Stewia Jest Jednocześnie Słodyczą I Uzdrowicielem

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Cechy stewii

Po raz pierwszy poznałem tę niezwykłą roślinę na daczy Włodzimierza Nikołajewicza Silnowa. Oprowadził mnie po swojej działce, pokazując mi swoją bogatą gospodarkę - rabaty, klomby, pasiekę, szklarnie.

Dzięki szczęściu miał wiele cudów. A teraz, przy południowej ścianie jednej ze szklarni, zobaczyłem kilka doniczek z roślinami, które wyglądały trochę jak mięta, ale ich rzeźbione liście były jasnozielone i bardziej soczyste. Władimir Nikołajewicz wyjaśnił, że to słynna stewia, która słynie ze swojej słodyczy, dziesiątki razy wyższej niż słodycz cukru.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Zainteresowałem się tą rośliną i starałem się dowiedzieć o niej jak najwięcej.

Stewia przez długi czas pozostawała cudem dla większości mieszkańców Rosji. I to jest zrozumiałe - pochodzi z Ameryki Południowej, a raczej rośnie w warunkach naturalnych w ciepłym i wilgotnym klimacie subtropikalnym Paragwaju, Brazylii, Argentyny. Tam stewia (Stevia rebaudiana), czyli trawa miodowa, jak ją nazywają miejscowi - Indianie - to wieloletni krzew o wysokości do 1 metra. Ponieważ stewia na swój normalny sezon wegetacyjny wymaga temperatur wahających się od 15 do 30 ° C, jasne jest, że w naszym kraju raczej trudno jest zapewnić takie warunki przez cały rok.

Ale, jak się okazało, zainteresowanie nią nadal było widoczne. N. I. Vavilov wysłał nasiona stewii do VIR ze swojej podróży do Ameryki Południowej. Jednak nie podnieśli się. Jak pokazuje współczesne doświadczenie, jest to generalnie charakterystyczne dla nasion tej rośliny - słabe kiełkowanie. Niedawno dacza skarżyła się mi, że z dziesięciu zakupionych i zasianych nasion stewii tylko jedno z niej wyrosło.

Jednak sława tej super słodkiej rośliny skłoniła radzieckich naukowców do eksperymentowania z uprawą stewii. Decyzją rządu zaczął aklimatyzować się na Ukrainie, a po rozpadzie ZSRR kontynuowano eksperymenty w rejonie Woroneża.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Uprawa stewii

Najbardziej entuzjastyczni ludzie - ogrodnicy, którzy zawsze chętnie próbują nowego produktu - zainteresowali się stewią. Zaczęli go uprawiać w różnych częściach kraju. Ponadto istnieje wiele informacji o niesamowitych właściwościach leczniczych tej rośliny miododajnej.

Okazało się, że jej liście zawierają wiele aminokwasów, witamin, mikroelementów. W efekcie korzystnie wpływa na różne narządy człowieka, wzmacnia układ odpornościowy.

Możesz uprawiać stewię na zewnątrz lub w doniczkach. Na łóżkach może rozwijać się normalnie ze względu na swoje preferencje temperaturowe, być może tylko w południowych regionach Rosji, a następnie tylko w rocznej kulturze. Na Middle Lane i tutaj, na północnym zachodzie, zapaleni ogrodnicy i mieszkańcy lata uprawiają stewię w doniczkach - latem w szklarniach, zimą - na parapetach. Możesz po prostu posadzić wyhodowane sadzonki w szklarni, ale stewia nie może zimować w naszym klimacie, co oznacza, że będziesz musiał przenieść ją na zimę do piwnicy lub przesadzić do garnka i postawić na parapecie.

Rozmnażanie i sadzenie stewii

Rozmnażanie odbywa się za pomocą nasion lub sadzonek. Ponieważ sadzonki można pobrać z rośliny, a nie zawsze ją masz, nadal musisz zacząć od nasion. W stewii są bardzo małe. Dlatego należy je wysiewać w doniczkach (wymagany jest drenaż w doniczce) w taki sam sposób jak rośliny kwiatowe z małymi nasionami zwykle wysiewa się na sadzonki - rozprowadzić po powierzchni gleby, lekko docisnąć, następnie delikatnie podlać i przykryć doniczkę ze szkłem lub folią. Prawdopodobnie ci ogrodnicy, którzy nie wykiełkowali stewii, zasiali nasiona zbyt głęboko.

Pielęgnacja sadzonek na parapetach jest taka sama. Wymagają regularnego podlewania (ale nie przepełnienia). Doświadczeni ogrodnicy, którzy już wyhodowali stewię, zalecają wypełnienie doniczek ziemią, która jest w połowie kompostem torfowym i równymi częściami (1/4 objętości) ziemi ogrodowej i grubym piaskiem. Zalecają również napełnienie doniczki tą glebą, najpierw do połowy, a następnie, gdy roślina rośnie, dodać ziemię.

