Hypericum - Rośliny Lecznicze I Ozdobne

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Rodzaje dziurawca

Ziele dziurawca

Oprócz dobrze znanej rośliny leczniczej - dziurawca zwyczajnego, do rodzaju dziurawca zwyczajnego zalicza się około 300 gatunków. Są to byliny, krzewy, krzewy karłowate, są nawet jednoroczne. Opowiem ci o czterech gatunkach rosnących w moim ogrodzie.

Zacznę od najbardziej zdumiewającego, jak mi się wydaje, dziurawca zwyczajnego (Hypericum ascyron) - wieloletniego zioła o prostej gładkiej łodydze o wysokości do 1 m. Rozgałęzienie w górnej części nadaje roślinie piramidalny wygląd, dzięki czemu roślina ma synonim: dziurawiec zwyczajny (Hypericum pyramidatum). Jego liście są podłużne, duże (do 10 cm długości), umieszczone parami na łodydze. Gałęzie kończą się 3-5 kwiatami.

Podziw budzą duże kwiaty o średnicy do 8 cm z pięcioma jajowożółtymi płatkami i chmurą długich pręcików, które nadają kwiatowi niepowtarzalnego uroku! Zaskakujące jest, że płatki nie są symetryczne, jak u większości roślin, a ich końce są wygięte na boki, co sprawia, że kwiaty przypominają starożytną indyjską swastykę.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

A jeśli weźmiesz pod uwagę, że niektóre rośliny mają płatki obrócone zgodnie z ruchem wskazówek zegara, a inne - przeciw, to jesteś jeszcze bardziej zdumiony. Dziurawiec ten kwitnie bardzo długo - w lipcu - sierpniu. Ten rzadki gatunek występuje w naturze na południu Syberii, Dalekim Wschodzie, Japonii, Chinach i północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych. Od XIX wieku uprawiana jest w ogrodach jako roślina ozdobna. Nie wolno nam jednak zapominać o leczniczych właściwościach dziurawca.

Napar z ziół jest stosowany w rosyjskiej medycynie ludowej i tybetańskiej przy zawrotach i bólach głowy, kołataniu serca, zapaleniu żołądka i trzustki, jako środek moczopędny, a także zewnętrznie na oparzenia i egzemy. Aby przygotować napar na szklankę wrzącej wody, weź 1 łyżkę stołową suchych posiekanych ziół, nalegaj na 2 godziny, przefiltruj. Przyjmować 2 łyżki stołowe trzy razy dziennie przed posiłkami.

Ziele dziurawca

Kolejne dwa gatunki to półkrzewy, zimują z zielonymi liśćmi, a tylko wierzchołki gałęzi obumierają. Jednym z nich jest dziurawiec olimpijski (Hypericum olympicum). Jego ojczyzną jest Europa Południowa i Azja Mniejsza. Dziurawiec jest wprowadzany do kultury od 1706 roku.

Jej krzewy są atrakcyjne przez cały rok, z licznymi, elastycznymi pędami o długości około 30 cm, gęsto porośniętymi zimującymi liśćmi z niebieskawym nalotem. Ale te rośliny są szczególnie skuteczne podczas kwitnienia, kiedy na końcach gałęzi kwitnie 3-5 dużych (do 5 cm średnicy) cytrynowożółtych kwiatów.

Preferuje tereny otwarte, nasłonecznione, gleby gliniaste, zdrenowane, próchniczne. Bardzo bezpretensjonalny, odporny na zimę, w jednym miejscu może dorastać do 10 lat.

Dziurawiec rozwalony

Innym gatunkiem półkrzewiastym jest dziurawiec zwyczajny (Hypericum patulum). Siedlisko naturalne - góry Azji Południowo-Wschodniej. Uprawiany w ogrodach od 1862 roku. Jego czerwono-brązowe gałęzie o długości do 1 metra są rozłożone na boki. Liście eliptyczne o długości 5 cm i szerokości 2,5 cm, skórzaste. Jasnożółte duże kwiaty na końcach gałęzi kwitną przez około dwa miesiące. Na Syberii dziurawiec hibernuje pod śniegiem bez schronienia. Dobrze kwitnie i kwitnie w słonecznym miejscu z żyzną glebą.

