Czosnek Wiosenny: Odmiany, Uprawa, Cechy Techniki Rolniczej

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Oda do czosnku. Część druga

Przeczytaj część pierwszą

Odmiany czosnku

W 2003 r. W Państwowym Rejestrze Osiągnięć Hodowlanych dopuszczonych do stosowania znajduje się 25 odmian czosnku ozimego. Jednak dla większości odmian nie ma materiału do sadzenia. Pomysłodawcy i posiadacze patentów z reguły dysponują jedynie niewielką ilością materiału siewnego. Kolekcja VIR, skupiona głównie w Stacji Doświadczalnej Maikop, jest zarażona nicieniami.

W rzeczywistości na rynku są bezosobowe materiały, lokalna ludność i czosnek spożywczy z Chin i innych krajów. Z materiału odmianowego w bardzo ograniczonych ilościach dostarczamy odmiany Skif i Osenny z Zachodniosyberyjskiej Stacji Doświadczalnej Warzyw Ogólnorosyjskiego Instytutu Warzywnictwa. Firma "SeDeK" zajmuje się dystrybucją odmiany Sirius i innych, firma "Semko" - odmiana Velikiy Novgorod, których nie ma w "Rejestrze …".

Sytuacja z czosnkiem wiosennym jest gorsza. Na rynku dostępne są różnorodne materiały dla lokalnej ludności. Spośród nich jedną z populacji Tweru wyróżnia dobry plon i utrzymanie jakości. Spośród odmian, których jeszcze nie ma w "Rejestrze …", firma Semko oferuje odmianę Nowogródki.

Na rok 2003 do „Rejestru …” dodano pięć odmian Spośród nich tylko materiał nasadzeniowy odmiany Abrek będzie oferowany przez nas wiosną 2004 roku.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Wiosenne odmiany czosnku

Aleisky - zwodowany na stacji eksperymentalnej VNIIO na Zachodniej Syberii. Dojrzewanie średnie, wiosenne, nie strzelające, okres wegetacji od pełnego kiełkowania do dojrzałości technicznej 109-125 dni. Liść zielony, o średnim nalocie woskowym, długość 33 cm, szerokość 1,4 cm, bulwa kulisto-płaska z wybiegiem do góry, indeks kształtu 0,8, gęsty, ostry smak, o masie 17g, barwa suchych łusek jest biały, liczba zębów 15-18. Wydajność 0,41 = 0,8 kg / m². Żarówki charakteryzują się dobrą jakością przechowywania w okresie zimowym - do maja (88%). Zawarte w rejestrze państwowym regionu Zachodniej Syberii.

Guliwer - uzyskany w punkcie eksperymentalnym Penza w VNIISSOK. Średnio późne, uniwersalne zastosowanie. Liść ciemnozielony z silnym nalotem woskowym, długość 55 cm, szerokość 4,2 cm, bulwa kulisto-płaska, indeks kształtu 0,85, gęsta, masa 90-120 g, kolor suchych łusek białawy, goździki 3 -5, miazga jest biała. Wydajność handlowa 0,98 kg / m². Żarówki są przechowywane przez 8 miesięcy.

Wpisany do Państwowego Rejestru ogrodnictwa, przydomowych ogrodów i gospodarstw.

Yelenovsky - stworzony przez Krasnodar Research Institute of Vegetable and Potato Farming. W połowie sezonu wiosennego, bez strzelania. Liść jest zielony, z woskowym nalotem o średniej intensywności, długość 35,1 cm, szerokość 1,3 cm, bulwa jest okrągła i płasko-okrągła, gęsta, o wadze 21-23 g, złożona struktura, półostry smak, suche białe łuski, średnia liczba ząbków 16, ząbki kremowo-różowe. Plon handlowy 0,26-0,37 kg / m².

Zawarte w rejestrze państwowym regionu Północnego Kaukazu.

Soczi 56 - wyhodowany w Stacji Doświadczalnej Warzyw i Ziemniaków w Krasnodar. W połowie sezonu wiosennego, bez strzelania. Bańka jest okrągła i płasko-okrągła, indeks kształtu 0,7-0,9, waga 25-50 g, zwykłe łuski są wytrawne białe lub jasnofioletowe, ich liczba wynosi 5-6, liczba ząbków 15-30, łuski goździki są jasne, różowo-brązowe lub różowo-fioletowe. Utrzymanie jakości jest dobre.

Zawarte w rejestrze państwowym regionu Północnego Kaukazu.

Abrek - utworzony przy Ogólnorosyjskim Instytucie Badawczym Selekcji i Nasiennictwa Warzyw. Od 2003 roku figuruje w Państwowym Rejestrze Ogrodniczych, Przydomowych i Małych Gospodarstw Rolnych.

W połowie sezonu, od kiełkowania do zbioru 116 dni, wiosna, bez strzelania. Liść zielony, o średnim nalocie woskowym, długość 40-58 cm, szerokość 1,3-1,7 cm. Bulwa kulisto-płaska, indeks kształtu 0,8, gęsty, średnia masa 26 g. Łuski suche 5-6, barwa biała, goździki 12-21, średnia masa goździka 1,7 g, biały miąższ, ostry smak. Plon handlowy 0,68-0,9 kg / m², przy zachowaniu wysokiej jakości cebulek (8-miesięczna zdolność przechowywania 81%).

