Cechy łowienia Na Kółkach - Pogoń Za Drapieżnikiem

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Akademia wędkarska

Do udanego łowienia w kręgach odpowiednie są głębokie zbiorniki, najlepiej bez roślinności. Potrzebujesz również stabilnej, lekkiej i szybkiej łodzi. Przed wyjściem nad staw wędkarz zadaje sobie pytanie: ile kółek zabrać ze sobą? Tutaj opinie są różne. Według środowisk, z którymi miałem okazję się komunikować, optymalna liczba to dziesięć. 7-8 z nich to pracownicy, reszta to rezerwy.

Oprócz wymaganej liczby kółek należy rozwiązać jeszcze jedno ważne pytanie: „Gdzie mogę zdobyć żywą przynętę?” Oczywiście najlepszą opcją jest złapanie ich na miejscu. Jednak ta opcja nie zawsze działa. Stąd wniosek: lepiej wcześniej zaopatrzyć się w dyszę. Na przykład jako żywą przynętę używam karaśów i rotanów, które łapię w dołach w kamieniołomie. Nie wymaga to dużych umiejętności, wystarczy kwadratowa rama z naciągniętą drobną siatką.

Uzbrój się w takie „narzędzie pracy” i wieczorem idź na mieliznę lub poszukaj „okien” wśród roślinności. Doświadczeni rybacy zapewniają, że o tej porze jest więcej szans na złowienie żywej przynęty niż w dzień. Pamiętaj tylko, że w żadnym wypadku nie wolno trzymać innych ryb razem z batalionami i okoniami. Ponieważ obfity śluz wydzielany przez kłujących „braci” szybko zatruwa resztę żywej przynęty.

Istnieje kilka sposobów przymocowania żywej przynęty do haczyka kubka. Najczęściej stosowaną techniką jest przymocowanie haka do grzbietu bez uszkadzania grzbietu. Czasami żywa przynęta haczykiem wbija się w wargę lub najpierw haczyk jest wprowadzany przez skrzela do pyska, a następnie wyciągany. Widziałem, jak trójnik na korpusie żywej przynęty został przymocowany gumką.

Przybywając do stawu, kreator kółek, korzystając z wizualnie wykrytych punktów orientacyjnych lub używając kontrolnych pomiarów głębokości, znajduje obiecujące miejsce, określa siłę i kierunek wiatru i natychmiast umieszcza sprzęt na wodzie. Odległość między okręgami wynosi do 6 metrów. W takim przypadku wskazane jest ułożenie ich w szachownicę. Zhivtsov jest dozwolony na 30-50 centymetrów od dna.

Gdy wszystkie koła są na wodzie, wędkarz powinien przejechać 30-50 metrów w bok lub w tył, aby nie wystraszyć ryby. Ale jednocześnie musisz stale monitorować kręgi. Po tym, jak okręgi unoszą się na całym obszarze wodnym zbiornika, zwykle wracają do punktu wyjścia. Nawet jeśli podczas gryzienia koło obraca się i stoi nieruchomo, w żadnym wypadku nie spiesz się do niego z zawrotną prędkością. Pamiętaj, że łowienie kółkami jest dość specyficzną czynnością i dlatego ma swoje osobliwości podczas brania.

Na przykład, jeśli odwrócony okrąg nie obraca się, musisz trochę poczekać z przeciągnięciem i uzbroić się w cierpliwość. Odwrócony okrąg nie obraca się, ponieważ drapieżnik po złapaniu przynęty stoi nieruchomo i nie połyka ofiary. Nawet gdy odwrócony okrąg się obraca, nadal musisz poczekać kilka sekund. Ponieważ szczupak czasami zaczyna pływać, ale nagle się zatrzymuje. W takim przypadku musisz być na kole nieco później niż w momencie, gdy przestanie się obracać: drapieżnik będzie miał czas, aby najpierw obrócić głowę ofiary i zacząć ją połykać.

Mój krewny, imiennik Aleksander Rykow, opanował wędkarstwo „w kręgu” do tego stopnia, że poprzez zachowanie koła po odwróceniu dokładnie określa rodzaj i wielkość potencjalnego trofeum. Wie na przykład, że szczupak po obróceniu koła wykona kilka obrotów i zamarznie na kilka sekund. Następnie obróci się kilka razy i zatrzyma się. Ale kiedy powoli ciągnie koło - czas się zaczepić.

Nie należy zapominać, że szczupak desperacko walczy o życie, dlatego nie należy od razu wciągać dużych ryb do łodzi ani łapać w wodę podbierakiem. Najlepiej jest spróbować ją zmęczyć, a dopiero potem odwrócić lub założyć pętlę. Sandacz natychmiast odwraca dysk i szybko przeciąga go na otwarte miejsce, połykając żywą przynętę w ruchu. Miętus po połknięciu dyszy wykonuje kilka delikatnych rozciągnięć, a następnie próbuje przeciągnąć okrąg pionowo w dół.

Bardzo oryginalny kęs z okonia. Najpierw prowadzi koło, szarpie go i przechyla, jakby nie mógł go w żaden sposób odwrócić. Czasami natychmiast tonie i salta w kręgu. Patrząc z zapartym tchem na ten swoisty taniec z gwizdkami, myślisz, że złapałeś ogromną rybę, dziesięć kilogramów. W rzeczywistości na haku jest zwykła okoń o wadze dwustu gramów. W przeciwnym razie pozostanie tylko zmięta, obrana żywa przynęta. Wędkowanie w kółko to ciekawa i, muszę powiedzieć, bardzo żniwa sprawa. Dlatego jestem pewien, że każdy wędkarz amator jest w stanie osiągnąć nie mniejszy sukces. Najważniejsze jest tutaj chęć i cierpliwość, a wtedy na pewno nadejdzie szczęście …