Uprawa I Właściwości Lecznicze Rhodiola Rosea

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Złoty korzeń - Rhodiola rosea

Są rośliny, które są legendarne. Przede wszystkim można im przypisać żeń-szeń. Wystarczy kogoś o to zapytać, a on z entuzjazmem zaczyna wymieniać niesamowite właściwości reliktowej rośliny. Ale złoty korzeń jest nie mniej znany. To prawda, że większość ludzi nie zawsze wie, że prawdziwa nazwa biologiczna tej rośliny to Rhodiola rosea. Rhodiola otrzymała swoją drugą, intrygującą nazwę ze względu na brązowo-złoty blask kłącza.

Sama nazwa Rhodiola pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „różę”, ponieważ kłącze pękające wydziela zapach przypominający róż.

Rhodiola rosea (Rhodiola rosea) to dwupienne wieloletnie zioło. Pojęcie dwupienne oznacza, że kwiaty męskie i żeńskie znajdują się na różnych roślinach. Radiola ma soczyste, mięsiste liście i łodygi do pół metra wysokości. Nazywa się to sukulentami liściastymi. Kwiaty Rhodioli są małe, zebrane w kwiatostany na szczycie łodyg. Ponieważ na jego kłączu znajduje się dużo pąków odnowy, zwykle Rhodiola rosea tworzy krzew z dużą ilością łodyg - do 15.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Ten krzew wygląda bardzo efektownie, szczególnie w okresie kwitnienia. I to nie przypadek, że Rhodiola można spotkać nie tylko w łóżkach ogrodników i letnich mieszkańców apteki, ale także w rabatach kwiatowych. Często sadzi się go na alpejskich wzgórzach, gdzie organicznie pasuje do kompozycji innych roślin alpejskich.

Bardzo ważne jest, abyś mógł wyhodować własne cenne kłącza. Rzeczywiście, w warunkach naturalnych na obszarze uprawy - w górach Ałtaju, na Syberii Wschodniej, na Uralu i na Dalekim Wschodzie, w wyniku aktywnego zbierania surowców leczniczych, liczba roślin znacznie się zmniejszyła, a teraz Rhodiola rosea jest wymieniona w Czerwonej Księdze Rosji.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Uprawa Rhodiola rosea

Dlatego każdy, kto chce wykorzystać tę roślinę do celów leczniczych, powinien spróbować wyhodować ją w swoim ogrodzie. Technologia rolnicza nie jest bardzo trudna, najważniejsze jest zdobycie nasion, a nawet lepiej - kawałek kłącza z kilkoma pąkami odnowy. Nasiona Rhodiola rosea są małe, dlatego wysiewa się je na powierzchni gleby, zmieszane z piaskiem, jesienią (w październiku) lub wczesną wiosną. Kiełkują mocno, pożądane jest rozwarstwienie.

Jesienią lepiej jest przygotować małe łóżko do hodowli Rhodioli. Gleby dla Rhodiola wymagają żyznych, lekkich w składzie, bez nadmiernej wilgoci. Kiedy pojawiają się pędy, trzeba o nie zadbać - regularnie poluzować glebę, podlewać regularnie, chwasty na nasadzeniach usuwać, karmić - lepiej z nawozami organicznymi, na przykład sfermentowaną gnojowicą dokładnie rozcieńczoną wodą. Po raz pierwszy zaleca się zacienienie delikatnych młodych sadzonek. W wieku dwóch lat przesadza się je z łóżka dystrybucyjnego na stałe miejsce w ogrodzie.

Bardziej efektywnym sposobem rozmnażania Rhodiola rosea jest wegetatywny - z kawałkiem kłącza, na którym powinno znajdować się kilka pąków. Podczas sadzenia na łóżku ogrodowym kłącze nie jest zakopane - pąki powinny znajdować się blisko powierzchni gleby. Zdaniem ekspertów kłącze najlepiej podzielić na reprodukcję w kwietniu lub pod koniec lipca. Ponieważ Rhodiola rosea jest rośliną dwupienną, kupując jeden kłącze do rozmnażania, nie otrzymasz nasion - kwiaty męskie i żeńskie są na różnych roślinach. Będziemy musieli rozmnażać się tylko wegetatywnie.

Bulwiaste kłącza Rhodiola rosea wykopuje się nie wcześniej niż w czwartym roku życia rośliny. Krzew powinien być silny, zarośnięty. Kłącza nie są zbierane z roślin posiadających tylko 1-2 łodygi. Możesz zacząć wykopywać kłącza pod koniec kwitnienia i można to robić do końca sezonu wegetacyjnego.

Wykopane kłącza delikatnie myje się pod bieżącą wodą, a następnie suszy w cieniu w przeciągu. Następnie dzieli się poprzecznie na małe kawałki. Charakterystyczną różnicą między kłączami Rhodioli jest to, że po odcięciu świeżego kłącza pojawia się aromat przypominający róż. Eksperci zalecają ostateczne suszenie pokruszonych kłączy w suszarkach w temperaturze 50 … 60 ° C. Nie suszyć na słońcu. Przechowuj zebrany surowiec złotego korzenia w zamkniętym szklanym pojemniku w ciemności przez 2-3 lata.

Terapeutyczne zastosowania złotego korzenia

Obecnie Rhodiola rosea, popularnie nazywana również żeń-szeniem syberyjskim, jest bardzo popularną rośliną leczniczą. W jej podziemnej części naukowcy odkryli prawie 140 różnych komponentów. Kłącza i korzenie rośliny zawierają olejki eteryczne, glikozyd rodiolozydowy, tyrosol, garbniki, kwas jabłkowy, galusowy, cytrynowy, bursztynowy, szczawiowy, glukozę i sacharozę …

Zawiera substancje pobudzające układ nerwowy, zwiększają też odporność organizmu człowieka na różne niekorzystne wpływy środowiska.

Dlatego w medycynie naukowej wyciąg z korzeni i kłączy złotego korzenia stosuje się przy nerwicach, niedociśnieniu, przy zmęczeniu fizycznym i psychicznym, przy dystonii wegetatywno-naczyniowej. Preparaty z niego są zalecane w celu zwiększenia sprawności umysłowej, poprawy pamięci. Zwiększają odporność organizmu na niekorzystne skutki, pomagają przy impotencji.

Istnieją, jak każda roślina lecznicza, przeciwwskazania. Preparatów ze złotego korzenia nie należy przyjmować ze zwiększoną pobudliwością, nadciśnieniem, psychozą!

Jeśli udało Ci się wyhodować złoty korzeń w swoim ogrodzie i wysuszyć go w sposób opisany powyżej, możesz samodzielnie przygotować leki, na przykład nalewkę lub wywar.

Aby przygotować nalewkę ze złotego korzenia, zmiel wysuszone kłącze na proszek i napełnij go wódką w stosunku 1: 5 i pozostaw w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej na co najmniej trzy tygodnie. Po zakończeniu infuzji odcedź - nalewka jest gotowa. Trzeba to brać ostrożnie: 20 kropli trzy razy dziennie 20 minut przed posiłkami przy przepracowaniu, aby zwiększyć odporność i cukrzycę.

Nie jest trudno zrobić wywar z kłącza złotego korzenia. Aby to zrobić, wlej 1 łyżeczkę proszku korzeniowego do szklanki wrzącej wody, a następnie gotuj przez 15-20 minut. Następnie bulion należy bronić i przefiltrować. Przyjmuj 1 łyżkę stołową trzy razy dziennie przed posiłkami - przy przepracowaniu i cukrzycy.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leków z tej rośliny wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem.

E. Valentinov