Glistnik - Leczy Organizm Na Zewnątrz I Wewnątrz

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Właściwości lecznicze glistnika

W małym ogródku moich rodziców, który znajdował się na wprost ganku, obok krzewów porzeczkowych, wiśni i śliwek, rabat truskawek pod piwnicą, w cieniu śliwy, znajdowała się zarośla jakiejś rośliny z wyrzeźbionymi liście - na wierzchu jasnozielone, aw dolnej części - szare …

Latem w górnej części rośliny kwitło mnóstwo czteropłatkowych kwiatów. Ta roślina miała jedną osobliwość: jeśli zerwiesz liść lub łodygę, wkrótce na przerwie pojawił się żółto-pomarańczowy mleczny sok. Kiedyś miałem zamiar powalić te krzaki kijem, ale mama mnie zatrzymała i wyjaśniła, że nie powinno się tego robić, bo to zioło jest lecznicze i może się przydać, szczególnie dla takiej chłopczycą jak ja i moi przyjaciele.

„Jeśli ktoś z was ma brodawkę na dłoni, jak ją wyjmiecie?” Zapytała. A ona sama odpowiedziała: „Sokiem z tego glistnika”. W ten sposób poznałem pierwsze właściwości lecznicze tej rośliny. I ma ich dużo.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Rosyjska nazwa tej rośliny mówi już sama za siebie - stworzyć ciało, tj. skóra jest czysta. Tutaj ludzie bardzo subtelnie zauważyli właściwość glistnika do oczyszczania skóry z brodawek, a także różnych pryszczów, wysypek, grzybów, opryszczki na ustach i innych chorób skóry.

Jej naukowa nazwa botaniczna - Chelidonium - pochodzi od greckiego słowa „jaskółka”. Istnieje kilka legend o tej nazwie. Albo wiąże się to z tym, że roślina rozpoczyna sezon wegetacyjny wraz z pojawieniem się jaskółek i po ich odejściu umiera, albo według innej legendy jaskółki leczyły oczy swoich piskląt sokiem z glistnika. Czy to prawda, czy nie, myślę, że nasza nazwa w pełni oddaje istotę rośliny leczniczej użytecznej dla ludzi. W naszym kraju nazywany jest również guźcem, puree, żółtą trojeścią i podtinnikiem (często rośnie w cieniu pod płotami). A wszystkie te nazwy w pewnym stopniu określają jego cechy i właściwości lecznicze.

Glistnik to wieloletnie zioło należące do rodziny maków. Teraz znane są dwa jego rodzaje: duży glistnik i azjatycki glistnik. Glistnik wielki (Chelidonium majus) słynie z właściwości leczniczych - o nim będzie mowa. W zależności od warunków wzrostu może mieć nawet metr wysokości. Pędy są żebrowane, liściaste, rozgałęzione. Jej żółte czteropłatkowe kwiaty w prostych parasolach znajdują się na wierzchołkach łodyg i bocznych gałęziach. Roślina zaczyna kwitnąć w maju i kwitnie do jesieni.

Wszystkie części glistnika mają właściwości lecznicze: liście, łodygi, kwiaty i korzenie. Część nadziemną rośliny można przechowywać od późnej wiosny do sierpnia. Korzenie w sierpniu lub późną jesienią. Łodyga jest cięta na wysokości 10 cm od gleby, korzenie są ostrożnie wykopywane i myte w wodzie. Należy pamiętać, że w przypadku naruszenia integralności łodygi lub liści uwalnia się mleczny sok, dlatego podczas przygotowywania surowców należy chronić oczy i ręce przed tym sokiem. Faktem jest, że wśród wielu substancji wchodzących w skład rośliny są również trujące.

W naturze duży glistnik występuje na wilgotnych glebach zacienionych obszarów łąk, lasów i można go zobaczyć obok budynków mieszkalnych na nieużytkach. Coraz częściej roślina ta pojawia się w ogrodach i ogrodach warzywnych. I chociaż w aptekach można kupić gotowe suche surowce glistnika, każdy ogrodnik lub mieszkaniec lata, w razie potrzeby, może mieć kilka krzewów tej rośliny na swojej stronie i samodzielnie zbierać trawę i korzenie dla swojej rodziny. Ponadto przy odpowiednim przechowywaniu surowce mogą być wykorzystywane do celów leczniczych przez trzy lata.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Glistnik to soczysta roślina, dlatego należy ją suszyć w małych pęczkach, wisząc w dobrze wentylowanym pomieszczeniu w cieniu. Musisz wysuszyć, aż surowiec będzie łatwy do złamania. Trawę należy regularnie sprawdzać, aby nie spleśniała.

