Zastosowanie Regulatorów Wzrostu Na Działkach Ogrodniczych

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Zmierz siedem razy …

Obecnie regulatory wzrostu roślin są szeroko stosowane w praktyce uprawy roślin. Służą do przyspieszenia lub spowolnienia wzrostu roślin, sadzonek korzeniowych, podczas przesadzania drzew, do zwiększenia plonów, do usunięcia nasion z uśpienia, do uzyskania owoców bezpestkowych …

Chciałbym nie rozwodzić się nad reklamą tego czy innego leku z tej serii, ale nad mechanizmem działania tej klasy związków biologicznych. Aby ogrodnik-amator wyobraził sobie mechanizm działania jednego lub drugiego leku, który ma określoną nazwę handlową, ponieważ zawarta w nim substancja czynna będzie należała do jednej z rozważanych w artykule.

Procesy chemiczne w komórce przebiegają z dużą szybkością dzięki działaniu biologicznych katalizatorów - enzymów lub enzymów. Szybkość i kierunek reakcji enzymatycznych w komórce zależy od ilości enzymu, temperatury i pH. Każdy enzym ma swoje optymalne pH, przy którym najlepiej przejawia się jego aktywność.

Naturalne regulatory wzrostu - fitohormony powstają w samych roślinach w niewielkich ilościach i są niezbędne do ich życiowej aktywności. Należą do nich auksyny, gibereliny, brasinosteroidy i szereg innych substancji, które stymulują wzrost i rozwój roślin. Zrównoważony rozwój roślin obejmuje zarówno stymulację wzrostu roślin, jak i zahamowanie wzrostu.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Zatem regulatory wzrostu powstają w procesie metabolizmu roślin i wywierają, w bardzo małych ilościach, regulacyjny i koordynujący wpływ na procesy fizjologiczne w różnych organach roślin. Rozróżnij stymulanty i inhibitory (inhibitory) wzrostu.

Stymulatory wzrostu, stosowane w superoptymalnych dawkach, są zdolne do hamowania procesów wzrostu i działają hamująco. Chciałbym zwrócić na to uwagę czytelników. Z fizjologii roślin wiadomo, że głównym przedstawicielem auksyn w roślinach jest kwas indolilo-3-octowy (IAA). Jest syntetyzowany z tryptofanu na końcu pędu.

Auksyna stymuluje podział i wydłużanie komórek, jest niezbędna do tworzenia wiązek naczyniowych i korzeni. Zauważa się, że uszkodzone korzenie lub gałęzie gęstnieją znacznie gorzej. Powodem tego jest niska zdolność tych narządów do syntezy hormonów.

Cytokininy powstają w wyniku kondensacji adenozyno-5-monofosforanu i pirofosforanu izopentenylu w wierzchołkowym (wierzchołkowym) merystemie korzenia. W rozwoju nasion i owoców występuje wiele cytokinin. Cytokininy indukują podział komórek w obecności auksyny, aktywują różnicowanie, sprzyjają uwalnianiu pąków, nasion i bulw ze stanu uśpienia, zapobiegają rozpadowi chlorofilu i degradacji organelli komórkowych oraz aktywują syntezę białek.

Obecnie znanych jest ponad 100 giberelin o charakterze kwaśnym i neutralnym. Najbardziej znaną i najpowszechniejszą gibereliną jest kwas giberelinowy. Odkrycie jego fizjologicznych właściwości jako regulatora wzrostu miało miejsce w Japonii. Powszechna jest tam choroba ryżu, którą miejscowi nazywają „bakanoe - szalony ryż”, „złe kiełki”. Sadzonki chorych roślin przewyższają wzrost zdrowego ryżu, ale kłosy rosną brzydko i nie ma ziarna.

W 1926 roku japoński botanik Kurosawa wyodrębnił i opisał czynnik wywołujący chorobę - grzyba Gibberella fujikuroi (obecnie grzyb ten został przeniesiony do rodzaju Fusarium). Wkrótce stało się jasne, że wiele objawów „szalonego ryżu” mogło być spowodowanych przez bulion hodowlany, w którym rośnie grzyb. Oznacza to, że grzyb wydziela pewną rozpuszczalną w wodzie substancję, która wzmaga wzrost ryżu. Zgodnie z ogólną nazwą grzyba substancję nazwano gibereliną.

Gibereliny są syntetyzowane z acetylkoenzymu A w liściach i korzeniach. Gibereliny sprzyjają wydłużaniu łodygi, uwalnianiu nasion z uśpienia, tworzeniu się szypułek i kwitnieniu, aktywują podziały komórkowe, zwiększają aktywność enzymów syntezy fosfolipidów.

