Jak Odróżnić Wosk Pszczeli Od Surogatu, Właściwości Lecznicze Wosku Pszczelego, Różne Przepisy Ogrodowe - Zalety Wosku Pszczelego - 2

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Wosk pszczeli to wyjątkowy produkt wytwarzany przez rodzinę pszczół

Warto wiedzieć, że oprócz naturalnych pszczół eksperci rozróżniają kilka rodzajów wosków naturalnych - pochodzenia zwierzęcego, roślinnego, mineralnego i sztucznego. Prawdziwy wosk pszczeli jest uważany za bardzo rzadki i drogi produkt. Bardzo ważne jest, aby móc odróżnić podróbkę od naturalnego wosku, znanego ze swoich właściwości leczniczych, a także niezbędnego w pszczelarstwie do produkcji wosku pszczelego (budowa plastra miodu). Ta wiedza zmniejsza ryzyko zakupu produktu niskiej jakości.

Sprzedawcy pozbawieni skrupułów fałszują wosk, dodając lub zastępując tanie przemysłowe produkty woskowe. Zdaniem ekspertów fałszowanie wosku przez „chwasty” jest stosunkowo łatwe do przeprowadzenia. Przede wszystkim ważne jest, aby nauczyć się oceniać to wizualnie. Kolor wosku może mieć różne odcienie (od białego do ciemnobrązowego, a nawet czarnego) w zależności od roślin, z których pszczoły pobierały pyłek i miód, od koloru propolisu w ulu, od wieku. Wosk jasny jest ceniony znacznie wyżej niż wosk ciemny. Prawdziwy wosk ma przyjemny miodowy zapach. Obecność w nim zanieczyszczeń (parafina, stearyna, kalafonia i cerezyna) prowadzi do tego, że zapach wosku jest inny, odpowiadający dodatkom.

Powierzchnia jest stapiana naturalnym woskiem - gładkim lub lekko wklęsłym. Według ekspertów po dodaniu wosku powierzchnia wlewka staje się silnie wklęsła. Po uderzeniu młotkiem wysokiej jakości wosk łatwo pęka (drobnoziarnista struktura jest wyraźnie widoczna na złamaniu), na świeżym cięciu nożem jest matowy, a zapchany zanieczyszczeniami wosk nie pęka, tworzy wgniecenie wokół którego „miazga” rozjaśnia się, a nacięcie jest błyszczące i gładkie, wyróżniają się oddzielne kryształki … Jeśli przesuniesz ostrym przedmiotem po powierzchni kostki wosku zanieczyszczonej parafiną, cerazyną lub kalafonią, wióry się rozpadną. Dzięki wysokiej jakości woskowi zwija się w długą, ciągłą spiralę.

Prawdziwy wosk staje się plastyczny, jeśli jest ugniatany palcami; podczas żucia przykleja się do zębów. Na wosku z domieszką parafiny palce wyczuwają natłuszczenie kawałka, a dzięki zawartości stearyny, smalcu lub kalafiny przykleja się do zębów. Ponadto zanieczyszczenie cerazyny może spowodować nieregularność koloru powierzchni. Wiadomo również, że wosk pszczeli ma znacznie wyższy ciężar właściwy niż woski mineralne, co pozwala stwierdzić jego fałszerstwo. Na przykład w temperaturze 20 ° C w mieszaninie (alkohol, woda) o ciężarze właściwym 0,95 naturalny wosk tonie, sfałszowany (nawet z domieszką 10% wosku mineralnego) unosi się na powierzchni. Uważa się, że wykrycie zanieczyszczeń stearyną lub kalafonią jest łatwe: 1 g wosku gotuje się w 10 g alkoholu, powstały roztwór chłodzi się do 20 ° C, następnie filtruje i dodaje wodę. Mleczny kolor roztworu i obecność osadu wskazują na fałszerstwo.

Niezwykłe właściwości prawdziwego wosku pszczelego jako cudu natury determinowały jego stosowanie od czasów starożytnych. Dzięki rozgrzewającym właściwościom wosku słynny lekarz Hipokrates zasugerował nakładanie go w podgrzanej formie na głowę i szyję pacjenta w leczeniu dusznicy bolesnej. W „Kanonie medycyny” słynny starożytny arabski naukowiec Avicenna proponuje stosowanie wosku w wielu swoich recepturach leczniczych. Co ciekawe, wosk zawsze odgrywał ważną rolę w rytuałach różnych religii. W starożytnym Rzymie, w święta ku czci Saturna, Bachusa i innych bogów i bogiń, wielkie woskowe świece płonęły jasnym płomieniem. W chrześcijaństwie świeca woskowa zaczęła oznaczać symbol ofiarnego życia Zbawiciela.

