Wino Agrestowe, Uprawiamy Marchewki

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Nasz konkurs „Sezon letni - 2”

Tym razem postawiono trudne warunki rywalizacji. I to nie dlatego, że na moim terenie nie ma rzadkich roślin i nie ma dużych zbiorów, ale dlatego, że w zeszłym sezonie pogoda była bardzo ekstremalna. A w porównaniu z sezonem 2002 zbiory były znacznie niższe.

Myślę jednak, że na uwagę zasługują trzy wyniki z minionego sezonu. Może nie wszyscy ogrodnicy, ale początkujący - na pewno.

„Czarny Negus”

Ze wszystkich

jagód (poziomek, truskawek, czarnej, czerwonej porzeczki, pięciu odmian agrestu, maliny czerwonej, żółtej, czarnej) zarówno latem "Krasnodar" 2002 r., Jak iw przeszłości, przyniosły ekstremalne, stabilne i bardzo duże zbiory agrest "Czarny Negus" … I chociaż rzadko można go znaleźć w sprzedaży, ale w każdym ogrodnictwie ktoś go ma. Nazwy mogą być różne (w naszym regionie często nazywany „północnymi winogronami” ze względu na zwisające gałęzie, całkowicie pokryte jagodami). Charakterystyczną cechą jest wysoki, 1,5-2 m, rozłożysty krzew, szybko rosnący (zaczyna przynosić obfite owoce już w 3 roku).

Dojrzałe jagody są czarne, nie kruszą się do zimy, mają przyjemny słodko-kwaśny smak). Jagód prosto z krzaka można zjeść całkiem sporo, powodując ból w ustach. Doskonały materiał do winiarstwa (chociaż niektóre źródła nie zalecają używania „czarnego negusa” do wina). Mając dwa ośmioletnie i jeden pięcioletni krzew w 2002 roku otrzymał 50 litrów wina. W przeszłości - 30 litrów, a nie wszystkie jagody zostały przetworzone.

Niektórzy mogą się zastanawiać, dlaczego zbiory agrestu mierzę w litrach wina. Faktem jest, że gdy jest "żniwa" to zbieramy agrest w dowolnym wolnym pojemniku (wiaderka, koszyczki, słoiki) i nie ma czasu na zważenie i spisanie (jednocześnie solimy ogórki, kiszimy pomidory, smażyć cukinię, zbierać i przetwarzać grzyby itp.)

Ale przy obróbce agrestu przy tak intensywnej pracy „mieszkalnej mini-konserwy” trzeba zastosować nowoczesne technologie (na widok gospodyni odcinającej nożyczkami ogonki jagód z całego wiadra agrestu, chcę kłaniaj się jej nisko za jej gorliwość i płacz z rosyjskiego prymitywizmu). Włączamy końcówkę ślimaka do maszynki do mielenia mięsa (są sprzedawane zarówno na elektryczne, jak i zwykłe i są niedrogie) i zasypiamy w garściach jagód, wyrzucając tylko chorych i zbyt wiele gałęzi i liści. Przez siatkę czysty (bez pestek i skórki) sok z miąższem trafia do jednego pojemnika, a wszystko inne (ciasto) do drugiego.

Dodaj wodę do ciasta - tyle, ile okaże się sok (jeśli ciasto jest bardzo sprasowane, ugniataj je rękami). Przykryj (w przeciwnym razie pojawią się małe muszki) i od czasu do czasu zamieszaj. Po trzech dniach wyciskamy się. Płyn - w butelce, a następnie zgodnie ze zwykłą technologią robienia wina w domu, a ciasto - do kraju. W daczy ponownie ugniatamy, napełniamy wodą. Stań trochę na słońcu (aż pojawią się oznaki fermentacji) i wylej na pryzmę kompostu - cóż, uzyskuje się bardzo dobre podłoże do rozwoju mikroflory.

Ale sok z miazgą przetwarzamy na dwa sposoby

Metoda na zimno. W objętości soku z miąższem rozpuść objętość cukru i wlej do czystych zbiorników. Banki należy przechowywać w chłodnym miejscu (lodówka, piwnica, zimą - balkon, loggia). Przed użyciem rozcieńczyć wodą do smaku.

Metoda gorąca. Rozpuść 0,5 objętości cukru w soku z miąższem. Dodaj perfumy (pomarańcza pokrojona w ćwiartki). Gotować przez 20 minut. Wyciągamy zapach. Wlewamy go do puszek. Okazuje się, że niesamowita galaretka (konfitura).

Próbowałem zrobić szampana z „Czarnego Negusa” - okazuje się, że jest lekko różowy. Jedyną trudnością było otwarcie butelek. zużyte plastikowe pojemniki 1,5 litra pod pojemnikiem.

Marchewki - osobno, muchy - osobno

Od kilku lat zbieram niezmiennie dobre zbiory marchwi. Wcześniej aż jedną trzecią zjadała marchewka (a pogoda miała silny wpływ). Ani wcześnie, ani późno, ani wspólne sadzenie z pietruszką, ani naprężenie "nitek naftowych" nad nasadzeniami nie dały zauważalnych rezultatów. Teraz w 100% udane.

