Uprawa I Sadzenie Sadzonek Papryki

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Papryki uralskie nie ustępują holenderskim

Przypomnij sobie, jak kusząco wyglądają słodkie papryki sprowadzane z dalekiej Holandii i porównaj je z paprykami, które pojawiają się na półkach naszych straganów warzywnych oraz z tymi przywiezionymi z Azji Centralnej czy Ukrainy. Zgadzam się, „Holendrzy” wyglądają nie do odparcia. Co więcej, nawet nie myśleliśmy, że taka papryka w zasadzie istnieje.

Nie mówię o cenach za ten cud natury. Oczywiste jest, że to nie jest dla ciebie i dla mnie. Ale bardzo możliwe jest wychowanie takich „Holendrów” w domu. To prawda, że nie będzie to łatwa praca, ale ty i ja nie jesteśmy obcy, prawda? A ja mówię o prawdziwym „holenderskim” - grubościennym (o grubości ścianki do 10 cm) i długości aż 20 centymetrów, a czasem więcej poza dowolnymi kolorami tęczy.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Historia pieprzu

Uważa się, że pieprz jest domem dla Ameryki Środkowej i Południowej, chociaż niektóre gatunki prawdopodobnie pochodzą z Azji Południowej. Niemiecki przyrodnik Humboldt w przenośni określił przeznaczenie pieprzu w diecie Indian, porównując jego znaczenie z solą kuchenną w diecie białej populacji. Pierwsze informacje o pojawieniu się pieprzu w Europie pochodzą z XV wieku. Jeden z członków ekspedycji Columbus w liście napisanym jesienią 1493 r. Wskazał, że Kolumb przywiózł paprykę ostrzejszą niż papryki z Kaukazu.

Początkowo pieprz był uprawiany jako roślina ozdobna i lecznicza w Hiszpanii i Portugalii, skąd stopniowo rozprzestrzenił się na Europę. Pieprz trafił do Rosji jako roślina lecznicza w XVII wieku, ale już w połowie XIX wieku, dzięki staraniom wędrownych Bułgarów, ogrodników, mocno wszedł do kultury jako warzywo. W XIX wieku w okolicach Astrachania powstały pierwsze przemysłowe plantacje papryki słodkiej. Tam nadal jest szeroko rozwiedziony. Za powszechnie uznanego międzynarodowego eksportera słodkiej papryki uważa się kraje Europy Wschodniej, przede wszystkim Węgry.

Wartość odżywcza pieprzu

Owoce papryki są uważane za bardzo wartościowy produkt spożywczy, prawdziwą kulturę multiwitaminową. Zawierają więcej samej witaminy C niż jakiekolwiek inne warzywo. Papryka to prawdziwy rekordzista pod względem zawartości witaminy C (aż 300 mg witaminy na 100 g surowca). Ponadto odnotowano ciekawą cechę: na zielono, tj. niedojrzałe papryki mają znacznie więcej witaminy C niż dojrzałe.

Papryka jest również bogatym źródłem witaminy P (rutyny), której zawartość jest wyższa niż w cytrynach. Rutyna jest niezwykle potrzebna naszemu organizmowi, ponieważ zwiększa siłę naczyń włosowatych krwi i sprzyja gromadzeniu się kwasu askorbinowego w organizmie. Zawiera również dużo karotenu (prowitaminy A), witamin B1, B2, PP. Owoce papryki są bogate w minerały, zwłaszcza potas, fosfor, wapń, glin, krzem i żelazo. Wszystko to sprawia, że pieprz jest nie tylko bardzo przydatny, ale także leczniczy.

