Jak Zrobić Przeszkloną Szklarnię Ze Starych Ram Okiennych

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Szklarnia z wolnego materiału

Jak ujął to jeden z „siedmiu mędrców” starożytności: „Przez okno widzimy otaczający nas świat”. Zapewne po części dlatego (ale oczywiście nie tylko!) Ludzie, zwłaszcza w ostatnich latach, wszędzie starają się polepszyć zarówno wykonanie ram okiennych, jak i ich przeszkleń. Wychodząc naprzeciw tym potrzebom pojawia się coraz więcej typów okien.

Plastik, metal-plastik, aluminium, PCV, okna z podwójnymi szybami, okna bezołowiowe z szybami energooszczędnymi. A nawet „dozwolone” (choć nie wiadomo przez kogo!?). I wiele innych … Solidne przeszklone ramy z czasów radzieckich są wrzucane na place kontenerowe na placach. Patrząc na tę ciągle odnawiającą się obfitość, mimowolnie zadałem sobie pytanie: "Czy to naprawdę możliwe, że tych praktycznie gotowych produktów nie można wykorzystać w biznesie?" I zdecydowałem … zbudować szklarnię z leżących ram okiennych.

Chociaż miałem już na miejscu drewnianą szklarnię z folii, zamierzałem zamiast tego zbudować nową - ze szklanymi ścianami. Ponieważ jednak stara drewniana rama szklarni nie nadawała się do realizacji mojego pomysłu, zacząłem eksperymentować z poszukiwaniem nowych materiałów do jej budowy, ale z wykorzystaniem stolarki okiennej.

Empirycznie ustalono, że prawie każda konstrukcja nadaje się do ścian ramy. Głównym wymaganiem dla nich jest to, że ramy okienne są nie tylko bezpiecznie zamocowane, ale w razie potrzeby można je łatwo usunąć. Do tego celu bardzo dobrze nadawały się ocynkowane konstrukcje stalowe w kształcie litery „P” oraz narożniki aluminiowe. A jeśli nie ma absolutnie nic odpowiedniego, możesz zbudować górę i dół ramy z drewnianych prętów, zszytych ze sobą pod kątem prostym. Zdecydowałem się na materiał, który ponownie podniosłem na miejscu kontenera: cała rama została wykonana z metalowych narożników z półkami 36x36 milimetrów.

Zanim jednak przejdziemy bezpośrednio do produkcji ramy, należy zdecydować, który dach wybrać: dwuspadowy czy jednospadowy? Oczywiście dla większości ogrodników pierwsza opcja wygląda bardziej znajomo. Ale dach dwuspadowy jest bardziej skomplikowany w urządzeniu niż dach dwuspadowy. Ponadto do jego budowy potrzeba więcej materiałów. Opierając się przede wszystkim na tych rozważaniach, wybrałem dach dwuspadowy.

Oszacowawszy na miejscu, ustalił, że maksymalna długość szklarni nie przekracza 5,5 metra, a szerokość nie przekracza 2,5 metra. Zacząłem szukać ram okiennych na te wymiary. W przypadku spadzistego dachu pożądane jest, aby ramy wyższej (przedniej) części były jak najwyżej niż dolne (tylne). Wynika to z faktu, że im większe nachylenie dachu, tym szybciej woda z niego będzie się staczać, a śnieg zsuwać się.

Chociaż możesz użyć dowolnych ram okiennych, ponieważ te krótkie można umieścić jednocześnie na górze, na dole lub po obu stronach. Podczas układania ramy prętów nie należy przybijać gwoździami (chociaż ta opcja jest również możliwa), ponieważ zawsze istnieje niebezpieczeństwo przypadkowego rozbicia szyby. O wiele bezpieczniej jest mocować je za pomocą wkrętów samogwintujących o długości 100 milimetrów.

Rysunek 1:

a) przednia strona; b) tył.

I - narożnik; II - Miejsce spawania”

W tym celu wierci się 2-3 otwory w prętach wzdłuż średnicy wkrętów, następnie otwór jest pogłębiony (poszerzony) o około połowę grubości pręta tak, aby łeb wkręta był całkowicie zanurzony na tę głębokość. Ramy okienne, które są zbyt wysokie w porównaniu z resztą, można odpiłować od góry lub od dołu. Ale należy to zrobić bardzo ostrożnie, ponieważ często zawierają gwoździe.