Kwas abscysynowy jest syntetyzowany w liściach i pokrywie korzeniowej. Kwas abscysynowy (ABA) hamuje wzrost roślin i jest antagonistą stymulantów wzrostu. ABA gromadzi się w komórkach w niekorzystnych warunkach środowiskowych, w starzejących się liściach, uśpionych nasionach, w warstwie rozdzielającej ogonki liściowe i szypułki.

Gaz etylenowy jest syntetyzowany z metioniny lub przez redukcję acetylenu. Wiele z nich gromadzi się na starzejących się liściach i dojrzewających owocach. Hamuje wzrost łodyg i liści. Obróbka etylenem wywołuje korzenie, przyspiesza dojrzewanie owoców, kiełkowanie pyłku, nasion, bulw i cebul.

Brassinosteroidy znajdują się w różnych organach roślin, ale są szczególnie obfite w pyłku. Stymulują wzrost długości i grubości sadzonek, wspomagając zarówno podział, jak i ekspansję komórek.

Chciałbym zauważyć, że działanie enzymów ma charakter procesu katalitycznego i jest częścią integralnego mechanizmu działania. Na przykład aktywne tworzenie korzeni wymaga zespołu czynników, które mogą jednocześnie zapewnić maksymalne ograniczenie transpiracji, intensywną asymilację i aktywność hormonalną liści. Należą do nich przede wszystkim temperatura i wilgotność gleby i powietrza, a także tryb oświetlenia. Dlatego bez tworzenia warunków niezbędnych do kompleksowego odżywiania roślin, dodatkowe stosowanie stymulantów wzrostu doprowadzi jedynie do ich wyczerpania i śmierci.

Trochę historii. W 1880 roku Karol Darwin i jego syn Francis Darwin postawili sobie za zadanie ustalenie, który organ rośliny dostrzega światło. Rośliny stojące na parapecie zwracają się w stronę słońca, pędy i liście pochylają się w kierunku jak największego oświetlenia. Wyniki Darwina bezsprzecznie wskazywały, że kierunek światła jest postrzegany przez wierzchołek sadzonki i przekazuje informacje o kierunku światła do strefy leżącej poniżej. Hipotetyczną substancję Darwina nazwano auksyną (od greckiego auxo - grow).

Tak, auksyny są hormony produkowane w wierzchołkowej (koniuszka) merystemów pędów. Dla rośliny jako całości sygnał auksyny oznacza, że pęd rośnie intensywnie i konieczne jest zaspokojenie jego potrzeb, a każda komórka roślinna w zależności od swojego położenia spełnia to zadanie. Auksyna wpływa na układ liści na roślinie. Każdy młody liść podczas wzrostu służy jako źródło auksyn. Dla okolicznych komórek oznacza to, że miejsce jest zajęte, nie można już położyć w pobliżu nowego liścia. Duża liczba auksyn jest sygnałem do wzrostu pędów, aby zapewnić ich wzrost roślina musi uformować dodatkową liczbę korzeni.

Leczenie Auxinem wywołuje tworzenie korzeni przybyszowych na łodydze i korzeni bocznych na korzeniu głównym. Efekt ten jest wykorzystywany przez traktowanie trudnych do ukorzenienia sadzonek roztworami auksyn. Jak już wspomniałem, przy dodatkowym traktowaniu roślin stymulantami wzrostu konieczne jest ścisłe przestrzeganie zalecanych stężeń. W przypadku przekroczenia zalecanego stężenia leku lub przekroczenia czasu leczenia rośliny syntetyzują etylen, co niekorzystnie wpływa na ich stan.

Cytokininy nazywane są hormonami „odmładzania” tkanek roślinnych. Jeśli liść przygotowujący się do opadnięcia potraktujesz cytokininą, pozostanie zielony przez długi czas. Ale w rzeczywistości cytokinina nie odmładza liścia, ale po prostu nie pozwala mu umrzeć z wyczerpania, przyciągając i zatrzymując składniki odżywcze w tkankach.

Trwają próby wykorzystania jednej z syntetycznych cytokinin, benzyloadeniny, jako inhibitora starzenia wielu zielonych warzyw, takich jak sałata, brokuły i seler. Należy zauważyć, że auksyny i cytokininy są antagonistami w regulacji bocznego rozwoju nerek. Wiele grzybów wywołujących choroby roślin nauczyło się wytwarzać cytokininy. W dotkniętym obszarze pojawia się guz, z którego we wszystkich kierunkach wyrastają liczne cienkie pędy. Ludzie nazywali tę strukturę „miotłą czarownicy”.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Jak widać wpływ fitohormonów na rośliny jest zróżnicowany i bardzo znaczący. Florigen i wernalina są uważane za hormony kwitnące. Założenie o istnieniu specjalnego czynnika kwitnienia wyraził w 1937 r. Rosyjski badacz M. Chailakhyan. Podstawy chemiczne działania fitohormonów w komórkach roślin nie zostały jeszcze dostatecznie zbadane.