Ze względu na dużą zawartość witamin papryka ma szerokie zastosowanie w żywieniu medycznym - przy anemii, utracie energii, hipo- i awitaminozy, w pobudzaniu apetytu i pobudzaniu trawienia. Spożywanie go w pożywieniu przyczynia się do kumulacji kwasu askorbinowego w organizmie i wzmacnia naczynia krwionośne, a także łagodzi przebieg kliniczny ostrej choroby popromiennej.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Sok ze słodkiej zielonej papryki zmieszany z papryką marchewkową oczyszcza skórę z plam starczych, a razem ze szpinakiem i papryką marchewkową ogranicza powstawanie gazów w jelitach i eliminuje kolkę. Suszona słodka papryka w proszku zwana papryką i zawierająca do 1000 mg% kwasu askorbinowego jest skutecznym sposobem leczenia szkorbutu.

Preparat szklarniowy na paprykę

Oczywiście bez względu na to, jak dobre są nasiona, warto je sadzić na zimnej, jałowej glebie, a wszystko pójdzie na marne. Wszyscy doskonale wiedzą, że pieprz jest rośliną bardziej ciepłolubną niż pomidory. W zasadzie nie toleruje gwałtownego spadku temperatury. Dlatego polecam uprawiać go nie w szklarni, ale w dość wysokiej szklarni, małej objętości powietrza, w której znacznie łatwiej jest się ogrzać niż dużej objętości powietrza w szklarni. Co więcej, jest całkiem zrozumiałe, że ziemia w szklarni pieprzu powinna być cieplejsza. Pytanie tylko, jak to osiągnąć.

Szalunek szklarni musi być bardzo wysoki. Na przykład na naszej stronie wysokość szalunku od ziemi wynosi 45 cm, a odpowiednio o 40 cm szklarnia jest wypełniona grubą warstwą biopaliwa. Widzimy, że warstwa biopaliwa wymagana dla papryki jest znacznie większa niż w szklarni z pomidorami.

Chciałbym również powiedzieć kilka słów o osobliwościach otwierania szklarni. Powinien oczywiście się otwierać, aby w stanie półotwartym rośliny były całkowicie chronione przed zimnym wiatrem, ponieważ pieprz na silny zimny wiatr jest wyjątkowo negatywny.

Oczywiście, jeśli jest tylko jedna szklarnia na pieprz, to każdej jesieni musisz wykonać absolutnie katorżniczą pracę, aby usunąć z niej całą ziemię. To jest aksjomat, którego nie należy łamać. W przeciwnym razie nie będzie zbiorów.

Już jesienią, na głębokość 30 cm, szklarnia jest wypełniona różnymi pozostałościami organicznymi: wierzchołkami (ale nie psiankowatymi), śmieciami, liśćmi z lasu, innymi odpadami, pokruszoną korą, zużytymi miotłami do kąpieli itp. Jeśli zebranie takiej ilości materii organicznej jest trudne, to na samym dnie szklarni można położyć gałęzie, szczątki drewna, wióry pozostałe podczas budowy, które stale trafiają do każdego ogrodu. W końcu możesz znaleźć w lesie na wpół zgniłe pniaki, które rozpadają się na naszych oczach, trochę je posiekać, a także wysłać tam.

Zasada powinna wyglądać następująco: im większe szczątki, tym głębiej powinny się znajdować. Na górnym poziomie powinieneś mieć liście i resztki wierzchołków. Następnie powstały tort posypuje się gęstym wapnem i wszystko pozostaje w tym stanie do wiosny. Jedyne, co należy jeszcze przewidzieć, to dostępność ziemi, która będzie potrzebna do pokrycia szklarni wiosną. Dlatego na krawędziach szklarni, tuż nad wapnem, układam zwarte stosy po 35 wiader ziemi z każdej strony. Gleba jest pobierana ze szklarni ogórka lub z cukinii lub dyni.

Uprawa sadzonek papryki

W naszych warunkach pieprz rośnie oczywiście tylko przez sadzonki. Biorąc to pod uwagę, należy pamiętać o kilku ważnych prawdach dotyczących nasion pieprzu:

· Nasiona pieprzu wystarczająco słabo zachowują zdolność kiełkowania, dlatego w żadnym wypadku nie należy ich kupować w rezerwie;

· Okres od wysadzenia nasion do wschodu sadzonek jest dość długi i wynosi od 10 do 21 dni (może mniej); ale zwykle późno wschodzące rośliny są odrzucane, ponieważ nie możesz się doczekać dobrych zbiorów z nich;

· Ze względu na wyjątkowo powolny rozwój roślin nasiona należy wysiewać bardzo wcześnie: ok. 1–15 lutego;

Sadzonki należy uprawiać tylko metodą doniczkową, ponieważ papryka ma bardzo negatywny stosunek do przesadzania;

· Rośliny papryki rozwijają się bardzo wolno w początkowym okresie.

