Działanie - Gatunek, Pielęgnacja I Rozmnażanie

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Deutzia to wspaniały krzew ogrodowy

Wśród najpiękniejszych wieloletnich krzewów ogrodowych wyróżnia się drobnozębnymi liśćmi i obfitym kwitnieniem. Posadzony w półcienistej części ogrodu osłoniętego przed wiatrem przez długi czas zachwyci Cię niezwykle delikatnymi, wdzięcznymi kwiatami.

Nic dziwnego, że słynny badacz flory Chin E. G. Wilson na równi z różami, bzami i hortensjami. Znanych jest około 50 gatunków tej rośliny, które żyją w górzystych rejonach Azji Wschodniej, Himalajów i Meksyku.

Deytsia jest krewną hortensji i czubuszników, należy do rodziny hortensji. Botanik Thunberg zobaczył ją po raz pierwszy w Japonii pod koniec VIII wieku i postanowił nazwać ją imieniem holenderskiego kupca, burmistrza Amsterdamu Johanna van Deitza, który przez długi czas i bardzo skutecznie prowadził badania florystyczne..

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Deytsia to kwitnący krzew liściasty o rozłożystej lub wyprostowanej formie, osiągający wysokość czterech metrów. Jej liście są przeciwne, doskonale komponują się z bardzo obfitymi, śnieżnobiałymi lub różowymi kwiatami. Niestety, nie mają zapachu, ale ogłuszają oko racemicznymi kwiatostanami, w których są zebrane. Kwitnienie występuje na pędach ostatniego roku. Deytsii świetnie czują się na każdym rodzaju gleby i ogólnie są wyjątkowo bezpretensjonalne w kulturze.

Jedyną wadą większości gatunków tej wspaniałej rośliny jest prawie roczne zamarzanie wierzchołków rocznych przyrostów, na których w rzeczywistości tworzą się kwiaty. Już w temperaturze -25oС niektóre gałęzie zamarzają, a przy -30oС i poniżej całkowicie zamarzają powyżej poziomu pokrywy śnieżnej. Jednak działania mają niesamowitą właściwość: nawet po silnym oszronieniu pokrywy śnieżnej pędy odrastają i tak szybko, że mogą zakwitnąć w tym samym roku.

Rodzaje działań

Największą zimotrwalosc charakteryzuje deytion amurski lub drobnokwiatowy, który naturalnie rośnie na Terytorium Primorskim, Chinach i Korei Północnej.

Jest to gęsto rozgałęziony krzew o wysokości do dwóch metrów, z rozłożystymi szarymi pędami, o eliptycznych liściach o długości do sześciu centymetrów z ząbkowanymi krawędziami, spiczastymi u góry i owłosionymi po obu stronach. Kwitnienie jest obfite i rozpoczyna się w połowie czerwca, kiedy pojawiają się białe kwiaty osiągające 1,5 cm średnicy.

Są zebrane w kwiatostany corymbose, które przyciągają wiele pszczół. Jest to prawdopodobnie najpopularniejszy gatunek uprawiany od 1862 roku. Wykazując się wyobraźnią można tworzyć raczej oryginalne kompozycje o działaniu weigela, forsycji i amurów, umieszczając krzewy obok drzew iglastych o żółtawych lub srebrno-niebieskich odcieniach korony.

Kolejnym gatunkiem, który przyciąga nie mniejszą uwagę i rośnie w górzystych regionach Japonii, jest pełna wdzięku akcja. Jest to niski krzew, rzadko przekraczający metr wysokości, o zaokrąglonej koronie i białych kwiatach zebranych w wiechowate kwiatostany osiągające długość do dziesięciu centymetrów. Liście są podłużne, lancetowate, z długą spiczastą i ząbkowaną krawędzią, gęsto pokrywające wszystkie pędy. Deutia wdzięcznie kwitnie znacznie wcześniej niż inne gatunki, ale podobnie jak większość z nich może przemarznąć do poziomu śniegu. Na bazie tego gatunku, poprzez selekcję z sadzonek, uzyskano formę o złocistożółtych liściach, co bardzo dobrze kontrastuje z różnymi typami działania, forsycją i weigelą.