Jeszcze przed wynalezieniem papieru litery nanoszono na płaskie drewniane deski pokryte jednostronnie równą warstwą wosku. Pisali specjalnym metalowym kijem z ostrym końcem, jak długopis; i tępym końcem wygładzono, w razie potrzeby, pomalowaną powierzchnię. Malarze od wieków używali farb na bazie wosku: mają one zarówno niezwykłą wytrzymałość, jak i niezwykły blask. I chociaż teraz najnowsza technologia poważnie wpłynęła na malowanie woskiem, wosk jest nadal niezbędnym elementem farb olejnych.

Archeolodzy odkryli, że od początku drugiego tysiąclecia pszczelarstwo w Rosji jest bardzo rozpowszechnione i jest jednym z najważniejszych zawodów ludności. Zawsze był uważany za jeden z najpopularniejszych towarów w wymianie w naturze. Produkty pszczelarskie (zwłaszcza wosk) były przedmiotem intensywnego handlu z Europą Zachodnią. Za panowania cara Iwana Groźnego odbył się nawet obrzęd, zgodnie z którym na weselu pan młody stawia woskową świecę ważącą „pud i ćwiartkę”, a pannę młodą - „pud i ćwiartkę”.

Ze starych rosyjskich książek dowiadujemy się, że między innymi produktami pszczelarskimi uzdrowiciele i uzdrowiciele podawali wiele przepisów na stosowanie wosku w leczeniu ran i ran wojowników (później naukowcy potwierdzili, że wosk jest szkodliwy dla wielu patogennych drobnoustrojów). W Rosji wosk był zalecany matkom karmiącym w celu stymulacji produkcji mleka.

Od kilku stuleci w Rosji spożywa się ogromne ilości wosku do oświetlania pomieszczeń w domach zamożnych ludzi i świątyń podczas obrzędów kościelnych. Każdy z nas słyszał o słynnym muzeum figur woskowych (Londyn), które czasami nazywane jest „królestwem wosków”. Istnieje od ponad półtora wieku. Wystawione są woskowe figury królów, królowych, królów, najsłynniejszej publiczności i mężów stanu różnych stanów w kostiumach z odpowiednich epok. Podobne muzeum jest organizowane w Amsterdamie; Muzeum Figur Woskowych, zlokalizowane przy Newskim Prospekcie w Petersburgu, ma małą historię. Wosk pszczeli jest szeroko stosowany w produkcji manekinów medycznych.

Dzięki wałkom woskowym i specjalnej technologii głosy L. N. Tołstoja, A. A. Blok, V. Mayakovsky, V. F. Komissarzhevskaya, F. I. Shalyapin, V. I. Kachalov, V. Nezhdanova, są zachowane dla przyszłych pokoleń. LV Sobinov i innych znanych pisarzy i artystów.

Wosk zachowuje swoje właściwości przez wiele lat. Na przykład kostki wosku znalezione w starożytnych egipskich piramidach charakteryzowały się wystarczającą miękkością.

Zaleca się żucie wosku pszczelego z miodem jako środek oczyszczający nosogardziel i niezbędny przy zapaleniu zatok i astmie.

Ponad pół wieku temu opracowano technologię otrzymywania pachnącego olejku eterycznego - ekstraktu z naturalnego wosku (ponad 5 kg z 1 tony surowca), który jest cennym produktem dla przemysłu perfumeryjnego. Ten ekstrakt nie jest gorszej jakości od drogich olejków różanego i jaśminowego i jest znacznie tańszy.