Ziele dziurawca

I wreszcie o najpopularniejszym i najbardziej znanym dziurawcu (Hypericum perforatum). To jedna z najstarszych roślin leczniczych, wspomniana w pracach Hipokratesa, Dioscoridesa, Awicenny. Znany był również w starożytnej Rusi. Ludzie nazywali to zdrową trawą, dolegliwością, czerwoną trawą, dzielną krwią, krwiożerczymi, krwiożerczymi, zwykłymi duravetami, a także „lekarstwem na 99 chorób”.

Istnieje przypuszczenie, że rosyjska nazwa ziela „dziurawiec” pochodzi od kazachskiego „jaraboi” - „uzdrowiciel ran”. Jednak od dawna zauważono, że gdy zwierzęta jedzą dziurawiec (szczególnie z jasną skórą), rozwijają się swędzące wrzody, co było przyczyną tej nazwy. Druga wersja wydaje się bardziej wiarygodna.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Dziurawiec to bylina o wysokości do 80 cm z przeciwległymi owalnymi liśćmi z przezroczystymi kropkami (stąd nazwa gatunku - perforowana). W tych punktach skoncentrowane są olejki eteryczne. Liście zawierają również flawonoidy, saponiny, antocyjany, azulen, imaninę, hiperycynę, garbniki i substancje żywiczne, kwas askorbinowy, dużo karotenu i pierwiastków śladowych, a także substancje o działaniu witaminy P.

Ziele dziurawca stosuje się w chorobach nerek, wątroby, żołądka, pęcherzyka żółciowego i moczowego, chorobach układu krążenia, nerwowych i psychicznych, gruźlicy, zapaleniu stawów, reumatyzmie i dnie moczanowej, zapaleniu jelit, zapaleniu gruczołu krokowego, rwie kulszowej, hemoroidach, a także na oparzenia, zmiany skórne, rany, wrzody, czyraki, trądzik, ropnie, choroby jamy ustnej.

W domu przygotuj napar, nalewkę i olej. Surowcem jest suszona trawa (20 cm wierzchu) dziurawca, zebrana podczas kwitnienia. Surowce są przechowywane w papierowych workach w ciemnym miejscu przez trzy lata.

Napar: 1 łyżeczka surowców na 1,5 szklanki wrzącej wody, aby nalegać w termosie przez pół godziny. Weź pół szklanki trzy razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem.

Nalewka: 1 część surowca na 5 części wódki 40o. Nakładaj doustnie 30-50 kropli przed posiłkami. Do płukania ust - 30-40 kropli na łyk wody.

Olej z dziurawca: 25-30 g świeżych kwiatów dziurawca z liśćmi wlewa się 200 g oleju roślinnego, nalegając w ciemnym, ciepłym miejscu. Po trzech tygodniach odcedź i ściśnij. Przechowywać w lodówce. Nasmaruj dotknięte obszary skóry, jamę ustną stanem zapalnym.

Wszystkie dziurawce dobrze rozmnażają się przez nasiona. Wysiewane są wiosną bez wcześniejszego przygotowania. Lepiej jest siać w zimnej szklarni w ogrodzie lub w pudełku na przeszklonym balkonie, ale nie w domu. W warunkach naturalnych, wahania temperatury w dzień iw nocy budzą nasiona. Ponadto suche powietrze w mieszkaniu niekorzystnie wpływa na sadzonki. Nasiona dziurawca są małe, więc wysiewa się je powierzchownie, tj. wciśnięty w ziemię palcem i nie pokryty ziemią.

Sadzonki są małe i początkowo wymagają starannego nadzoru: chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, zapobiegać wysychaniu i podlewaniu gleby. W czerwcu sadzonki można przesadzić na stałe po 30 cm do żyznej gleby w słonecznym miejscu, po raz pierwszy zacieniając sadzenie.

Półkrzewiaste gatunki dziurawca zwyczajnego, olimpijskie i rozłożyste, również rozmnażają się przez sadzonki i odkłady.