Ozdobne Winorośle Strefy Północno-zachodniej

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

„Liany nazywa się duża grupa roślin różnych gatunków, rodzajów należących do różnych rodzin są zjednoczeni przez jakąś wspólną strukturę, głównie łodygi. - elastyczne, nie jest w stanie stać prosto na własną rękę.

Aby wzrosnąć, trzon winorośl musi mieć podporę. Przylegając do niej za pomocą liści, wąsów, cierni, korzeni i innych urządzeń, można ją utrzymać w odpowiedniej pozycji."

Powyższy cytat z książki profesjonalnie definiuje ten specyficzny rodzaj rośliny. Liany na działce ogrodowej rozwiązują zarówno zadania funkcjonalne, jak i estetyczne. Za pomocą dużych winorośli możesz zamknąć budynki na miejscu, udekorować wysokie ogrodzenie i sprawić, że nagie ściany wysokiego domu będą mniej monotonne.

Krata kratowa spleciona z lianą pomoże podkreślić część witryny, aby oddzielić jedną strefę od drugiej. Altana, baldachim opleciony winoroślami to klasyczny przykład zastosowania tych roślin. Z reguły winorośl to rośliny na obrzeżach lasów liściastych. Najlepszą dla nich glebą jest próchnica liściasta, ale dopuszczalne są również dobre gleby ogrodowe.

Poradnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych

Pracownie projektowania krajobrazu

Liany są roślinami higrofilnymi. Tworzą dużą masę wegetatywną i pochłaniają dużo wody, szczególnie na początku sezonu. Byliny mogą rosnąć w jednym miejscu przez 30 lub więcej lat, więc dół do sadzenia powinien być wystarczająco duży, a gleba powinna być żyzna, obojętna lub lekko zasadowa.

Zimą górna część winorośli poddawana jest surowym testom na niskie temperatury, wiatr, śnieg i lód. Najlepszym miejscem dla tych roślin jest ściana domu, tymczasowe chaty. Drewniana ściana jest cieplejsza. Ekspozycja wschodnia i zachodnia jest optymalna, ponieważ zimą północne i północno-zachodnie części domu są najczęściej atakowane przez zimne wiatry. Część południowa domu to część ciepła, ale wiosną bardzo się nagrzewa, w nocy wychładza tj. wiosną winorośl cierpi z powodu skrajnych temperatur.

Maksymalnie, bo ponad 98%, liczba gatunków liany rośnie w strefach tropikalnych i subtropikalnych. Na terenie byłego ZSRR występuje około 220 gatunków, w strefie klimatu umiarkowanego ich liczba spada do 70 gatunków. W tym artykule rozważymy najbardziej odporne winorośle, które w ciągu ostatnich 30 lat na mojej stronie na bagnach Sinyavinsky pokazały swoje dobre wyniki w naszym trudnym klimacie

Tablica ogłoszeń

Sprzedaż kociąt Sprzedaż szczeniąt Sprzedaż koni

Wieloletnie winorośle z nie umierającymi pędami

Dziewica winogronowa, pięciolistna (Parthenocissus quinquefolia). Liana numer jeden w naszych warunkach.

Pochodzi z Ameryki Północnej, dlatego nie ma szkodników. Jest całkowicie stabilny. Tworzy stopniowo drzewiastą lianę o długości do 25 metrów. Roczny wzrost wynosi do 1,5-2 metrów. Nadaje się do ozdabiania dużych kubatur ścian nie tylko od strony zachodniej i wschodniej, ale także od strony północnej budynków. Ciemnozielone liście pojawiają się stosunkowo późno, na początku czerwca, dlatego nie cierpią na mróz, jesienią ozdobne są czerwono-pomarańczowe liście, ciemnoniebieskie owoce przyciągające ptaki. Roślina bardzo łatwo rozmnaża się przez sadzonki od wczesnej wiosny do późnego lata, przez nawarstwianie i rzadziej przez nasiona (siew jesienny lub siew ze stratyfikacją).

