Redberry Vaccinium Praestans - Niezwykła I Pożyteczna Jagoda Sachalińska (Redberry - Do Ogrodów - 2)

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Niezwykła i pożyteczna czerwona jagoda Sachalinu rozpoczyna swój ruch w zachodnich regionach kraju

Achatow powiedział, że czerwony syrop jest bardzo popularny na Sachalinie. Przed pierestrojką powstał nawet przemysłowy przetwórstwo krasnika, z którego robiono opisywany już syrop Klopovka oraz bardzo popularną na Sachalinie lemoniadę Mountain Air.

Przemysł pozyskiwał jagody od mieszkańców poprzez dobrze zorganizowaną sieć punktów zbiórki, gdzie zbieracze przekazywali je na bardzo korzystnych dla siebie warunkach. Wszystko się zawaliło. Ludność nadal przygotowuje syrop nawet teraz: część tylko dla siebie, a część na sprzedaż - butelkuje go w butelkach z etykietami własnej produkcji. Popyt jest duży. Mieszkańcy przyzwyczaili się też do robienia lemoniady, co jest dość proste - do smaku wystarczy rozcieńczyć syrop mineralną wodą gazowaną. Mieszkańcy Sachalina cenią te preparaty jako przeciwnadciśnieniowe i tonizujące, leczą je na przeziębienia, a lemoniadę docenia się też za pomoc w regeneracji po dobrym trunku. Czerwone jagody są również wykorzystywane do tradycyjnych przetworów: kompotów, konfitur, marmolady, pastylek. Dodawane są do zwykłej obróbki owoców i jagód, co nadaje produktowi niepowtarzalny smak,aromat i wydłuża okres przydatności do spożycia dzięki kwasowi benzoesowemu.

Niezwykle ograniczone występowanie rumianku w przyrodzie, w połączeniu ze wzrostem zainteresowania nią populacji, stawia tę wyjątkową roślinę pod groźbą wyginięcia. V. I. Krasikova, badacz sachalińskiego krasnikowa, donosi o deptaniu „krasnichników” podczas masowej inwazji ludności w poszukiwaniu jagód, a nawet zaoraniu ich do sadzenia. Oczywiście należy podjąć wszelkie środki, aby zachować czerwoną roślinę w przyrodzie, ale nie mniej ważne jest, aby mieć czas na wprowadzenie jej do kultury. Po raz pierwszy taką próbę podjęto w 1914 r. Istnieje informacja, że w latach 79-80 krzew zakwitł i zaowocował w Głównym Ogrodzie Botanicznym Akademii Nauk (Moskwa), w Centralnej Syberyjskiej Sali Botanicznej im. SB RAS (Nowosybirsk), w Ogrodzie Botanicznym BIN RAS (Leningrad). V. I. Krasikova wysłał dużo materiału do sadzenia z Sachalinu do różnych miejsc w kraju ogrodnikom-amatorom, a przy okazji możeniektórzy amatorzy, którzy otrzymali te rośliny, odpowiedzą i napiszą do redakcji o swoim losie. Nawet taki specjalista jak V. I. Krasikova, który wie o tym wszystko, uważa wprowadzenie krasnika do kultury za trudną sprawę. Jej praca w tym kierunku w latach 70. i 80. na Sachalinie nie przyniosła większego sukcesu. Niemniej jednak nadal jest przekonana, że ta praca powinna być kontynuowana. I to trwa.

W 1990 roku E. A. Tyurikov zasadził czerwone ziele na południowych obrzeżach Moskwy w Ogólnorosyjskim Instytucie Selekcji i Technologii Ogrodnictwa i Szkółkarstwa (VSTISiP). Były to dwie formy - próbki przywiezione przez naukowca z wyspy Kunashir oraz 30 sadzonek korzeni pozyskanych z południowego Sachalinu. W tym samym czasie E. A. Tyurikov zasadził krasnika na swojej osobistej działce w dzielnicy Kameshkovsky w obwodzie włodzimierskim. Krasnika zapuściła korzenie, rosła i bezpiecznie owocowała. Niestety śmierć przerwała pracę naukowca. Pamiętam jednak, jak na jednym z naszych spotkań on, wielki entuzjasta wprowadzania do kultury roślin borówki brusznicy, mówił o niewątpliwych perspektywach wprowadzenia jeżyn do ogrodów.

