Rozmnażanie, Szczepienia I Pielęgnacja Powojników

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Przeczytaj poprzednią część ← Ogólne informacje o powojnikach, rodzajach i sadzeniu

Zasady przycinania powojników

A co z łodygami na podporach? Istnieją zasady dotyczące przycinania różnych grup i odmian, w zależności od tego, na których pędach kwitną.

Przycinanie powojników jest niezbędne do uzyskania pełnoprawnego obfitego kwitnienia, kontroli czasu kwitnienia, naturalnej odnowy i uzyskania pięknego kształtu krzewu. We wszystkich przypadkach, jak w przypadku róż, wszystkie liście są usuwane z pędów jesienią, a jeśli zostały dotknięte infekcją grzybiczą, są spalane. Ważne jest, aby zimą nie infekować gleby.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Pierwsza grupa przycinania obejmuje powojniki, w których kwiaty tworzą się na pędach z poprzedniego roku, podczas gdy niewielka liczba kwiatów może znajdować się na pędach bieżącego roku. Do tej grupy należą gatunki i odmiany z sekcji Atragena (książęta), Montana (góra), a także liściaste, fioletowe, tangut, powojniki ząbkowane itp.

Są uprawiane prawie bez przycinania lub po kwitnieniu odcina się generatywną część pędów. Jesienią ich pędy są usuwane ze wsporników, odcinane na wysokości 1 m od ziemi, a także usuwane są wszystkie suche, chore i słabe gałęzie; pędy układa się na warstwie gałęzi świerkowych (izolacja od ziemi i ochrona przed myszami), następnie przykrywa się odwróconym pudełkiem itp., Jak opisano powyżej.

Doświadczenie kolekcjonerów sugeruje pozostawienie cięcia na wiosnę, aby w przypadku przedłużającej się ciepłej jesieni nie sprowokować kiełkowania pąków odnowy, które aktywnie rosną natychmiast po przycięciu i nieuchronnie umrą zimą, zwłaszcza w przypadku mrozów uderzył bez pokrywy śnieżnej. Zróżnicowany jest również sposób układania łodyg na zimę. Na przykład łodygi wyjęte ze wsporników są rzucane na dolną poprzeczkę kraty, a na nich kładzie się arkusz folii, częściowo mocując go do ziemi, ale pozostawiając wolne końce dla wentylacji.

Druga grupa przycinania obejmuje gatunki i odmiany, które kwitną zarówno na pędach z bieżącego roku, jak i na pędach zeszłorocznych. Należą do nich grupy Lanuginoza, Floryda, Patens. Pierwsza fala ich kwitnienia przypada na koniec maja - początek czerwca na pędach z poprzedniego roku, jest krótka, ale bardzo dekoracyjna, kwiaty duże. Druga fala kwitnienia letniego występuje na pędach bieżącego roku od lipca do jesieni.

Przycinanie odbywa się w dwóch etapach, aby zapewnić długotrwałe kwitnienie. Latem po wiosennym kwitnieniu odcina się generatywną (wyblakłą) część pędów z poprzedniego roku, a jeśli krzew jest bardzo zagęszczony, cały pęd jest usuwany do podstawy. Jesienią wyblakła część pędów bieżącego roku jest odcinana, aby wiosną nastąpiła pełnoprawna pierwsza fala kwitnienia, a także w celu przedłużenia dojrzewania nasion w hodowli.

Trzecia grupa przycinania obejmuje powojniki, których większość kwiatów powstaje na pędach bieżącego roku. Są to grupy Zhakman, Vititsella, Rect, kwitnące od lipca do września. Ich maksymalne kwitnienie przypada na koniec lipca - sierpnia. Przycinanie tej grupy jest najprostsze: po kwitnieniu, przed schronieniem, wszystkie pędy są przycinane do pierwszego prawdziwego liścia lub do podstawy.

