Fiołki W Historii Ludzkości I Gotowaniu

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Po długiej, mroźnej zimie, znowu nadejdzie wiosna, pojawią się pierwsze kwiaty, a delikatny zapach fiołków spotka nas w ogrodzie.

Ich niebieski z fioletowym odcieniem oraz biało-różowe drobne kwiatki są niezwykle wdzięczne i niewątpliwie oznaczają nadejście wiosny.

Jeśli kiedyś osiedliłeś je w ogrodzie gdzieś pod drzewami owocowymi, dalsze fiołki rozmnażają się przez samosiew. A każdej wiosny uwagę gości i właścicieli ogrodu przyciągnie gęsty zielony dywan z jasnoniebiesko-fioletowymi kwiatami.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Jedna z wielu legend o kwiatach mówi, że fiołki powstały ze łez wdzięczności Adama, gdy archanioł Gabriel przyniósł mu radosną wiadomość o przebaczeniu grzechów przez Pana. Inna legenda głosi, że kiedyś bóg słońca Apollo ścigał swymi płonącymi promieniami jedną z uroczych córek Atlasa. Biedna dziewczyna zwróciła się do Zeusa z prośbą o schronienie i ochronę. Wielki Zeus wysłuchał prośby i zamienił dziewczynę w cudowny fiołek, schronił ją w swoich niebiańskich krzakach, gdzie od tamtej pory kwitła każdej wiosny, wypełniając niebiański las zapachem.

A potem tak się złożyło, że córka Zeusa i Ceres - Prozerpina - rozdarła fiołki w tych lasach, a wtedy została porwana przez nagłe pojawienie się Plutona. Przerażona Prozerpina upuściła kwiaty z rąk, które spadły na ziemię… Od tego czasu cieszymy się tymi wiosennymi kwiatami o wyjątkowym aromacie. Ta historia służyła starożytnym Grekom postrzeganiu fiołków jako kwiatu smutku i śmierci, dlatego też fiołki były używane do ozdabiania zarówno łoża śmierci, jak i grobów młodych, przedwcześnie zmarłych dziewcząt.

Jednocześnie ten kwiat, jako prezent i przesłanie dla Prozerpiny, przekazywany każdej wiosny Matce Ceres, służył Grekom jako symbol natury, która odradza się każdego roku wiosną i był mottem Aten. Pindar zaśpiewał ją jako miasto ukoronowane fiołkami, malarze i rzeźbiarze przedstawiali Ateny jako kobietę z wieńcem z fiołków na głowie.

Wianki i bukiety fiołków zdobiły ubrania i mieszkania starożytnych Greków, posągi domowych bogów. W tamtych czasach istniał uroczy zwyczaj - dekorować fiołkami dzieci, które w dniu wiosennych wakacji skończyły trzy lata, co oznaczało ich wejście w życie jako mali obywatele.

Fiołki były ulubionymi kwiatami Greków. Homer, mówiąc o uroczej grocie nimfy Callipso, pomalował ją tak wspaniałymi fiołkami, że nawet wiecznie spieszący się i nie zatrzymujący się na niczym Merkury nie mógł nie zwolnić kroku.

Rzymianie również bardzo lubili fiołki. Docenili je i używali jako zioła leczniczego, dodawanego do wina, które nazywano napojem wiosennym. Przedmieścia Rzymu, podobnie jak Ateny, zajmowały plantacje fiołków, z których korzystano przy okazji niemal wszystkich świąt religijnych i wszelkich radosnych wydarzeń. Pliniusz narzekał na to, mówiąc, że byłoby lepiej, gdyby ziemie te były zajęte przez przydatne gaje oliwne. Fiołki śpiewali najlepsi rzymscy poeci, ich wizerunek wybijano na monetach miasta Genna na Sycylii.

A wśród starożytnych Galów fiołek był również jednym z ulubionych kwiatów, służył jako symbol niewinności, skromności i dziewictwa. Została zasypana ślubnym łożem nowożeńców i jednocześnie ozdobiła grób przedwcześnie zmarłej panny młodej. Potomkowie Galów - Francuzów przejęli miłość do tych uroczych kwiatów, nagradzając zwycięzców konkursów poetyckich w Tuluzie złotym fioletem, jedną z najwyższych nagród.

Fiołki były namiętnie kochane przez znane postacie w historii Francji - ulubione królów, znane aktorki. Mówią, że słynna aktorka Clairon, która żyła pod koniec XVIII wieku, tak lubiła ten kwiat, że jeden z jej wielbicieli założył dla niej szklarnię fiołków. Przez 20 lat przez cały rok Clairon codziennie rano dostawał bukiet fiołków. Z kolei, pokazując mu nie mniej wytrwałość, Clermont co wieczór zbierał jeden kwiat i warzył z niego miłosny eliksir - Elisire d'amore.

Namiętną wielbicielką fiołków była słynna Sarah Bernhardt, o której całym mieszkaniu i sukniach mówiono, że pachną wonią fiołków, a cały dom przez cały rok zdobiły bukiety tych cudownych kwiatów.

