Pożyteczne Owady W Ogrodzie (część 1)

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Jak stosować biologiczne metody ochrony roślin

Biedronka (imago)

Owady żywiące się wyłącznie roślinami nazywane są fitofagami (od greckiego fito - roślinę, fagos - pożerać). Owady drapieżne i pasożytnicze żerujące na fitofagach nazywane są entomofagami (z greckiego entomo - owad). Entomofagi są pomocnikami ogrodników, ponieważ tępią szkodniki roślin. Najczęstszymi entomofagami w regionie północno-zachodnim są biedronki, wydry, szubienice, muchówki sirphidae (lub bzygowate), tahini, skorki, wielbłądy, drapieżniki, chrząszcze.

Większość entomofagów to owady, które przeszły całkowitą transformację: (jajo) → (larwa) → (poczwarka) → (imago, czyli dorosły owad). Natura wykazuje oszałamiającą różnorodność wyglądu entomofagów, niesamowitą zmienność obrazu owada na różnych etapach jego rozwoju, różny czas trwania cykli rozwojowych i indywidualność w zachowaniu. Metody pasożytowania uderzają różnorodnością, pomysłowością i okrucieństwem.

Większość imago entomofagów nie prowadzi drapieżnego stylu życia. Pożywienie dorosłych entomofagów to nektar, pyłki roślin kwitnących i spadzi (nektar nie kwitnący powstający w wyniku koncentracji roślin), które wspomagają witalność owadów i dostarczają organizmowi związków niezbędnych do rozmnażania. Dla dorosłych drapieżników (na przykład osobników dorosłych biedronek) nektar i pyłek roślin kwitnących są niezbędnym suplementem diety, który uzupełnia organizm owada w związki niezbędne do rozmnażania potomstwa.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Po przemianie poczwarki w dorosłe osobniki (metamorfoza), przed rozproszeniem w poszukiwaniu nowych siedlisk (oraz owadów, które mają jedno potomstwo na lato, zimowiska) entomofagi żywią się nektarem i pyłkiem kwiatów, których najpierw szukają w najbliższym sąsiedztwie miejsca metamorfozy. Entomolodzy przytaczają dane, że żerowanie owadów na nektarze i pyłku kwiatów trwa 7-10 dni (u niektórych gatunków do kilku tygodni). Zwiększa żywotność entomofagów i pozytywnie wpływa na ich zdrowie i płodność. Krycie tych owadów często występuje w pobliżu miejsc żerowania nektarem. Zapłodniona samica entomofag znajdująca się w najbliższym sąsiedztwie miejsca rozrodu wyszukuje miejsca akumulacji pokarmu (mszyce itp.) I składa tam jaja. Jeśli w pobliżu nie ma takich miejsc, to chęć natury do zapewnienia potomstwu pożywienia,skłania samicę do poszukiwania nowych, sprzyjających temu miejsc. Zapewne podobnie jak u ptaków zapamiętywanie „miejsc rodzimych”, których pamięć u niektórych owadów utrzymuje się przez kilka lat, następuje właśnie podczas żerowania i lęgów w pobliżu miejsca metamorfozy.

Larwa biedronki

W rejonie północno-zachodnim dorosłe osobniki entomofagów można spotkać latem na łąkach, w zagajnikach wzdłuż dróg wiejskich i leśnych, na polanach, obrzeżach lasów. Najczęściej entomofagi odwiedzają kwiaty roślin z rodziny baldaszkowatych, strączkowych, złożonych i krzyżowych. Naukowcy odkryli entomofagi z 5 rzędów i 12 rodzin na roślinach nektarowych. Do najliczniejszych należały błonkoskrzydłe, owady z rodziny ichneumon pasożytniczych, ćmy żółciowe, biedronki, szubienice i sirphidae.

U niektórych gatunków owadów (na przykład biedronki, motyle itp.) Samice wyróżniają się niesamowitym przywiązaniem do miejsc wybranych do składania jaj. Miejsca te pozostają niezmienione przez długi czas iz reguły są reprezentowane przez te same rośliny lub krzewy, które nie znajdują się w głębi lasu lub na plantacjach owoców, nie są na słońcu, ale mają wystarczająco dobre oświetlenie. Ta selektywność prowadzi do tego, że miejsca składania jaj są skoncentrowane na kilku roślinach szczególnie atrakcyjnych dla owadów iz reguły znajdują się na skraju lasu, wzdłuż granic nasadzeń ogrodowych i innych, gdzie owady pod w baldachimie roślin można znaleźć zaciszne miejsca i „koronkowy półcień”.

Po wielu latach badań entomolodzy wybrali gatunki roślin nektarnych, które mają długi czas kwitnienia i przyciągają owady zapylające i entomofagi (patrz tabela 1).