Farmakolodzy minionych stuleci już przekonali się, że wosk pszczeli jest dobrze wchłaniany przez skórę i nadaje jej gładki i delikatny wygląd. Od ponad 300 lat występuje w wielu kosmetykach (stanowi doskonałą bazę zagęszczającą do przygotowania różnego rodzaju balsamów i pomadek). Wosk pszczeli znajduje się w odżywczych, ściągających, oczyszczających, wybielających kremach i maseczkach do twarzy. Kremy mają pewną popularność: oczyszczanie (wosk pszczeli - 6 g, olej brzoskwiniowy - 27,5 g, boraks - 0,5 g, woda - 16 ml); pożywne (wosk pszczeli - 3 g, spermacet - 6, olej brzoskwiniowy - 24 g, gliceryna - 4 g); do skóry tłustej (wosk pszczeli - 5 g, amoniak - 5 ml, woda - 7,5 ml). Popularne maski (wg): odżywcze (wosk pszczeli - 5, miód - 70, sok z jednej cebuli białej lilii), ściągające (wosk pszczeli - 10, olej brzoskwiniowy - 10, lanolina - 10,wazelina -50, siarczan cynku - 0,5, azotan bizmutu - 1, tlenek cynku - 8). Takie maski chronią skórę przed wysychaniem, dobrze zatrzymując wilgoć. Istnieje ciekawy przepis na krem przeciwzmarszczkowy (w równych ilościach): wosk pszczeli, sok z cebuli, miód, sok z kwiatów białej lilii umieszcza się w porcelanowych naczyniach, wosk podgrzewa się do upłynnienia, a następnie mieszaninę stopniowo schładza mieszając drewnianym kijem. Taką kompozycję kremu-maski obficie nakłada się na twarz umytą ciepłą wodą, po pół godzinie, usuwając jej nadmiar miękką serwetką. Po chwili twarz jest lekko pudrowana.sok z kwiatów białej lilii umieszcza się w porcelanowym naczyniu, wosk podgrzewa się do upłynnienia, a następnie mieszaninę stopniowo chłodzi się, mieszając drewnianym patyczkiem. Taką kompozycję kremu-maski obficie nakłada się na twarz umytą ciepłą wodą, po pół godzinie, usuwając jej nadmiar miękką serwetką. Po chwili twarz jest lekko pudrowana.sok z kwiatów białej lilii umieszcza się w porcelanowym naczyniu, wosk podgrzewa się do upłynnienia, a następnie mieszaninę stopniowo chłodzi się, mieszając drewnianym patyczkiem. Taką kompozycję kremu-maski obficie nakłada się na twarz umytą ciepłą wodą, po pół godzinie, usuwając jej nadmiar miękką serwetką. Po chwili twarz jest lekko pudrowana.

Każdy, kto choć trochę zna się na ogrodnictwie, wie, że nie można obejść się bez lakieru ogrodowego w sadownictwie. Stosuje się go w uprawach sadowniczych i przy szczepieniach. Chociaż jest on dostępny na wolnym rynku, ogrodnicy z reguły sięgają po naturalny wosk do sporządzania własnych, ciekawych receptur własnej, wysokiej jakości vara, gdyż stwarza on dogodne warunki do gojenia się urazów mechanicznych i ran powstałych po uszkodzeniu przez patogeny. To dzięki tym właściwościom wosku obserwuje się przyspieszenie wzrostu sadzonek i gojenia się ran, skuteczną ochronę otwartej tkanki roślinnej zarówno przed nasiąkaniem, jak i wysychaniem

Oto kilka sprawdzonych receptur wosku ogrodnika

Składniki 1: świeży niesolony smalec, wosk pszczeli, kalafonia w stosunku 1: 1: 4. Najpierw rozpuść smalec, następnie dodaj wosk i pokruszoną kalafonię. Po ugotowaniu (20 minut) mieszaninę schładza się, dobrze ugniata ręcznie i zawija w pergamin lub olejowany papier w celu ochrony przed wysychaniem.

Skład 2: wosk pszczeli, kalafonia, olej lniany (surowy), kruszony i przesiany węgiel drzewny; proporcja 2: 10: 0,5: 1. Do stopionego wosku dodaje się kalafonię, olej lniany i węgiel drzewny. Po ugotowaniu mieszaninę schładza się. Przed użyciem lekko podgrzej kit.

Skład 3: wosk pszczeli - 400 g, terpentyna - 400 g, kalafonia - 400 g, smalec - 85 g. Do stopionego wosku dodać pokruszoną kalafonię i smalec. Po schłodzeniu do mieszaniny wlewa się terpentynę.

Kompozycja 4: wosk, kalafonia, propolis, terpentyna; proporcja 3: 6: 2: 1. Rozpuść wosk i propolis na małym ogniu, dodaj posiekaną kalafonię i zagotuj. Gdy mieszanina ostygnie, wlej terpentynę i dobrze wymieszaj. Przed użyciem var ugniataj go palcami.

I oczywiście znaczna część wosku od pszczelarzy służy do wykonania fundamentu, z którego pszczoły budują plastry miodu.