Cechy Hodowlane Psów

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Większość ras psów osiąga dojrzałość płciową między 7 a 8 miesiącem życia. Jednak w tym wieku niepraktyczne jest wykorzystywanie zwierząt jako producentów z biologicznego punktu widzenia. Po pierwsze, układ mięśniowo-szkieletowy samicy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Ciąża hamuje jej dalszy rozwój. Niecałkowite kostnienie kości miednicy może powodować trudny poród, zwłaszcza jeśli w macicy rozwijają się duże płody. To ostatnie jest całkiem możliwe, jeśli ojciec szczeniąt jest większy niż matka. Po drugie, ośrodkowy układ nerwowy pozostaje funkcjonalnie niedojrzały w wieku 7-8 miesięcy.

Innymi słowy, pojawienie się oznak dojrzewania (ruja u suk, gotowość do krycia u samców) nie może stanowić wystarczającego argumentu za wykorzystywaniem psów jako producentów. Dojrzałość fizjologiczna następuje po około 15 miesiącach u samców i po dwóch latach u suk; czasy te mogą się znacznie różnić w zależności od rasy. Aktywność seksualna u suk objawia się cyklicznie, częściej dwa razy w roku. U niektórych osób rzadziej - w odstępie 12 miesięcy. Jest kontrolowany neuro-humoralny. Dlatego czynniki środowiskowe, a także czynniki wewnętrzne (urazy, wstrząsy nerwowe i inne poważne patologie) mogą zakłócać cykliczność funkcji seksualnych suk. Samiec nie ma cyklicznych zmian w aktywności seksualnej. Zwykle u dorosłego samca instynkt seksualny objawia się tylko wtedy, gdy suka jest w rui. Jeśli w pobliżu mieszka gorąca sukapies może stać się niespokojny, nieposłuszny, zawsze gotowy do ucieczki. To zachowanie nie zależy od tego, czy pies jest w fazie krycia, czy nie: w ciągu kilku godzin po kryciu pies może uciec za kolejną suką w rui.

Cykl płciowy suki dzieli się na cztery okresy:

1. Proestrus (prekursor) - trwa średnio 9 dni. Ten etap przedstawia początek rui. Zewnętrzne narządy płciowe suki są spuchnięte i występuje wydzielina podbarwiona krwią. Te wydzieliny zawierają wabiki, substancje, które podniecają przedstawicieli płci przeciwnej. Pomimo tego, że samica staje się atrakcyjna dla mężczyzn, nie pozwala im się do niej zbliżać.

2. Estrus („polowanie”) - trwa średnio 9 dni. Ten etap charakteryzuje się tym, że suka dopuszcza do siebie psa. Srom jest jeszcze bardziej powiększony. Wyładowanie ma raczej żółtawy niż czerwonawy kolor. Owulacja ma miejsce około dwa dni po wystąpieniu rui. Suka wpuszcza samce na 4-5 dni. Wynika to z faktu, że komórki jajowe pozostają zdolne do zapłodnienia przez kilka dni, a plemniki pozostają żywotne w drogach rodnych przez około jeden dzień. Dlatego możliwe jest zapłodnienie jednej suki przez kilka samców: jedno jajo jest zapładniane nasieniem jednego samca, drugie od drugiego.

3. Metaestrus (okres po rui („polowaniu”) - trwa średnio 90 dni. Faza ta występuje u samic, które nie zdarzyły się psowi, natomiast zmiany hormonalne są podobne do tych, które zachodzą w czasie ciąży. na tym etapie suka może wykazywać oznaki ciąży pozornej Początek tego etapu i jego koniec nie są naznaczone oczywistymi oznakami zewnętrznymi.

4. Anestrus (okres odpoczynku seksualnego) - różny, ale średnio trwa 2,5 miesiąca. Czas trwania anestrus zależy głównie od tego, jak często suka będzie wchodzić w okres godowy. To okres bierności seksualnej między cyklami.

Zatem zmiany w zachowaniu (suka staje się bardziej pobudliwa, ostrożnie obwąchuje ziemię podczas spaceru, „ślady” moczem (często oddaje trochę moczu), rysy i rozrzucają ziemię) oraz widoczny wzrost zewnętrznych narządów płciowych suki (pętle) są pierwsze oznaki upału. Aby dokładnie określić pierwszy dzień upałów, codziennie sprawdzaj pętlę. Większość suk jest bardzo zadbana, dokładnie liżą cętki. Produktywne krycie jest możliwe od 7 do 17 dnia. Są jednak osoby, u których owulacja wykracza poza określone ramy czasowe. Ale tych psów jest niewiele.

Aby otrzymać dobre potomstwo, producenci muszą być nie tylko w doskonałej kondycji, ale także osiągnąć określony wiek, o czym wspomniano powyżej. Niepraktyczne jest rozwiązywanie samców w wieku powyżej czterech lat i suk w wieku powyżej pięciu lat. Oczywiście każda rasa psa ma swoje własne cechy wiekowe, które należy wziąć pod uwagę. Chciałbym również obalić mit wielu właścicieli psów, że ich zwierzęta podobno cierpią bez krycia. Co więcej, być może wielu się ze mną nie zgodzi, ale jestem przekonany, że tylko najlepsze zdrowe psy rasowe powinny być dopuszczane do hodowli przy ścisłym uboju chorych, słabych, niespełniających normy rasy, ale to temat na kolejny artykuł.

Wykorzystana literatura: Blokhin G. I. i inne „Kynologia”. Podręcznik dla uniwersytetów. M.: OOO "Wydawnictwo Scriptorium 2000", 2001. Fateeva. „Wszystko o psie”. Informator. M.: OOO "Gamma Press", 2000. Evans JM, White K. "Kompletny przewodnik po opiece nad psami." M.: „Aquarium Ltd”, 2000.