Fiołki odegrały szczególną rolę w losach cesarzowej Józefiny Beauharnais, żony Napoleona. Przypominali jej o powrocie wolności. Na początku rewolucji Josephine, podobnie jak wiele innych niewinnych ofiar, została uwięziona w Conciergerie (więzieniu wstępnym), gdzie z minuty na minutę oczekiwała egzekucji przez gilotynę. Pewnego wieczoru przyszła do niej córeczka dozorcy i przyniosła bukiet fiołków. Josephine uznała to za znak rychłej zmiany losu i rzeczywiście, wysiłki jej wysokiej rangi przyjaciółki zostały uwieńczone sukcesem i wkrótce została zwolniona. Od tego czasu fiolet stał się dla Josephine symbolem życia i szczęścia. Dała te kwiaty tym, którzy byli nieszczęśliwi i cierpiący, aby nie opuściła ich nadzieja na szczęśliwy zwrot losu.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Na ich pierwszym spotkaniu z młodym generałem Bonaparte włosy i suknię Josephine zdobiły fiołki, a przy rozstaniu padał jej do stóp bukiet kwiatów. Napoleon podniósł ją, namiętnie przycisnął do ust i zabrał ze sobą jako przyrzeczenie ich miłości.

Następnie, kiedy pobrali się 9 marca 1796 roku w paryskim ratuszu, Josephine była ubrana w suknię utkaną z fiołków, na ramionach i na piersi wisiały bukiety tych pachnących kwiatów - kwiatów jej miłości i szczęścia. Pozostali symbolem ich miłości, a gdziekolwiek był Napoleon, w sypialni jego żony zawsze był bukiet świeżych fiołków.

Stopniowo sława i moc Napoleona rosła, a gwiazda Józefiny zaczęła zanikać - nie mogła oddać następcy tronu swojemu mężowi. Rozeszły się pogłoski, że Napoleon był gotów wybrać osobę z rodziny królewskiej dla swojej żony. Nadszedł 9 marca 1808 roku i nadszedł czas, aby przekazać bukiet fiołków, ale ich tam nie było. Zmarł pałacowy ogrodnik, aw całym Paryżu nie było fiołków. W końcu u jakiejś staruszki Napoleon ujrzał koszyk fiołków, zachwycony, rzucił jej złote monety, złapał najlepszy bukiet i triumfalnie przyniósł go Józefinie.

Była szczęśliwa, dziękowała za kwiaty, ale nagle zbladła i prawie zemdlała. Upuścił bukiet, wykrzykując z przerażeniem: „Uciekaj, precz! - to są kwiaty śmierci … Zakwitły na grobie! Kiedy odnaleziono starą dziewczynę-kwiatek, wyznała, że rzeczywiście zebrała kwiaty z cmentarza, a były to kwiaty, które kiedyś Józefina dała małemu Dauphinowi i posadziła na jego grobie. Od tego momentu w sercu Józefiny nie było spokoju, nie opuszczała jej przeczucie nieszczęścia.

I naprawdę musiała rozstać się ze swoim ukochanym - Napoleon ogłosił jej decyzję o rozwodzie i poślubieniu córki austriackiego cesarza Marii-Louise. Josephine przeszła na emeryturę do swojego ukochanego zamku Malmaison, gdzie mieszkała w odosobnieniu, sadząc kwiaty i zwierzyła się im tylko ze swojego smutku. Ale teraz wśród kwiatów ogrodowych nie było już uwielbianych przez nią fiołków, nawet o nich nie słyszała …

Cztery lata później, 9 marca 1814 r., Ukazało się jej trzyletnie dziecko z bukietem fiołków - syn Napoleona, a po nim sam cesarz. Wzruszona do łez Josephine rzuciła się w ramiona ukochanej i na chwilę zapomniała o zgorzknieniu swojej obrazy. Ale to był ostatni szczęśliwy moment w jej życiu. Dwa miesiące później w tym samym miejscu stała trumna ze swoim ciałem, zasłana fiołkami … Po śmierci Napoleona na jego piersi znaleziono dwa suszone fiołki i kosmyk blond włosów w złotym medalionie: wspomnienie jego poranka i gwiazda wieczoru - jego ukochana Józefina i jego nie mniej drogi syn - król Rzymu.

Fiołki w lodzie czy cukrze?

Od najdawniejszych czasów fiołki zdobiły nie tylko ogrody, ale także … świąteczne stoły. I to nie tyle w bukietach, ile w wazonach, misach i salaterkach.

Niewiele osób wie, że wiele kwiatów jest jadalnych i przez wieki były używane jako przysmak kulinarny dla smakoszy. Tak więc fiołki, oddzielone od zielonej filiżanki, służą do dekoracji i dodania aromatu, niezwykłego smaku wiosennym zielonym sałatkom. Zaskakująco piękne są kandyzowane fioletowe kwiaty, które zdobią wszelkiego rodzaju desery.

Przygotowuje się je w następujący sposób: kwiaty oddzielone od miseczek smaruje się pędzelkiem świeżym białkiem z kurczaka z obu stron. Następnie kwiaty sproszkowano z drobnym granulowanym cukrem, rozłożono na czystym pergaminie i pozostawiono w ciepłym i suchym miejscu na 10-12 godzin do wyschnięcia i stwardnienia. Kandyzowane kwiaty są przechowywane w szczelnie zamkniętym pojemniku do momentu użycia, ale nie dłużej niż dwa dni.

Aby zapewnić bardziej niezawodne i długotrwałe zbiory, zamiast białka stosuje się gumę arabską, która służy do smarowania płatków kwiatów przed posypaniem cukrem. Kupując go w aptece, 1 łyżeczkę gumy arabskiej rozcieńcza się w 1,5 łyżce wody lub dżinu, wódki. Kandyzowane w ten sposób kwiaty można przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku przez kilka miesięcy.

Fioletowe kwiaty można zamrozić w tacach na kostki lodu, a lód kwiatowy można podawać z zimnymi napojami, do schłodzenia herbaty, soku. W tym samym czasie formy wlewa się nie tylko wodą, ale także lemoniadą, sokiem owocowym. Zaskocz siebie i swoich bliskich wykwintną dekoracją wiosennego stołu!

Zdjęcie użytkownika Elena Kuzmina

Author