Do tej samej grupy należą powojniki zielne i półkrzewiaste, w których pędy obumierają pod koniec sezonu wegetacyjnego, a wiosną odrastają bez przycinania. Ale jeśli część łodyg będzie trzymana bez cięcia, zakwitną 2-3 tygodnie wcześniej niż na nowych pędach w bieżącym roku. Przycinanie powojników jest również ważne dla zdrowia roślin, gdy chore pędy są usuwane, aby nie zarazić, powiedzmy, zdrowych mączniakiem prawdziwym.

Przycinanie należy wykonywać mimowolnie podczas cięcia powojników w okresie wegetacji. Po przycięciu rośliny są dodatkowo karmione np. Kemirą w celu wczesnego odrastania pędów (co nie stoi w sprzeczności z głównym zastosowaniem AVA).

Ściskanie pojedynczych pędów ma na celu opóźnienie kwitnienia, a także połączenie metod przycinania podczas prac hodowlanych, normalizacji kwitnienia i uzyskania pełnego dojrzewania nasion.

Powielanie powojników

Powojniki odmianowe rozmnażane są głównie przez sadzonki zielone lub częściowo zdrewniałe, a także przez szczepienie na korzeniach powojników określonych. Sadzonki z młodych (2-3 lata), zdrowych, dobrze rozwiniętych roślin z pędów korzeni bieżącego roku. Odcinane są w fazie pączkowania - w tym czasie zawierają maksymalną ilość własnych biostymulantów.

Czas koszenia - od marca do września, do sadzonek wczesnych używają gruntu chronionego zarówno dla roślin matecznych, jak i do ukorzeniania sadzonek. Podłoże do ukorzeniania składa się z dwóch części. Warstwa dolna wykonana jest z próchnicy o grubości 20-30 cm, górna z gruboziarnistego piasku przemytego rzecznego lub torfu lub ich mieszanki 1: 1 lub perlitu o grubości 4-5 cm.

Latem sadzonki pobiera się bezpośrednio z rosnących roślin, wykorzystując środkową, najbardziej dojrzałą część pędu z dobrze dojrzałymi pąkami. Wierzchołkowa część pędu z pąkami kwiatowymi nie nadaje się do ukorzenienia. Pęd do szczepienia jest cięty na pierwszym prawdziwym liściu. Wycina się z niego sadzonki z jednym węzłem, powyżej którego pozostaje 2-3 cm łodygi (lub wycina się ją do samych pąków, jak to jest w zwyczaju w Szwecji); dwa pąki w kątach liści i para liści. Jeśli liście są duże, aby zmniejszyć parowanie wilgoci, blaszki liści są skracane o połowę.

Ale w tym przypadku istnieje duże niebezpieczeństwo wczesnej infekcji zarodnikami grzybów chorobotwórczych. Długość łodygi pod pąkami może wynosić od 1-2 do 10 cm, częściej 4-5 cm W naszej Stacji Kontrolno-Nasiennej w mieście Puszkin zwykle zostawialiśmy 2-3 cm łodygi na góra na cięciu (wygodnie jest trzymać roślinę w tej części podczas sadzenia), pod nerką - tylko 1-1,5 cm Dolne cięcie można traktować korzeniami lub innym stymulantem korzeni. Przygotowaną łodygę od razu sadzi się bezpośrednio, po 4-5 cm w rzędzie i 10 cm między rzędami, w skrzynce lub grządce z nawilżonym podłożem, pogłębiając i mocno ściskając sęk. Po posadzeniu obficie podlać przez drobne sito.

Tryb utrzymania powojników

Ukorzenienie zielonych sadzonek wymaga dużej wilgotności względnej powietrza (85-100%), którą uzyskuje się poprzez wielokrotne opryskiwanie i trzymanie sadzonek pod osłoną ze szkła lub folii, tworzywa sztucznego. Przez pierwsze trzy tygodnie schronienie nie jest usuwane, podnosząc tylko do opryskiwania. Następnie ramy są stopniowo otwierane, pozostawiając na stojaku do 1-2 godzin dziennie. Ukorzenione sadzonki są wentylowane przez cały dzień, zamykając ramki na noc.

