Staw W Twoim Ogrodzie, Zasady Tworzenia

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Niektóre zasady tworzenia zbiorników i strumieni na osobistej działce

Jeśli na twoim terenie znajduje się już naturalny zbiornik - staw, strumień, rzeka, to system osiągnął już równowagę, w której zbiornik wodny może istnieć z roku na rok. Najważniejsze jest, aby dostosować zbiornik do swoich potrzeb, nie psując niczego. Z reguły interwencja człowieka, jeśli jest wymagana, jest minimalna. Można np. Wzmocnić brzegi, oczyścić lub pogłębić dno zbiornika, posadzić rośliny ozdobne.

Zbiornik nie wymaga urządzenia skomplikowanych systemów hydroizolacji, filtracji, chyba że planuje się radykalnie zmienić jego przeznaczenie, np. Z małego stawu z kijankami na zrobienie jeziora na terenie rekreacyjnym domu wczasowego. Mogą to być zbiorniki o ściśle geometrycznych kształtach - okrągłe, prostokątne, kwadratowe, różnego rodzaju fontanny, kaskady. Do ich stworzenia konstrukcje te wymagają takich samych środków i technik, jak sztuczne zbiorniki naturalne.

Zgadzam się, staw na prywatnych działkach to rzadkość. Twoim zadaniem jest dopasowanie tego zbiornika wodnego do krajobrazu Twojego ogrodu. Zaczynając przekładać swój pomysł na rzeczywistość, warto pomyśleć o tym, że przedmiot ten powinien naturalnie wpasować się w naturalny krajobraz, aby mieć poczucie naturalności - tak było od zawsze.

Aby zbiornik naturalnie wpasował się w krajobraz twojej osobistej działki, podczas projektowania musisz wyjść z istniejącego reliefu. W końcu nawet niewielka różnica wysokości terenu może wpłynąć na wygląd strumienia na Twojej stronie. Na przykład wygląd w ogrodzie strumienia wpadającego do zbiornika wodnego jest jeszcze bardziej odpowiedni i znacznie łatwiej jest go zbudować. Podczas tworzenia strumienia ważne jest:

• po pierwsze, aby go poprawnie zbudować;
• po drugie, aby poprawnie ozdobić.

Jeśli zdecydujesz się stworzyć strumień na swojej osobistej działce, musisz rozpocząć pracę od utworzenia łóżka, po którym będzie płynął twój przyszły strumień. Istnieje kilka różnych sposobów tworzenia kanału, ale teraz porozmawiamy o jednej, najczęściej stosowanej metodzie - metodzie filmowo-betonowej.

Zaczynając formować strumień, należy najpierw wykopać dla niego łóżko, kamyki i korzenie są usuwane z powierzchni tego łóżka, a następnie powstaje poduszka z piasku i żwiru o grubości 25-30 cm, na którą układana jest folia z tworzywa sztucznego. Pod względem długości i szerokości powinna być od dwóch do dwóch i pół razy większa niż głębokość łóżka. Folia układa się swobodnie na całej powierzchni bez naprężeń i ostrych narożników. Następnie wystarczy odciąć nadmiar folii wokół krawędzi, zabezpieczając jej końce i chowając je między kamieniami i piaskiem. Krawędź folii powinna znajdować się 5-10 cm nad poziomem wody. Ten pas jest działem wodnym między wewnętrznym i zewnętrznym środowiskiem koryta pod strumieniem. Zapobiega przenoszeniu wilgoci na jedną lub drugą stronę.

Od góry wylewany jest beton o grubości 10–15 cm Warunkiem jest wzmocnienie podłoża metalową siatką, która umożliwia symulację dowolnych zwrotów strumienia. Zaprawę układa się w szalunku z 3-milimetrowej sklejki i wyrównuje. Przy betonowaniu dużych powierzchni co trzy metry pozostawia się dylatacje wypełnione masą bitumiczną.

