Degradacja Gleby

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Przeczytaj poprzednią część. ← Cykl składników pokarmowych i skład mechaniczny gleby

Jak żyje gleba i dlaczego ulega degradacji. Część 3

Jeśli hodowca warzyw narusza prawa rolnictwa, nie zapewnia dodatniego bilansu pierwiastków w glebie, to w tym przypadku gwałtownie spada jej żyzność, zachodzą w niej procesy degradacji (umierania).

Degradacja gleby ma charakter globalny (światowy), jest naturalna (terytorialnie) i przypadkowa - najczęściej następuje z winy właściciela gleby.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Globalna degradacja

Globalna degradacja gleby występuje na całym świecie, a powietrze i wody są zanieczyszczone w wyniku katastrof spowodowanych przez człowieka, przypadkowych emisji i testów broni. W literaturze popularnej coraz częściej stosuje się pojęcie zanieczyszczenia „metalami ciężkimi”, radionuklidami i sztucznymi pierwiastkami promieniotwórczymi.

Wiąże się z nimi idea czegoś toksycznego, niebezpiecznego dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin. Terminy te są zapożyczone z literatury technicznej, w której metale dzieli się na lekkie i ciężkie. W przypadku klasyfikacji biologicznej bardziej poprawne jest kierowanie się nie gęstością, masą metalu, ale masą atomową i odnoszenie się do metali ciężkich o względnej masie atomowej powyżej 40.

Pojęcie toksyczności wszystkich metali ciężkich jest wyraźnym złudzeniem, ponieważ do tej grupy zalicza się miedź, cynk, molibden, kobalt, mangan, żelazo tj. te pierwiastki, których wielkie pozytywne znaczenie biologiczne zostało już dawno odkryte i udowodnione. Niektóre z nich są wykorzystywane w rolnictwie jako pierwiastki śladowe. Słuszne jest używanie terminu „ metale ciężkie ” w odniesieniu do metali niebezpiecznych dla organizmów żywych, dla których ustalono tylko jedno negatywne pojęcie - „ciężkie” w znaczeniu toksyczności.

Ta grupa obejmuje rtęć, kadm, arsen, ołów i pierwiastki promieniotwórcze. Pod każdym względem są to najbardziej prawdopodobne i niebezpieczne zanieczyszczenia gleby, ponieważ metale te są szeroko stosowane w przemyśle, transporcie i celach wojskowych. Pojazdy silnikowe również przyczyniają się do globalnego zanieczyszczenia gleby.

Naturalna degradacja

Kompleks glebowo-roślinny wytwarza najcenniejsze i niezbędne dla człowieka produkty biologiczne (żywność, surowce), gromadzi i rozprowadza energię słoneczną w wyniku fotosyntezy roślin, zapewnia optymalną równowagę tlenu, węgla i azotu w atmosferze ogrodu działka i jest ekranem, który chroni najważniejsze pierwiastki chemiczne przed spływem i zanieczyszczeniem do wód gruntowych.

Ponadto, wraz z naturalną degradacją, poziom orny gleby jest narażony na różne negatywne wpływy: zarasta chwastami, zamienia się w wylęgarnię szkodników i chorób roślin, zostaje skażony różnymi chemikaliami, odpadami ludzkimi, stałymi, płynnymi i gazowe, organiczne odpady zwierzęce, ścieki komunalne, produkty spalania paliwa itp.

Naturalna degradacja gleby obejmuje również usuwanie składników pokarmowych z gleby przez rośliny i ich alienację z gleby podczas zbioru roślin, straty na działce warzywnej daczy, zbiory wywożone są do miasta. Utrata składników pokarmowych przy zbiorach z gleby sięga w tym przypadku nawet 30-50%. Ponadto gleba traci swoje właściwości fizyczne, ulega zagęszczeniu, zadeptaniu, zniszczeniu podczas prac budowlanych. Klimat naszej strefy jest taki, że część składników odżywczych jest wymywana corocznie z powodu nadmiernych opadów. Wymywanie stanowi 10-15% wszystkich rezerw gleby. Gleba ulega degradacji i jeśli po prostu nie jest wykorzystywana do celów rolniczych, zamienia się w ugór. Giną w nim pożyteczne mikroorganizmy, procesy wymywania są znacznie silniejsze niż na gruntach ornych itp.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczenięta na sprzedaż Konie na sprzedaż

Przypadkowa degradacja

Oprócz naturalnej degradacji gleby następuje utrata żyzności gleby związana z nieracjonalnym, prymitywnym użytkowaniem systemów rolniczych i globalnym wpływem antropogenicznym na biosferę. Akademik V. I. Vernadsky, badając glebę, napisał: „Oblicze planety - biosfera - zmienia się chemicznie gwałtownie przez człowieka świadomie, a przede wszystkim nieświadomie…”. Rzemiosło rolnicze naprawdę wymaga dobrej wiedzy i umiejętności zarządzania żyznością gleby, trzeba umieć zarządzać cyklem substancji i osiągnąć dodatni bilans składników odżywczych w glebie.

