Jak Prawidłowo Przygotować Się Do Sadzenia I Sadzić Jabłonie I Grusze - 3

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Koniec Aby rozpocząć

Niektórzy ogrodnicy uważają, że wystarczy rozłożyć słabo rozłożony (słomowy) obornik lub niedojrzały kompost w postaci warstwy ściółki tylko wzdłuż kręgu pni drzew po posadzeniu, a nie dodawać materii organicznej do dołu sadzeniowego. Wolą umieścić wodę mineralną na dnie dołu, mieszając te nawozy z niewielką ilością gleby. Moim zdaniem ta technika raczej nie będzie najlepszą opcją dla dalszego rozwoju rośliny. Jest to zrozumiałe, jeśli ogrodnik musi sadzić kilkadziesiąt drzew na raz. Wtedy może nie mieć wystarczającej ilości wysokiej jakości materii organicznej dla wszystkich dołów do sadzenia. Ponadto należy wziąć pod uwagę jego jakość.

Jeśli nawozy organiczne okażą się mieć niski stopień rozkładu, to spadając na dno dołu do sadzenia z brakiem tlenu w powietrzu, rozkładają się słabo i powoli, uwalniając amoniak i siarkowodór, które mają zły wpływ na przeżywalność i żywotną aktywność korzeni roślin. Wiadomo również, że czysty azot może negatywnie wpływać na roślinę w początkowym okresie ukorzeniania sadzonki.

Najlepiej jest oczywiście bardzo dokładnie wymieszać dobrze rozłożoną materię organiczną z glebą przeznaczoną do zasypania dołu do sadzenia. Nawozy zawierające azot (nitrofoska, nitroammofoska, amofos, saletra potasowa - 0,1-0,2 kg) należy nadal stosować (w ograniczonych ilościach) podczas sadzenia, dokładnie mieszając je z całą objętością planowanego sadzenia. I lepiej od razu spróbować zapewnić sadzonce wszystko, co niezbędne.- natychmiast przygotować całą wymaganą objętość gleby, w tym wysokiej jakości dobrze wymieszaną z nią materię organiczną oraz zestaw nawozów mineralnych. Zdaniem ekspertów przy tankowaniu lądowiska o wymiarach 1x0,6x0,6 m dawki podstawowych nawozów wynoszą: organiczny - 30-35 kg, granulowany superfosfat - 1 kg (lub podwójny superfosfat - 0,5 kg), siarczan potasu - 0,13 kg, popiół drzewny - 1 kg. Powtarzam jeszcze raz: ważne jest, aby dokładnie wymieszać nawozy z glebą do sadzenia.… W końcu to, jak przygotujesz odżywczą mieszankę gleby w dołku do sadzenia, będzie to optymalna żywotna aktywność zarówno systemu korzeniowego, jak i samego drzewa w pierwszych latach jego wzrostu, co następnie wpłynie na jego owocowanie i oczekiwaną długość życia. Jeśli ogrodnik odpowiednio uzupełni otwór do sadzenia materią organiczną i wodą mineralną, to ta zapas wystarczy dla rośliny na 3-4 lata.

Czasami niektórzy ogrodnicy przygotowują dołek za pomocą deski do sadzenia (1,5-2 m długości, 0,1-0,12 m szerokości) z jednym wycięciem pośrodku i dwoma na końcach. Przed wykopaniem dołka kładzie się deskę tak, aby kołek wskazujący miejsce sadzenia drzewa pasował dokładnie do środkowego nacięcia. Następnie dwa małe kołki kontrolne są wbijane w wycięcia na końcach, deska i kołek są usuwane, po uprzednim nakreśleniu koła dołu, a następnie zaczynają działać. Wykopaną glebę z poziomu ornego (górnego), najbardziej żyzną, umieszcza się po jednej stronie dołu (najlepiej na kawałku folii plastikowej) i dokładnie miesza z materią organiczną (można tu również dodać humus szklarniowy) i nawozy mineralne, a od poziomów uprawnych (niższych) - wzdłuż innych.

Następnie na gotowy dołek kładzie się deskę do sadzenia, tak aby kołki kontrolne wchodziły dokładnie w wycięcia końcowe i wbijał stały kołek, do którego następnie przywiązuje się sadzonkę. Kołek jest umieszczony dokładnie w środkowym nacięciu deski, wskazując środek dołu. Wokół stosu (prawie do połowy górnego poziomu, a nawet 2/3 dołka) wylewa się kopiec ziemi zmieszanej z nawozami. Wskazane jest wykopanie dołka i wypełnienie go na kilka dni przed sadzeniem, aby kopiec miał czas na osiedlenie się.

