Uprawiamy Hybrydę Heliotropów Pokojowych - Heliotropium Hibridium - Gatunki I Odmiany Heliotropów

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Według horoskopu znakowi zodiaku Wagi (23 września - 23 października) towarzyszą rośliny - ananas o dużych czubach, azalia japońska (biała), róża chińska, fatsia japońska, chryzantema, ognista czerwona kufeya, falisty krzyżowiec, papryka pieprzowa, codiaum, ścięty zygokaktus i heliotrop …

Ostatnio popularność heliotropu nieco wzrosła, chociaż większość ogrodników nie pamięta o tym dosłownie od kilkudziesięciu lat. Zaczęli ponownie uprawiać ją jako ogród i roślinę doniczkową.

Heliotrop charakteryzuje się bardzo oryginalną cechą. Jej kwiaty, umieszczone na roślinie jak kwiatostany słonecznika, obracają się za słońcem, co znajduje odzwierciedlenie w nazwie rośliny: z greckiego „helios” oznacza „słońce”, a „tropein” - „zakręt”.

To nie przypadek, że najsłynniejszy typ tej kultury otwartej - peruwiański heliotrop (Heliotropium peruvianum), który ze względu na tę cechę jest szeroko rozpowszechniony w Peru i Ekwadorze, został nazwany „słonecznikiem peruwiańskim”. Niektórzy autorzy łączą ten gatunek w jeden z podobnym do drzewa heliotropem (H. arborescens) i corymbosum heliotropem (H. corymbosum), inni mają tendencję do ich rozdzielania.

W naturalnych warunkach Ameryki Południowej peruwiański heliotrop jest silnie rozgałęzionym krzewem o liściach pokrytych sztywnymi włoskami i zdrewniałymi gałęziami, na końcach których znajdują się kwiatostany małych fioletowych kwiatów przypominających kwiaty petunii. Ze względu na te kwiaty, wydzielające doskonały zapach przypominający wanilię, a tym samym przyciągające liczne owady, hoduje się tę grupę roślin.

W warunkach wewnętrznych peruwiański heliotrop rośnie w postaci małej rośliny (25-30 cm wysokości), ale można dostać wysoki krzew, a nawet standardowe drzewo, w które ostatecznie (za 3-4 lata) może zamienić się w brak przycinania, ponieważ za rok jego pędy dają kilka centymetrów wzrostu.

Heliotrop kwitnie przez całe lato, ale jeśli w tym okresie kwitnienie jest ograniczone przez odcięcie wierzchołków pędów, to na rocznym wzroście zimą pojawi się jeden kwiatostan. Natychmiast po kwitnieniu jest usuwany, aby pojawiły się nowe gałęzie, kończące się kwiatostanem.

Według różnych ekspertów w rodzaju Heliotropium (rodzina ogórecznika Boraginaceae) występuje od 200 do 250 gatunków jednorocznych roślin zielnych lub krzewów (mniej lub bardziej ciepłolubnych) rosnących w Ameryce Południowej i Europie, z których preferowane są tylko niektóre gatunki krzewów kiedy dorośnie.

Niektóre gatunki amerykańskie znalazły zastosowanie w rozwoju odmian o dużych kwiatach o różnych kolorach, które później rozpowszechniły się na innych kontynentach. W Europie występują również dzikie gatunki heliotropów - na przykład krótkie (około 20 cm) europejskie (H.europaeum) i prostaty (H. supinum), o małych, ale bardzo pachnących kwiatach.

W uprawie kwiatów w pomieszczeniach z form krzewiastych największym zainteresowaniem cieszy się hybryda H. hibridium heliotrope, uzyskana ze skrzyżowania H. corymlosum i H. perwianum. Hybrydowy heliotrop w hodowli doniczkowej osiąga wysokość i średnicę 30-50 cm (na otwartym polu dorasta do 1,5 m). Posiada pomarszczone, podłużne, ciemnozielone liście. Małe, bardzo pachnące kwiaty (od ciemnofioletowego do białego) w kwiatostanach-tarczach pojawiają się wiosną i jesienią, ale może kwitnąć przez cały rok.

