Rodzaje Rododendronów

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Magiczny świat rododendronów. Część 1

Historia uprawy rododendronów trwa już ponad 300 lat, ale w tym dość krótkim okresie stały się bardzo popularnymi roślinami ozdobnymi zarówno na otwartym, jak i chronionym gruncie.

Obecnie na całym świecie istnieje wiele firm specjalizujących się w uprawie rododendronów. Do tej pory stworzono już wiele odmian tej wspaniałej rośliny.

Rododendrony jako rośliny ozdobne znane są od połowy XVII wieku; historia ich uprawy jest ściśle związana z wprowadzeniem (wprowadzeniem do kultury) dzikich gatunków. W połowie XVII wieku do kultury został wprowadzony gatunek alpejski - rododendron twardowłosy.

Ale prawdziwym ośrodkiem wprowadzenia stała się Anglia, do której sprowadzono pierwsze nasiona i rośliny zebrane w ich ojczyźnie. Dzięki morskiemu klimatowi, łagodnym zimom i obfitym opadom deszczu czuli się jak w domu.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Z Anglii rododendrony rozprzestrzeniły się szeroko na inne kraje Europy Zachodniej - Belgię, Holandię, Niemcy i inne.

Znaczący wkład w odkrycie nowych gatunków rododendronów wnieśli botanicy amatorzy, wśród których byli lekarze, dyplomaci, podróżnicy pracujący w różnych krajach, ale główną pracę wykonali specjaliści, którzy organizowali wyprawy w celu zbadania najbogatszej roślinności regiony naturalnego występowania rododendronów, a zwłaszcza Azja …

Na początku XVIII wieku wprowadzono północnoamerykańskie gatunki rododendronów. A pod koniec wieku żółte rododendrony zostały wprowadzone do kultury z Kaukazu. Na początku XIX wieku wprowadzono już kilkanaście dziko rosnących gatunków rododendronów, a do połowy XIX wieku ponad pięćdziesiąt.

Bardzo ciekawe gatunki sprowadzono z Himalajów, Azji Północno-Wschodniej i Japonii.

Ogólnie w wyniku intensywnej pracy botaników na przestrzeni prawie trzech stuleci odkryto ponad 200 gatunków rododendronów. Oto krótki opis najpopularniejszych i najważniejszych z nich:

Różanecznik dauryjski - występuje naturalnie we wschodniej Syberii, Kraju Nadmorskim, północno-wschodnich Chinach, Korei, Północnej Mongolii, ale jest również doskonały do uprawy na Środkowym Pasie, w regionie północno-zachodnim, na północy Rosji i na Uralu. Jest to silnie rozgałęziony, średniej wielkości krzew zimozielony, osiągający cztery metry wysokości z gałęziami skierowanymi do góry.

Kora na łodygach jest jasnoszara lub ciemnoszara, młode pędy cienkie, rdzawobrązowe, zwykle krótko owłosione na końcach. Liście są małe, osiągające 2-3 centymetry, owalne lub owalno-podłużne z wygiętymi krawędziami, skórzaste, gładkie na górze i łuszczące się poniżej; zaraz po kwitnieniu są jasnozielone, następnie ciemnieją, a jesienią stają się brązowe lub czerwono-zielone.

Kwiaty rododendronów są również harmonijnie połączone z liśćmi, lejkowate, duże, osiągające 4 centymetry i różniące się różowo-fioletowym kolorem, zwykle 2-3 sztuki akcentują się na końcach pędów. Ich kwitnienie jest długie, czasem nawet do 20 dni. Jesienią często można zaobserwować powtarzające się kwitnienie.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Jedną z głównych zalet tego gatunku jest wysoka zimotrwalosc. Różanecznik dauryjski bardzo kocha światło, dobrze czuje się w połączeniu z modrzewiami, a także na skrajach lasów i małych polanach. Ze względu na wczesne obfite kwitnienie, urozmaicony kształt krzewu i jasny kolor liści gatunek ten jest dekoracyjny przez cały sezon i polecany do kształtowania krajobrazu.

Rododendron jest podobny do drzewa. Jego ojczyzną jest Ameryka Północna, gdzie rośnie w dolinach górskich rzek i na wysokości 1600 m n.p.m. oraz na terenach leśnych. Dobrze rośnie w warunkach strefy środkowej, w regionie północno-zachodnim, w Primorye i na południu zachodniej Syberii.

