Jak Prawidłowo Przygotować Się Do Sadzenia I Sadzić Jabłonie I Grusze - 2

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Kontynuacja. Do początku

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

W celu udanej uprawy owoców ziarnkowych ważne jest, aby znać kwasowość gleby na swoim podwórku. Jest oznaczony znakiem „pH” (stężenie jonów wodorowych). Eksperci zalecają ocenę kwasowości gleby na podstawie jej cech zewnętrznych, miąższości warstwy ornej i poziomu bielicowego. Cienka warstwa uprawna (nierozwinięta darń), pod którą znajduje się gruby białawy poziom bielicowy, wskazuje na kwaśną glebę. Gleba o słabym poziomie bielicowym i grubej ciemnej warstwie pługa ma niską kwasowość. Optymalne wartości pH dla ogrodów mieszczą się w przedziale 5,5 … 6,5. Przy niższych wartościach do jego regulacji stosuje się wapno (średnio 3,5-5 kg / 10 m ²) przed wykopaniem gleby na głębokość 20 cm Wapnowanie łączy się z jednoczesnym wykorzystaniem materii organicznej. Mielony wapień, mączka dolomitowa, tuf wapienny i inne substancje są używane jako materiały wapienne. Podczas układania ogrodu cała jego powierzchnia jest wapienna.

Należy zauważyć, że na wszystkich glebach nadających się do ogrodów najlepszymi poprzednikami są uprawy rzędowe i warzywne, po których gleba staje się luźna, wolna od chwastów i bardziej żyzna.

Sadząc pojedyncze zakupione sadzonki na małej (już rozwiniętej) działce, dość trudno jest wybrać optymalne miejsce dla składu gleby, więc musisz skupić się na tym, który już nakreśliłeś. Wystarczy go pilnie uszlachetnić, jeśli jakość płodności nie spełnia optymalnych wskaźników. Przypominam, że kategorycznie niedopuszczalne jest sadzenie roślin nasiennych w tym samym miejscu, w którym niedawno wyrwano poprzednika, na przykład starą chorą jabłoń. Rzeczywiście, odległe drzewo podczas swojego cyklu życia zatruwa znaczną część ziemi wokół wydzielin swojego systemu korzeniowego.

Jabłoń to kultura dość kochająca wilgoć. Jednak jednocześnie radzi sobie z niewielkimi suszami, a także z powodzeniem toleruje silne mrozy. To właśnie dzięki tym właściwościom udało jej się dotrzeć tak daleko na północne szerokości geograficzne, w przeciwieństwie do gruszki „maminsynek”.

Gruszka jest bardziej wymagająca pod względem światła i ciepła niż jabłoń. Przy braku światła grusze rozwijają się powoli, brak oświetlenia wpływa wręcz na charakter jej wzrostu i kształt korony. Słabo oświetlone rośliny gruszy charakteryzują się niskim plonem, ponieważ uprawa ta stawia szczególnie wysokie wymagania w zakresie światła podczas kwitnienia i zawiązywania owoców. Dla najlepszego wzrostu gruszy gleba musi być luźna, przepuszczalna dla wody i powietrza, a jednocześnie zdolna do zatrzymywania wystarczającej ilości wilgoci w warstwie korzeniowej. Ważne jest, aby obie rośliny rosły w dobrze oświetlonym miejscu. Chociaż jabłoń jest w stanie znosić półcieniu, ale w nadmiernie wilgotnym regionie północno-zachodnim, a więc cierpiącym na brak światła, słabe oświetlenie prowadzi do jej szybkiego pokonania przez porosty, mchy, choroby i szkodniki.

Sadząc bardziej kapryśną gruszkę, należy również wziąć pod uwagę warunki rzeźby terenu; odpowiednie są do tego stoki o dowolnym kierunku, chociaż preferowane są południowo-zachodnie, zachodnie i południowe (o nachyleniu nie większym niż 1-3 °). Każdy ogrodnik rozumie, że zbocza kierunku południowego mają więcej ciepła niż północne, co przyczynia się do wcześniejszego dojrzewania plonu i mniejszego uszkodzenia go parchem. Na takich zboczach kora i drewno gruszek lepiej dojrzewają.

Zarówno jabłoń, jak i gruszka preferują glebę o odczynie obojętnym, przynajmniej lekko kwaśnym, bogatą w materię organiczną i zestaw składników mineralnych. Te rośliny bardzo lubią potas, ale gruszka potrzebuje trochę więcej fosforu i mniej potasu niż jabłoń. Gleby węglanowe, kwaśne i zasolone nie są dla nich odpowiednie. W rzeczywistości jabłoń może rosnąć i owocować na glinie i torfie, nawet na rzadkich glebach piaszczystych i kamienistych, ale to poważnie wpływa na jej plon. Obie te rośliny nie pasują do zbyt suchych miejsc, ale co najważniejsze, nie lubią bliskości wód gruntowych. Ich korzenie, wchodząc w nadmiernie wilgotną warstwę, zaczynają gnić. W rezultacie drzewa giną po długiej chorobie.

Przygotowanie gleby pod duży ogród należy rozpocząć 1-3 lata przed sadzeniem drzew. Podczas układania ogrodu najbardziej optymalne jest stosowanie dwuletnich sadzonek

Kiedy opracujesz schemat sadzenia drzeww dużym ogrodzie (a także na sześciuset poletce) zawsze kieruj się zasadą: „Siedem razy odmierz, jeden zetnij”, bo drzewo ucierpi z powodu złego położenia, a ogrodnik poczuje niedogodność. Drzewa należy umieszczać nie bliżej niż 3 m od różnych budynków. Odległość ta musi być zachowana, aby wysokie budynki nie dawały cienia drzewom w ciągu dnia. W rzędzie nasadzeń jabłonie i grusze z obszernymi koronami na energicznych podkładkach umieszcza się w odległości 3-4 m od siebie, a rośliny na słabo rosnących sadzonkach - po 2-3 m. Odstęp między rzędami pozostaje 4-5 m dla drzew na silnych podkładkach i 3-4 m dla sadzonek na niskich podkładkach. Jeśli konieczne jest mieszane rozmieszczenie upraw owoców i jagód, odległości między drzewami zwiększają się z rzędu o 1-2 m,a między rzędami - o 1-1,5 m.

