Właściwości Lecznicze Rumianku

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Jaki piękny kwiat - wygląda jak słońce

Jeśli powiesz słowo „rumianek”, to być może dziewięćdziesięciu na sto osób wyobraża sobie dość wysoką roślinę - do 60 cm wysokości z pięknymi dużymi kwiatostanami-koszami. Te niesamowite kwiaty można znaleźć na łąkach, leśnych polanach, a teraz są już szeroko rozpowszechnione w rabatach ogrodowych.

Piękna roślina, ale niestety nie jest to rumianek, ale zwykła stokrotka (Leucanthemum vulgare) lub popovnik, jak to się czasem nazywa na naszych ziemiach. To prawda, że podobnie jak rumianek należy do tej samej rodziny - Astrovye, ale jego rodzaj jest inny - Nivyanik.

Rumianki, w tym interesujący nas rumianek apteczny (Matricaria chamomilla), również należą do rodziny Astrovye, ale do rodzaju Chamomile. Ona, w przeciwieństwie do wieloletniego chabra, jest rośliną jednoroczną.

Oczywiście ten rumianek nie jest tak spektakularny jak stokrotka, chociaż na zewnątrz jest podobny - ten sam kosz z białymi marginalnymi płatkami kwiatów i wewnętrznymi żółtymi rurkowymi kwiatami, ale rozmiar, niestety, nie jest taki sam. W stokrotce kwiatostan może osiągnąć średnicę sześciu centymetrów, aw rumianku farmaceutycznym średnica kwiatostanu jest znacznie mniejsza - do 2,5 cm.

Ekstremalne kwiaty płatków rumianku języczkowatego mają jedną charakterystyczną cechę: najpierw stoją pionowo, potem układają się poziomo, a pod koniec kwitnienia pochylają się, a pojemnik wysuwa się do przodu wraz z kwiatami rurkowymi, gdzie nasiona dojrzewają. Nawiasem mówiąc, eksperci twierdzą, że to ta cecha pomaga odróżnić rumianek od innych jego rodzajów. I jeszcze jedna duża różnica między rumiankiem a chabrem - cała roślina rumianku ma silny specyficzny gorzko-korzenny zapach.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Podobnie jak stokrotka, rumianek można również spotkać na łąkach, ale tylko tam, gdzie trawa jest rzadka. Wynika to z faktu, że kiełkowanie nasion jest wysokie, ale do kiełkowania nasion wymagane są pewne warunki: dobre oświetlenie i dostarczanie wilgoci. Ale z gęstą i wysoką trawą trudno jej się przebić.

Ale dobrze rozwija się na obrzeżach pól i wśród upraw, wzdłuż dróg, na nieużytkach, w pobliżu budynków mieszkalnych. Ze względu na wysokie kiełkowanie nasion ma jeszcze jedną interesującą cechę: może być wiosną i zimą. Ponieważ pierwsze nasiona na roślinie dojrzewają w zależności od warunków temperaturowych i ukształtowania terenu, to w drugiej połowie lipca, to w sprzyjających warunkach mogą kiełkować i kiełkować do jesieni tworząc rozetę liści.

Młoda roślina wtedy, wraz z nadejściem chłodów, zazieleni się pod śniegiem, a wiosną będzie się dalej rozwijać i bardzo wcześnie dawać kwiaty. Inne nasiona, które później dojrzewały lub nie dostały się do sprzyjających warunków, po leżeniu w glebie przez zimny okres, wykiełkują wiosną - już jak wiosenna roślina.

Łodyga rumianku jest wyprostowana, do pół metra wysokości, z pędami wystającymi prawie z ziemi. Na końcu łodygi i wszystkich pędów powstają kwiatostany. Jest ich dużo, więc z jednego krzewu można zebrać do pięciu tysięcy nasion. Liście są podwójnie i trzykrotnie cięte, z odległości przypominającej „jodełkę”. Rumianek kwitnie w czerwcu, a nasiona na pierwszych kwiatach są gotowe w połowie czerwca.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Rumianek farmaceutyczny - już sama nazwa mówi o jego właściwościach leczniczych - był używany do celów leczniczych od czasów starożytnych. I nadal jest używany zarówno w medycynie oficjalnej, jak i ludowej.

Zbierane i używane surowce to kwiatostany. Koszyczki kwiatowe zbierane są w początkowej fazie kwitnienia, kiedy płatki kwiatów białej trzciny są poziome. Zebrane surowce lecznicze suszy się rozsypując w niezbyt grubej warstwie - do 5 cm, w wentylowanym pomieszczeniu, w cieniu, regularnie mieszając, aby zapobiec pleśni i gniciu.

Wysokie właściwości lecznicze rumianku aptecznego, jest stosowany jako środek antyseptyczny, uspokajający, przeciwzapalny i wspomagający procesy metaboliczne, a także normalizujący ciśnienie krwi i pracę serca, determinuje bogaty skład chemiczny tej rośliny. Główną rzeczą, z której słyną kwiaty rumianku, jest cenny olejek eteryczny, który zawiera sekwiterpenoidy i montorepeny; rumianek zawiera również dużo flawonoidów, które zapewniają tej roślinie silne działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe.