Drzewostan rododendronów to liściasty krzew osiągający trzy metry wysokości, z szeroką koroną, do sześciu metrów średnicy i ciemnoszarą korą. Liście podłużne, osiągające długość ośmiu centymetrów, u góry błyszczące, jasnozielone, a poniżej niebieskawo-zielone, nagie, jesienią purpurowe.

Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa miesiąc, w tym czasie można zobaczyć białe lub różowawe kwiaty, osiągające pięć centymetrów średnicy i rozmieszczone w pęczkach po 3-6 sztuk na końcach pędów. Ten rodzaj rododendronów jest cenny ze względu na walory dekoracyjne i późne kwitnienie. Służy do nasadzeń grupowych na trawniku, w rzędach wzdłuż dróg oraz pojedynczo na tle drzew w parku.

Rododendron jest żółty. Za swoją ojczyznę uważa się Białoruś, Ukrainę, południową Rosję, Polskę, Kaukaz, Azję Mniejszą, gdzie rośnie w zaroślach, na skrajach lasów, polanach, bagnach, a także w górach na wysokości do 2000 m n.p.m.. Oprócz swojej ojczyzny, żółty rododendron nadaje się do uprawy na środkowym pasie, na północnym zachodzie, w Primorye, na Uralu i na zachodniej Syberii.

Jest to krzew liściasty, osiągający cztery metry wysokości, rozgałęziony i silnie rosnący o liściach podłużnych lub podłużnych eliptycznych, osiągający długość 10 cm i orzęsiony na krawędzi. Młode liście są miękko owłosione, jesienią są pomalowane na żółto, pomarańczowo i czerwono.

Kwiaty zebrane w tarcze po 7-12 sztuk, bardzo pachnące z żółtą lub pomarańczowo-żółtą koroną. Kwitnie natychmiast po otwarciu liści. Rośnie dość szybko i jest bardzo zimotrwała, wymaga gleb wilgotnych i próchnicznych, nie toleruje suchego powietrza. Rośliny są bardzo dekoracyjne, zwłaszcza w okresie kwitnienia, a także jesienią, kiedy ich liście są pomalowane na jasne kolory. Ten rododendron polecany jest do uprawy zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych.

Rododendron kamczacki. Jego ojczyzną jest Arktyka, Daleki Wschód, Japonia i północno-zachodnia część Ameryki Północnej, a także Wyspy Aleuckie.

W warunkach naturalnych rośnie w zaroślach cedru karłowatego, na bociach oraz w tundrze na zimnych, wilgotnych, zacienionych lub otwartych zboczach. Roślina jest karłowatym krzewem liściastym, osiągającym pół metra wysokości i składającym się z gęstych, otwartych, brązowoczerwonych gałęzi z wyprostowanymi czerwonawymi lub zielonkawymi, szczeciniasto-owłosionymi gałęziami, na których znajdują się duże, owalne i nieco wydłużone liście. Blaszka liściowa jest ciemna u góry, a jasnozielona i szczeciniasta poniżej.

Kwiaty rododendronu kamczackiego są duże, osiągają cztery centymetry średnicy, pojedyncze lub zebrane w 2-5 kawałkach w luźne grona, zwykle różowo-fioletowo-czerwone. Gatunek dość mrozoodporny, najlepiej rozwija się na terenach kamienistych z luźną, świeżą i próchniczną glebą, najlepiej w miejscach osłoniętych od słońca. Bardzo dobry do budowy parków w północnych regionach Rosji, do krawężników, nasadzeń grupowych, a także w zaroślach rzadkich nasadzeń.

Rododendron kanadyjski. Pochodzi ze wschodu Ameryki Północnej i rośnie w dolinach rzek, bagnach i lasach bagiennych. Jest to nisko rosnący, liściasty krzew, osiągający metr wysokości, z gładkimi gałęziami i podłużnymi wąskimi lancetowatymi lub owalnymi liśćmi, osiągającymi sześć centymetrów długości, nieco owłosiony powyżej i gęsto owłosiony poniżej.

Kwiaty rododendronów kanadyjskich są duże, różowo-fioletowe, ułożone po 5 sztuk na krótkich gałęziach. Gatunek ten jest zimotrwały i dobrze rozwija się w warunkach Sankt Petersburga. Zalecany do stosowania w ogrodach i parkach północno-zachodniej strefy leśnej europejskiej części Rosji. Wygląda bardzo dekoracyjnie na krawędziach, a także w nasadzeniach grupowych na terenach skalistych.

