Tworzenie ścieżek W Kraju Z Domowych Płytek

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Doświadczenie w tworzeniu ścieżek w kraju z domowych płytek

Aha, te drogi i ścieżki … Kiedy byliśmy na miejscu - to był prawdziwy las z drzewami o wysokości do 30 metrów. Po karczowaniu okazało się, że nie ma ziemi, tylko jedna glina, a dziury po korzeniach natychmiast wypełniły się wodą. Po wyrównaniu działki otrzymaliśmy cienki obszar gliny. Nie wysychała nawet podczas upałów. Po deszczu chodzili w gumowych butach i ledwo wyciągali nogi. Pierwsze ścieżki były zrobione jak kraty na bagnach: grube sosnowe gałęzie pocięto na metrowe kawałki, obwiązano linami i przymocowano kołkami.

W artykule „Ścieżka 20-letnia” (por. Flora Price nr 4-5 2006) szczegółowo opisano cechy naszej strony oraz powody, dla których musieliśmy ją ponownie zaplanować. Chciałem też zrobić prezent dla własnych stóp, aby:

• nie utonąć w glinianym bałaganie po deszczach, szczególnie wiosną i jesienią;
• rzadziej nosić gumowe buty, nawet w deszczową pogodę;
• mniej brudu wnosić do domu (wtedy jako gospodyni musiałem sprzątać i prać).

Piękne, wygodne i dobrze rozplanowane ścieżki są także ozdobą ogrodu, każdego miejsca!

Nałożenie go na sześćset części sprawia, że zastanawiasz się, jak wizualnie go powiększyć. Zauważyłem, że proste ścieżki, szczególnie bezpośrednio od bramy, sprawiają, że teren jest dobrze widoczny i niejako mniejszy, a nawet lekko załamany, zwiększa przestrzeń. Efekt poszerzania lub zwężania przestrzeni jest tworzony zarówno przez szerokość torów, jak i to, jak daleko są oglądane.

Wiele osób uważa, że praca z betonem i cementem to dużo ludzi. Pracujemy dużo w ogrodzie, a spacerując z psem wielokrotnie obserwowałem innych wykonujących konkretne prace. Kilka taczek z piasku, cementu i żwiru ugniatano w wybitych z desek pojemnikach. Wszystko to zmieszano łopatami, a następnie roztwór w wiadrach przenoszono do szalunku zarówno pod fundamenty, jak i na ścieżki. Bardzo ciężka praca: pot płynie jak grad, spuchnięte żyły, zaczerwienione twarze … Przedstawiłam męża w podobnej sytuacji i bałam się - to zrujnuje moje zdrowie!

Ale planowana przebudowa terenu obejmowała:

• produkcja nowych szklarni na betonowej podstawie z obmurowaniem;
• budowa ciepłej kabiny prysznicowej na fundamencie listwowym;
• tworząc podstawę pod werandę:
• organizacja utworów.

Pierwsza partia została wykonana w wiadrze, zmieszana kielnią. To było niewygodne, bolały mnie ręce. W jednym ze śmietników ogrodniczych znaleziono starą ocynkowaną wanienkę dla niemowląt. Do mieszania zaadaptowano małą motykę (duża dźwignia i wygodne przesuwanie wzdłuż konturów pojemnika). Osiągnęliśmy optymalną ilość zmieszanych składników:

• wiadro piasku, wiadro żwiru i pół wiadra cementu - do prac betonowych;
• wiadro piasku i jedna trzecia wiadra cementu - do fugi, zarówno do wylewania płytek, jak i do murowania.

Najpierw wymieszaj składniki roztworu na sucho, a następnie stopniowo dodawaj wodę, aż do uzyskania jednorodnej masy. Okazało się, że ja też to potrafię, niezbyt silna kobieta, która nie potrafi się pochylić do pracy. Umieszczenie mieszanki betonowej w szalunku za pomocą kielni zajmuje więcej czasu, ale nie męczysz się jak łopata, a jakość nie jest gorsza.