Dodatkowo rumianek zawiera glicerydy kwasów tłuszczowych, kumaryny, polisacharydy, fitosteron, cholinę. To właśnie te substancje mają korzystny wpływ na leczenie wielu chorób, nadając rumiankowi niemal cudowną moc, z której korzysta zarówno medycyna oficjalna, jak i tradycyjna. W tym przypadku preparaty z rumianku są stosowane zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie.

Jako środek antyseptyczny zioło rumianku skutecznie zwalcza bakterie. Jego bulion, jeśli to konieczne, jest używany do leczenia ran. Terminowo wypity wywar z rumianku pomoże w łagodnym zatruciu.

Jako środek przeciwzapalny rumianek pomaga łagodzić stany zapalne skóry, leczy drobne pęknięcia i uszkodzenia naskórka. I to nie przypadek, że olejek eteryczny z tej rośliny jest zawarty w wielu kremach i pomadkach.

Przyjmowanie rumianku w postaci herbaty kwiatowej pomaga przy zaburzeniach snu, stresie, depresji, nagłym niepokoju. Uspokajają i wzmacniają układ nerwowy człowieka.

Regularne spożywanie kwiatów rumianku pomaga usprawnić pracę organizmu, wzmocnić układ odpornościowy.

W oficjalnej medycynie do leczenia stosuje się teraz cały arsenał leków z rumianku. Najbardziej ceniony jest olejek eteryczny. Jest bardzo drogi, czasem pozbawieni skrupułów producenci zastępują go nawet innymi olejami.

Olejek ten znajduje zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń, np. Zapalenia górnych dróg oddechowych - łagodzi stany zapalne dróg oddechowych i kaszel; zewnętrznie stosowany przy zmianach wrzodziejących, oparzeniach, chorobach skóry, opryszczce, trądziku; aw postaci balsamów i płukanek jest najskuteczniejszym środkiem w leczeniu chorób przyzębia.

Stosowane są również inne leki na bazie rumianku; są one dostępne w aptekach.

Na przykład maść Ayurom służy jako miejscowy środek przeciwbólowy i przeciwzapalny, pomaga aktywnie zwalczać rwę kulszową, zapalenie stawów i odleżyny.

Lek "Rotokan" na bazie rumianku jest stosowany przez dentystów na tępy ból.

Środek „Rekutan” ma właściwości gojące rany i przeciwzapalne.

Środki „Romazulon” są stosowane w różnych sytuacjach: przy płukaniu i płukaniu, jako okłady przy zapaleniu pęcherza, zapaleniu ucha środkowego, zapaleniu okrężnicy, zapaleniu żołądka.

W medycynie ludowej zakres stosowania rumianku jest znacznie szerszy. Stosowany jest jako środek przeciwbakteryjny i łagodzący. Leczy się nim zarówno dorośli, jak i dzieci. Od najdawniejszych czasów uzdrowiciele ludowi stosowali wywary z rumianku do leczenia zapalenia przewodu pokarmowego.

Przecież rumianek to jedna z nielicznych roślin, które mogą stosować pacjenci z wysoką kwasowością soku żołądkowego. Odwar z rumianku zmniejsza obrzęk błony śluzowej żołądka, wzmaga wydzielanie żółci, przyspiesza gojenie wrzodów żołądka i dwunastnicy, ogranicza powstawanie gazów i procesy fermentacyjne, łagodzi skurcze żołądka.

Rumianek jest również używany jako napotny środek na przeziębienia.

Rumiankowa herbata

Najczęściej rumianek apteczny, a dokładniej - jego kwiaty są używane w postaci herbaty. Pomaga w normalizacji funkcjonowania pęcherzyka żółciowego i żołądka. Na przykład pomoże złagodzić kolkę, wyeliminować tworzenie się gazów, ból brzucha. Ponieważ ma właściwości rozrzedzania krwi, nie należy go pić podczas przyjmowania leków o tej samej właściwości, na przykład jednocześnie z aspiryną.

Ta herbata pomaga również złagodzić przewlekłe stany zapalne i oczyścić błony śluzowe. Herbatę rumiankową stosuje się również w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych i jamy ustnej. Zaleca się go używać do płukania jamy ustnej w przypadku zapalenia zęba lub dziąseł, a także w przypadku owrzodzeń na błonie śluzowej. Jeśli chcesz złagodzić ból, lepiej przepłukać usta chłodną herbatą.

Wielu osobom dobrze znana jest również zdolność rumianku do uspokajania układu nerwowego. Filiżanka herbaty rumiankowej, którą pijesz wieczorem, pomoże Ci szybciej zasnąć i sprawi, że sen będzie głęboki i głęboki.

