Zbiór Ziemniaków Do Czerwca

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

← Przeczytaj poprzednią część. Choroby i szkodniki ziemniaków

Jak wyhodować dobre zbiory pysznych ziemniaków. Część 4

Odmiana ziemniaka Aurora

Uszczelnianie lądowań

Wiele czasopism ogrodniczych zaleca sadzenie rzodkiewki, buraków, fasoli lub fasoli w bruzdach ziemniaków. Fasola źle wpływa na ziemniaki, ich wspólny wzrost zmniejsza plon bulw. Dzieje się tak, ponieważ korzenie fasoli są na tym samym poziomie co ziemniaki, a fasola ma bardzo silny system korzeniowy, który zajmuje cenną przestrzeń w glebie. Nie pozwala na pełny rozwój bulw ziemniaka ze względu na brak miejsca.

Rzodkiewki i buraki razem z nasadzeniami moich ziemniaków po prostu nie mogą współistnieć, bo ich wierzchołki wyrastają do mojej talii, blisko siebie, tworząc nieprzeniknioną dżunglę, w której nie ma miejsca nawet na chwasty, a poza tym nie mają ich dość światło słoneczne. Z tego powodu nie umieszczam również innych redlin w pobliżu rzędów ziemniaków. Wierzchołki ziemniaków spadają na nie w sierpniu, a wtedy można uzyskać mniej plonów.

Poradnik ogrodnika

Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Zbiór do czerwca

Zawsze chcesz zdobyć młode ziemniaki jak najwcześniej. Jest to całkiem możliwe, jeśli zastosujesz się do określonej technologii uprawy bulw. Aby uzyskać ziemniaki na początku lub w połowie czerwca, sadzę, gdy tylko ziemia topnieje i ogrzewa się wiosną. Jesienią przynoszę niecałkowicie rozłożony kompost i świeży obornik koński z trocinami do miejsca, w którym wcześnie zasadzimy bulwy. Kopię to miejsce, a mój ojciec uprawia je wtedy ciągnikiem. Dzięki temu cała materia organiczna jest dobrze wymieszana i równomiernie rozłożona.

Aby gleba była gotowa do sadzenia szybciej na wiosnę, w drugiej połowie marca odgarniam śnieg, na którym zostaną posadzone ziemniaki. Zgarniam go na większym obszarze, aby leżący w pobliżu śnieg nie rzucał cienia i nie przeszkadzał promieniom słonecznym z ogrzewania gleby. Zalewam bardzo ciepłą wodą i przykrywam to miejsce czarnym filmem, żeby ziemia szybciej się nagrzewała. W numerze 3 (157) z 2013 roku autor Oleg Telepov napisał w artykule „Fizyka w ogrodzie”, że przezroczysty film ogrzewa glebę szybciej niż czarny.

Na podstawie własnego doświadczenia nie zgadzam się z tym. Od ponad dwudziestu lat używam czarnej folii w ogrodzie i niejednokrotnie sprawdzałem dotykiem podłoże pod nią - było bardzo ciepło nawet w zimnych porach roku. Czarny film nagrzewa się, a następnie zaczyna oddawać ciepło nie tylko do powietrza na zewnątrz, ale także pod folią. W końcu, kiedy ogrzewamy piec, ciepło z niego rozprzestrzenia się na zewnątrz, powietrze w pomieszczeniu nagrzewa się. Więc powietrze nagrzewa się pod czarnym filmem i ogrzewa glebę. Do tego emanuje z niego takie ciepło (nie tylko pod folią, ale i nad folią), że śnieg leżący w pobliżu również zaczyna się szybciej topić.

Częściowo rozłożony kompost wprowadzony jesienią pod folię również zaczyna gnić pod wpływem ciepła, uwalniając dodatkowe ciepło. Luźna i lekka gleba nagrzewa się znacznie szybciej niż gleba ciężka i gęsta. W takiej glebie ciepłe powietrze wnika głębiej przez pory, nagrzewając się na większą odległość od powierzchni ziemi. Co ważne, pod czarnym filmem giną pędy chwastów.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Gdy tylko ziemia roztopi się na głębokość nieco większą niż bagnet łopaty (dzieje się to około drugiej połowy kwietnia, wszystko zależy od warunków pogodowych i liczby słonecznych dni), wykopuję rów wzdłuż szerokości bruzdy, rozsyp warstwę trocin na dnie co najmniej 10 cm, podlej je najpierw ciepłą wodą do osiadania, a następnie stężonym roztworem gnojowicy (mieszanina obornika końskiego z odchodami ptasimi, sapropelem i bajkalskim EM-1).

