Właściwości Lecznicze Dzikiego Rozmarynu

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Ten niebezpieczny leczniczy rozmaryn bagienny …

„Gdzieś na wzgórzach kwitnie dziki rozmaryn, niebo przebija sosny…” - dla wielu ludzi, nie tylko mieszczan, wiedza o tej roślinie ogranicza się tylko do tych wersów z popularnej niegdyś piosenki. Szczerze mówiąc, długo i nie znałem tej rośliny.

Aż do pierwszego spotkania na bagnach. Krewni zaproszeni na wędrówkę po żurawinę. Było nas około dziesięciu. Droga nie była łatwa. Znajomy kierowca stanowej farmy wyrzucił wszystkich na tył furgonetki na skraj lasu.

Wtedy jeden z koneserów, koneser tego bagna, zabrał nas na długo w miejsca żurawinowe. Wspięliśmy się po kłodach przez małą rzekę z brązową, torfową wodą, a następnie szliśmy przez długi czas przez mokry las równolegle do tej rzeki.

A teraz pod butami zaczął opadać mech, przez który pojawiła się woda. Drzewa się skończyły, ale zaczęły się nieznane rośliny - krzew o wysokości nieco ponad metra z licznymi podłużnymi liśćmi. Z krzaków wydobył się silny, odurzający zapach.

Wkrótce na pagórkach pojawiły się czerwonawe nitki łodyg żurawiny z czerwonymi jagodami. Zaczęliśmy je zbierać w pobliżu pachnących krzaków. Dałem się ponieść emocjom, bo zbieranie żurawin też było mi obce. Po pół godzinie nagle zaczęła mnie boleć głowa. Krewni powiedzieli, że to ja odetchnąłem zapachem dzikiego rozmarynu, muszę od razu iść dalej, w głąb bagna, gdzie ten krzew już nie rośnie. Przeprowadziliśmy się do nowej lokalizacji. Po chwili ból minął. W ten sposób poznałem dziki rozmaryn i od razu przekonałem się, że należy z nim uważać. Krewni tłumaczyli, że trzeba się wystrzegać, ale trzeba też wiedzieć, że wykwalifikowani ludzie leczą ich różnymi chorobami. × Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Cechy kultury

Czym więc jest rozmaryn bagienny - wróg czy przyjaciel człowieka? Spróbujmy to rozgryźć.

Ledum to wiecznie zielony krzew należący do rodziny wrzosowatych, podobnie jak rododendron. Przez długi czas naukowcom i ledum przypisywano rododendrony, ale potem przywrócono rodzaj Ledum. Zawiera tylko kilka gatunków, z których najbardziej znany jest rozmaryn błotny.

Marsh Ledum (Ledum palustre - łac.) Swoją rosyjską nazwę zawdzięcza miejscu swojego głównego wzrostu - bagien - na torfowiskach wysokich. Jej nazwa botaniczna pochodzi od greckiego słowa Le'dum, które oznacza „kadzidło”. Występuje również w lasach iglastych, runie i torfowiskach zalesionych. W naszym kraju dziki rozmaryn jest szeroko rozpowszechniony na Dalekim Wschodzie, we wschodniej Syberii. Występuje na bagnach i lasach regionu północno-zachodniego sąsiedniej Białorusi.

Jest to krzew o wysokości do 120 cm i krzewie o średnicy do metra z silnym systemem korzeniowym sięgającym do 40 cm głębokości, posiada liczne gałęzie pokryte długimi naprzemiennymi liśćmi, lekko zakrzywionymi do wewnątrz. Są gładkie, jasnozielone powyżej, szorstkie poniżej. Liczne białe kwiaty o średnicy do 1 cm zbierane są w parasolkach po 15-25 sztuk. Dziki rozmaryn kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty, liście i łodygi tej rośliny wydzielają silny zapach.

Właściwości lecznicze dzikiego rozmarynu

O wszystkich przydatnych i szkodliwych właściwościach dzikiego rozmarynu decydują substancje, z których składają się kwiaty, liście, łodygi i korzenie tej rośliny. Zwykle do celów leczniczych zbiera się liście i młode łodygi rozmarynu bagiennego.

Na przykład liście zawierają glikozyd arbutynę, która działa antyseptycznie i może łagodzić stany zapalne. Jednocześnie eksperci ostrzegają, że ten glikozyd może również działać jako czynnik rakotwórczy.

Zawierają również garbniki, które mają właściwości ściągające, przeciwbakteryjne i hemostatyczne.

Liście i łodyga rozmarynu zawierają olejki eteryczne. To właśnie obecność substancji lotnych - palustrolu, iceolu, cymenu i innych, które składają się na ten olejek, tłumaczy silny balsamiczny aromat wydobywający się z krzewu na bagnach, a także jego gorzki, palący smak. Eksperci potwierdzają, że ból głowy, jaki miałem przy zbieraniu żurawiny, nie był przypadkowy. Wpłynęło to na efekt zapachu rozmarynu - odparowanie olejku eterycznego. Twierdzą, że ten efekt może również powodować silne zawroty głowy. Pszczelarze muszą pamiętać: jeśli podczas kwitnienia dzikiego rozmarynu pszczoły aktywnie pracują nad jego kwiatami, zbierając nektar, to może się okazać niebezpieczny dla ludzi miód rozmarynowy, aż do zatrucia.