Podłoże powinno być również stale umiarkowanie wilgotne. Temperatura powietrza jest utrzymywana w zakresie + 22 … + 25 ° С. Wyższe temperatury są szkodliwe dla roślin. Oprócz sadzonek innych gatunków roślin, sadzonki te wymagają również lekkiego cienia w postaci listewek, naciągu lutrasilu, płótna, wybielenia szkła szklarni lub szklarni kredą itp., Zanim się zakorzenią. Początkowo kalus tworzy się na dolnym cięciu przez 3-4 tygodnie, następnie rozwijają się z niego korzenie, a także z merystemu podnerkowego, kambium międzywęzłowego. Proces tworzenia korzeni trwa 6-8,5 tygodnia. Stopień ukorzeniania różnych gatunków i odmian jest różny, ale średnio wynosi 60-90%.

W okresie ukorzeniania wzrost nadziemnej części sadzonek jest niepożądany, ponieważ pędy te nie mają czasu na dostateczną dojrzałość, dlatego zimują słabo, wiosną często giną lub słabo rosną. Aby zapobiec temu zjawisku, rosnące pędy są cęgowe. Ale zwykle rozwój przebiega w taki sposób, że w pierwszym roku sadzonki tworzą korzeń, a łodygi rosną w drugim roku życia. Z reguły ukorzenione sadzonki zimują w szklarni pod ramami pokrytymi suchymi liśćmi, prasowanymi matami, świerkowymi gałęziami i gałęziami. Na końcach ramek pozostawia się szczeliny, przykryte prześcieradłem, do wentylacji zimą podczas odwilży.

Wiosną następnego roku zwykle około 60% sadzonek osiąga standardowe rozmiary: do 10 lub więcej korzeni o długości około 30 cm Sadzone są na stałe lub w pojemnikach na sprzedaż. Niedorozwinięte rośliny są uprawiane w otwartych redlinach lub pojemnikach.

Bałtyccy eksperci uważają, że najbardziej racjonalne rozmnażanie powojników przez zdrewniałe sadzonki z jesiennego przycinania, ponieważ łodygi są nadal odcięte, ale kwitnienie nie jest zakłócane latem. Jego trudność polega na tym, że jesienią rośliny przygotowują się do spoczynku, a wszystkie procesy metaboliczne w nich są zahamowane. Aby osiągnąć pomyślne ukorzenienie, sadzonki są przechowywane przez pewien czas w niskiej temperaturze podczas przechowywania.

Sadzonki tnie się na 1 lub 2 sęki, skrawki należy traktować stymulantami korzeni w stężeniu dwukrotnie silniejszym niż sadzonki zielone (0,05% heteroauxin lub BCI z czasem ekspozycji 15-24 godzin, proszek korzeniowy) i sadzić ukośnie w pudełkach w szklarni lub pomieszczeniu. Podłoże to zwilżona mieszanina torfu i piasku w stosunku 1: 1 lub 2: 1. Sadzonki sadzi się tak, aby dolny koniec znajdował się na głębokości 3 cm, a górny nad nerkami miał 1 cm.

Pudełka umieszcza się w chłodnym miejscu (piwnica, zimna szklarnia, spiżarnia), a podłoże utrzymuje się w umiarkowanej wilgotności. W przypadku braku takich pomieszczeń sadzonki pozostawia się na zimę w szklarni, przykryte ramami i dodatkowo ocieplone. Około marca zaczynają rosnąć etiolowane pędy, a skrzynki przenoszone są do szklarni lub pomieszczenia, gdzie w ciągu dwóch tygodni temperatura wzrasta do + 20 ° C. Zwilż podłoże podczas wysychania. Młode pędy, które urosły do 10 cm, są ściskane, a ta technika stymuluje tworzenie korzeni. W 80% sadzonek korzenie powstają po około 90 dniach. Młode pędy nowo wyrosłe do 10 cm są cięte na sadzonki i ukorzenione, jak to ma miejsce w przypadku zielonych sadzonek.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Szczepienie powojników

Poprzez szczepienie powojniki są często rozmnażane w szkółkach przez cały rok poprzez rozłupywanie lub kopulację w szklarni. Podkładka to korzenie powojników odmianowych lub sadzonki gatunków (Clematis viticella, rzadziej Clematis vitalba, Clematis orientalis itp.)

