Jaki Zielony Nawóz Wybrać Dla Gleby

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Siderata pracuje na żniwa

Koniczyna czerwona

Dziś każdy ogrodnik rozumie, że bez wprowadzenia materii organicznej i nawozów mineralnych do gleby nie uzyskasz dużych zbiorów. Ludzkość zgromadziła ogromne doświadczenie praktyczne i naukowe w ich stosowaniu. Jednocześnie wyróżnia się przemiana kultur. Jeszcze przed nadejściem nowej ery (III-I w.p.n.e.) grecki filozof Teofrast oraz Rzymianie Varro i Cato zauważyli, że wysiew roślin strączkowych zwiększa plon kolejnego plonu, a także zwiększa się żyzność zubożonej gleby.

Badania gleby przez różne pokolenia naukowców wykazały, że na horyzoncie ornym znajduje się ogromna liczba mikroorganizmów, które przetwarzają materię organiczną obornika, torfu, odpadów organicznych, korzeni roślin uprawnych. Te mikroorganizmy są reprezentowane przez bakterie, grzyby, porosty. Są aktywne na glebach żyznych o lekkiej teksturze i pH od 5 do 7. Użyteczna "populacja" gleby wynosi ponad 20 ton na hektar. Co więcej, namnażając się i wymierając w glebie, same mikroorganizmy stają się materią organiczną.

Aby zwiększyć dobroczynne bakterie w glebie, ważne jest, aby wybrać odpowiednie odżywianie roślin. W trakcie jego życia przez system korzeniowy uwalniane są do gleby różne substancje: sole mineralne zawierające fosfor, wapń, sód i związki organiczne - cukry, kwasy organiczne, aminokwasy, witaminy, substancje wzrostowe, enzymy itp. Substancje te przyswajane przez mikroorganizmy wpływają na ich rozwój i skład.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Oprócz wydzielin korzeni mikroorganizmy wykorzystują do odżywiania martwe korzenie, włośniki, naskórek korzeni itp. W bezpośrednim sąsiedztwie korzenia roślin wyższych powstaje ryzosfera - strefa sprzyjająca rozwojowi mikroorganizmów glebowych.

Liczba bakterii w 1 g gleby ryzosfery może sięgać od 1,5 do 10 milionów sztuk. Wpływ roślin na mikroby glebowe jest inny. Zależy to od rodzaju samej rośliny, etapu jej rozwoju i warunków glebowych. Zatem w ryzosferze roślin strączkowych mikroflora jest bardziej obfita niż w ryzosferze zbóż; rośliny strączkowe uwalniają do gleby substancje azotowe i węglowe.

Symbiotyczny związek roślin strączkowych i bakterii wiążących azot w brodawkach w okresie wegetacji zapewnia wiązanie azotu atmosferycznego w ilości od 100 do 800 kg / ha składnika aktywnego. Ta naturalna „fabryka” azotu w 2/3 zaspokaja potrzeby samej rośliny, a 1/3 pozostaje w glebie.

Łubin

Obecnie w arsenale rolnika znajduje się duży wybór narzędzi i technik mających na celu poprawę żyzności gleby. Ale niestety nie są teraz tanie. Bardzo brakuje nam materii organicznej - obornika. Jego wprowadzenie pozwala na karmienie pożytecznych mikroorganizmów glebowych przez trzy lata, które z kolei dostarczają roślinom dostępne składniki pokarmowe zarówno z gleby, jak iz wprowadzonej materii organicznej. Poprawia to strukturę gleby, jej reżim termiczny, powietrzny i wodny.

Rośliny uprawne, które corocznie uprawiamy w naszych ogrodach, pochłaniają tylko 10-20% fosforu, azotu i potasu z gnijącego obornika i kompostu z gleby. Dlatego, aby w pełni zaspokoić potrzeby nowoczesnych intensywnych odmian upraw polowych, warzywnych i owocowych stosujemy również nawozy mineralne, ale są one również bardzo drogie i szkodliwe ekologicznie. A wyjście tutaj można znaleźć odwołując się do doświadczeń naszych chłopskich przodków, a także do zaleceń współczesnych naukowców. Moja babcia uprawia ziemniaki w rejonie Kalinina na jednym polu ogrodu od ponad 60 lat, ale co roku siała kilkaset metrów kwadratowych koniczyną czerwoną, którą przez dwa lata kosili na siano, a następnie zaorali. Do sadzenia bulw co roku wprowadzano obornik słomy. Nie znali nazw odmian ziemniaków i nazywano ich „białymi”, „różowymi” i oczywiście „niebieskimi oczami”. Były też okresowo odnawiane poprzez wymianę z sąsiadami. Plon z hektara wynosił 600-800 centów rocznie!

Nieustannie podziwiam umiejętności i ciężką pracę naszych rolników, a także nowoczesnych ogrodników i ogrodników, którzy często uprawiają bogate zbiory warzyw i owoców w niesamowicie trudnych warunkach, dekorują i wyposażają swoje działki.

Chcę się podzielić swoim ogrodowym i naukowym doświadczeniem w uprawie zielonego nawozu - syderatów. Termin „sideration” został po raz pierwszy zaproponowany w XIX wieku przez francuskiego naukowca J. Ville'a. Uprawa zaorana do gleby nazywa się siderat.