· Przed wysianiem nasion musisz je kupić. Powiedziałem już, że świeże nasiona mają wysoką zdolność kiełkowania. Mieszańców nie trzeba bać się (są oznaczone F1). Są bardzo plenne, odporne na warunki wzrostu, mniej podatne na choroby, wcześnie zaczynają owocować i dają owoce doskonałej jakości. U siebie hoduję hybrydy: Atlant F1, Indalo F1, Kerala F1, Denis F1, Talion F1, Cardinal F1 i Aries F1.

Zakupione nasiona przeszły już przez niezbędny preparat przed sadzeniem, więc wystarczy je spryskać stymulatorem wzrostu Epin i zasiać. Już dawno przyzwyczaiłem się do ich siewu nie do gleby, a do zwietrzałych trocin - okazuje się o wiele wydajniej, bo system korzeniowy w trocinach tworzy się znacznie szybciej i sam w sobie jest większy, co pozwala roślinom znacznie szybciej rozwijać się w przyszłości. Dodatkowo w doniczkach z trocinami nasiona można wysiewać gęsto, co oznacza, że w początkowym okresie rozwoju w lutym łączna liczba miejsc do sadzenia będzie niewielka, a roślinom znacznie łatwiej będzie zapewnić wymagane warunki: podświetlenie i ciepło.

Nie ma co się bać, że rośliny nie mają co jeść w trocinach: naprawdę nie ma składników odżywczych, ale sadzonki spędzą w nim tylko 2-3 tygodnie (przed zerwaniem lub przesadzeniem do osobnych doniczek), i w tym czasie mają wystarczające zapasy żywności dostępne w nasionach. Ale po tym okresie w żadnym wypadku nie można prześwietlić sadzonek w trocinach, ponieważ nie będzie już pożywienia, a rośliny na naszych oczach zaczną żółknąć i gnić. Dlatego ważne jest, aby wybrać odpowiedni czas na przesadzanie - niedoświetlenie trocin jest złe, ponieważ system korzeniowy nie będzie miał czasu na utworzenie wystarczająco dużego i nie można prześwietlić, ponieważ rośliny zaczną więdnąć.

Teraz o technologii siewu trocin. Pobierane są małe płaskie pojemniki - wygodnie jest używać białych pojemników do pakowania spod różnych produktów, na przykład ciastek itp. Trociny układa się w nich warstwą około 0,5 cm, a następnie ostrożnie układa nasiona. Podczas układania nasion należy monitorować odległości między nimi, biorąc pod uwagę, że rośliny spędzą trochę czasu w pojemnikach i nie powinny wzajemnie przeszkadzać w rozwoju. Następnie nasiona przykrywa się kolejną warstwą trocin około pół centymetra lub nieco mniej.

Pojemniki na nasiona należy umieścić w uchylonej plastikowej torbie i umieścić na akumulatorze. Sprawdź wcześniej temperaturę baterii: jeśli jest zbyt gorąca, przykryj ją gazetami lub szmatką. Optymalna temperatura do kiełkowania nasion to 28 ° C. Podczas kiełkowania nasion nie zapomnij o regularnym monitorowaniu wilgotności trocin i wietrzeniu misek - to bardzo ważne punkty. Faktem jest, że warstwa trocin jest niewielka i dlatego szybko wysycha, a po wyschnięciu nasiona umrą. Więc musisz się dostosować. Niezwykle ważne jest również wietrzenie - bez niego nasiona dusią się i gniją.