Rododendron ma krótkie owoce. Rośnie naturalnie na Dalekim Wschodzie, w Japonii, Korei i na Wyspach Kurylskich. Występuje w górach, tworzy zarośla powyżej granicy lasu, czasem wnika w zarośla. Jest to krzew zimozielony, osiągający trzy metry wysokości i charakteryzujący się dużymi, skórzastymi i podłużnymi eliptycznymi liśćmi z zawiniętymi krawędziami, nagi i lśniący u góry, a szaro-łaciaty poniżej. Kwitnie dużymi białymi lub różowawymi kwiatami. Jest dobry zarówno w lądowaniach grupowych, jak i pojedynczych.

Największy jest rododendron. Jej ojczyzną jest Ameryka Północna, gdzie rośnie na wybrzeżach iw górach do 1200 m n.p.m., często w ciągłych zaroślach i zaroślach wilgotnych górskich i mieszanych lasów, a także na kwaśnych glebach, preferując stoki ekspozycje północne. Jest to krzew lub nieduże drzewo do czterech metrów wysokości, z szeroko rozłożystą koroną i ciemnoszarą korą, dobrze podkreśloną ciemnozieloną barwą liści i różowym kolorem kwiatów, zebrane w gęste kwiatostany 17-25 sztuk. Otwierają się po rozwoju nowych pędów i liści, zwykle w czerwcu-lipcu. Gatunek ten stosowany jest głównie do nasadzeń grupowych w ogrodach na tle drzew iglastych i liściastych.

Różanecznik wielkokwiatowy. Pochodzi z Ameryki Północnej, jest wiecznie zielonym krzewem osiągającym trzy metry wysokości, z rozłożystą koroną do 3,5 metra średnicy i brązową korą. Liście są podłużne, ciemnozielone powyżej i blade poniżej.

Kwiaty są różowe z czerwono-brązowymi plamkami, białe, otwarte w czerwcu. Gatunek ten jest niezwykle dekoracyjny podczas masowego kwitnienia. Sama roślina to szybko rosnący krzew, bardzo kochający światło. Sadzona do sadzenia na trawnikach w małych grupach.

Różanecznik Katevba wyróżnia się efektownymi, jasnymi, różowo-fioletowymi, lejkowatymi kwiatami, które pojawiają się późną wiosną i znajdują się w dużych skupiskach. Gatunek ten jest używany jako rabaty, w nasadzeniach grupowych, jako element zalesionego krajobrazu i nadaje się do półcienia.

Rododendron Ledebour w warunkach naturalnych jest szeroko rozpowszechniony w Ałtaju i Sajanach, a także w północno-wschodniej części Mongolii, gdzie rośnie w zaroślach lasów iglastych, na zboczach gór oraz w pasie subalpejskim. Jest to półzimozielony, cienko rozgałęziony, gęsto ulistniony krzew, osiągający wysokość półtora metra z gałęziami skierowanymi do góry. Kora łodyg i gałęzi jest ciemnoszara. Liście są miękkie, skórzaste, ciemnozielone powyżej, jaśniejsze poniżej. Zimują, zwijając się w rurki i otwierają się tylko podczas silnych odwilży. Krzew kwitnie w maju przez dziesięć dni i ponownie jesienią bardzo pięknymi kwiatami z różowo-fioletową koroną. Stosowany w nasadzeniach kompozytowych.

Rododendron Makino. Jego ojczyzną jest Japonia, gdzie rośnie w górach. Jest to krzew zimozielony osiągający wysokość dwóch metrów. Korona jest okrągła, bardzo gęsta z szarą korą i wąskimi lancetowatymi liśćmi i jasnoróżowymi dzwonkowatymi kwiatami osiągającymi 5 cm średnicy. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Jest bardzo dekoracyjna podczas masowego kwitnienia. Polecana do sadzenia w ogrodach skalnych.

Różanecznik drobnolistny pochodzi z Syberii, Dalekiego Wschodu, Mongolii, Korei, Chin i Ameryki Północnej, gdzie rośnie na terenach podmokłych, w alpejskim i subalpejskim pasie górskim oraz na bagnach. Jest to krzew zimozielony, rozgałęziony, wzniesiony, osiągający wysokość jednego metra, z szeroko owalną koroną i brązową lub ciemnoszarą korą oraz ciemnozielonymi, podłużnymi lancetowatymi liśćmi. Kwiaty są liliowe, szeroko-lejkowate, kwitną od maja do lipca. W ogrodach sadzi się je w grupach w ogrodach skalnych.