Liana tworzy objętość zielonej masy, która wymaga wysokiej jakości podpór (drut metalowy o średnicy 3-4 mm, cienkie rurki, kraty impregnowane środkiem antyseptycznym). Pielęgnacja rośliny polega na czyszczeniu jej po zimie, w rzadkich opatrunkach na glebach słabo odżywczych. W naturze czyta się dziesięć gatunków tej rośliny. W uprawie kwiatów amatorskich, dołączone dziewice winorośli (Inserta) i Telman są rzadkie. Gatunki te są mniej wysokie i wymagają cieplejszych miejsc. Stabilność winogron Tricuspidata jest wątpliwa. Będę jednak zadowolony, jeśli moje wątpliwości zostaną obalone.

To prawda, wnioski dotyczące trwałości kultury należy wyciągnąć po 6-8 latach testów. Cierpliwość i idealizm ogrodników-amatorów nie ma granic, dlatego coraz częściej niektórzy z nich próbują swoich sił w uprawie roślin z rodzaju Vitis (prawdziwe winogrona). W naturze występuje ponad 70 gatunków tego rodzaju. Nawiasem mówiąc, większość gatunków rośnie w Ameryce Północnej. Oczywiście jesteśmy bliżej starożytnego obszaru południowej Europy.

Poszukiwania w tym kierunku należy rozpocząć od Amur Grape (Vitis amurensis). Ma wszystko jak prawdziwe winogrono - liście, czułki, łodygi. Owoce są małe, ale jadalne. Ojczyzną zakładu jest Daleki Wschód. Wysokość winorośli wynosi 20 metrów. W naszych warunkach osiąga mniejsze rozmiary i wymaga zwiększonej uwagi - ciepłego miejsca, wiatru, zimowania w grubej warstwie śniegu. Swiatlolubny. Gleby ogrodowe o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym.

Najlepszą opcją jest sadzenie w szklarni lub ogrodzie zimowym. Jak dotąd ten winogron nie otrzymał szerokiej dystrybucji. Jeszcze mniej powszechne są prawdziwe odmiany winogron, które z powodzeniem uprawiane są w Europie Południowej od ponad 10 tysięcy lat. Jednak zastosowanie szklarni, wybór odmian tolerujących niskie temperatury, schronienie na zimę i właściwe przycinanie pozwolą uzyskać niewielkie zbiory. Winogrona rozmnaża się przez sadzonki, gdy rozwijają się nowe odmiany - przez nasiona. W przypadku projektowania ogrodów te formy winogron są niedopuszczalne - egzotyczne.

Actinidia. Ta roślina przybyła do nas z Dalekiego Wschodu. W przyrodzie występuje ponad 30 gatunków, najczęściej występują one w regionach tropikalnych. W strefie północno-zachodniej trzy gatunki radzą sobie stosunkowo dobrze.

Najbardziej znana to Actinidia colomicta. Liana duża, do 15 metrów długości, rośliny dwupienne i jednopienne. Samce są bardziej dekoracyjne. Nie cierpią zbytnio na zimowe przymrozki, ale wiosną budzą się bardzo wcześnie, wypuszczają liście (zwykle jest to koniec kwietnia). W przypadku mrozu liście te mogą opadać, co prowadzi do częściowej utraty efektu dekoracyjnego. Ta winorośl jest bardzo piękna podczas kwitnienia.

Małe, wielkości 1-2 cm, białe kwiaty w kształcie dzwonka ładnie pachną. Owoce są jadalne, ale małe i po osiągnięciu dojrzałości odpadają. Kiwi to owoc innej aktynidii - chińskiej, która została wprowadzona do kultury najpierw w Nowej Zelandii, a następnie zaczęła być uprawiana już na południu Europy.

Acute Actinidia (Actinidia arguta) to większa liana - do 25 metrów długości. Ukazuje się na terytorium Primorsky, Sachalin, Korea. Roślina jest dwupienna. Owoce są mniej smaczne, ale jadalne. Actinidia polygamus jest rzadziej stosowana w ogrodnictwie amatorskim. To niska, krzaczasta roślina o wysokości do 2-3 metrów. Rozmnażanie wszystkich tego typu liany - przez sadzonki, na przełomie maja i czerwca. Ogólne wskazówki dotyczące uprawy: bogata gleba ogrodowa, próchnica liści, dobra wilgotność.

