Nigella (nigella) - Uprawa I Wykorzystanie

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Czarnuszka o wielu twarzach - przyprawa i piękny kwiat

Ta niezwykle piękna arystokratyczna roślina ma niesamowitą liczbę nazw.

Wraz z oficjalnym, wywodzącym się z łacińskiego słowa „nickellus”, jest ich kilkanaście więcej.

Są to czarnuszka (podobno dlatego, że ma czarne, dość duże nasiona, bardzo podobne do nasion zwykłej cebuli, którą również nazywamy czarnuszką), oraz „dziewczynka w zieleni” oraz rzymska kolendra, włos Wenus i czarny kminek.

Brytyjczycy na ogół nazywają ją „miłością we mgle”. Są też inne, mniej poetyckie nazwy.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Ale ta roślina wyróżnia się nie tylko bogactwem nazw, ale także różnorodnością zastosowań. Nigella wygląda niesamowicie w rabatach kwiatowych: rabatach, skalniakach i alpejskich wzgórzach.

Jej delikatna zieleń i efektowne, gwiaździste (niebieskie, niebieskie, białe lub fioletowe) kwiaty potrafią zachwycać przez 1,5-2 miesiące. Zanikając, nadal pozostaje piękny - wysuszone strąki nasion tej rośliny mogą ozdobić każdą zimową kompozycję. W tym samym czasie, początkowo w ich ojczyźnie, Nigella była postrzegana nie jako kwiat, ale jako przyprawa. Jednocześnie Nigella od dawna jest stosowana w medycynie ludowej.

Innymi słowy okazuje się, że to przyprawa, kwiat i roślina lecznicza … Zgadzam się, takie połączenie nie zdarza się zbyt często, choć oczywiście są też inne jadalne i lecznicze kwiaty, na przykład nasturcja lub chryzantema warzywna

Nigella jest wystarczająco rozpowszechniona w basenie Morza Śródziemnego, w Europie Południowo-Wschodniej, Afryce Północnej, Azji Mniejszej i Azji Środkowej. Jednak w dużych ilościach jako przyprawa uprawiana jest głównie w Indiach i Egipcie, a Indie są uważane za głównego producenta tej przyprawy.

Nigella w kuchni

Ponieważ głównym dostawcą tej przyprawy są Indie, prawdopodobnie lepiej byłoby rozpocząć naszą krótką kulinarną wycieczkę z Indii.

Nigella to jeden z pięciu składników popularnej bengalskiej przyprawy do ponczu.

Przyprawa ta jest szeroko stosowana w kuchni indyjskiej, w potrawach z soczewicy i warzyw, w konserwach i sosach chutney (chutney to coś w rodzaju naszego keczupu, ale z dużą ilością cukru i owoców). W czystej postaci nasiona czarnuszki dodaje się do pomidorów i bakłażanów, a także do dań mięsnych, rybnych i drobiowych. Nasiona są często mieszane z chlebem, nadając mu specyficzny pieprzny smak.

Kuchnia Bliskiego Wschodu wykorzystuje również nasiona tej rośliny (często mieszane z sezamem) do chleba i tortilli.

W Europie ze względu na swój niezwykły aromat przyprawa ta stosowana jest przede wszystkim w wyrobach piekarniczych i cukierniczych - do wypieku ciast, ciastek, muffinek (najczęściej posypanych na wierzchu przed pieczeniem), a także w kompotach, galaretkach, galaretkach, puddingach itp. P.

Ponadto nasiona czarnuszki są używane do solenia ogórków, pomidorów i innych warzyw, a także do kiszenia kapusty. Dobrze nadają się do przyprawiania różnorodnych potraw warzywnych, sałatek i zup. A z kwiatami czarnuszki robią nawet dżem agrestowy, który będzie pachniał truskawkami.

Nasiona czarnuszki mają przyjemny i subtelny zapach truskawek oraz ostry pieprzny smak. Nasiona są mielone bezpośrednio przed użyciem. Nie można tego zrobić z góry, ponieważ przyprawa straci swój niezrównany aromat. Jako przykład podam jeden oryginalny indyjski przepis z czarnuszką, który w naszych warunkach można przygotować w prawie niezmienionej postaci.

Fasolka szparagowa z czarnuszką Fasolka szparagowa

gotowana - 500 g, olej roślinny - 3 łyżki. łyżki, nasiona czarnuszki - 0,5 łyżki. łyżki, czerwona papryka - do smaku.

Rozgrzej olej roślinny na patelni, smaż przez kilka sekund nasiona czarnuszki z czerwoną papryką, a następnie dodaj posiekaną i wstępnie ugotowaną zieloną fasolkę. Smażyć, mieszając przez około 7 minut, dodać 2 łyżki. łyżki mleka kokosowego (można zastąpić zwykłym mlekiem), posolić, zamknąć pokrywkę i gotować na wolnym ogniu przez kolejne 7-10 minut (do całkowitego wyparowania wody). I to wszystko - możesz podać to do stołu.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Nigella w medycynie

W Indiach czarnuszka jest używana jako środek pobudzający, a także w leczeniu wzdęć, niestrawności i zaburzeń jelitowych. Zawarty w nasionach enzym lipaza i witamina E korzystnie wpływają na choroby wątroby i trzustki.