Tabela 1

Rodzaje roślin	Rośliny nektarowe przyciągające zapylacze i entomofagi
Rośliny jednoroczne	Anyż, trybula, kolendra, koperek, cząber, rośliny strączkowe
Rośliny dwuletnie	Kminek, pietruszka, pasternak, marchewka, cebula, seler, korzeń owsa, scorzoner, musztarda, torebka pasterska
Rośliny wieloletnie	Wszystkie meadowsweet, volżanka, elekampane, ozdobne łuki, lubczyk, pupavka, rudbekia, dzięgiel, eremurus, oregano, melisa, mięta (pieprz, cytryna itp.), Hyzop, majeranek, koper ogrodowy, szałwia muszkatołowa, koniczyna, wyka, lucerna
Trawa łąkowa	Dziki kminek, rumianek (bezwonny, popovnik), krwawnik pospolity, koniczyna, mniszek lekarski, nawłoć pospolita, herbata wierzbolistna (ziele wierzby wąskolistnej), stokrotki, rzadki (ciekły jest dobrą rośliną nektarową i jest ceniony na równi z herbatą ivan)

Rośliny miododajne stanowią bazę pokarmową imago entomofagów, które potrzebują pokarmu z nektarem kwiatowym i pyłkiem od wiosny do jesieni, aby kontynuować potomstwo, ponieważ niektóre z nich przechodzą cykl całkowitej transformacji 5-7 razy w ciągu sezonu, a nawet 7- 9 razy w korzystnym okresie roku.

Sznurowanie

Aby przyciągnąć do ogrodu pożyteczne owady, konieczne jest posadzenie w ogrodzie roślin nektarnych, tworzenie zakałów przyciągających entomofagi wzdłuż terenów, dróg i rowów graniczących z ogrodem. W takich miejscach dobrze jest siać koniczynę, łubin, roślinę rumiankową (topolę), wrotycz pospolity, kminek, krwawnik pospolity, nawłoć itp. Zioła nektarowe w ogrodzie i na przylegającej do działce działce pełnią rolę wabika „zielony pas” dla pożytecznych owadów. Technika ta pozwala znacznie ograniczyć, a nawet całkowicie wykluczyć stosowanie chemicznych metod ochrony roślin.

Wcześnie budzące się drapieżniki (na przykład sirphidy) potrzebują wcześnie kwitnących roślin nektarowych, aby stworzyć potomstwo. Mogą to być mlecze, miodunka, galega lecznicza, korydalis, cebula suworowa, wcześnie kwitnące w naszym kraju klony, czarny bez. Leszczyna zwyczajna jest jednym z najważniejszych producentów pyłku. Wczesną wiosną owady pobierają z niej wysokiej jakości pierzgę z dużą zawartością białka i witamin.

Wiele entomofagów lubi odwiedzać kwiaty pikantnych ziół, dlatego rozsądne jest posiadanie kęp pietruszki, kopru, mięty, oregano, melisy, kminku, majeranku itp. W pobliżu lub pod drzewami owocowymi.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Kwiatostany cebuli są bardzo atrakcyjne dla owadów drapieżnych. Zasłony z dużych kwiatostanów ozdobnej cebuli, cebuli Moli, cebuli Suworowa, elegancko kwitnących brzegów szczypiorku zdobią ogród i przyciągają entomofagi. Odmiany cebuli ozdobnych kwitną w różnym czasie praktycznie przez całe lato: od maja do początku czerwca do sierpnia. Cebula suworowa kwitnie w pierwszej połowie maja i jest najwcześniejszą ze wszystkich cebul. Zieleń jego silnych liści na wiosnę wyrywa się ze śniegu, ma czosnkowy posmak i jest bardzo przydatna. Na czapkach kwiatów wieloletnich kokardek dominują biedronki i sirphidy.

Aphid-

jedzenia lacewing larwa

Meadowsweet i Volzhanka (Aruncus) uwielbiają wilgotne, zacienione miejsca (chociaż dobrze rosną na słońcu, jeśli mają okazję się upić). Mają długi czas kwitnienia i uwielbiają je owady, luksusowe kwiatostany o delikatnym aromacie. Wielkość kwiatostanów niektórych Volzhankas sięga 40 cm lub więcej.

Wrotycz pospolity przyciąga biedronki, przebiegłe robale, małe pasożytnicze osy, szubienice, drapieżne muchy. Pępek jest atrakcyjny dla pasożytniczych os i much drapieżnych. Kminek podczas kwitnienia odwiedzany jest przez przebiegłe robaki, pająki, małe osy, sirphidy, szubienice.

Biedronki, sirphidy, małe osy, pająki uwielbiają kwiaty pachnącego kopru. Kwitnąca mięta jest atrakcyjna dla drapieżnych much i pająków. Wiele gatunków roślin strączkowych (koniczyna szkarłatna, koniczyna pełzająca, wyka) zapewnia pożytecznym owadom stały pokarm i wilgoć.

Wrotycz pospolity, koniczyna słodka, pępek, nawłoć zwyczajna kwitnie bardzo długo z roku na rok. Podczas koszenia w ogrodach należy zachować obszary wzrostu (kępy) roślin nektarowych. Wskazane jest opóźnienie koszenia w okresie kwitnienia o 3-4 dni.

Larisa Semyonova, członkini sekcji ogrodników Domu Naukowców. Gorky