Agrotechnologia jest powszechna: głębokie kopanie gleby, wczesne sadzenie kiełkujących i suszonych nasion, podlewanie, spulchnianie, nawożenie, bezwzględne, terminowe przerzedzanie. Jaki jest sekret? Sekret tkwi w ciągłym utrzymaniu rabatu z marchewką pod lekkim materiałem okrywowym (lutrasil, spunbond itp., 17 g / m2 - próbowałem grubszego - gorszego) od wysiewu do całkowitego zbioru całego ogrodu. Ale pomimo pozornej prostoty tajemnicy istnieje kilka niuansów, bez których nie ma sukcesu.

Najważniejszy jest pierwszy niuans. Zawsze powinna być wolna odległość co najmniej 1 cm między materiałem pokrywającym a wierzchołkami (jeśli blaty się zetkną, to w zimne i deszczowe lato zgnije, aw upalne lato spłonie).

Drugi niuans - nie podlewać bez usunięcia materiału wierzchniego, jak radzi reklama - jest dużo brudu - nie ma sensu.

Trzeci niuans - do łatwej i przyjemnej pracy z łożem marchwi pokrytym materiałem pokrywającym potrzebujesz:

1. Aby przyciąć łóżka po obwodzie deską (byłoby fajnie, ale nie jest to konieczne).

2. Po 50-60 cm kładę łuki z drutu (drut jest lepiej ocynkowany i pomalowany, ale każdy jest możliwy - od tego zależy tylko żywotność pokrycia). Początkowo bardzo mocno zakopuję końce łuków w ziemi, a gdy wierzchołki rosną, wyjmuję je, obserwując niuans nr 1.

3. Materiał wierzchni jest przymocowany do łuków spinaczami do bielizny (na nieparzystych łukach) u dołu, gdzie drut dotyka deski. Przy silnym wietrze (do ubezpieczenia) z końców łóżek można położyć listwy ozdobne (cegły, kamienie).

4. Podczas zdejmowania materiału pokryciowego np. Do podlewania - można z jednej strony wypuścić spinacze do bielizny. Aby później ich nie szukać, musisz zawiesić na szyi kółko ze sznurka i naciągnąć na niego luźne spinacze do bielizny, a potem, kiedy zamykamy łóżko ogrodowe, spinacze są na miejscu i obie ręce są wolne (wydaje się niby drobiazg, ale oszczędza dużo siły i nerwów) …

I kilka słów o odmianach i wymianie doświadczeń.

W budce z nasionami dwóch ogrodników rozmawia o odmianach marchwi. Jedna chwali odmianę Natalie, druga odmiany Bishop. Przepraszam za przeszkadzanie i pytam, gdzie są ich strony? Okazuje się, że jeden w pobliżu Ługi, a drugi w pobliżu Wyborga. Interesuje mnie dalej: jaka jest ich gleba? Jeden mówi - prawie jeden piasek, drugi dodaje - prawie jedną glinę. Jeszcze raz przepraszam i wychodzę, a oni pozostają, by spierać się o swoje ulubione odmiany marchwi, zastanawiając się nad dziwnym człowiekiem, który nic nie rozumie o marchwi, ale z jakiegoś powodu zapytał, gdzie są ich działki i jaka jest gleba.

Pachnący ogród warzywny

Moja żona jest głównym technologiem w mieszkaniu mini - fabryka konserw. W półfabrykatach, w których używałem suchych łodyg i parasoli koperkowych, teraz zacząłem używać nasion. Są łatwiejsze do wyschnięcia, zajmują mniej miejsca zarówno w kuchni, jak i na samych przedmiotach; a aromat i smak marynaty są mocniejsze. A jaki niepowtarzalny smak nadaje szczypta ziaren kopru umieszczona w "bojarskim zupie" - grubej kapuśniaku z wieprzowiną! Oczywiście pojawiło się pytanie o uzyskanie nasion kopru w dość dużej ilości (bez zwiększania powierzchni zasiewu). I znowu z pomocą przyszedł materiał pokrywający (lutrasil, spunbond itp.).

20 kwietnia, na wyschniętym przed chwilą śniegu, pośrodku, w rowku o szerokości 3 cm, zasiałem nasiona kopru (częściej niż zwykle). Położyłem łuki i pokryłem je w środku lutrasilem.

Nieco ponad miesiąc później, w maju, na środku, między rzędem kopru a ścianą łóżka, posadziłem sadzonki ogórka wyhodowane w szklarni i przykryłem je materiałem okrywowym już na zewnątrz łuków. W tym czasie już wyciągał (przerzedzał) nadmiar koperku na stół.

Podlewał i karmił tylko ogórki, ale dostał też koperek. W upalny lipiec usunąłem materiał okrywowy, ale ogórki pokryły swoim listowiem cały ogród i stworzyły specjalny mikroklimat zarówno dla swoich korzeni, jak i korzeni kopru. Nasiona kopru okazały się duże, pachnące i dużo (z paska 4 m - około litra nasion).

I może po raz pierwszy jesienią na mojej stronie poczuł niepowtarzalny zapach jesiennego ogródka babci z odległego dzieciństwa - zapach więdłych ziemniaków, floksa i kopru.