Na trociny rozprowadzam warstwę siana o tej samej grubości, depczę i podlewam ciepłą wodą, a następnie ponownie stężonym roztworem gnojowicy. Wylewam na siano warstwę obornika końskiego z trocinami i kompostem (wcześniej je mieszam). Wszystko to też podlewam obornikiem, a potem także bardzo ciepłą wodą (nie wrzącą, żeby nie zabić mikroflory), na wierzch posypuję niezbyt grubą warstwą wykopanej ziemi.

Położyłem na nim porośnięte bulwy ziemniaka. Posypuję kompostem, a na wierzchu pozostałą glebą. Poziomuję miejsce lądowania za pomocą grabi. Nie powinno być kopca. Miejsce sadzenia podlewam najpierw ciepłą wodą, a następnie roztworem stymulatora wzrostu HB-101 (dwie krople na litr wody). Zakrywam miejsce sadzenia czarnym filmem, aż pojawią się pędy.

Po tygodniu sprawdzam miejsce lądowania, w razie potrzeby zalewam je ciepłą wodą z Energenem (jedna butelka na wiadro wody). Ponieważ bulwy sadzi się bardzo wcześnie, sadzonki nie wyrastają tak szybko, jak przy konwencjonalnym sadzeniu ziemniaków.

Po pojawieniu się pędów zmieniam czarny film na biały, gęsty spunbond i spryskuję rośliny roztworem HB-101 (jedna kropla na litr wody). Posypuję ziemniaki dwa razy, ile potrzeba, i ponownie przykrywam spunbondem. Przed pierwszym osiadaniem wokół krzaków ziemniaków posypuję wstępnie wymieszaną mieszanką nawozów: potasowo-magnezowy, superfosfat i proszek Bisolbifit. Zdejmuję spunbond dopiero, gdy ziemniaki dorosną, a na zewnątrz jest ciepło.

Podlewam rośliny, gdy gleba wysycha. Przed kwitnieniem karmię roztworem gnojowicy. Wycinam kwiaty z roślin. Pierwsze wczesne ziemniaki jemy w połowie czerwca. Zbieram ręcznie. Wkładając rękę w bruzdę, wyciągam największe bulwy. Nie wykopuję krzaka do końca - są też małe bulwy, które wciąż muszą przybierać na wadze. Urosną one przez kilka tygodni.

Aby uzyskać wczesne ziemniaki, sadzę tylko bulwy Rosary. Ta odmiana, w przeciwieństwie do innych wczesnych odmian, rośnie bardzo szybko, tworząc piękne, duże i smaczne bulwy. Jest również odporny na niskie temperatury naszej wiosny. Przy tak wczesnym sadzeniu odmiana opuszcza phytophthora. Niestety w liściach jest na nią słabo odporny, natomiast w bulwach raczej odporny. W przeciwieństwie do wielu innych wczesnych odmian, Rosara tworzy co najmniej 15 bulw w gnieździe, a wszystkie są duże, małe rzeczy w ogóle się nie zdarzają (oczywiście przy dobrej technologii rolniczej). W przypadku odmian wczesnych jest to bardzo dobry wskaźnik, ponieważ inne wczesne odmiany mają z reguły nie więcej niż 7-8 bulw na gniazdo.

Aby odnowić materiał nasadzeniowy tej odmiany, sadzę jedną bruzdę i w zwykłych terminach sadzenia, ale w tym przypadku rośliny różańca zostaną już złapane przez zarazę późną wzdłuż wierzchołków i wcześniej niż wszystkie inne odmiany. To jest jego główna wada. Dlatego wykopuję go wcześniej niż inne odmiany, gdy tylko liście są w połowie dotknięte zarazą. Nie możesz już go trzymać, w przeciwnym razie bulwy pękną i staną się niezdarne. Ponadto w przerośniętych bulwach mogą pojawić się puste przestrzenie. Bulwy tej odmiany są jasnoróżowe, owalne o gładkiej skórce i żółtym, gęstym miąższu. Ale jeśli wykopiesz je z wyprzedzeniem, to podczas gotowania miazga jest luźna, trochę wodnista.

Wybór odmian ziemniaków

Jak wszyscy hodowcy ziemniaków wiedzą, różne odmiany dają różne zbiory w różnych latach. Jedna odmiana najlepiej sprawdza się w suchym lecie, druga w suchym. Dlatego prawdziwi miłośnicy tej kultury nieustannie eksperymentują, szukając dla siebie najlepszych odmian. Od dwudziestu lat próbowałem wielu odmian ziemniaków. Nie wszystkie z nich zajęły zaszczytne miejsce w mojej kolekcji. Przy wyborze odmian zwracam uwagę na smak i odporność na zarazę. Ponadto nie małe znaczenie ma plon odmiany.