Gleba musi być stale wilgotna. I co bardzo ważne, temperatura podczas uprawy jest potrzebna w zakresie od 22 ° C do 28 ° C. Ponieważ ta subtropikalna roślina oprócz wysokiej temperatury potrzebuje również dużej wilgotności - do 80%, za pierwszym razem, gdy sadzonki są małe, można ją trzymać pod przezroczystą torbą, utrzymując wilgotny mikroklimat, a gdy dorośnie, musisz nawilżyć powietrze sprayem.

W szklarniach, gdy robi się ciepło, stewia jest umieszczana od strony południowej, aby zapewnić dużo światła i ciepła. To prawda, ma to jedną wadę: stewia jest rośliną krótkotrwałą, o długich godzinach dziennych, tak jak na północnym zachodzie, rozciąga się i nie kwitnie. Jednak, jak wykazały badania naukowców, najwyższa zawartość słodyczy w stewii występuje właśnie podczas kwitnienia. Słodycz tej rośliny zależy również od temperatury i światła - im wyższa, tym lepsza. A jeśli chcesz uzyskać stewię kwitnienia, musisz ją zacienić.

Aby zdobyć krzaczastą roślinę w doniczce, będziesz musiał uszczypnąć stewię. W przeciwnym razie wypuści długą, do 80 cm łodygę, na której będzie kilka liści, dla których jest uprawiana. Dlatego, gdy roślina stewii osiągnie wysokość 20 cm, należy uszczypnąć jej łodygę.

Aby to zrobić, wycofują się od góry o 4-5 cm i szczypią międzywęźle na środku. W rezultacie pędy boczne odejdą z uśpionych pąków. Wtedy też trzeba będzie je uszczypnąć, aby uzyskać bujny krzew z licznymi liśćmi. Odcięty wierzchołek można ukorzenić jak cięcie, a następnie można uzyskać nową roślinę stewii.

Utrzymując stewię w doniczkach lub uprawiając na rabatach, należy utrzymywać stałą wilgotność gleby i spryskać roślinę opryskiwaczem. Potrzebujesz pielenia z chwastów i opatrunku, na przykład roztworem świeżej dziewanny.

Na zimę doniczki lub jedną doniczkę można umieścić na parapecie lub po odcięciu łodyg na wysokości 5-10 cm umieścić w chłodnej piwnicy lub piwnicy i wiosną powrócić na parapet, aby uzyskać sadzonki do rozmnażania z rośliny, która zaczęła rosnąć.

Lecznicze właściwości stewii

Ogrodnicy i kwiaciarnie, którzy uprawiają stewię w szklarniach lub na parapetach, mogą przez całe lato odrywać pojedyncze liście i używać ich do słodzenia herbat, napojów i do celów leczniczych. Możesz również zerwać wszystkie liście z ściętych krzewów, wysuszyć je i posiekać.

Otrzymasz zielony proszek, który zrobi to samo. Ci, którzy nie uprawiają tej rośliny, mogą szukać substytutów cukru w postaci ekstraktu ze stewii w aptekach i supermarketach. Ja też. Niestety opakowanie ze stewii okazało się importowane - wyprodukowane w Niemczech. Może kiedyś nasze przedsiębiorstwa zaczną produkować takie tabletki i inne preparaty ze stewii.

Na początku Europejczycy docenili stewię jako substancję słodzącą. Rzeczywiście jest to dobry słodzik, a badania naukowców wykazały, że jest to słodzik bez węglowodanów, co oznacza, że nie ma kalorii, może być stosowany u diabetyków, a także u tych, którzy walczą z otyłością i nadwagą, gdyż reguluje poziom cukru we krwi, pomaga obniżyć poziom szkodliwego cholesterolu. Liście stewii są używane przy zapaleniach skóry, egzemach, skaleczeniach, oparzeniach. Wzmacnia układ sercowo-naczyniowy, działa korzystnie na układ pokarmowy, korzystnie wpływa na wątrobę i woreczek żółciowy, pomaga wzmocnić zęby i dziąsła.

A teraz najprostszy sposób na przygotowanie naparu leczniczego, który pomaga w wielu chorobach lub zaostrzeniach.

Leczniczy napar ze stewii

Weź jedną łyżeczkę suszonego proszku z liści stewii, umieść go w termosie lub jakimś pojemniku i zalej szklanką wrzącej wody. W termosie lub w pojemniku na łaźni wodnej przechowywać przez 20 minut. Następnie musisz odcedzić powstały słodki napar. Należy pić przy chorobach żołądka, otyłości.

Ten napar może być również stosowany w leczeniu nie gojących się ran (nałożyć na rany watę lub gazę nasączoną wlewem). Możesz również użyć infuzji do płukania jamy ustnej i gardła w przypadku zapalenia dziąseł i migdałków.

E. Valentinov