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Technologia uprawy czosnku wiosennego

System korzeniowy czosnku wiosennego jest słabo rozwinięty i nie wnika głęboko w glebę. Dlatego przy uprawie czosnku należy stosować glebę lekką, wysoko urodzajną z neutralnym roztworem glebowym, o stałej optymalnej wilgotności w strefie występowania systemu korzeniowego.

Rośliny czosnku mogą dość dramatycznie reagować na zmieniające się warunki i regiony wzrostu. Jednocześnie znacznie zmieniają się cechy morfologiczne i właściwości biologiczne, co z kolei wpływa na poziom i jakość plonów. W większości odmian reakcja na zmiany warunków wzrostu jest wyraźna. Dlatego tak ważne jest stosowanie w danej strefie tylko dobrze przebadanych, strefowych odmian, a także przestrzeganie optymalnych warunków wzrostu (czas sadzenia, brak cieniowania, uwilgotnienie gleby, zwalczanie chwastów).

Czosnek wiosenny stawia nawet wyższe wymagania co do żyzności gleby niż czosnek ozimy, dlatego najbardziej pożądanymi jego poprzednikami są te uprawy, do których zastosowano duże dawki nawozów organicznych i mineralnych. Jest bardzo wrażliwa na kwasowość gleby i musi być umieszczona na lekkich glebach gliniastych i piaszczysto-gliniastych z reakcją roztworu glebowego bliższą obojętnemu.

Ukształtowanie terenu pod czosnkiem powinno być równe, bez "spodków", sprzyjających gromadzeniu się wody, na której roślina będzie mokra. Dobrymi poprzednikami dla niego są rośliny strączkowe i uprawy dyni. Ziemniaki, jako prekursor czosnku, należy wykluczyć, ponieważ przyczyniają się do pokonania fusarium i nicieni. Niemożliwe jest również umieszczenie czosnku na innych uprawach cebuli i czosnku wcześniej niż 4-5 lat, ponieważ na tych uprawach występuje wiele powszechnych szkodników i chorób.

Cechy technologii rolniczej czosnku wiosennego

Przygotowanie działki pod czosnek wiosenny rozpoczyna się jesienią, dodając 4-6 kg / m2 próchnicy lub dobrze zgniłego kompostu do orki lub kopania, a także nawozów mineralnych; superfosfat - 20 g / m², sól potasowa - 15 g / m². W warunkach dostatecznej wilgotności i gęstej gleby najlepiej uprawiać czosnek na grzbietach lub grzbietach, dla których lepiej jest go gotować jesienią, a wiosną przeprowadzić poluzowanie przed sadzeniem.

Duży wpływ na wzrost i rozwój roślin oraz dojrzewanie główek czosnku wiosennego ma temperatura przechowywania. Tryb optymalny: przechowywanie w początkowym okresie w temperaturze 18-20 ° C i 30-45 dni przed sadzeniem - przechowywanie w temperaturze 2-5 ° C

Przed sadzeniem szczypiorek należy skalibrować pod względem wielkości i sadzić oddzielnie według grupy wielkości. Pozwoli to w przyszłości uzyskać równomiernie rozwijające się i dojrzewające rośliny. Wiosenne ząbki czosnku sadzi się w układzie dwuwierszowym z odległością 50 cm między liniami i 20 cm między ząbkami, a także w schemacie wieloliniowym z odległością między liniami 15-25 cm i między ząbkami w rzędzie 5-6 cm Głębokość sadzenia goździka od powierzchni gleby do jej górnej części 2-3 cm Szybkość sadzenia 40-50 ząbków na m².

Czosnek wiosenny jest bardziej wymagający pod względem wilgotności gleby niż czosnek zimowy. Nawet krótkotrwałe wysychanie gleby na początku wzrostu prowadzi do powstania cebul jednozębnych, aw konsekwencji do niskiego plonu. Gdy pojawiają się sadzonki, nasadzenia są karmione saletrą amonową w ilości 15-20 g / m2, w połączeniu z podlewaniem. Dalsza pielęgnacja czosnku wiosennego polega na ochronie ich przed chwastami poprzez wielokrotne płytkie spulchnianie i pielenie. Na początku tworzenia cebul (4-5 liści) rośliny są karmione superfosfatem (15-20 g / m²) i solą potasową (10 g / m²).

Początek wylegania liści jest oznaką gotowości czosnku wiosennego do zbioru. Dojrzały wiosenny czosnek wlewa się łopatą lub łopatą, zbiera z ziemi, delikatnie strząsa, unikając uszkodzenia cebulek, i pozostawia w okolicy do wyschnięcia. Gdy pogoda jest wilgotna, suszenie odbywa się pod baldachimem. Po wysuszeniu korzenie i liście cebulek są odcinane, pozostawiając „szyjkę” o długości 4-5 cm na łopatkach. Liści nie można odciąć, ale owinąć w „warkocze” i po wysuszeniu zawiesić w takiej formie do przechowywania. Cebule wycięte z liści i korzeni umieszcza się w skrzynkach z listew i przechowuje w pomieszczeniach z dobrą wentylacją.