Pracę z jagodą kontynuował I. Yu. Smirnov, ale teraz, niestety, znowu została przerwana. A jednak, analizując publikacje, choć niewielkie doświadczenie w uprawie jeżyny w kulturze, można już sformułować zalecenia dotyczące jej „udomowienia”. Krasnika, podobnie jak inne borówki brusznicy, dobrze czuje się tylko na glebach kwaśnych, luźnych, przepuszczających powietrze i wchłaniających wilgoć. Na innych glebach rośliny są przygnębione, zmniejsza się ich zimotrwalosc i giną. Dlatego tak konieczne jest staranne przygotowanie gleby pod jeżyną. Kiedyś spisałem historię E. A. Tyurikova, tak jak zrobił to w swoim ogrodzie. Oto ten wpis:

„Podstawą podłoża do uprawy borówki był kwaśny (pH 3,5–4,5) torf słabo rozłożony. Ma napowietrzanie proszku i wysoką zdolność zatrzymywania wilgoci. Aby zaoszczędzić pieniądze, zmieszałem trociny i ściółkę iglastą do 30% objętości z torfem. Powstałą luźną masę zmieszałem z piaszczysto-gliniastą glebą w stosunku 5: 1. (Jeśli Twoja witryna jest zdominowana przez gleby gliniaste, stosunek powinien być inny - 10: 1). Gotowym podłożem wypełnił rowy o szerokości 80 cm i głębokości 40 cm, które odizolowano taśmą plastikową od zewnętrznej penetracji chwastów kłączowych. Możesz również użyć linoleum, plastikowych arkuszy, starego łupka, żelaza itp. Jeśli teren jest zdominowany przez glebę torfową, wtedy sekwoję można uprawiać bez wstępnego przygotowania, najważniejsze jest odizolowanie roślin od chwastów kłączowych. W Instytucie Ogrodnictwa (VSTISiP) jeżyna rośnie na mieszance umiarkowanie rozłożonego torfu wysokiego i piasku (3: 1).

Myślę, że będę musiał poeksperymentować wybierając miejsce w ogrodzie dla krasnicy - „złotego środka” pomiędzy otwartym na słońce a zacienionym zakątkiem. Wydawać by się mogło, że w naturze sekwoja lepiej rośnie w miejscach oświetlonych - obrzeżach lasów, wypaleniach, polanach. Ale VI Krasikova donosi, że sadząc rośliny w postaci części wykopanej kępy w otwartych, dobrze oświetlonych miejscach, wszystkie nasadzenia w pierwszym sezonie dosłownie „wypaliły się” pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego. Posadzone pod okapem brzóz rośliny, mimo że zapuściły korzenie, były wyraźnie opóźnione w rozwoju i opóźniały owocowanie. W VSTISiP czerwona jagoda rośnie w cieniu aktynidii i herbaty kurylskiej. Wydaje się, że zmniejsza to negatywny wpływ ewentualnej suszy na rośliny. Zbiory w tych warunkach są stabilne i są około czterokrotnie wyższe (350–500 g / m2) niż w przyrodzie. Jednocześnie w zauważalnie zacienionych miejscach następuje późniejsze dojrzewanie jagód i gwałtowny spadek plonów. W uprawie jeżyny, jak również w naturze, można ją rozmnażać wegetatywnie i przez nasiona. W pierwszej metodzie „cegłę” o dowolnej wielkości i kształcie wycina się z gleby, w którą wnikają kłącza i przenosi się w nowe miejsce, lekko posypane torfem. Rozmnażanie się sekwoi jest jeszcze łatwiejsze dzięki pędom oddzielonym od roślin ich podziemną częścią. Można również użyć sadzonek korzeniowych, które są „kawałkami” zdrewniałego kłącza, na którym znajdują się uśpione pąki. W pierwszej metodzie „cegłę” o dowolnej wielkości i kształcie wycina się z gleby, w którą wnikają kłącza i przenosi się w nowe miejsce, lekko posypane torfem. Rozmnażanie się sekwoi jest jeszcze łatwiejsze dzięki pędom oddzielonym od roślin częścią podziemną. Możliwe jest również użycie sadzonek korzeniowych, które są „kawałkami” zdrewniałego kłącza, na którym znajdują się uśpione pąki. W pierwszej metodzie „cegłę” o dowolnej wielkości i kształcie wycina się z gleby, w którą wnikają kłącza i przenosi się w nowe miejsce, lekko posypane torfem. Rozmnażanie się sekwoi jest jeszcze łatwiejsze dzięki pędom oddzielonym od roślin częścią podziemną. Możliwe jest również użycie sadzonek korzeniowych, które są „kawałkami” zdrewniałego kłącza, na którym znajdują się uśpione pąki.