Po wzejściu pojemniki umieszcza się w najcieplejszym i najlżejszym miejscu. Oczywiście nie można obejść się bez dodatkowego oświetlenia za pomocą świetlówek. Ponadto w początkowej fazie rozwoju (przy małych roślinach) pojemniki muszą znajdować się jak najbliżej lamp, ponieważ tam jest cieplej. W nocy przesuń je bliżej baterii. Kiedy pojawi się pierwszy prawdziwy liść, rośliny można bezpiecznie przesadzić do doniczek. Z zwilżonych trocin nie będzie trudno delikatnie wyciągnąć jakąkolwiek roślinę z nawilżonych trocin, nie dojdzie do uszkodzenia systemu korzeniowego. Ponadto będziesz zaskoczony, jak obszerny jest system korzeniowy.

Dalsza technologia uprawy sadzonek jest tradycyjna. Dlatego przypomnę tylko kilka punktów:

· Nie pozwól, aby najmniejsze wyschły z ziemi, ponieważ pieprz jest wyjątkowo higrofilny;

· 1 raz na 10 dni podlewać sadzonki roztworem biopreparatów Rhizoplan (1 łyżka na 1 litr wody), czarnych drożdży (2 łyżki na 1 litr wody) i trichoderminy (1-godzinna łyżka na 1 litr wody);

· Po rozpoczęciu intensywnego wzrostu (powiedzmy po pojawieniu się trzeciego prawdziwego liścia), zacznij karmić swoje zwierzęta raz w tygodniu, naprzemiennie następującymi preparatami: „Planta”, „Kemira” i jak poprzednio roztworem produktów biologicznych: trichodermina, ryzoplan i czarne drożdże, · Spryskiwać rośliny stymulatorem wzrostu Epin raz w tygodniu.

Ściółkowanie zwiększy wymianę powietrza, zapobiegnie pojawieniu się skorupy glebowej i zmniejszy reakcję na zmiany temperatury w dzień iw nocy

Sadzenie sadzonek pieprzu

Przy pierwszej okazji, zwykle w połowie kwietnia, należy intensywnie przygotować glebę w szklarni, aby dobrze się rozgrzała do czasu sadzenia sadzonek. Wiosną na przygotowaną jesienią warstwę resztek roślinnych i wapna należy dodać warstwę obornika i trocin, a następnie, jeśli to możliwe, wymieszać warstwy widłami i wszystko przykryć przygotowaną ziemią.

Następnie jako nawóz dobrze jest dodać wstępnie pokruszony „Giant”, wszystko dobrze posypać popiołem, superfosfatem i rozluźnić. W zasadzie szklarnia jest gotowa. Ale na Uralu i innych bardziej północnych regionach w tej chwili jest jeszcze dość zimno. Więc na razie weź rzodkiewkę do szklarni. Na takiej glebie poradzi sobie wspaniale, pod warunkiem, że rzadziej siać nasiona i regularnie podlewać rzodkiewki. A kiedy zrobi się względnie cieplej, około połowy maja, zaczniesz selektywnie usuwać rzodkiewki z miejsc sadzenia pieprzu i przygotowanych i dobrze podlewanych sadzonek z doniczek.

Podczas sadzenia łodygi rośliny nie należy zakopać w ziemi, ponieważ nie daje korzeni bocznych. Pod koniec sadzenia należy podlewać sadzone rośliny mieszaniną produktów biologicznych (trichodermina, ryzoplan i czarne drożdże). Wlewam 1 szklankę rozcieńczonego roztworu pod każdą roślinę. Pamiętaj, aby ściółkować glebę wokół roślin ściółką z liści. Następnie przykryj paprykę dodatkowym grubym materiałem pokrywającym.

I jeszcze jedna ważna uwaga. Papryka dość spokojnie toleruje zagęszczone sadzenie. Załóżmy, że 1 mkw. miernik sadzę do 10-11 roślin. Oczywiście prowadzi to do pewnych trudności w technologii rolniczej, ale znacznie zwiększa plony.

Przeczytaj drugą część artykułu. Główne problemy podczas uprawy pieprzu →