Dorosła roślina toleruje lekki odcień do 25% w porównaniu z otwartą przestrzenią, bez oznak ucisku.

Na plantacjach uprawnych konieczne jest stworzenie cienia dla młodych roślin aktynidii. Wynika to z faktu, że system korzeniowy roślin jest powierzchowny, nie ma korzenia palowego, dlatego po wyschnięciu wierzchniej warstwy ziemi młode rośliny mogą umrzeć. Opierając się na strukturze roślin aktynidii, najlepiej jest dobrze ściółkować jej system korzeniowy. Wskazane jest uprawianie dojrzałych roślin na otwartej przestrzeni w warunkach silnego oświetlenia.

W tym przypadku rośliny kończą swój wzrost wcześniej, pędy dojrzewają przed nadejściem przymrozków, co zwiększa ich mrozoodporność, owoce dojrzewają 7-10 dni wcześniej, liście wytwarzają maksymalną ilość glukozy, a pąki dojrzewają w kątach w odpowiednim czasie i całkowicie. Jeśli liść nie ma wystarczającej ilości światła, nerka jest również słabo rozwinięta. Rzeczywiście, w naturze aktynidia, podobnie jak winogrona, rośnie na niższym poziomie i tylko wtedy, gdy się wznosi, wydaje owoce w kierunku światła. W wyniku wieloletnich badań ustalono, że roślina aktynidii, która weszła w okres owocnikowania, ma większą odporność na mróz niż roślina nie owocująca.

Actinidia nie ma chorób i oczywistych szkodników, chociaż niektórzy fani narzekają, że koty zjadają młode aktynidie, ale wiosną koty jedzą każdą młodą trawę, dlatego aby chronić aktynidię, konieczne jest sadzenie roślin pikantnych, aby aktynidia nie została uszkodzona. Chociaż nie zawsze można uniknąć uszkodzeń: zimą 2005-2006 w moim ogrodzie zające pożerały młode pędy aktynidii.

Zgodnie z długoterminowymi obserwacjami mogę powiedzieć, że początek sezonu wegetacyjnego aktynidii charakteryzuje się obrzękiem pąków w średniej temperaturze + 4 … + 5 ° С od 20 kwietnia do 5 maja. Same pąki w aktynidii, przed rozpoczęciem rozwoju, zanurza się w tkance pędów powyżej miejsc przyczepienia liści - w poduszkach liściowych. W kątach liści układane są pąki kwiatowe. Kwitnienie i owocowanie aktinidii, takich jak winogrona, występuje na młodych pędach bieżącego roku.

Na początku czerwca młode pędy osiągają 10-20 cm i zaczyna się pączkowanie. Kwitnienie rozpoczyna się w pierwszej dekadzie czerwca w temperaturze + 15 … + 18 ° C i trwa 6-15 dni. Actinidia jest często narażona na późne przymrozki wiosenne, które w temperaturze -4 ° C niszczą kwiaty i liście, aw temperaturze -8 ° C młode pędy giną całkowicie. Liście są przywracane ze względu na obecność dużej liczby uśpionych pąków, wzrost rośliny trwa, ale nie będzie masowego owocowania.

Od kwitnienia do dojrzewania owoców mija 80-100 dni, w zależności od odmiany, a zatem czas trwania sezonu wegetacyjnego wynosi 160-180 dni. Actinidia, która weszła w okres owocnikowania, ma trzy rodzaje pędów, które pełnią różne funkcje i różnią się od siebie czasem trwania i siłą wzrostu - wegetatywnym, generatywno-wegetatywnym i generatywnym.

Pędy wegetatywne pełnią funkcję narządów podtrzymujących, służą jako szkielet winorośli, powstają z uśpionych pąków znajdujących się na dwu- do czteroletnim drewnie, aw okresie wegetacji osiągają długość 4-6 metrów i grubość ok. 15-25 mm, w zależności od gatunku. Wiele pędów wychodzi z systemu korzeniowego. Pędy wzrostowe charakteryzują się dużą odległością między węzłami i intensywnym wzrostem długości, który występuje przez cały okres wegetacji.

Pędy generatywno-wegetatywne są mieszane, powstają z pąków na przyrostach z poprzedniego roku i osiągają długość 60-80 cm, zwijają się i pełnią funkcje wspomagające i owocnikujące.

Pędy generatywne to owoce, powstałe na drewnie jednorocznym, nie mogą się owijać wokół podpór, ich długość wynosi 10-12 cm, międzywęźla ulegają skróceniu. Charakterystyczną cechą aktynidii jest to, że ich pąki nie kwitną jednocześnie, a od jednej trzeciej do połowy pąków pozostaje uśpionych i zachowują zdolność kiełkowania przez wiele lat. Same pąki są częściowo lub całkowicie pokryte tkanką poduszeczek liściowych i zwykle rozwijają się z dużą śmiercią oczu lub nadmiernym przycinaniem krzewów.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Actinidia to roślina dwupienna. Na niektórych roślinach powstają tylko kwiaty męskie, podczas gdy na innych kwiaty żeńskie. Kwiaty żeńskie umieszcza się pojedynczo, a kwiaty męskie zbiera się w 2-3 kawałkach w tarczy kwiatostanowej. Pyłek przenoszony jest z męskiego kwiatu na samicę za pośrednictwem owadów: pszczół, trzmieli, motyli lub wiatru. Okwiaty męskich kwiatów opadają całkowicie po kwitnieniu, podczas gdy u kobiet opadają pojedynczo, gdy płód starzeje się i rośnie.

Rośliny męskie rozpoczynają swój rozwój, podobnie jak kwitnienie, 1-3 dni wcześniej niż rośliny żeńskie. Jednocześnie zdarzały się przypadki zawiązywania owoców przy uprawie wyłącznie samic - aktynidii, tj. z samozapyleniem.

Wynika to z faktu, że pyłek utworzony w niektórych kwiatach żeńskich zawiera do 5% żywotnych ziaren pyłku, co jest wystarczające do zapylenia i powstania pełnoprawnych owoców. Ale dzieje się tak, gdy aktynidia jest rozmnażana przez nasiona i stanowi około 1% liczby samic. Rośliny te mają wielką wartość w tworzeniu samozapłodnych odmian aktynidii.

Ze względu na dwupienność aktynidii, aby uzyskać stabilny plon, konieczne jest posiadanie roślin męskich i żeńskich w stosunku 1: 8 lub 1:10. Przy niewielkiej liczbie roślin żeńskich można zaszczepić męską roślinę w koronie jednej z nich. W normalnych warunkach rozwojowych każdy zapylony kwiat zamienia się w owoc, który z powodu braku fizjologicznego opadania owocu u roślin Actinidia zachowuje się do pełnej dojrzałości.

Ze względu na szybki wzrost części naziemnej rośliny same winorośle lepiej rosną na glebach bogatych w nawozy organiczne o kwasowości (pH) 5,0-6,5, tj. na glebach lekko kwaśnych.

Podczas sadzenia lepiej od razu umieścić roślinę w stałym miejscu, ponieważ przesadzanie 4-5-letnich roślin wiąże się z dużą utratą korzeni. Rośliny po takim przeszczepie długo chorują i słabo rosną. Zwykle objętość korzeni podczas przeszczepu powinna wynosić co najmniej połowę objętości korony, dlatego konieczne jest zmniejszenie korony, tj. konieczne jest przestrzeganie zasady równowagi między wierzchołkami a korzeniami.

Victor Guzenko

doświadczony ogrodnik, Lida

Fot. Autorka