W przypadku szczepienia zimowego materiał jest przechowywany w wykopie w piwnicy lub szklarniach, na otwartych grzbietach gruntu pod osłoną torfu, arkusza, folii, tak aby wygodnie było je zdobyć we właściwym czasie. Na 10-14 dni przed szczepieniem podkładki wprowadza się do pomieszczenia i stopniowo podnosi się tam temperaturę. Korzenie powinny się „obudzić”, o czym świadczy pojawienie się białych szyszek wzrostu korzeni.

Do szczepienia nadają się korzenie o grubości 4-6 mm z bocznymi korzeniami. Scion - rosnące pędy, które są cięte na sadzonki o długości 4-6 cm z jednym węzłem u góry. Blaszki liściowe są skracane o połowę. Następnie wybierz jedną ze zwykłych metod szczepień.

Zaszczepienie w odłupek wykonuje się, gdy grubość podkładki i zrazu są równe, rozłupując wierzchołek podkładki pionowo w środku na 2-4 cm długości. Dolny koniec zrazu o długości 3-4 cm jest cięty dwustronnym klinem, wkładany do rozłupanej podkładki, łącząc warstwy kambialne i ciasno zawiązany (bandażowany) wąskim paskiem folii polietylenowej, zabezpieczając opaskę podwójny węzeł. Kiedy kolba jest cieńsza od zrazu, jest szczepiona na klinie - dokładnie odwrotnie, górna część kolby jest cięta w sposób klinowy.

Poprzez kopulację szczepi się cienkie i równe części, wykonując ukośne cięcie o długości 2-3 cm, czasem z małym rozszczepieniem (siodłem), ściśle łącząc zraz z kolbą, bandażując połączenie folią lub wełnianą nicią, pozostawiając małe szczeliny na kiełkowanie korzeni bocznych. Przeżywalność szczepień zgodnych ze wszystkimi zasadami sięga 90%.

Szczepione rośliny sadzi się w skrzynkach lub doniczkach na tym samym nawilżonym podłożu aż do węzła, przykrytym folią lub szkłem, aby wilgotność względna nie spadła poniżej 85%. Temperatura powietrza na półkach jest utrzymywana w granicach + 18 … + 22 ° С. Tkanka do przeszczepu rośnie razem w ciągu 3-4 tygodni. Następnie schronisko jest stopniowo otwierane, rośliny są wietrzone i przyzwyczajone do świeżego powietrza. Za najlepszy czas na szczepienia uważa się marzec - kwiecień. Oczywiście rośliny mateczne muszą rosnąć w szklarni.

Stosuje się podział krzewów przy dużej zdolności pędowej odmiany, natomiast z krzewu w wieku 5-10 lat można uzyskać 5-25 podziałów. Podział jest przydatny w przypadku zagęszczonych roślin, ponieważ kwitną gorzej. Lepiej jest to zrobić wczesną wiosną, przed wzrostem pędów. Nie zawsze jest konieczne wykopanie całego krzewu, można to zrobić z wykopaniem rowka o głębokości 50-60 cm od jednej krawędzi. Ważne jest, aby łopatę umieścić promieniowo do środka krzewu, aby jak najmniej uszkodzić korzenie jak to możliwe.