Rododendron jest gęsty. Jego ojczyzną są Chiny. Tam rośnie w górach na wysokości 5000 metrów nad poziomem morza i na otwartych, mokrych stokach.

Jest to zimozielony, niski krzew osiągający wysokość do pół metra, o średnicy korony poduszkowej nieprzekraczającej 50 cm. Liście są szeroko eliptyczne. Kwitnienie trwa od maja do połowy czerwca, zaraz po zakwitnięciu liści widać fioletowo-niebieskie kwiaty o średnicy do 2,5 cm. Zaleca się stosowanie tego rododendronu do nasadzeń pojedynczych lub grupowych na trawnikach, krawężnikach i zjeżdżalniach alpejskich.

Róż rododendronowy pochodzi z wilgotnych górskich lasów Ameryki Północnej i Kanady. Jest to krzew liściasty osiągający wysokość do półtora metra o zwartej koronie i ciemnoszarej korze. Liście są niebieskawo-zielone, owłosione po obu stronach. Kwiaty są jasnoróżowe, pachnące, osiągają cztery centymetry średnicy i otwierają się jednocześnie z liśćmi, ciesząc oko przez cały maj. Krzew jest średniej wysokości i polecany do nasadzeń grupowych na trawniku lub pojedynczych nasadzeń na terenach skalistych.

Nazwa rododendron Smirnov pochodzi od nazwiska rosyjskiego lekarza i miłośnika przyrody M. Smirnova. W warunkach naturalnych rośnie na Kaukazie, w lasach zarówno dolnego, jak i środkowego pasa gór, na wysokościach nieprzekraczających 2500 m npm. Jest to wiecznie zielony krzew lub niewielkie drzewo, osiągające sześć metrów wysokości, z młodymi, owłosionymi pędami i podłużnymi eliptycznymi zielonymi liśćmi.

Na końcach pędów znajdują się czerwono-różowe kwiaty lejkowate, osiągające sześć centymetrów średnicy i zebrane w zwarte, wielokwiatowe główki. Ten rododendron nadaje się zarówno do nasadzeń pojedynczych, jak i grupowych.

Rododendron Schlippenbacha nosi imię oficera marynarki wojennej i podróżnika A. V. Schlippenbach. Rośnie w lasach południowo-zachodniego Primorye, w północno-wschodnich Chinach, Korei i Japonii w małych zaroślach na suchych skalistych zboczach gór iw jasnych lasach. Gatunek ten jest dość słabo zbadany i jest pięknie kwitnącym dużym krzewem liściastym z rozłożystą koroną, rozwijającym się w postaci drzewa i osiągającym wysokość czterech metrów. Kora starych gałęzi jest jasnoszara.

Liście są miękkie, opadające, zebrane w 5 kawałków na końcach pędów, ciemnozielone powyżej. Kwiaty są duże (7-10 centymetrów średnicy) o delikatnym aromacie i jasnoróżowej koronie, zebrane w 3-6 kawałków w kwiatostany w kształcie parasoli. Kwitną w tym samym czasie, gdy liście się otwierają.

To jeden z najbardziej obiecujących gatunków do ogrodnictwa ozdobnego, bardzo dobry do nasadzeń pojedynczych i do małych grup na trawnikach.

Japoński rododendron. Już sama nazwa gatunku sugeruje, że pochodzi z Japonii, gdzie rośnie w górach i na otwartych zboczach. Jest to jeden z najbardziej dekoracyjnych rododendronów występujących na słonecznych zboczach gór Honsiu. Jest to silnie rozgałęziony krzew, osiągający dwa metry wysokości i wyróżniający się bardzo pachnącymi kwiatami, pomalowany na jaskrawopomarańczowy kolor i zebrany po 12 sztuk w potężne grona.

Nie jest przesadą stwierdzenie, że gatunek ten nie ma sobie równych w środkowej strefie Rosji pod względem dekoracyjności w okresie kwitnienia. Polecany zarówno do nasadzeń pojedynczych, jak i grupowych. Efektownie prezentuje się w połączeniu z innymi rododendronami, zwłaszcza na tle gatunków ciemnolistnych.

Przeczytaj następną część. Rododendrony: sadzenie, pielęgnacja, wykorzystanie w projektowaniu →