W medycynie zachodniej uważa się, że nasiona czarnuszki normalizują metabolizm i poprawiają funkcjonowanie mózgu. Pomagają również przy dolegliwościach gardła, katar, niektórych rodzajach bólu głowy, kamicy nerkowej i pęcherza moczowego, hemoroidach oraz jako środek przeczyszczający.

Co kocha czarnuch, a czego nie lubi

Ogólnie można ją uznać za dość bezpretensjonalną roślinę. Ale czarnuszka ma też swoje własne upodobania:

- preferuje gleby lekkie, żyzne z odczynem niekwaśnym, na glebach kwaśnych usycha, rozwija się bardzo wolno iw końcu obumiera;

- pomimo pewnych wymagań rośliny co do płodności, wprowadzenie pod czarnuszkę świeżych organicznych i dużych dawek nawozów azotowych może znacznie opóźnić sezon wegetacyjny - w rezultacie rośliny zakwitną bardzo późno i nie wydadzą dojrzałych nasion; dlatego lepiej sadzić ją po uprawach, do których w poprzednim roku zastosowano nawozy organiczne;

- jest dość lekki, roślina kwitnie później w zacienionych miejscach, a nasiona nie mają czasu na dojrzewanie;

- nie toleruje zagęszczonych nasadzeń, w tym przypadku nie zobaczysz ani gwałtownego kwitnienia, ani dojrzałych nasion;

- czarnuszka jest stosunkowo mrozoodporna, dobrze znosi wiosenne przymrozki;

- wymaga umiarkowanej wilgoci, reaguje negatywnie zarówno na nadmiar, jak i na brak wilgoci.

Technologia rolnicza czarnuszki

Roślina kwitnie 60-65 dni po wysiewie i około 1,5-2 miesięcy. Po zakończeniu kwitnienia i zanim nasiona dojrzeją, trwa to ponad miesiąc.

Dlatego w warunkach naszego Uralu i innych bardziej północnych regionów wysiew czarnuszki bezpośrednio do gleby jest raczej nierozsądne, nawet jeśli używa się jej tylko jako rośliny ozdobnej. Chyba że jesienią zostaną przygotowane redliny, a czarnuszkę zasiejesz na początku maja.

W takim przypadku możesz cieszyć się jego kwitnieniem w okresie lipiec-sierpień. Ale jest jedno niebezpieczeństwo związane ze specyfiką naszego klimatu Ural, kiedy w sierpniu stale pada deszcz i są zimne noce. Takie warunki wywołują chorobę czarnuszki mączniakiem prawdziwym, co prowadzi do konieczności niszczenia roślin, ponieważ nie mają już żadnego efektu dekoracyjnego i nie ma potrzeby mówić o nasionach.

Dlatego wybierając tę opcję należy wcześniej zadbać o środki zapobiegawcze i dwukrotnie w okresie wegetacji spryskać rośliny odpowiednim lekiem („Topaz” i inne podobne).

W nasadzeniach jednoliniowych odległość między roślinami wynosi 6-7 cm. W nasadzeniach dwuliniowych odległość między roślinami zwiększa się do 10-15 cm, a między rzędami do 15-20 cm. Czasami sadzonki sadzi się jeszcze mniej często (w zależności od mocy samych roślin).

Możesz iść w drugą stronę, wysiewając roślinę w ciepłej szklarni lub szklarni na początku kwietnia. Wtedy jest szansa na obserwację kwitnienia w bardziej sprzyjającym okresie: czerwiec-lipiec i zebranie nasion, które dojrzewają na przełomie sierpnia i września.

Ponadto przy uprawie sadzonek czarnuszki w szklarni od samego początku będzie ona w korzystniejszych warunkach niż wysiew w otwartym terenie. Oznacza to, że rośliny będą się aktywniej rozwijać, pięknieją i obficie kwitnąć.

Sadzonki czarnuszki wysiane z suchymi nasionami pojawiają się z reguły 15-18 dnia, a kiełkują w trocinach tydzień wcześniej.

Na początku czerwca rośliny można bezpiecznie sadzić w otwartym terenie. Dopóki sadzonki nie staną się silniejsze po przesadzeniu, zaleca się pokrycie ich materiałem okrywającym, aby stworzyć bardziej komfortowe warunki.

Ponadto pielęgnacja jest zwykła: rozluźnienie, ostrożne podlewanie, ściółkowanie i środki zapobiegawcze przeciwko mączniakowi prawdziwemu.

Zbiór rozpoczyna się, gdy 2/3 nasion jest dojrzałe. Rośliny są cięte i suszone w snopach gdzieś w pomieszczeniu (niektóre nasiona mogą się kruszyć podczas suszenia, więc lepiej coś rozsmarować).

Po 3-4 dniach od wysuszenia krążki są młócone, a nasiona oddzielane. Prawdopodobnie do tych procedur są jakieś urządzenia, które ułatwiają ten proces, ale wszystko robię ręcznie. Pocieram dłońmi skrzynie nasienne: otwierają się i nasiona wypadają, a następnie przesiewam je kolejno przez dwa sita.

Najpierw przez sito z dużymi otworami - to oddzieli nasiona od dużych resztek roślinnych (w tym przypadku na gazetę wysypywane są nasiona z małymi resztkami - duże resztki pozostają na sicie). Następnie przesiewam przez sito z drobnymi otworami, aby pozbyć się drobnego, pylistego gruzu - drobne resztki wylewają się na gazetę, podczas gdy nasiona pozostają na sicie.