Środek krzewu jest ostrożnie uwalniany z ziemi, wiele ukorzenionych części oddziela sekator i sadzi w nowym miejscu. Plasterki korzeni są sproszkowane węglem drzewnym. Korzenie odcięte podczas kopania służą jako podkładki do szczepienia. Następnie wykop przykrywa się pożywną glebą, dodając wieloskładnikowy nawóz, najlepiej długo działający (AVA).

Dzielenie krzewu powojnika spud

Wiosną krzew, skulony jesienią, jest rozpięty dla lepszego wzrostu młodych pędów. Gdy młode pędy osiągną wysokość 50-60 cm, krzew ponownie przykrywa się wilgotną, lekką i pożywną glebą warstwą 15-20 cm, którą należy regularnie nawilżać przez całe lato. Korzenie adwentowe powstają pod koniec lata, ale lepiej jest oddzielić młode części rośliny następnej wiosny.

Warstwę pionową uzyskuje się przez obsypywanie krzewów humusem lub torfem w celu zamknięcia 2-3 dolnych węzłów łodygi. W sezonach ta warstwa gleby jest wilgotna, a po jednym do trzech latach łodygi są w pełni ukorzenione. Krzew jest łamany na wiosnę, ukorzenione pędy są cięte i sadzone w nowych miejscach. Ta metoda nie narusza korzeni rośliny matecznej i nie zakłóca kwitnienia.

Warstwy są najtańszą ze wszystkich metod hodowli powojników. Do odwrócenia uwagi używane są zarówno młode, jak i zdrewniałe pędy z ostatnich lat. Wiosną wybiera się niższe zdrewniałe pędy, gdy odrastają, młode silne pędy (można kontynuować porwanie latem i jesienią), niektóre z nich układane są w rowkach o głębokości 8-10 cm, wykopywane promieniście z krzaka i przypięte drewnianymi lub metalowymi kołkami, aby nie podnosiły się, podczas gdy wierzchołek pędu pozostaje na powierzchni ziemi. Kora jest wstępnie nacinana pod węzłem, co stymuluje tworzenie korzeni.

Łodygi są pokryte pożywną glebą i utrzymywane w wilgoci przez cały sezon. Inną opcją jest wycofanie 1-2 węzłów łodygi, reszta pędów jest skierowana do góry i przywiązana do podpory. W ten sposób możesz znacznie rozszerzyć niezbyt mocny krzew powojnika. Z drugiej strony przy dobrym krzewieniu ukorzenione sadzonki sadzi się zwykle po roku, aby nie zacieniać rośliny matecznej i nie sprowokować pojawienia się mączniaka prawdziwego z powodu słabej wentylacji krzewu. Mogą istnieć inne opcje uprowadzenia.

Rozmnażanie nasion powojników

Możesz rozpocząć rozmnażanie gatunków powojników przez nasiona, zbierając je jesienią. Czasami do pełnego dojrzewania nasion trzeba odciąć pędy z jajnikami i trzymać je w pomieszczeniach zamkniętych w naczyniach z wodą. Należy rozumieć, że odmiany wielkokwiatowe mogą wytwarzać pełnoprawne nasiona, ale ich potomstwo nie zachowa cech rodzicielskich odmiany.

Z drugiej strony, tylko nasiona z otwartego gruntu umożliwiają uzyskanie nowych, mrozoodpornych odmian (tak wierzył i osiągnął to MF Sharonova). Eksperci uważają, że szerokość geograficzna Sankt Petersburga jest najbardziej wysunięta na północ dla dojrzewania nasion powojników, a dzieje się to w październiku - listopadzie. Okres dojrzewania owoców po zbiorach trwa od dwóch tygodni do 20 miesięcy, proporcjonalnie do wielkości owoców (masa 1000 nasion w różnych gatunkach i odmianach waha się od 0,2 do 30,3 g).