W przypadku rozmnażania przez nasiona zaleca się zasiać je w ziemi przed zimą, a następnie przykryć glebę mchem. Zrobiłem to inaczej. Zasiałem nasiona w pudełku z ziemią, umieściłem je w plastikowej torbie i wysłałem pod śnieg. Efektywność takiego siewu widać na zdjęciu - wszystko wyrosło, a jesienią rośliny osiągnęły wysokość 7-10 cm. Nasiona wybierane są z w pełni dojrzałych jagód. Nasiona są małe, podłużne (do 1,3 mm długości), lekko sierpowate. W jednym owocu jest ich aż 34. Całkowita waga na 1 owoc wynosi 8 mg, na 1000 jagód - 268 g. Świeżo zebrane nasiona nie kiełkują, ich zdolność kiełkowania gwałtownie spada nawet po przechowywaniu przez rok. Pielęgnacja jeżyny polega na systematycznym podlewaniu, starannym zwalczaniu chwastów i corocznym dodawaniu torfu - 4-5 kg na 1 m2. Jesienią wlewa się zwykle torf, przynosząc ze sobą podwójny superfosfat (20-30 g na 1 m2). Część torfu można również wykorzystać wiosną i latem jako ściółkę. Zaleca się stosowanie nawozów azotowych i potasowych w postaci roztworów mocznika i siarczanu potasu (1 g na 1 l). Roztwór nakłada się w dwóch etapach - wiosną i podczas kwitnienia. Całkowita dawka to nie więcej niż 20 g na 1 m2.

Mrozy nie są straszne dla krasnika, praktycznie nie cierpią na nie nawet zimą z niewielkim śniegiem i raczej mrozem. Ale w bardziej północnych regionach nadal będzie musiała być osłonięta na zimę. Ale wiosenne przymrozki (nawet przy -3 ° C) obniżają plon. Dlatego na wiosnę wskazane jest pokrycie barwnika podwójną warstwą dowolnej włókniny. W regionie moskiewskim odbywa się to od końca kwietnia - początku maja do końca maja - początku czerwca. Na środkowym pasie wszystkie fazy rozwoju sekwoi, w tym kwitnienie i dojrzewanie, mają miejsce 1-3 tygodnie wcześniej niż na Sachalinie. Owoce wiązane są zarówno w wyniku samozapylenia, jak i dzięki pracy trzmieli. Chciałbym podkreślić, że dla ogrodników borówka jest interesująca nie tylko jako nowa jagoda, ale także jako bardzo dekoracyjna roślina okrywowa.

Klimat miejsc, w których rośnie sekwoja, charakteryzuje się dużą wilgotnością, co jest spowodowane głęboką pokrywą śnieżną zimą i obfitymi opadami w porze ciepłej. Ale nawet w tak wilgotnym klimacie sekwoja rośnie częściej w wilgotnych lasach bagiennych, szczególnie dobrze na bagnistych obrzeżach, na obrzeżach mechowisk, a nawet na północnych stokach. Ale takich miejsc w naszym kraju jest mnóstwo i jak często, niestety, właśnie takie „niedogodności” przeznaczane są na nasze działki ogrodowe, a próba ich opanowania dla tradycyjnych kultur wywołuje jedynie melancholię i rozczarowanie. Ale wśród nowych, przystosowanych do takich miejsc, upraw ogrodniczych może być jeżyna. Oczywiście wprowadzenie go do kultury, a nawet w nowych regionach, nie jest łatwym zadaniem, ale nie na próżno mądrość ludowa mówi: „Czas i praca zmienią wszystko”. A ilu już „wystrzępiło”; pamiętaj przynajmniejjak borówki, żurawiny, borówki, a nawet mało znane jagody - książę, malina moroszka, przenikają do naszych ogrodów „oczywiście z lasu”. Nadszedł czas na wyjątkową endemitę wąskozakresową - sekwoje.

Istnieją inne mało znane uprawy owoców i jagód, które można uprawiać w Twojej okolicy.