Wieloletnia praktyka medycyny tradycyjnej wykazała, że preparaty z glistnika w różnych dawkach działają przeciwzapalnie, bakteriobójczo, przeciwskurczowo i żółciopędnie na organizm. Przy zewnętrznym użyciu soków, naparów i wywarów można pozbyć się wielu chorób skóry. Ta skuteczność glistnika wynika z jego składu chemicznego.

Zawiera dwadzieścia alkaloidów, na przykład chelidoninę, homohelidoninę, sangwinarynę, chelerytrynę, protopinę i inne; są kwasy organiczne, w tym jabłkowy, cytrynowy, bursztynowy, witaminy A i C, olejki eteryczne, żywice, flawonoidy, goryczka, różne minerały, w tym cynk i selen. Niektóre alkaloidy są trujące (!), Dlatego należy bardzo uważać przy dawkowaniu leków. Jednocześnie alkaloidy mają bardzo cenne właściwości. Na przykład udowodniono, że alkaloid cholidonina obecny w glistniku może łagodzić skurcze i bóle mięśni gładkich, działa uspokajająco, normalizuje ciśnienie krwi i skurcze serca.

Bakteriobójcze właściwości soku z glistnika są od dawna wykorzystywane do usuwania brodawek, trądziku, suchych odcisków. Teraz są to przebarwione plamy pigmentowane, stosowane w leczeniu opryszczki.

Roślina ta jest używana w medycynie oficjalnej - jako składnik leków stosowanych w leczeniu skóry i eliminowaniu różnych problemów kosmetycznych. Zaleca stosowanie soku z glistnika (smarowanie trzy razy dziennie sokiem lub maścią na jego bazie) do leczenia trądziku i potrądzikowego, brodawczaków, opryszczki, łuszczycy i alergicznych wysypek na ciele.

Napar z glistnika lub zbiór ziół, w których glistnik jest głównym składnikiem, leczy choroby wątroby i pęcherzyka żółciowego, stosowany jest również przy dnie moczanowej i niektórych chorobach skóry.

W leczeniu łuszczycy stosuje się wywar z glistnika w postaci gorących kąpieli. Ta sama choroba jest leczona maścią, która składa się w 50% z ekstraktu z glistnika i tłuszczu wieprzowego. Ta maść jest nakładana zewnętrznie. Jednocześnie podczas zabiegu zaleca się wypicie 20% alkoholowej nalewki z glistnika.

W leczeniu swędzącego zapalenia skóry można użyć naparu lub wywaru z tej rośliny. Przygotowywany jest z 10 g suszu i 100 ml wody. Napar stosuje się w postaci okładów lub kąpieli.

Napar z glistnika duży

Jest stosowany jako środek żółciopędny, przeciwbólowy, moczopędny i przeciwbólowy. W celu jego przygotowania 1 łyżkę suchego ziela glistnika wlewa się do emaliowanej miski, wlewa szklanką (200 ml) gorącej wody, naczynie przykrywa pokrywką i umieszcza w łaźni wodnej na 15 minut.

Następnie powstały napar jest schładzany, filtrowany i wyciskany z trawy. Objętość wlewu dostosowuje się przegotowaną wodą do oryginału (200 ml). Zażywaj 15 minut przed posiłkiem trzy razy dziennie po 1 / 3-1 / 2 szklanki. Wlew można przechowywać w chłodnym miejscu nie dłużej niż dwa dni.

Jeśli glistnik nie rośnie w Twoim ogrodzie, możesz go kupić w aptece, gdzie zioło jest sprzedawane w opakowaniach po 100 g.

W medycynie tradycyjnej szerszy zakres zastosowań ziół, korzeni i świeżego soku. Były stosowane wcześniej i obecnie w leczeniu chorób skóry i nie tylko. Na przykład świeży mleczny sok z glistnika był od dawna używany do trudno gojących się ran, tocznia, guzów skóry, do usuwania brodawek, modzeli, ciemnych plam na skórze. Ponadto był używany na świerzb. Teraz glistnik jest również stosowany w chorobach wątroby i pęcherzyka żółciowego, napar z glistnika jest przepisywany zarówno jako środek przeczyszczający, jak i moczopędny.

Napar z glistnika na alergie

Czasami stosowanie glistnika w alergiach spowodowanych przez kwitnące rośliny, chemikalia lub barwniki i inne substancje jest bardziej skuteczne niż leki farmaceutyczne. Aby to zrobić, możesz użyć naparu z glistnika. Aby go przygotować, jedną łyżkę suchego ziela glistnika wlewa się do 500 ml wrzącej wody i utrzymuje przez cztery godziny. Wypij pół szklanki naparu rano i wieczorem.