Podczas układania ogrodu na stromych zboczach (więcej niż 8-10 °) sadzonki są umieszczane na zboczu (3-4 m od siebie). Następnie wokół drzew przeprowadza się darowanie. Zapobiegnie to wypłukiwaniu gleby i wypłukiwaniu składników odżywczych ze zbocza. Rzędy drzew owocowych można również przeplatać z sadzeniem krzewów jagodowych, zwiększając ich obszar żerowania, jak opisano powyżej.

Sadzonki jabłoni i gruszek sadzi się jesienią (we wrześniu przed nadejściem chłodów) i wiosną(koniec kwietnia-początek maja; najlepiej przed pęcznieniem pąków i nie później niż podczas kwitnienia liści, ale lepiej bezpośrednio po rozmrożeniu gleby). Jeśli to konieczne, sadząc w innym czasie, korzenie sadzonki powinny być z kawałkiem ziemi. Jednak kupując zarówno wiosną, jak i jesienią, należy preferować rośliny z zamkniętym systemem korzeniowym. A jesienny zakup sadzonek bez grudki ziemi, a nawet liściastych, jest całkowicie nie do przyjęcia, ponieważ liście wskazują, że rośliny te nie weszły w stan spoczynku, nie zakończyły okresu dojrzewania ich drewna. W ostateczności, jeśli tak się jednak stało, a kupiłeś taką sadzonkę, konieczne jest odcięcie liści natychmiast po zakupie i trzymanie rośliny w chłodnym miejscu do sadzenia, owijając system korzeniowy wilgotną szmatką, aby uniknąć wysuszenia z korzeni. Nawiasem mówiąc, przy zakupie ogrodnik nie boli sprawdzić u sprzedawcy,gdzie jest miejsce szczepienia sadzonki, ponieważ może to być przydatne w przyszłości. Niektórzy eksperci czasami praktykują przeszczepianie do korzenia lub blisko szyjki korzeniowej (miejsca, w którym system korzeniowy przechodzi do nadziemnej części pnia). A jeśli szczepienie zostało przeprowadzone wystarczająco nisko, to w przypadku uszkodzenia lub zamarznięcia górnej części rośliny ogrodnik może mieć nadzieję, że obudzą pąki sadzonki w dolnej części zrazu.

Przed sadzeniem sadzonka jest dokładnie badana. W systemie korzeniowym nie powinno być żadnych wyrostków-guzów, a nawet śladów nowotworów (rak bakteryjny). Jeśli na pniu znajdują się nawet drobne pęknięcia, są one pokryte lakierem ogrodowym, wszystkie połamane lub zgniłe końce korzeni są odcinane do zdrowej tkanki. Pozostała część systemu korzeniowego jest starannie konserwowana: im lepiej jest rozwinięta (im dłuższe i bardziej rozgałęzione są korzenie), tym szybciej sadzonka zapuści korzenie po posadzeniu. Cała praca z roślinami odbywa się w temperaturze powietrza powyżej 0 ° C.

Najniebezpieczniejszą rzeczą dla sadzonki przed sadzeniem jest nadmierne wysuszenie systemu korzeniowego, dlatego należy ją chronić przed działaniem słońca i wiatru. Przed sadzeniem dobrze jest namoczyć korzenie w wodzie przez co najmniej kilka godzin. Nawiasem mówiąc, przeżywalność i rozwój sadzonek z otwartym systemem korzeniowym znacznie poprawia traktowanie ich korzeni poprzez zanurzenie przed sadzeniem w zacierze glebowym, rozcieńczonym na bazie heteroauxyny (0,002%, czyli 1 g / 50 l) lub na podstawa dziewanny.

Zgodnie z zakorzenioną opinią dotyczącą sadzenia wiosennego zaleca się przygotowanie dołu do sadzenia.(około 1x0,6x0,6 m) jesienią. A jednocześnie (przed nadejściem mrozu) wypełnij go glebą z dodatkiem nawozów. Wiosną podczas sadzenia w przygotowanym jesienią dołku i wypełnionym ziemią wykopuje się w nim tylko niewielkie zagłębienie - o takiej wielkości, że korzenie sadzonek mogą się w nim swobodnie zmieścić. Moim zdaniem potrzeba tak wczesnego przygotowania lądowiska nie jest zbyt jasna. Jeśli konieczne jest zagęszczenie dna wykopu (powiedzmy, aby utrzymać równowagę wodną), to po wykopaniu dołu na wiosnę wystarczy po prostu dobrze zdeptać dno i zagęścić ściany. Nawozy aplikowane do gleby jesienią mogą być częściowo wymywane albo podczas wczesnych zimowych deszczy, które nie są rzadkością w ostatnich latach, albo podczas kwietniowej złej pogody. Jednak głównym celem wypełnienia gleby przed sadzeniem jest właśnie gromadzenie się w niej przez możliwie najdłuższy okres najważniejszych składników pokarmowych w postaci dostępnej dla roślin.

Następuje zakończenie

Aleksander Łazariew

kandydat nauk biologicznych, starszy pracownik naukowy, Ogólnorosyjski Instytut Ochrony Roślin, Puszkin