Jeśli odmiana nie jest zbyt wydajna, ale ma doskonały smak, to również ją uprawię. Na przykład takie odmiany, moim zdaniem, obejmują odmianę Lugovskoy. Liczba bulw w jego gnieździe wynosi około dwudziestu, odmiana jest odporna na zarazę i uważam ją za najlepszą w smaku, nie bez powodu otrzymała dziewięć na dziesięć punktów w skali smaku. Maksymalna wartość - 10 punktów należy do białoruskiej odmiany ziemniaka Lorkh, której uprawa jest w naszym kraju zabroniona ze względu na brak odporności na nicienie.

Ziemniak Tima

Oprócz wspomnianych już odmian, na stronie zarejestrowano wiele innych odmian ziemniaków. Wiele z nich jest przeznaczonych dla naszego obszaru. Oto odmiany stacji hodowlanej we Wsiewołożsku: Aurora, Zenit, Rucheyok, Real. Za te odmiany bardzo dziękuję pracownikom stacji hodowlanej. Już w pierwszym roku ich uprawy przy wysokim poziomie techniki rolniczej byliśmy mile zaskoczeni ich rekordowymi zbiorami, aw 2011 roku dzięki odmianom Aurora i Zenit zostałem zwycięzcą konkursu Ogrodnik 2011, podczas gdy inni ogrodnicy skarżył się na słabe zbiory ziemniaków po wyjątkowo upalnym lecie 2010 roku. Nawiasem mówiąc, te odmiany bardzo dobrze pokazały się w regionie Homel na Białorusi. Występuje dłuższy ciepły sezon wegetacyjny, znacznie suchsze i wyższe temperatury niż w naszym regionie.

Teraz mam na próbę białoruskie odmiany ziemniaków: Lileya, Skarb, Zhuravinka i Molly. Pod względem liczby bulw w gnieździe uważam te odmiany za produktywne, ale pod względem wielkości bulw są gorsze od naszych odmian strefowych, ponieważ aklimatyzują się do naszego mokrego i chłodnego lata. Odmiany te wykopuję w drugiej połowie września, wydłużając ich okres wegetacyjny. Mam nadzieję, że tego upalnego lata spiszą się dobrze, ale jeśli tak się nie stanie, to nie będę ich uprawiał.

Spośród odmian ziemniaków, które uprawiam w naszym regionie Wsevolozhsk, najbardziej odporne na zarazę są: Lugovskoy, Ladozhsky, Colette, Sudarynya, Radonezhsky. Średnio odporni: League, Brook, Aurora, Zenith, Ryabinushka, Sorcerer, Latona, Santa, Zhuravinka. Słabo odporne: Lisette, Rosara, Luck, Arnova, Lileya, Adretta, Karatop. Odporność na zarazę określiłem najbardziej niekorzystnym rokiem wybuchu tej choroby. W sprzyjających latach odmiany te pokazały się z najlepszej strony.

Jeśli porównamy odmiany ziemniaków z białą, żółtą, różową skórką pod względem odporności na zarazę, to moim zdaniem odmiany „czerwonoskórne” są mniej odporne, a gdy pojawia się ta plaga, to przede wszystkim są one dotknięte infekcją sąsiedzi. Jak najmniej odmian ziemniaków staram się wyhodować z różowymi bulwami, pozostawiając tylko te o wysokim smaku.

Za najlepsze ze wszystkich odmian uważam pod względem smaku: Lugovskoy, Lisette, Santa, Colette, Radonezh, Zenith, Aurora

Mijają lata, a nawet ulubione odmiany ziemniaków zaczynają się degenerować. To prawda, że nadal można je ożywić. Przetestowałem to eksperymentalnie. Konieczne jest sadzenie bulw odmian degenerujących się w innym ogrodzie na czyjejś działce, najważniejsze nie jest po ziemniakach. Wchodząc w inne warunki wzrostu, odmiany te zwiększają swoją produktywność. Jaki jest tego powód, nie potrafię wyjaśnić. Najprawdopodobniej wynika to z faktu, że zmienia się mikroklimat miejsca, oświetlenie, wilgotność; jest inny skład gleby, ma różne składniki odżywcze. Roślina znajdująca się w obcym środowisku zaczyna odczuwać stres, a jak wiadomo w sytuacjach stresowych zwiększa się jej odporność na otoczenie i stara się wydać jak najwięcej potomstwa.