Lepiej czują się po zachodniej i wschodniej stronie domu. Te liany owijają się wzdłuż drutu, cienkich podpór. Rośliny przyciągają uwagę kotów, które gryzą młode pędy. Konieczne jest założenie ogrodzenia wykonanego z drobnej siatki (najlepiej metalowej) u podstawy krzewu o wysokości do 1 metra. Odmienne formy aktynidii, które zostały wyhodowane przez I. V. Michurin. To jest Clara Zetkin, Dessertnaya, Pineapple. Formy odmianowe mają większe owoce. Generalnie aktinidia to bardzo stara roślina - jest to relikt trzeciorzędu. Jest aktywnie stosowany w farmakologii (nalewka z aktynidii).

Woodlip … To kolejna liana pochodząca z Ameryki Północnej i Dalekiego Wschodu. W sumie w przyrodzie występuje około 30 gatunków, większość z nich rośnie w tropikach. Nazwa tej winorośli jest uzasadniona. Obracając się wokół drzewa, roślina może naprawdę "udusić" małego jarzębina, śliwkę, którą zaobserwowałem w swoim ogrodzie. Szczypce do drewna wspinaczkowego (Celastrus scandens) otrzymały maksymalny rozkład. Liana wije się po podporach o większej średnicy, niewielkich drzewach, osiąga wysokość 10 metrów. Kwitnienie nie jest zbyt dekoracyjne.

Pędy długie, ulistnienie zielone, jesienna barwa dobrze żółta, kolor owoców pomarańczy jest piękny. Bardzo dobrze rozmnaża się przy jesiennym wysiewie nasion (wiosna - ze stratyfikacją), dzieląc krzew, rzadziej przez sadzonki. Nasz dociekliwy czytelnik znajdzie tę lianę w Primorsky Victory Park, w pobliżu pawilonu szachowego i na placu Bolszoj Waza. Nawiasem mówiąc, możesz tam również zbierać nasiona. W ogrodach amatorskich gatunek dalekowschodni, szczypce do drewna okrągłolistnego, jest mniej powszechny. Dzięki tej roślinie możesz zamknąć duże budynki, wysokie ogrodzenia, ściany domów.

Inną ciekawą kulturą jest liana z Dalekiego Wschodu Primorye -

chińska Schizandra (Schizandra chinensis). Roślina jest powszechnie znana ze swoich właściwości leczniczych. Niestety ta kultura nie rozpowszechniła się w naszym kraju. Ta liana jest ciepłolubna, kapryśna, szczególnie w młodym wieku. Bardzo źle znosi wiosenne przymrozki, ponieważ klimat na Dalekim Wschodzie jest jakościowo inny. Jest dużo śniegu, na którego grubości dobrze zimują subtropikalne rośliny.

Ten krzew winny, jednopienny lub dwupienny, wymaga ciepłego stanowiska, dobrych gleb próchnicznych, dobrej wilgoci, łatwego schronienia na zimę, szczególnie w młodym wieku.

W naszym regionie jest raczej egzotyczny, ale niektórym ogrodnikom udaje się trawa cytrynowa. Rozmnażanie nasion jest trudne, ponieważ nasiona szybko tracą zdolność kiełkowania. Dlatego rozmnażają się, dzieląc krzewy, nakładając warstwy, rzadko przez sadzonki. Myślę, że trawa cytrynowa nie ma perspektyw w projektowaniu krajobrazu w naszych warunkach. Amatorzy poproszą o kontynuowanie eksperymentów. Opuśćmy na chwilę region Dalekiego Wschodu i spójrzmy na Morze Śródziemne i Kaukaz.

Przeczytaj następną część. Wykorzystanie winorośli w krajobrazie ogrodowym →