Oprócz wyżej wymienionych substancji w rozmarynie bagiennym znajdują się flawonoidy (substancje o dużej aktywności wpływające na produkcję enzymów i inne funkcje organizmu), kwasy organiczne, gumę, witaminy i substancje żywiczne.

Ze względu na obecność olejku eterycznego i innych substancji dziki rozmaryn w medycynie ludowej i tradycyjnej jest stosowany w różnych preparatach jako środek wykrztuśny, otulający, przeciwkaszlowy. Na przykład zebrane liście dzikiego rozmarynu w postaci naparów oraz w kolekcjach ziołowych są wykorzystywane przy chorobach układu oddechowego, a także jako środek moczopędny, antyseptyczny i dezynfekujący.

Każdy, kto decyduje się na przygotowanie surowców leczniczych dla dzikiego rozmarynu, powinien zachować ostrożność, biorąc pod uwagę wpływ jego odurzającego aromatu. Nie możesz długo przebywać w zaroślach tej rośliny, nie powinieneś samotnie iść na bagno. Kwiaty dzikiego rozmarynu zbiera się w okresie kwitnienia w maju-czerwcu, a zbiór liści, a dokładniej młodych nie zdrewniałych wierzchołków łodyg z liśćmi, lepiej odłożyć na jakiś czas po kwitnieniu. Aromat będzie wtedy nieco słabszy. Aby wysuszyć surowiec z dzikiego rozmarynu, podobnie jak wszystkie inne rośliny lecznicze, konieczne jest pod baldachimem, w wentylowanym pomieszczeniu, ale nie w mieszkalnym!

A w aptekach można znaleźć suszone surowce z dzikiego rozmarynu, pakowane w opakowania po 100 gramów. Można go używać do przygotowywania naparów, nalewek i wywarów.

Również przemysł farmaceutyczny produkuje tabletki Ledin na bazie dzikiego rozmarynu, które są zalecane w leczeniu zapalenia krtani, tchawicy, oskrzeli, odoskrzelowego zapalenia płuc, zapalenia płuc, gruźlicy, któremu towarzyszy częsty suchy kaszel. W przypadku plwociny zaleca się przyjmowanie ich razem ze środkami wykrztuśnymi. Producenci zauważają, że reakcje alergiczne są możliwe.

Napar z dzikiego rozmarynu

Dwie łyżki pokruszonego surowca wlewa się do emaliowanej miski i wlewa do szklanki (200 ml) wrzącej wody, przykrywa pokrywką i umieszcza w łaźni wodnej na 15 minut. Następnie jest schładzany w temperaturze pokojowej przez około godzinę i filtrowany. Objętość płynu doprowadza się do oryginału (200 ml), dodając zimną przegotowaną wodę. Gotową infuzję przechowywać w lodówce nie dłużej niż dwa dni.

Zażywaj rozgrzany 2-3 razy dziennie, ćwierć szklanki po posiłkach jako środek wykrztuśny i bakteriobójczy na przewlekłe zapalenie oskrzeli i inne choroby płuc, którym towarzyszy kaszel.

Odwar z dzikiego rozmarynu

Jedną łyżeczkę pokruszonego surowego rozmarynu bagiennego zalać 1 szklanką wody i włożyć do pieca. Po zagotowaniu wody podpalić przez minutę. Następnie wyjmij bulion z pieca i pozostaw na pół godziny, a następnie odcedź. Weź wywar na kaszel, przeziębienie, zapalenie oskrzeli, 1 łyżkę stołową trzy razy dziennie po posiłkach.

Nalewka z dzikiego rozmarynu na alkohol

Surowy rozmaryn zalać wódką w proporcji 1: 5 i pozostawić do zaparzenia w ciepłym, ciemnym miejscu na 2-3 dni. Powstała nalewka służy do wcierania w reumatyzm, zapalenie korzonków nerwowych, zapalenie stawów.

Przeciwwskazania

Ponieważ dziki rozmaryn jest rośliną trującą, podczas jego stosowania należy ściśle przestrzegać wartości spożycia określonych w przepisach. W przypadku przedawkowania możliwe jest pobudzenie, aw ciężkich przypadkach depresja ośrodkowego układu nerwowego. Objawy zatrucia - bóle głowy, zawroty głowy, zwiększona pobudliwość.

Preparatów rozmarynowych nie powinny przyjmować kobiety w ciąży i karmiące, a także przy krwawieniach wewnętrznych.

Zanim rozważysz przyjęcie jakichkolwiek leków z rozmarynem, skonsultuj się z lekarzem. To nigdy nie jest zbyteczne.

E. Valentinov

Zdjęcie Olga Rubtsova