Obecnie uważa się, że jeden z punktów zastosowania ich działania znajduje się blisko genu, a hormony stymulują tu tworzenie swoistego informacyjnego RNA. Ten RNA z kolei bierze udział w syntezie określonych enzymów - związków białkowych, które kontrolują procesy biochemiczne i fizjologiczne. Grzyby i bakterie znacznie lepiej nauczyły się fizjologii roślin przez miliony lat współistnienia z roślinami. Wiele grzybów wywołujących choroby roślin nauczyło się wytwarzać cytokininy.

Agrobacterium tumefaciens przewyższyła wszystko pod względem „badania fizjologii” i równowagi hormonalnej. Komórki tych bakterii są w stanie przenosić swoje DNA do jąder komórek roślinnych. Przekazany fragment DNA zawiera informacje o biosyntezie auksyn, cytokinin i specjalnych substancji - opin. Opiny nie mogą być wykorzystywane przez komórki roślinne, ale służą jako źródło węgla i azotu do wzrostu bakterii. Komórki roślinne, które otrzymały takie DNA, rozpoczynają wzrost guza. Nawet jeśli bakterie zostaną zniszczone (leczenie antybiotykami), guz nadal rośnie komórki nadal wytwarzają auksyny i cytokininy dzięki wstawionym genom bakteryjnym. To tutaj inżynieria genetyczna jest w najczystszej postaci, bez interwencji człowieka.

Podałem ten przykład, aby czytelnicy zrozumieli, że hormony roślinne kontrolują rozwój i wzrost roślin. A ich bezkrytyczne stosowanie nie zawsze prowadzi do pozytywnych rezultatów.

Obecnie w rolnictwie stosuje się syntetyczne regulatory wzrostu.

Opóźniacze hamują wzrost łodygi poprzez hamowanie wydłużania komórek i hamowanie syntezy gibereliny. Pędy stają się krótsze i grubsze, co powoduje wzrost odporności roślin na wyleganie. W sadownictwie i uprawie kwiatów w szklarniach szeroko stosuje się trzy takie substancje - fosfon, cyklocel i alar.

Morfaktyny zapobiegają kiełkowaniu nasion, tworzeniu się i wzroście pędów, osłabiają dominację wierzchołkową pędów i wzmacniają ją przy korzeniach.

Herbicydy służą do niszczenia roślinności. Istnieją ogólne herbicydy, kiedy wszystkie rośliny umierają, i selektywne herbicydy, do selektywnego niszczenia pewnych klas roślin. Mogą hamować fosforylację fotosyntetyczną lub oksydacyjną.

Defolianty przyspieszają opadanie liści u roślin, co aktywuje dojrzewanie nasion i owoców oraz ułatwia zmechanizowany zbiór.

Desykanty powodują przyśpieszone wysychanie liści i łodyg, co umożliwia zbieranie nasion roślin strączkowych oraz zbieranie ziemniaków kombajnem.

Senikanty to mieszanka fizjologicznie czynnych substancji, które przyspieszają dojrzewanie i starzenie się roślin rolniczych.

Obecnie w sprzedaży jest wiele różnych leków poprawiających wzrost i rozwój roślin. Przy stosowaniu stymulatorów wzrostu obowiązują ogólne zasady: dobre odżywianie roślin i przestrzeganie wszelkich zasad techniki rolniczej. Istnieje dobra ludowa mądrość: „Odmierz siedem razy - przetnij raz”. Można to w pełni przypisać omawianemu tematowi.

Bardzo ważne jest przestrzeganie zasad stosowania stymulatorów wzrostu, zwłaszcza w celu uniknięcia przeszacowania stężenia roztworów, aby nie zniszczyć roślin. Stymulatory wzrostu roślin nie są panaceum na wszystkie dolegliwości. Tylko w doświadczonych rękach są przydatne.

Po drodze chcę zauważyć, że nasi ogrodnicy od dawna używają domowych stymulantów wzrostu. Są to napary z chwastów, przy ich stosowaniu ogrodnicy uzyskują bardzo dobre wyniki. Nie będę wyróżniać żadnego z preparatów handlowych, to kwestia praktycznego doświadczenia każdego ogrodnika czy ogrodnika.

Przeczytaj także:

Regulatory wzrostu roślin na działkach ogrodowych