Odwar z glistnika na egzemę

Aby uzyskać wywar, 20 g suchego ziela glistnika wlewa się do 250 ml wrzącej wody i utrzymuje we wrzącej łaźni wodnej przez 15 minut. Następnie powstały bulion schładza się w temperaturze pokojowej i filtruje. Dotknięte obszary są smarowane powstałym bulionem kilka razy dziennie. Możesz go przechowywać nie dłużej niż dwa dni.

Nalewka z glistnika do leczenia chorób żołądka

Jest stosowany w leczeniu zapalenia żołądka o niskiej i wysokiej kwasowości, a nawet w chorobie wrzodowej. Nalewkę przygotowuje się po prostu: biorą sok z glistnika i alkohol lub wódkę w stosunku 1: 2. Nalegaj na jeden dzień, a następnie przechowuj w lodówce w ciemnym pojemniku.

Nalewka z soku z glistnika w 96% alkoholu lub wódce jest pobierana 1 łyżeczka przed posiłkami.

W przypadku choroby wrzodowej tradycyjna medycyna zaleca również sok z glistnika z wodą w stosunku 1:10 (jedna część świeżego soku na dziesięć części przegotowanej wody).

Ta nalewka może być również używana, jeśli ząb jest bolesny. Zanurza się w nim bawełniany wacik i nakłada na bolący ząb.

Napar z glistnika do balsamów

Przygotowuje się go z 1 łyżki stołowej suchego ziela glistnika, które wlewa się 250 ml wrzącej wody i nalega na godzinę. W powstałym naparze zwilż gazę lub czystą szmatkę i nakładaj płyny na kwadrans na posiniaczone obszary lub rany.

Glistnik i przeziębienia

W leczeniu przeziębień można przygotować specjalną nalewkę, którą należy przechowywać w lodówce. Powstaje z soku z glistnika, miodu i wódki w proporcji 1: 2: 2. W przypadku choroby nalewkę tę przyjmuje się 1 łyżeczkę dwa razy dziennie. Tradycyjni uzdrowiciele zalecają, aby nie pić ani nie jeść przez godzinę po przyjęciu tego leku.

Istnieje inna popularna metoda leczenia glistnika. Z jego pomocą przeprowadza się zapobieganie i leczenie w przypadku zakażenia organizmu człowieka pasożytami. W tym celu połowę liścia tej rośliny wlewa się 1 szklanką wrzącej wody. Domagaj się 5 minut i pij. Stosować nie częściej niż raz w tygodniu.

Sok z glistnika można uzyskać tylko w ciepłym sezonie. Dlatego tradycyjni uzdrowiciele przechowują go do przyszłego użytku. W tym celu zieloną soczystą roślinę (łodygi i liście) miażdży się w maszynce do mięsa (po dokładnym umyciu), a powstałą soczystą masę ostrożnie przecisnąć przez gazę. Powstały sok umieść w ciemnej misce i odstaw na miesiąc bez zamykania lodówki. Następnie zamknij naczynia i użyj soku, jeśli to konieczne. Aby zapewnić niezawodność, możesz zachować go alkoholem w stosunku pięciu części soku i jednej części alkoholu.

Przeciwwskazania

Ponieważ skład glistnika zawiera toksyczne składniki, konieczne jest przyjmowanie preparatów z tej rośliny leczniczej, ściśle przestrzegając dawkowania, i lepiej zacząć od najniższych stężeń. Jeśli nie ma żadnych negatywnych konsekwencji, możesz stopniowo zwiększać dawkę. Dotyczy to nawet zewnętrznego użycia glistnika. Czas trwania leczenia również powinien być ograniczony. Konieczna jest konsultacja z lekarzem. Przy długotrwałym stosowaniu lub przedawkowaniu mogą wystąpić silne pragnienie, zawroty głowy, uczucie ciężkości w głowie, nudności, ból żołądka, biegunka i wymioty; aw niektórych przypadkach depresja ośrodka oddechowego!

W każdym razie wiadomo, że nie można przyjmować preparatów glistnika dla kobiet w ciąży i karmiących. Również żadne preparaty z glistnikiem nie są zalecane dla dzieci poniżej 12 lat. Są przeciwwskazane u pacjentów z padaczką i ciężkimi zaburzeniami psychicznymi. Pacjenci z astmą oskrzelową, chorobami układu nerwowego i dusznicą bolesną powinni być leczeni bardzo ostrożnie z glistnikiem. Przede wszystkim potrzebujesz konsultacji lekarskiej.

E. Valentinov

Zdjęcie Olga Rubtsova