Nie zapominaj również, że strumień musi być wyposażony w pompę, która doprowadzi wodę ze zbiornika u ujścia strumienia do początku strumienia wody. Pompa jest umieszczona w zbiorniku na przelewającą się wodę. Najważniejsze przy wyborze pompy zależy od tego, co chcesz zobaczyć na swojej stronie - burzliwy górski potok lub delikatnie szumiąca strużka. W każdym razie pompa musi mieć określoną rezerwę mocy, a jej wydajność na wylocie u źródła strumienia jest brana pod uwagę. Najbardziej racjonalne jest stosowanie różnych pomp zanurzeniowych, ponieważ są one kompaktowe, ciche i jednocześnie dość wydajne. Podczas budowy zbiornika stosuje się te same metody, co przy budowie kanału. Jego wymiary powinny uwzględniać długość strumienia, a także prędkość przepływu wody i jej objętość. Jeśli te parametry są wystarczająco duże, parowanie wody jest również istotne. Jeśli rozmiar dolnego stawu jest mały, będziesz musiał dodać do niego wodę. Aby się nie pomylić, budując czołg, wykonaj następujące czynności:

• po pierwsze, należy zachować estetyczną proporcjonalność między parametrami kanału i zbiornika;
• po drugie, minimalna objętość dolnego stawu powinna wynosić co najmniej cztery metry sześcienne.

Woda ze stawu unosi się do źródła przez rurę, która jest umieszczona pod ziemią na najkrótszym odcinku łączącym źródło z ujściem. Lepiej ułożyć rurę polipropylenową. Takie rury są mrozoodporne i nie zapadają się, nawet jeśli zapomnisz spuścić wodę na zimę. Podczas łączenia rur polipropylenowych stosuje się zgrzewanie na gorąco, co znacznie przyspiesza i upraszcza proces instalacji.

Źródło strumienia można obsadzić wiecznie zielonymi - to nada Twojemu ogrodowemu strumieniowi wyjątkowości i oryginalności. Można go również ułożyć z rozsypanymi kamieniami imitującymi leśne źródło. Najlepiej nadają się do tego lokalne skały wapienne i dolomitowe. Przy projektowaniu kanału stosuje się duże głazy granitowe, najlepiej nieokrągłe. Na ścianach oporowych potoku kładzione są duże kamienie o średnicy do pół metra. Dno zwykle pokryte jest kamyczkami rzecznymi, piaskowcem płaskim, kamieniami granitowymi - pelletami.

W dole rzeki, szczególnie przy dużej różnicy wysokości, wskazane jest budowanie tam z tarasami, szczelinami i wodospadami. Do ich urządzenia używa się płaskich kamieni - płyty chodnikowej. Gromadząc się w rozlewiskach, woda płynie silnym strumieniem wzdłuż tarasów. Małe strumienie są spektakularne, jeśli są ozdobione wapieniem. Należy jednak wziąć pod uwagę, że pod względem wytrzymałości dużo traci na granitowych głazach. Asortyment roślin do dekoracji strefy przybrzeżnej różni się w zależności od wielkości kompozycji i oświetlenia terenu. Należy preferować zwarte formy roślin zimozielonych, takie jak te, które tworzą dywany lub poduszki. Są skuteczne na dużych powierzchniach i wyglądają jak wielokolorowy puszysty dywan. Takie rośliny to krwawnik pospolity, wytrwały, burak, przełom … Centralnym elementem całej kompozycji są rośliny iglaste - karłowate formy jałowca, świerka, tui, cyprysu, kosodrzewiny. Dają niepowtarzalny urok. Dodatkowo połączenie roślin zimozielonych z kamieniami nadaje kompozycji szczególnego uroku.

Odmiany cyprysów Lawson Minima Glauca 1 m wysokości z bardzo małymi niebieskawo-zielonymi lub matowo niebieskimi łuskowatymi igłami, odmiany jałowca kozackiego Tamariscifolia do 1 m wysokości z otwartymi igłami o niebieskawym odcieniu również wyglądają spektakularnie w grupach. Ze względu na niski wzrost i piękną barwę igieł dużą popularnością cieszył się jałowiec z Wirginii odmiany Kobold z niebieskawymi igłami na górze i zielonymi na dole oraz poziomy jałowiec Vilo Toni z małymi srebrzysto-niebieskawymi igłami.

Odpowiedni jest również jałowiec kozacki Cupressifiolia z niebieskawo-zielonymi igłami. Formy okrywowe często występują wśród jałowców:

• jałowiec poziomy Hughes ze srebrzysto-niebieskimi igłami i gałęziami przyciśniętymi do ziemi,
• jałowiec poziomy Glauca z niebieskawymi stalowymi igłami.

Aby uformować dobrze przepuszczalne strome zbocza w cieniu, potrzebne będą rośliny bardziej odporne na suszę i cień, na przykład irga pozioma. U ujścia strumienia można sadzić rośliny przybrzeżne i byliny kochające wilgoć.