Do produkcji płytek używamy plastikowych form. Są sprzedawane w sklepach ze sprzętem. Formę smarujemy zużytym olejem maszynowym i ostrożnie rozprowadzamy na niej zaprawę cementową kielnią. Jedna partia (wiadro piasku i 1/3 wiadra cementu) to dwie płytki. Kupiliśmy 10 formularzy. W zależności od samopoczucia i pogody wykonuję od 1 do 3 rzutów po 10 płytek tygodniowo. W sezonie uzyskuje się od 170 do 200 płytek. W czerwcu kupujemy 10 worków cementu. Na sezon wystarczą nie tylko na płytki, ale także na inne prace. Przykładowo w 2005 r. Wylano 196 płytek, wykonano dwupoziomowe betonowe stopnie w bloku gospodarczym, przeprowadzono drobne naprawy.

Funkcje odlewania:

1. Po wypełnieniu formularzy zaprawą cementową należy je wstrząsnąć (jest mi ciężko), dlatego stojąc na kolanach podnoszę formę 3-5 cm od ziemi i niejako upuszczam. Robię to 2-3 razy.
2. Stawiam do wyschnięcia na dowolnej płaskiej powierzchni (na ziemi lub na już wytyczonych ścieżkach). W przypadku niebezpieczeństwa ulewnego deszczu formy pokrywam odpadkami starego pokrycia dachowego.
3. Po dwóch dniach delikatnie odwróć formę i pozostaw do wyschnięcia na 7-10 dni.
4. Nie układam gotowych płytek jeden na drugim, ale kładę je na krawędzi wzdłuż obwodu fundamentu domu.

W przypadku nagromadzenia się gotowych płytek w ilości do 30-40 sztuk (suszonych min. 2 tygodnie) układam je planując na piaszczystej poduszce 8-10 cm. Nie posiadam specjalnych urządzeń (np. np. wibrator), dlatego kładąc płytki na wyrównany piasek, staję na nim i kilka razy podskakuję. Jeśli poziom płytek jest wyższy lub niższy od ułożonych wcześniej, usuwam go i dopasowuję wysokość za pomocą piasku. Po zakończeniu układania wypełniam szwy piaskiem. Wszystko!

Pierwsze płytki położono w 2001 roku. Teraz ich szwy są już porośnięte trawą. Regularnie przycinam go trymerem, okazuje się pięknie, a płytki są tego warte.

Główne ścieżki (robotnicze), po których dużo chodzimy i korzystamy z załadowanej taczki, rozłożone są szerokością dwóch płytek, reszta - w jednej. Mamy jedną prostą ścieżkę roboczą, a potem tylko 2/3 jej długości: od domu do ciepłego prysznica, cała reszta ma taką lub inną krzywiznę lub są wykonane pod różnymi kątami, na przykład łóżko kalejdoskopowe.

Na stronie pojawiły się już trzy brukowane obszary:

1 - teren rekreacyjny w małym lesie. Tam w czasie upałów odpoczywamy, jemy obiad i spotykamy się z gośćmi;

2 - w pobliżu ciepłego prysznica. Po umyciu dobrze jest wypocząć w zachodzącym słońcu w otoczeniu kwiatów z widokiem na kalejdoskopowy ogród i dom w kwitnących roślinach;

3 - we wnęce domu i bloku gospodarczego. Ten obszar o nieregularnym kształcie jest częścią sztucznego stawu ze zjeżdżalnią alpejską i kamienną donicą do chmielu. Potrzebujemy takiej platformy do wykonywania drobnych napraw, wysiewu nasion do sadzonek itp.

Prace związane z kształtowaniem krajobrazu nie zostały jeszcze zakończone. Ogólne rozwiązanie, narysowane zimą 1998-99, jest już nie tylko widoczne, ale także cieszy, ponieważ mieszkanie na miejscu stało się wygodne, wygląda funkcjonalnie i pięknie! Będziemy szczęśliwi, jeśli nasze doświadczenie w przekształcaniu terenu pomoże innym ogrodnikom i letnim mieszkańcom.