Ponieważ heliotrop jest światłolubny, do jego utrzymania optymalne może być ciepłe i jasne pomieszczenie (nawet przy otwartym słońcu przez kilka godzin). Jednocześnie roślina jest chroniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, dzięki czemu jej liście nabierają fioletowego odcienia (mogą pojawić się nawet oparzenia).

W cieniu heliotrop szybko się rozpada. Chociaż roślina ta jest ciepłolubna, można ją przechowywać w normalnej temperaturze pokojowej. Do konserwacji zimowej zaleca się heliotrop, aby wybrać najjaśniejsze miejsce. Należy pamiętać: aby heliotrop zakwitł wcześnie, zimą wytrzymuje temperaturę 15 … 16 ° C (minimum 7 … 10 ° C).

Heliotrop wewnętrzny jest bardzo wrażliwy na zimno zewnętrzne, dlatego latem wyprowadza się go na balkon, loggię lub werandę dopiero pod koniec ciepłego sezonu, kiedy minęło niebezpieczeństwo mrozu, ale nawet przed wyjęciem jest zaleca się hartowanie rośliny.

Podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego heliotrop jest obficie podlewany (górna warstwa jest umiarkowanie wilgotna) i zapewnia wysoką wilgotność. Należy jednak pamiętać, że przy nadmiarze wilgoci w glebie korzenie łatwo gniją; zdarza się to szczególnie często zimą, gdy temperatura w pomieszczeniu jest niska, chociaż podlewanie jest bardzo ograniczone (ale zimą gleba powinna być stale wilgotna, jeśli temperatura w pomieszczeniu przekracza 18 ° C). Od maja do września, co dziesięć dni, opatrunek górny wykonywany jest bardzo mocno rozcieńczonym roztworem płynnego nawozu.

Rośliny przenosi się wiosną, starając się zachować podczas transferu całą gliniastą grudkę. Młode rośliny są przesadzane częściej (w miarę wzrostu), podczas gdy objętość każdego nowego pojemnika jest zwiększana tylko o jeden rozmiar większy niż poprzedni. Eksperci zalecają szczypanie końcówek górnych pędów z przeszczepionych roślin.

Gleba szklarniowa bogata w składniki odżywcze lub gleba liściasta jest używana jako gleba, dodając do niej piasek. W ciężkiej glebie system korzeniowy cierpi i roślina nie rozwija się dobrze. Na dnie doniczki podczas przesadzania należy ułożyć drenaż.

Heliotrop zaczyna żerować, gdy wyraźnie nadejdzie dzień (koniec lutego), a kończy się pod koniec lata. W tym celu stosuje się roztwór kompletnego złożonego nawozu (raz na 2 tygodnie), nie robi się tego zimą.

Pędy starych, dużych okazów obnażają się w wyniku naturalnego procesu opadania liści, dlatego heliotrop z wiekiem osłabia efekt dekoracyjny. Dlatego pędy rośliny są stale ściskane lub przycinanie przeciwstarzeniowe odbywa się w odpowiednim czasie.

Heliotrop rozmnaża się przez nasiona i zielone sadzonki (8-10 cm długości), które można ścinać w lipcu, wrześniu lub lutym. Sadzonki sadzi się w pudełku z mieszaniną torfu i piasku, przykrywa folią i trzyma w zacienionym miejscu.

Można go przechowywać w stanie nieogrzewanym (w temperaturze nie niższej niż 15 … 16 ° С), ale przy ogrzewaniu gleby doniczek (od dołu) w temperaturze 21 … 23 ° С sadzonki zakorzeniają się szybciej (korzeń system powstaje w ciągu 2-3 tygodni). Sadzonki należy często spryskiwać. Po ukorzenieniu każdy z nich przesadza się do osobnego małego pojemnika (o średnicy 10 cm), później - nieco większego, w maju - w końcu.

Nasiona heliotropu wysiewa się w lutym-marcu w pojemniku z pożywną glebą (temperatura 16 … 18 ° C), a po 3-4 tygodniach widoczne są pędy, które natychmiast po wzejściu zanurzają się w małych doniczkach.