Spośród szerokiej gamy ram okiennych wybrałem najczęściej spotykane ramy podwójne. W nich rozmiar ramy wewnętrznej to 690x1490, a zewnętrzna to 725x1525 milimetrów. Dla mnie oznaczało to, że długie (boczne) boki ościeżnicy mogły składać się z nie więcej niż siedmiu ram okiennych, które biorąc pod uwagę szczeliny między nimi wynosiły 5200 milimetrów. Każda końcowa strona ramy składała się z trzech ram okiennych, które miały 2100 milimetrów. Uznałem tę szerokość za optymalną, ponieważ gdy łóżka znajdują się po bokach szklarni, z przejściem pośrodku, bardzo wygodnie jest pracować z glebą i dbać o rośliny, ponieważ nie musisz sięgać dla nich. Jest to jednak opinia czysto subiektywna.

Tak więc potrzebowałem tylko jedenaście podwójnych ram okiennych do szklarni, z których siedem jest większych (po wyższej stronie) i jedenaście po stronie dolnej i końcowej. Potrzebne są również dwie ramki z otworami wentylacyjnymi. Ponadto musisz (na wszelki wypadek) mieć na stanie jedną lub dwie duże i dwie lub trzy mniejsze ramy. Przecież szkło tak łatwo się tłucze …

Zdjęcie 2

Do wentylacji potrzebne są dwie, a może i więcej ram okiennych z wywietrznikami. Powietrze w szklarni nie powinno stagnować, ponieważ ma to bezpośredni wpływ na zbiory. Im lepsza wentylacja, tym większa wydajność. Mam jak widać na zdjęciu otwory wentylacyjne są w środkowych ramkach końcowych. Ale to wcale nie jest konieczne. Najważniejsze jest to, że można je swobodnie otwierać i zamykać bez ingerencji w rośliny.

Po zebraniu wymaganej liczby ramek (z marginesem) przystąpiłem do konstruowania ramki, w którą te ramy okienne zostaną wstawione. Praktyka pokazuje, że bez względu na to, z jakiego materiału są górne boczne boki ramy, przy ich długości przekraczającej cztery metry, konieczne jest zainstalowanie pośredniego słupka wsporczego. Mam zespawane ze sobą dwa metalowe rogi (patrz rys. 1). W przeciwnym razie pod ciężarem dachu i pod własnym ciężarem górna część ramy ugnie się. I nie tylko rama może się odkształcać, ale także, naciskając na ramy okna, często uszkadza szkło.

Rysunek 3

Wykonując ramę, zawsze istnieje pokusa, aby włożyć w nią ramy okienne tak ciasno, jak to tylko możliwe: tak, aby nie było między nimi szczelin. Jednak środek ten jest obarczony nieprzyjemnymi konsekwencjami. Od późnej jesieni, zimy, wczesnej wiosny drewno mokre puchnie i utknęło w mrozie, zaczyna się rozszerzać. Ale ponieważ ciasno dopasowane ramy okienne nie dają jej takiej możliwości, to znowu odbije się w szkle. Z pewnością pojawią się na nich pęknięcia przypominające węża. Dlatego po każdej stronie ramy okiennej zainstalowanej w ramie wymagana jest szczelina co najmniej 5 milimetrów. A na dodatek - jeszcze więcej.

Rama drewnianej szklarni do ram okiennych nie różni się od ramy filmowej. Ale ponieważ robiłem ramę z metalowych narożników, tutaj technologia jej budowy jest zupełnie inna: bardziej pracochłonna i skomplikowana.

Po zebraniu niezbędnych rogów wyciąłem w nich rogi i otrzymałem trzy projekty, identyczne w kształcie, ale różniące się rozmiarem (patrz ryc. 2). W czwartej, końcowej konstrukcji dostarczyłem drzwi, więc potrzebne były do tego dwa dodatkowe słupki. Rozważmy je jako ościeża. Na każdej ramie ościeżnicy, w pionowych półkach górnego i dolnego narożnika, wywierciłem siedem otworów do mocowania zamontowanych w nich ram okiennych (patrz rys. 3).

Rysunek 4. Przerywana linia pokazuje miejsce zagięcia

Spawanie ram z części nie było wielkim problemem. Znacznie trudniej było spiąć wszystkie cztery ramy ramy w jedną całość. Oczywiste jest, że każdy mistrz może wybrać własną metodę mocowania, taką, jaką uważa za najbardziej odpowiednią. Zamierzałem połączyć wszystkie boki ramy za pomocą występów i śrub i nakrętek. Uznałem, że wystarczą dwa takie połączenia na każdym rogu. W sumie potrzebnych było 16 występów oraz 8 śrub i nakrętek.