W gospodarstwach ogrodniczych degradacja gleby jest znacznie szybsza niż w rolnictwie przemysłowym. Hodowcy warzyw często nie kierują się wiedzą, ale swoimi pasjami, przyjemnościami i zapominają o glebie, którą trzeba nawozić, przetwarzać, konserwować (nie oznacza to, że nic nie należy robić). Niektórzy ogrodnicy są wyeliminowani z walki z chwastami, szkodnikami i chorobami roślin, prymitywnie uprawiają działki, nie stosują rolniczych technik uprawy roślin.

Odmawiają stosowania nawozów lub stosują je mało, nieregularnie, czasem stosują nawozy przypadkowe, aplikują je nierównomiernie, punktowo, nie stosują płodozmianu. Łóżka i ścieżki na działkach pozostają w tym samym miejscu przez kilka lat, co prowadzi do długotrwałego zagęszczenia. Zapominają lub nie wiedzą o naukowych systemach rolniczych. W rezultacie powstaje żyzność gleby różnorodnej, traci wszystkie swoje pozytywne właściwości, degraduje się i umiera.

Przypadkowe procesy degradacyjne, takie jak zagęszczenie gleby, nieprzestrzeganie prawidłowych praktyk rolniczych, uprawa gleby, nieregularne nawadnianie, prace budowlane, uprawa powierzchniowa, prowadzą do zmniejszenia intensywności oddychania gleby. Zmniejsza się dopływ tlenu do głębi gleby, co powoduje pojawienie się reakcji kwaśnych, gromadzenie się związków toksycznych dla roślin oraz zmniejszenie liczby pożytecznych gatunków flory i fauny.

W rezultacie procesy mikrobiologiczne (amonifikacja, nitryfikacja itp.) Wygasają i zaczynają dominować procesy negatywne (denitryfikacja i inne, które prowadzą do utraty azotu do 30% lub więcej). I mamy spadek jakości plonów i nieodpowiednie produkty spożywcze. Działalność człowieka nie zawsze jest korzystna dla gleby. Nierówności rzeźby terenu, niejednorodność gleby i siedliska roślin są również uważane za negatywne i prowadzą do degradacji gleby.

Jak uniknąć degradacji

W sumie utrata składników odżywczych, spadek efektywnej żyzności gleby w ciągu roku może sięgać 70%, co oznacza, że brak plonów, plony produktów niskiej jakości i toksycznych w kraju również mogą osiągnąć wysokie poziomy.

Sam ogrodnik tego nie zauważa, ponieważ nie jest to teraz odczuwalne od razu, ale wtedy wszystko negatywnie wpływa zarówno na glebę, jak i na zdrowie ogrodnika. Miłość do środowiska, uzależnienie ogrodnika od określonego systemu rolniczego nie może naprawić błędów, wręcz przeciwnie, mogą powodować degradację. Dla rzeczywistej poprawy gleby konieczne jest przeprowadzanie systematycznej korekty na miejscu.

Rodzaje i zasady korekty są następujące:

• przestrzeganie schematów sadzenia i rolniczych technik uprawy roślin, zachowanie najlepszej struktury agronomicznej gleby, poprawa oddychania gleby, zmniejszenie intensywności procesów kwaśnych i kumulacji toksycznych dla roślin produktów, niezbędna kontrola chwastów, chorób i szkodników roślin;
• wspólne stosowanie nawozów organicznych i mineralnych do gleby w proporcji niezbędnej dla danej uprawy;
• glinianie lub piaskowanie gleb w celu długotrwałej budowy warstwy korzeniowej gleby;
• stosowanie naukowo potwierdzonego płodozmianu uwzględniającego allelopatyczny wpływ upraw na siebie nawzajem.

Życzymy sukcesów!

Gennady Vasyaev, docent, Ch. specjalista z Północno-Zachodniego Regionalnego Centrum Naukowego Rosyjskiej Akademii Rolniczej

Olga Vasyaeva, ogrodnik amator

Jak żyje gleba i dlaczego ulega degradacji:

Część 1. Struktura gleby: pięć podstawowych warstw

Część 2. Cykl składników odżywczych i skład mechaniczny gleby

Część 3. Degradacja gleby