Sadzenie sadzonek

Podczas sadzenia roślinę umieszcza się na kopcu gleby do sadzenia, tak aby system korzeniowy znajdował się w jego środku. Następnie ostrożnie przykrywają ją luźną ziemią darniową, unikając pustek między korzeniami. Lepiej jest sadzić razem sadzonkę. Jedna osoba trzyma roślinę po północnej stronie palika (aby chronić sadzonkę przed gorącem i oparzeniami słonecznymi) za łodygę, tak aby szyjka korzeniowa nie była zakryta. Od czasu do czasu potrząsa sadzonką, aby gleba lepiej przylegała do korzeni. Drugi ogrodnik w tym czasie posypuje ziemię porcjami i ostrożnie rozprowadza korzenie na kopcu. Lekko zagęszcza ziemię, starając się nie odciąć ani nie obrać korzeni. Gdy dół jest całkowicie wypełniony, glebę należy zdeptaćponieważ korzenie słabo ściśnięte przez glebę mogą wyschnąć i obumrzeć. Aby nie dopuścić do złamania korzeni podczas deptania gleby, stopę przystawia się palcem do łodygi tułowia, najpierw naciskając od palca, a następnie ucisk jest przenoszony na piętę. Ta operacja jest wykonywana bardzo delikatnie, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego sadzonki.

Należy pamiętać, że szyjka korzeniowa musi znajdować się 4-6 cm nad krawędziami wykopu, tak aby po opadnięciu gleby znajdowała się na tym samym poziomie co do niej. Wieloletnia praktyka wykazała, że zarówno silne pogłębienie (szyjka korzeniowa poniżej powierzchni gleby), jak i wysokie położenie (szyjka korzeniowa nad powierzchnią gleby) prowadzą do pogorszenia kondycji sadzonki. Na przykład przy niskim nasadzeniu kora na tkance pnia zakopana w ziemi może pękać i podtrzymywać, a korzenie drzewa stopniowo obumierają. Sadzonki głęboko sadzone rozwijają się powoli, mało owocują i wcześnie dojrzewają. Sadzone wysoko drzewa będą cierpieć z powodu suszy, ponieważ ich system korzeniowy będzie znajdował się na górnym (wysychającym) poziomie gleby.

Gdy dołek jest wypełniony, a korzenie niezawodnie pokryte glebą, obficie (co najmniej 20 litrów) podlewa się drzewo wokół drzewa, w zależności od wielkości dołka, niezależnie od pogody. Głównym celem podlewania jest zapewnienie dobrego (ciasnego) kontaktu gleby z korzeniami. Kiedy woda zostanie wchłonięta do gleby i nieco opadnie, na sadzonkę na całej powierzchni koła pnia wylewa się dodatkową luźną ziemię.

Aby woda nie odparowała aktywnie, pnie są poluzowane po podlaniu, a po ostatecznym osiadaniu gleba jest ściółkowana warstwą (o grubości 10-12 cm) torfu, słomy, kompostu, trocin, liści, suchej trawy lub igły. Ściółkowanie wpływa pozytywnie na rozwój młodych drzew: wspomaga wzrost korzeni, chroni wierzchnią warstwę gleby przed wysychaniem i tworzeniem się skorupy glebowej przed pojawieniem się chwastów. Przy suchej pogodzie podlewanie powtarza się po kilku dniach. Podczas sadzenia wiosną należy okresowo podlewać roślinę, zapobiegając nadmiernemu wysychaniu wierzchniej warstwy gleby.

Po podlaniu sadzonka jest luźno przywiązana do palika nad dolną gałęzią korony, aby nie kołysała się na wietrze i swobodnie osiadała na ziemi. Nie zaleca się mocnego wiązania sadzonki po posadzeniu, ponieważ po opadnięciu gleby korzenie mogą być odsłonięte, a pod nimi powstają puste przestrzenie. 1,5-2 tygodnie po zagęszczeniu gleby sadzonka jest ostatecznie przywiązana sznurkiem do palika, ostrożnie skręcając ją w kształcie ósemki.

Na wysokim poziomie wód gruntowych (1-1,5 m od powierzchni) sadzonki drzew owocowych sadzi się na ziemnych wzgórzach o wysokości 40-50 cm i promieniu 35-40 cm. Średnica kopca powinna być powiększona każdego roku. W tym samym czasie dołki nie są wykopywane, ale same wzgórza są tworzone z żyznej gleby, podobnej do tej, która trafia do dołków. Aby ta masowa ziemia nie rozpadła się i nie odbiegała od systemu korzeniowego sadzonki, zaleca się ograniczyć ją ze wszystkich stron po bokach deskami, które nie pozwolą na erozję gleby zarówno podczas nawadniania, jak i topnienia wody wiosną. Zasady sadzenia sadzonek w tym przypadku są takie same, jak w zwykłej witrynie.

Sadząc jesienią, pnie młodych drzewek należy chronić przed gryzoniami poprzez ścisłe zawiązanie pni papą lub grubym papierem. Przynęty zakupione w sklepach detalicznych i umieszczone w norach lub filcujących rurach są skuteczne przeciwko myszom. Niektórzy ogrodnicy po zawiązaniu rzucają sadzonki szerokim kopcem ziemi (do 20 cm wysokości). Jest to ważne na obszarach, na których możliwe jest oszronienie korzeni (na przykład w północno-wschodniej części regionu Leningradu).

Aleksander Łazariew

kandydat nauk biologicznych, starszy pracownik naukowy, Ogólnorosyjski Instytut Ochrony Roślin, Puszkin