Aby zrobić uszy, wziąłem stalowy pasek o szerokości 20 milimetrów i grubości 2 milimetrów. Chociaż możesz używać pasków o dowolnej szerokości i grubości. Pociąłem pasek na 16 kawałków po 40 milimetrów. Wygiął wszystkie części pod kątem prostym i wywiercił otwory na śruby M4 (patrz rys. 4). Ponadto wszystkie otwory znajdowały się w tej samej odległości od zakrętu. A na czterech dodatkowo wywierciłem otwory na śruby. Będą potrzebne przy łączeniu ram o różnej wysokości ramy. Po wykonaniu uszu przystąpiłem do montażu czterech ramek w jedną konstrukcję. Jeszcze na ziemi …

Rysunek

5.1 - Uszy. 2 - Śruba. 3 - Nakrętka.

Zamontowałem dwie ramy ramy: końcową i boczną (mniejsze) pod kątem prostym do siebie i na każdej z nich najpierw przymierzyłem, a następnie przyspawałem uszy w dwóch miejscach. Ponadto tak, aby otwory w nich całkowicie się pokrywały, jak np. Uszy na kłódkę. Jeśli nie masz spawarki, możesz wywiercić otwory w uszach i rogach ramy i przymocować do nich ucha za pomocą śrub i nakrętek (patrz rys. 5). W ten sam sposób zamocowałem uszy na drugim końcu mniejszego boku oprawki. W rezultacie trzy ramy ramy okazały się być ze sobą połączone (patrz rys. 6).

Ale ta metoda mocowania ramek do siebie nie nadaje się do łączenia ram końcowych z wyższą (przednią) ramą ramy. Ponieważ rama boczna (przednia) ramy ma wysokość 1525 mm, a rama boczna (tylna) 1490 mm, różnica między nimi wynosi 35 mm lub 3,5 cm, ale to właśnie te trzy i pół centymetra tworzą spadek dachu. Oczywiste jest, że to bardzo mało. Oznacza to, że różnicę tę należy zwiększyć, aby zwiększyć nachylenie dachu.

W tym celu w narożniku przedniej ramy ramy zamocowałem belkę o grubości 100 mm. Aby to zrobić, wywierciłem trzy otwory na poziomej półce, przez które przymocowałem drewno za pomocą wkrętów samogwintujących. Nachylenie dachu wynosiło teraz 13,5 cm (3,5 + 10). Ale to wciąż nie wystarczyło. Aby jeszcze bardziej zwiększyć nachylenie dachu, postanowiłem położyć to samo drewno na podstawie, na której zostanie zainstalowana rama szklarni. Mam to ze starych podkładów.

Ryc.6

Sama podstawa, którą z dużym naciągiem można nazwać fundamentem, może być zbudowana z wszystkiego - od kłód, bunkrów, grubych desek, kamieni, kawałków stalowych rur, słupów z cegły i betonu. W ostateczności możesz po prostu zrobić ziemny nasyp.

Jest tylko jedno kryterium: wewnątrz szklarni nie powinno być zbyt wysoko, ponieważ w tym przypadku do jej podgrzania będzie potrzebne więcej ciepła. Ale jednocześnie jego wysokość powinna być taka, aby podczas pielęgnacji upraw ciepłolubnych można było stać na pełnej wysokości, bez schylania się w trzy zgony. W rezultacie drewno położone na podstawie zwiększyło spadek dachu do 23,5 cm.

Rysunek 7.

1. Rama wykonana z metalowych narożników. 2. Śpiochy.

3. Dodatkowe pręty na wysokość.

4. Dodatkowe stojaki na drzwi.

5. Otwory w rogach do mocowania ram okiennych.

6. Uchwyty mocujące ościeżnice w narożach.

Po zamontowaniu wszystkich części ramy na podstawie, połączenie ram końcowych z ramą czołową wyraźnie pokazuje jej przewagę wysokościową, która zapewni odprowadzanie opadów. Teraz, kiedy widać, w jakim miejscu i na jakiej wysokości ucha ramek końcowych przylegają do ramy przedniej, można je na niej zamontować. Oczywiście dopasowując je pod uszami na końcowych ramkach. Aby zakończyć kompletny montaż ramy, pozostaje tylko dokręcić nakrętki na wszystkich połączeniach, tak aby cała konstrukcja stała, jak mówią, „ciasno”. W rezultacie mam gotową ramę (patrz rysunek 7).