W następnym roku bulwy tego ziemniaka można ponownie sadzić na swojej stronie. Ale jest to dość kłopotliwe wydarzenie i nie ma pewności, że osoba, której dano bulwy do „reedukacji”, nie pomyli odmian. Bardziej niezawodnym wyjściem z tej sytuacji jest zakup nowych bulw ziemniaka tej samej odmiany w specjalistycznym sklepie z nasionami lub na wystawie dla ogrodników od zaufanych sprzedawców.

Kupowanie bulw

Odwiedzając sklepy spożywcze zauważyłem, że klientom oferowane są piękne i wysokiej jakości ziemniaki. Z reguły są to najdroższe bulwy w sklepie. Są czyste, równe, gładkie i piękne, bez uszkodzeń od chorób i szkodników. A najbardziej zaskakujące jest to, że kraj pochodzenia i jego różnorodność botaniczna są podane na opakowaniach takich ziemniaków.

Dla zabawy kupiłem jeden pakiet. Część bulw ugotowałam i byłam mile zaskoczona - one też miały doskonały smak. A potem postanowiłem spróbować wyhodować tę odmianę ziemniaków w mojej okolicy. Kupiłem inne odmiany ziemniaków, ale tylko takie, w których na opakowaniu wskazana była odmiana botaniczna i które mi się podobały ze względu na ich smak.

W trakcie eksperymentów i testów doszedłem do wniosku, że można sadzić bulwy ziemniaka zakupione w sklepie spożywczym, ale tylko te z nich, które wykopano nie wcześniej niż sześć miesięcy przed posadzeniem na moim terenie. Przeszły przez okres uśpienia i mogą ponownie rosnąć. Bulwy, które kupiłem wiosną jako wczesne ziemniaki z Izraela, wykiełkowały dopiero w połowie sierpnia i nie mogły liczyć na zbiory. Przez cztery lata z rzędu starałem się, aby izraelskie ziemniaki przyniosły owoce na moim terenie, zbierając jesienią bulwy podobne do grochu i sadząc je w następnym roku. Oczywiście po czterech latach bulwy wyraźnie zwiększyły swój rozmiar i wagę, ale już zdecydowałem się pójść w drugą stronę.

Irańska klasa ziemniaczana Lira

Od stycznia do marca kupuję w supermarketach kilka opakowań różnych odmian ziemniaków, które lubię. Z siatki gotuję kilka bulw i smakuję oceniając ich smak. Jeśli odmiana mi się podobała, resztę bulw dokładnie myję, dezynfekuję i skiełkuję. Sadzenie i pielęgnacja są takie same jak w przypadku innych odmian.

Tak w naszym ogrodzie pojawiły się odmiany Colette, Arnova, Karotop. W tym roku kupiłam ziemniaki Lira przywiezione do nas z Iranu. Kiedy się wzniósł, piękno roślin przyćmiło wszystkie inne odmiany. Kiedyś myślałem, że piękno blatów ziemniaczanych należy do odmian holenderskich, ale odmiana Lira okazała się jeszcze lepsza. Uformował smukłe, rozłożyste rośliny o mocnych, potężnych łodygach i ogromnych liściach. Nie widziałem większych liści od dwóch dekad uprawy ziemniaków. O zbiorach tej odmiany ziemniaków i innych nowych odmian napiszę pod koniec tego sezonu.

Przydatne porady

Wielu ogrodników przechowuje ziemniaki w piwnicy, którą często odwiedzają myszy, powodując ogromne szkody w uprawach. Moja przyjaciółka - Aleftina Ivanovna Efimova - podzieliła się swoim doświadczeniem w walce z gryzoniami. Jesienią przynosi z lasu gałązki rozmarynu bagiennego i kładzie je na pudełkach ziemniaków. Czasami dodaje do nich kiście czarnego bzu. Myszy nie lubią zapachów wydzielanych przez te rośliny i omijają je.

Jeśli tak się stanie, że bulwy ziemniaka zostaną zamrożone, to po ugotowaniu będą miały słodki smak. Aby się tego pozbyć, czyszczę je, spłukuję, napełniam lodowatą wodą i nie wkładam do pieca na dużym ogniu. Woda powoli się nagrzewa, a słodki smak znika. Solone mrożone ziemniaki pod koniec gotowania. Wysokiej jakości bulwy ziemniaka należy solić na początku gotowania i zalać gorącą wodą.

Przeczytaj zakończenie. Analiza odmian ziemniaka pod koniec lata →

„Jak wyhodować dobre zbiory pysznych ziemniaków”

• Część 1. Zakup i dezynfekcja materiału sadzeniowego ziemniaka
• Część 2. Przygotowanie i sadzenie bulw ziemniaka
• Część 3. Choroby i szkodniki ziemniaków
• Część 4. Zbiór ziemniaków do czerwca
• Część 5. Analiza odmian ziemniaka pod koniec lata