Jak zrobić herbatę rumiankową? Przepis jest bardzo prosty: w tym celu należy wlać 1 łyżeczkę suszonych kwiatów rumianku do szklanki (200 ml) wrzącej wody. Gdy herbata zaparzy się w kwadrans, płyn należy przefiltrować. Zaleca się pić tę herbatę na ciepło, ale nie na gorąco. Jeśli kupiłeś torebki herbaty z rumianku, w tym przypadku potrzebujesz jednej torebki na szklankę wrzącej wody. Zaleca się pić herbatę rumiankową trzy razy dziennie przed posiłkami.

Jeśli przygotowujesz herbatę dla dzieci, stosunek kwiatów do wrzącej wody jest inny. Na 1 łyżeczkę rumianku potrzebujesz dwóch szklanek wrzącej wody. Lepiej zaparzyć od razu w dużym kubku. Po około 20 minutach, gdy herbata się zaparzy, odcedź ją, odczekaj, aż ostygnie do odpowiedniej temperatury. W przypadku dzieci do tej herbaty można dodać 1 łyżeczkę miodu.

Odwar z rumianku

Przygotowuje się go w następujący sposób: 1 łyżkę suszonych kwiatów rumianku umieszcza się w emaliowanym naczyniu, wlewa szklanką wrzącej wody (200 ml) i umieszcza w łaźni wodnej na pół godziny, przykrywając pokrywką. Powstały bulion jest następnie nalegany przez kolejne dwie do trzech godzin i filtrowany. Następnie uzyskany bulion doprowadza się do pierwotnej objętości (200 ml) przez dodanie wrzącej wody.

Wypij szklankę wywaru trzy razy dziennie w leczeniu zapalenia okrężnicy, chorób przewodu pokarmowego, wzdęć, nerwobólów i bezsenności.

Odwar z rumianku stosuje się również zewnętrznie: w leczeniu chorób skóry - egzemy, zapalenia skóry, łuszczycy i ropiejących ran.

Do takiego wywaru należy wziąć 1 łyżkę stołową kwiatów rumianku i 500 ml wody. Wlej rumianek wodą i włóż do pieca. Po zagotowaniu wody wyjmij pojemnik z bulionem z ognia i pozostaw na 15-20 minut do zaparzenia. Następnie przefiltruj bulion i trochę ostudź, a następnie zwilż nim miękką chusteczkę i nałóż na dotknięty obszar. Ta procedura jest powtarzana kilka razy dziennie.

Ten sam wywar można zastosować do leczenia bólu gardła - przepłucz nim gardło, aw przypadku przeziębienia użyj go do przemycia nosa.

Herbata rumiankowa

Jego przygotowanie jest prostsze niż przygotowanie wywarów. Aby to zrobić, 2 łyżeczki suszonych kwiatów rumianku należy wlać do termosu z 1 szklanką wrzącej wody. Zamknij termos i trzymaj płyn tam przez trzy godziny. Następnie infuzję należy przefiltrować i wypić do jednej trzeciej szklanki trzy razy dziennie w przypadku wzdęć, zapalenia żołądka, zapalenia jelita grubego i jelit.

Istnieje przepis na zimny napar z rumianku. Aby go przygotować, 1 łyżkę suszonych kwiatów rumianku wlewa się do szklanki zimnej wody i trzyma przez około pół dnia. Następnie infuzja jest filtrowana i przyjmowana w ciągu dnia w kilku dawkach.

Inhalacja rumianku

Przy przeziębieniach - zapaleniu oskrzeli, tchawicy, astmie oskrzelowej, chorobach nosogardzieli, inhalacje rumianku (inhalacje substancji leczniczych). Aby uzyskać produkt leczniczy, 2 łyżki suszonych kwiatów rumianku należy zalać 1 litrem wrzącej wody. Aby wzmocnić efekt leczniczy, do tego płynu można dodać 1 łyżkę miodu i sody. Możesz zastosować tę kompozycję za pomocą specjalnego inhalatora, a jeśli go nie ma, po prostu wydychaj gorące opary tego środka, zakrywając głowę ręcznikiem nad pojemnikiem.

Czas trwania inhalacji to 10-15 minut dla dorosłych i 3-4 minuty dla dzieci. Wydawaj je dwa razy dziennie.

Przeciwwskazania

Preparaty medycyny tradycyjnej z apteki rumianku, podobnie jak preparaty z wielu innych roślin leczniczych, mają pewne przeciwwskazania. Nie zaleca się stosowania rumianku w okresie ciąży. Niektórzy ludzie mogą mieć reakcje alergiczne na rumianek. Ponieważ rumianek ma działanie uspokajające, nie jest zalecany przy zaburzeniach psychicznych i schizofrenii. Jest również przeciwwskazany w przypadku zobojętniającego kwas żołądka (o niskiej kwasowości) zapalenia żołądka.

Ponadto, podobnie jak inne rośliny lecznicze, należy go stosować z uwzględnieniem przepisów, w porozumieniu z lekarzem. Praktyka wykazała, że nadmierne spożywanie herbat rumiankowych i naparów może powodować bóle głowy, depresję, kaszel i chrypkę.

Anatolij Pietrow