Kraje starożytnej kultury rolniczej - Chiny i Indie - są uważane za kolebkę zielonego nawozu, który uprawia rośliny jako zielony nawóz od około 3000 lat.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

W ostatnich latach naukowcy zajmujący się rolnictwem zalecili duży zestaw nawozu zielonego do stosowania w uprawach niezależnych i przemysłowych: z roślin strączkowych - łubin wieloletni i jednoroczny, seradella, koniczyna naczelna, wyka ozima (futrzana) i wiosenna (siewna), groch siewny i polna lub groch pastewny (bułka), siew rzędowy, fasola złota (fasola mung), lucerna niebieska i żółta, koniczyna różowa i biała czerwona (łąkowa), soczewica, esparceta wicoli, soja; ze zbóż (bluegrass) - żyto ozime, życica jednoroczna i wieloletnia, jęczmień, owies, pszenżyto (hybryda pszenicy i żyta); z roślin krzyżowych (kapusta) - gorczyca biała i szara, rzepak ozimy i jary, rzepak ozimy, perco, rzodkiew oleista i inne; z gryki - siew gryki; z roślin miododajnych - facelia, słonecznik (zarówno odmiany oleiste, jak i ozdobne).

Zielony nawóz obiecuje zastosowanie nie tylko w uprawie warzyw, ale także w sadownictwie. Ważny jest również system utrzymania gleby w nawach bocznych ogrodu.

Syderaty w uprawie warzyw i ogrodnictwie nie tylko zwiększają plon i smak warzyw i owoców, ale także niezawodnie chronią glebę przed erozją wodną i wietrzną, poprawiają jej właściwości fizyczne, fizykochemiczne i biologiczne oraz znacząco podnoszą opłacalność produkcji.

Fasola warzywna

Wybierając konkretną uprawę, należy wziąć pod uwagę warunki klimatyczno-glebowe, biologiczną charakterystykę uprawianych roślin i zielonego nawozu, a także ich kompatybilność. Sideratę można wysiewać wczesną wiosną, latem, jesienią, po zbiorach warzyw jako uprawę pośrednią, pożniwną i ścierniskową. Uprawy zielonego nawozu w gospodarstwach indywidualnych i prywatnych służą nie tylko do wzbogacania gleby w materię organiczną (1 tona nawozu zielonego to 1 tona obornika), ale także do zwalczania chwastów. Wyeliminowanie środków chemicznych do ochrony uprawianych roślin lub ich zminimalizowanie pozwala nie tylko poprawić jakość produktów, ale również chronić środowisko. Nawozy zielone dobrze sprawdzają się na terenach piaszczystych i gliniasto-piaszczystych ubogich w próchnicę, a ich uprawa na glebach gliniastych daje zauważalny efekt. Szczególnie ważne jest uprawianie syderatów, gdy ta sama roślina uprawiana jest z roku na rok, na przykładziemniaki i nawozy organiczne nie są stosowane. Pomagają przywrócić żyzność gleby zniszczonej budową, rekultywacją gruntów.

Podczas pracy z zielonym nawozem należy pamiętać o tym, że nie można umieszczać po sobie upraw należących do tej samej rodziny. Np. Groszek i fasola po oborniku łubinowym, czy kapusta po rzepaku, gorczyca, rzodkiew oleista, zasiane do zielonego nawożenia, ponieważ należą do tej samej rodziny. Powiązane rośliny są dotknięte tymi samymi szkodnikami, chorobami i przyczyniają się do ich rozprzestrzeniania się w naszym ogrodzie.

Kiedyś zasiałem rzepak ozimy (odmiany niemieckie) w swoim ogrodzie, który przezimował dobrze i dobrze się rozwijał aż do fazy dojrzewania nasion, ale począwszy od fazy kwitnienia na roślinach osiadły wszelkiego rodzaju szkodniki i ich larwy. Gąsienice osiągnęły niesamowite rozmiary, zjadły wszystkie liście, pozostawiając tylko łodygi. Oczywiście nie wykonywałem żadnych zabiegów na szkodniki. Jest wyjście z takiej inwazji - konieczne jest sadzenie roślin krzyżowych zimą w glebie do końca maja, a wiosenne krzyżówki w drugiej połowie lata po zebraniu wczesnych warzyw i zaoranie ich do gleby jesienią uprawa.

Syderaty krzyżowe - gorczyca szara i biała, rzepak ozimy i jary, rzodkiew, rzepak - wypełniają glebę siarką i fosforem, oczyszczają warstwę orną z drutowców i wiele chorób grzybowych roślin uprawnych. Dlatego przy wyborze zielonego nawozu należy wziąć pod uwagę cel wysiewu określonej rośliny.

Jeśli gleba wymaga wzbogacenia azotem, odpowiednia jest biała i żółta koniczyna słodka, wyka siewna (wiosna), wyka włochata (zima), łubin żółty, biała wąskolistna i wieloletnia. Wieloletnie rośliny strączkowe są odpowiednie dla koniczyny czerwonej (łąkowej), koniczyny białej i rutwicy orientalnej. Koniczyny można uprawiać w jednym miejscu od 2 do 5 lat, a rutynę kozią - do 30 lat. Doskonale nadają się do cynowania ogrodu, na glebach narażonych na erozję wodno-wietrzną, na glebach piaszczystych i są nieocenione jako rośliny paszowe. W warunkach północno-zachodnich można je kosić dwa lub trzy razy w ciągu sezonu wegetacyjnego. Na glebach wapiennych o odczynie obojętnym dobrze rośnie lucerna niebieska i żółta.