Deytsia Lemoine to kolejny interesujący gatunek, który został uzyskany przez skrzyżowanie Amur deytsia i wdzięcznej deytsia. Jest znany w kulturze od 1891 roku i jest niskim krzewem osiągającym metr wysokości. Jest interesujący ze względu na łukowate pędy i piękne szaro-zielone liście. W czerwcu obserwuje się obfite kwitnienie: duże kwiaty osiągają średnicę 2,5 centymetra i są zbierane w piramidalne kwiatostany. Deytsia Lemoine w ostre zimy może przemarzać, ale wiosną szybko rośnie. Jego liście są niezwykłe, dość wdzięczne, nie opadają bardzo długo i jesienią zabarwiają się na żółto i różowoczerwono.

Interesujący jest inny gatunek - szorstkie działanie, które można łatwo odróżnić po specyficznej szorstkiej powierzchni liści. Gatunek ten rośnie w naturze Japonii i Chin. Kwitnie śnieżnobiałymi kwiatami zebranymi w wąskie wiechy, czasem osiągające długość 12 centymetrów i osadzonymi na cienkich złocistych pędach, fantazyjnie majaczących na tle szerokich ciemnozielonych liści o spiczastym wierzchołku i karbowanym brzegu.

Szorstka akcja kwitnie pod koniec lipca przez dwa, a czasem przez trzy tygodnie. Ten gatunek jest dobry dla każdego, z wyjątkiem niskiej zimotrwałości. Dlatego jej rośliny należy przykryć na zimę. Szorstka akcja jest uprawiana w kulturze od 1822 roku i ma już kilka form, które różnią się białymi, różowymi, a nawet fioletowymi kwiatami, czasami podwójnymi lub zebranymi w zatłoczone kwiatostany.

Myślę, że najbardziej urokliwa akcja Vilmorina. Jej piękne białe kwiatostany pojawiają się w czerwcu i wyglądają niezwykle harmonijnie na tle spiczastych, drobno ząbkowanych liści, gęsto pokrytych włoskami. Gatunek ten pochodzi z Chin, aw naszym klimacie nie toleruje zim, przemarzania do poziomu śniegu.

W wyniku skrzyżowania działania Vilmorina i szorstkości uzyskano kształt dochodzący do wysokości dwóch metrów, wyróżniający się rozłożystym krzewem, który od połowy czerwca do pierwszego roku zdobią liczne pędzle czysto białych, pełnych kwiatów. dziesięć dni lipca. Jednak ze względu na niską zimotrwalosc kwitnienie występuje głównie na pędach poniżej poziomu pokrywy śnieżnej, a po surowej zimie krzew w ogóle nie kwitnie. Ta akcja w warunkach centralnej Rosji nie była rozpowszechniona właśnie dlatego, że jest dość ciepłolubna.

Być może największe i najbardziej atrakcyjne kwiaty są długolistne. Białe, osiągające 2,5 centymetra średnicy, cieszą oko przez dwadzieścia dni. Ten rodzaj akcji wywodzi się z zachodnich Chin i swoją nazwę zawdzięcza wydłużonym liściom z drobno ząbkowanym brzegiem, owłosionym od spodu. Oprócz liści roczne pędy krzewu są również owłosione, osiągając wysokość dwóch metrów. Gatunek ten ma również odmiany o kwiatach bzu i jasnoróżowych.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Wymagania dotyczące sadzenia i dbania o działanie

Działanie, jak już wspomniano, jest ciepłolubne i szczególnie wymagające pod względem wyboru miejsca lądowania, warunków utrzymania i opieki. Najkorzystniejsze są dla niej miejsca lekko zacienione pod koronami dużych drzew, gdzie zachowana jest wilgotność powietrza i rozproszone światło. Ciekawie prezentuje się akcja, umieszczona w ustronnym miejscu podczas kwitnienia, zaskakuje niezwykłą intensywnością.

Oprócz lekkich działanie preferuje gleby żyzne świeże, zwłaszcza gliniaste, ale toleruje gleby raczej słabe. Jeśli chcesz zobaczyć bujne kwitnienie, musisz posadzić roślinę w pożywnej glebie i zapewnić jej umiarkowaną wilgotność, ponieważ nie toleruje podlewania i zasolenia podłoża. Jeśli występuje blisko stojąca woda gruntowa, wymagany jest drenaż.