Pierwsza grupa powojników wielkoowocowych ma wielkość owoców od 6x5 do 12x10 mm, a nasiona takie kiełkują długo (po 1,5-8, a nawet 12-16 miesiącach) i nierównomiernie. Kiełkowanie trwa cztery lata. Należą do nich Clematis lanuginosa, Clematis patens, Clematis parviflora, Clematis viticella oraz inne gatunki i odmiany o dużych kwiatach. Druga grupa powojników ma owoce wielkości od 5x3 do 6x5 mm, kiełkują razem w ciągu 1,5-6 miesięcy. Kiełkowanie utrzymuje się do 3 lat (Clematis campaniflora, Clematis flammula, Clematis fusca itp.). Trzecia grupa obejmuje najczęściej występujące w naszym regionie gatunki o rozmiarach owoców od 3x1,5 do 5x3 mm. Ich kiełkowanie jest wysokie, trwa 1-2 lata, kiełkowanie następuje w ciągu 15 dni do 3-4 miesięcy. Należą do nich: Clematis tangutica, Clematis orientalis, Clematis heracleifolia, Clematis vitalba,Clematis serratifolia, Clematis virginiana i inne.

Sposoby przyspieszenia kiełkowania uśpionych nasion są klasyczne: moczenie wodą zmiana 3-4 razy dziennie; płukanie pod bieżącą wodą, najlepiej przy jednoczesnym nadmuchu powietrza przez 4-5 dni. Nasiona powojników z pierwszych dwóch grup wysiewa się bezpośrednio po zbiorach jesienią, a plony przetrzymuje w ciepłym miejscu.

Istnieje praktyka wysiewu w półlitrowych słoikach na wilgotnej próchnicy, wypełniając nasiona humusem warstwą 0,5 cm; słoiki przykryto folią, zawiązano i trzymano w półciennym miejscu w temperaturze pokojowej (metoda MF Sharonova). Kiełkowanie nasion rozpoczyna się za 2,5-3 miesiące, brzegi są wystawione na działanie światła. Sadzonki nurkują w skrzynkach o wymiarach 5x5 cm, a wyrosłe sadzonki w lipcu sadzi się w redlinach zgodnie ze schematem 50x50 cm.

Optymalny tryb rozmnażania nasion stwierdzono w metodzie łączonej, w której początkowo uprawy są utrzymywane w temperaturze + 20 ° С, następnie wymagają stratyfikacji w temperaturze + 5 ° С przez dwa miesiące (w lodówce), a następnie + 18… + 20 ° С, podczas gdy nasiona kiełkują razem. Możesz zrobić odwrotnie, tak jak to było w naszej Stacji Doświadczalnej Kontroli i Nasiennictwa w mieście Puszkin: wysiewać nasiona pod koniec listopada - początek grudnia i trzymać uprawy w ciemnej piwnicy w temperaturze + 2 … + 4 ° C, podlewanie podłoże 1-2 razy w tygodniu …

Sadzonki pojawiają się na przełomie lutego i marca. Teraz są przenoszone do szklarni o temperaturze + 13 … + 15 ° C, gdzie aktywowane jest kiełkowanie, a dwa tygodnie później zaczynają zbierać zgodnie ze schematem 3x3 cm do mieszaniny ziemi kompostowej i torfu (2: 1). Pod koniec kwietnia sadzonki są przenoszone do cieplarni lub szklarni w celu stwardnienia, a później sadzone w zimnej szklarni lub na otwartym terenie (20x10 cm). Clematis tangutica z żółtymi wdzięcznymi kwiatami na dobrze liściastym krzewie o takiej technologii rolniczej do września w szklarniach dorastał do 1 m, a na otwartym terenie - do 30-40 cm, a nawet kwitł.

Ta opcja jest również możliwa: nasiona gatunków powojników rozwarstwionych przez 1-1,5 miesiąca w + 5 ° C wysiewa się w maju na otwartym terenie. Sadzonki nurkują w sierpniu lub następnej wiosny. Inny, najwygodniejszy sposób: świeże nasiona powojników wysiewa się w ogrodzie przed zimą, a następnie same kiełkują, czasami w ciągu 1-2 lat. Sadzonki kwitną z reguły w 2-3 roku.