Następną operacją jest budowa dachu szklarni. Aby to zrobić, na ścianach ramy układane są drewniane poprzeczki (umownie nazwiemy je belkami), na których zostanie położona folia z tworzywa sztucznego. Belki mogą mieć dowolny przekrój poprzeczny, ale pożądane jest, aby nie zginały się. A poza tym taką długość, aby z każdej strony występowało nadwieszenie co najmniej 15 cm, ponadto nawisy z każdej strony muszą być tej samej długości. Chociaż można obejść się bez nawisów, w tym przypadku konieczne jest zamocowanie folii bezpośrednio na ramach okiennych.

Odległość między belkami nie przekracza 40 centymetrów. Jeśli odległość ta jest większa, to na dolnym końcu połaci dachowej na folii może powstać tzw. „Worek”, w którym będzie się gromadzić woda, a folia zacznie opadać. W szczelinie między belkami (40 cm) należy wstawić pręty o dokładnie takiej samej grubości jak same belki. Oznacza to, że belka i blok muszą być wyrównane.

Po tych wszystkich operacjach można wstawić przygotowane ramy okienne do ramy. Oczywiście biorąc pod uwagę luki między nimi. Do mocowania ram okiennych w ościeżnicach należy używać wyłącznie wkrętów samogwintujących. Nie używaj gwoździ, ponieważ uderzenia w ramę mogą przypadkowo rozbić szkło.

Kiedy zamontowałem po siedem ramek z każdej strony, okazało się, że na dolnej (tylnej) stronie była szczelina o szerokości nieco ponad 20 centymetrów. Powstał, ponieważ ramy okienne po mniejszej stronie szklarni mają szerokość 690 mm, a po większej - 725 mm. Ta różnica, pomnożona przez siedem (tyle samo ram okiennych było używanych), dała te same 20 centymetrów. Zakryłem tę lukę paskiem grubej folii z tworzywa sztucznego (patrz zdjęcie). Szczeliny między wstawionymi ramami okiennymi uszczelniono pasami sklejki od wewnątrz i od zewnątrz, aby zapobiec przeciągom i strumieniom deszczu.

Montaż ram okiennych w ramie nie sprawiał większych kłopotów, trudność pojawiła się podczas montażu drzwi. Aby go powiesić, musiałem wywiercić trzy otwory w pionowych półkach narożników na zawiasy drzwi. I jeszcze dwa na haczyk (zatrzask). Zapewniłem okno w drzwiach, ale to, jak mówią, jest opcjonalne. Może być na dowolnej ramie końcowej lub bocznej.

Pozostaje tylko położyć na belkach w całości lub w częściach plastikowej folii. Powinien być ułożony na zakładkę ze wszystkich stron. Zakładka od stron czołowych jest konieczna, aby zakryła przestrzeń między belkami dachowymi a górnymi narożnikami ram końcowych (patrz zdjęcie).

Jeśli występują nawisy, końce folii należy docisnąć do końców belek. W przeciwnym razie wiatr potarga końce filmu. I nie tylko będą szeleścić i klaskać, uderzając w ramę i tworząc niepotrzebny hałas, ale także film zacznie się drzeć.

Aby nie kruszyć ziemi z łóżek, wykopałem żelazne arkusze na całej długości szklarni, podpierając je kawałkami metalowych rur wbitych w ziemię. Przejście w szklarni pokryte było trocinami.

Szklarnia, zbudowana przeze mnie z ram okiennych wyrzuconych przez mieszczan na śmietniki, dała obfity zbiór ogórków i pomidorów. I to jest zrozumiałe. W końcu rośliny otrzymywały światło słoneczne i ciepło nie przez matową żółtą półprzezroczystą folię z tworzywa sztucznego, ale przez całkowicie przezroczyste szkło. Ponadto szkło jest doskonałym izolatorem ciepła. Dobrze gromadzi i zatrzymuje ciepło w szklarni, jednocześnie nie wpuszczając do niej zimnego powietrza z zewnątrz. I jeszcze jedno: szklarnia bardzo mocno ozdobiła miejsce. To bynajmniej nie tylko moja opinia.

Widać, że moja wersja szklarni z ram okiennych nie jest jedyna i daleka jest od ideału. Jednak opierając się przynajmniej w niewielkim stopniu na moim doświadczeniu, zbuduj swoją szklarnię biorąc pod uwagę specyficzne, specyficzne warunki, a Twoja praca sowicie się opłaci. I w obliczu trudności (i niewątpliwie będą), w żadnym wypadku nie poddawaj się i nie wycofuj się. W każdej, nawet pozornie beznadziejnej sytuacji, szukaj wyjścia. I jestem pewien, że zawsze go znajdziesz, a wtedy wszystko się ułoży. Czego Ci z całego serca życzę …