Optymalny czas sadzenia roślin w otwartym terenie to okres po rozmrożeniu gleby i przed pęknięciem pąków, kiedy jest wystarczająca ilość wilgoci w glebie, a temperatura powietrza jest wystarczająca do wzrostu roślin. Po posadzeniu ważne jest, aby zapewnić działanie zbilansowanymi składnikami odżywczymi. Optymalny obszar karmienia dla dorosłego krzewu powinien wynosić co najmniej 1,5 m2.

Sadząc rośliny na stałe, kopią dołki o głębokości 35-40 cm, a następnie wypełniają je żyzną glebą z dodatkiem nawozów mineralnych. Przybliżona szybkość nawożenia w każdym dołku to 1,5–2 wiadra kompostu i 100–125 g nitrofoski. Rośliny sadzi się w odległości 1,5-2 metrów od siebie lub na życzenie ogrodnika mogą występować różnego rodzaju formacje.

Należy zauważyć, że w optymalnych warunkach wzrostu roślina czynna może żyć i cieszyć oko przez kilka dziesięcioleci. Z prac związanych z opieką nad nim konieczne jest podkreślenie schronienia krzewów na zimę i sanitarnego przycinania zamarzniętych pędów. W przypadku dość silnego przemarzania, np. Zimą z małą ilością śniegu, krzew można ściąć „na pniak” po czym roślina szybko się regeneruje, dając dobry wzrost.

Powielanie akcji

Jeśli chodzi o rozmnażanie, bez problemu można sobie poradzić tradycyjnymi metodami: wysiewem nasion, zielonymi sadzonkami i dzieleniem buszu. Przy rozmnażaniu nasion występują niuanse: małe nasiona wysiewa się powierzchownie, lekko posypuje piaskiem i mocno dociska szkłem.

W okresie kiełkowania nasion gleba jest regularnie (2-3 razy dziennie) podlewana za pomocą drobnego opryskiwacza, a nasiona są stale pod szkłem. Pierwsze pędy pojawiają się w ciągu 1,5 miesiąca. Kiedy liście rozwiną się na sadzonkach, można je zanurzyć w otwartym terenie.

Rozmnażanie przez sadzonki. Dobre sadzonki uzyskuje się tylko z dobrze rozwiniętych, liściastych, częściowo zdrewniałych pędów (zwykle w czerwcu). Podczas cięcia sadzonek blaszki liści są dzielone na połowę za pomocą sekatora lub nożyczek. Dolne cięcie cięcia wykonuje się ukośnie bezpośrednio pod międzywęźlem, a górne - nad węzłem liścia.

W ten sposób sadzonki są cięte na długość 12-15 centymetrów, a następnie sadzone w grubym piasku rzecznym, wylewane warstwą 3-5 centymetrów na odżywczą glebę szklarni. Po posadzeniu i przez cały okres formowania się korzeni rośliny należy podlewać: przy upalnej pogodzie minimum 6-7 razy dziennie, przy chłodnej i deszczowej pogodzie 3-4 razy.

Musisz wykopać sadzonki nie wcześniej niż w połowie września. Po wykopaniu ukorzenione sadzonki zakopuje się w ogrodzie lub na działce ogrodowej, a wiosną sadzi na otwartym terenie. Już jesienią możesz zacząć sprzedawać sadzonki.

Rozmnażanie przez podzielenie krzewu jest prawdopodobnie najłatwiejszym sposobem rozmnażania wegetatywnego. Polega na wykopaniu całej rośliny i ostrożnym podzieleniu jej zaostrzonym sekatorem na dwie lub więcej części, a następnie posadzeniu na stałe.

Wykorzystanie działań w projektowaniu krajobrazu

Nisko rosnące gatunki działające wykorzystuje się jako rośliny krawężnikowe, a pozostałe - w postaci niewielkich grup przy ścieżkach, głównie do nasadzeń pojedynczych i ubijania grup drzew. Ze względu na to, że działania są odporne na warunki panujące w mieście, z przyjemnością zdobią parki i skwery, gdzie akcja prezentuje się znakomicie zarówno w pojedynczym nasadzeniu na tle trawnika, jak iw grupach kompozycyjnych razem z badan, skalnica, kobieta z gór, a nawet gospodarz.