Młode sadzonki sadzi się czasami w kilku kawałkach w jednym pojemniku, aby szybko uzyskać dość krzaczastą roślinę. Niektórzy hodowcy uprawiają heliotrop w połączeniu z innymi uprawami. Na przykład Saintpaulia i Pelargonium wyglądają dobrze obok wspaniałych fioletowych kwiatostanów heliotropu. Jednak gdy są trzymane razem, bierze się pod uwagę skłonność każdej rośliny do warunków utrzymania w takim składzie (przede wszystkim do wilgotności podłoża glebowego).

Najpopularniejsze odmiany hybrydowego heliotropu to Florence Nightingale - z fioletowymi kwiatami, Lemoines Giant - z dużymi fioletowymi kwiatami i Marina - z niebieskawo-fioletowymi kwiatami.

Z powodu nieprawidłowej zawartości heliotropu czasami występują choroby fizjologiczne. Jeśli występuje rozciąganie łodyg, silne rozjaśnienie (nawet żółknięcie) liści i brak kwitnienia, przyczyną tego jest brak światła lub zbyt wysoka temperatura zimą.

Suche powietrze z otoczenia również przyczynia się do wysychania i zwijania się końcówek i krawędzi liści, dlatego roślinę należy opryskiwać latem (w słoneczne dni nie robi się tego ze względu na strach przed spaleniem liści lub roślinę zacienioną).

Aby naprawić ten stan, heliotrop przenosi się do chłodniejszego (12 … 15 ° C), ale oświetlonego miejsca. Nawiasem mówiąc, opryskiwanie liści zimą zmniejsza ich zrzucanie, jeśli temperatura w pomieszczeniu jest podwyższona.

Przy nadmiarze wilgoci w śpiączce glebowej gleba w doniczce staje się kwaśna, w wyniku czego dolne liście żółkną i opadają. Aby poprawić samopoczucie rośliny, podlewanie jest pilnie zatrzymywane, a po pewnym wyschnięciu ziemskiej śpiączki roślina jest przeszczepiana do świeżej gleby.

Ale nawet przy nadmiernym wysuszeniu ziemnej śpiączki liście więdną i odpadają. Aby szybko i skutecznie odżywić wilgoć glebę i system korzeniowy doniczkę zanurza się w wodzie bezpośrednio z rośliną.

Przy dłuższym utrzymywaniu rośliny w zimnym i wilgotnym pomieszczeniu na liściach i łodygach mogą pojawić się plamy grzybicy (szara zgnilizna). W takim przypadku dotknięte części rośliny są usuwane, przenoszone na dobrze oświetlony parapet ciepłego pomieszczenia i traktowane roztworem fungicydu.

Kiedy wierzchołki sadzonek i system korzeniowy sadzonek gniją w wyniku choroby grzybowej podczas rozmnażania kultury, takie rośliny są usuwane, a zdrowe przesadza się do świeżej gleby i odpowiednio pielęgnuje.

Przy niskiej wilgotności powietrza w ciepłym pomieszczeniu na spodniej stronie liści mogą pojawić się przędziorki. Osiedlenie się rośliny z ruchomymi osobnikami tego szkodnika określa się za pomocą szkła powiększającego, a także obecności cienkiej delikatnej pajęczyny i pustych, wylinionych skór. Przy poważnych uszkodzeniach liście żółkną.

Konieczne jest usunięcie takich liści, a pozostałe należy traktować środkami owadobójczymi (0,2% wodny roztwór neoronu lub actellic). Mszyce czasami osadzają się na młodych liściach, powodując ich deformację. Jeśli jego osobniki są pojedyncze, są niszczone przez ręczne zbieranie mechaniczne, przy dużej populacji - poprzez traktowanie dowolnym z tych preparatów.

Jeśli wokół rośliny fruwają małe, białe muszki, a liście stają się lepkie, oznacza to, że są zamieszkane przez mączlika. Silnie uszkodzone liście usuwa się nożyczkami, a roślinę traktuje się actellik.