Jak Uprawiać Porzeczki I Agrest

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Uprawa krzewów owocowych - porzeczki i agrestu

Porzeczki i agrest zaczęły rosnąć kilka wieków temu, nie tylko jako jagody, ale także jako rośliny lecznicze. Obecnie uprawy te uprawiane są nie tylko jako rośliny przydomowe, ale także jako ogrody przemysłowe. Porzeczka zajmuje ogromne obszary zarówno w Rosji, jak i za granicą (Ameryka Północna, Anglia itp.). Osiągnięto to przede wszystkim dzięki stworzeniu odmian wysokowydajnych, przystosowujących się do stresów zewnętrznych, odpornych na choroby i szkodniki. Szczególną rolę odegrał w tym rozwój przemysłu przetwórczego, w którym pewną niszę zajmują owoce porzeczek i agrestu.

Sadzonki porzeczki i agrestu są niedostępne i są sprzedawane po bardzo niskich cenach. Na przykład tutaj, w Michurińsku, cena dwuletnich sadzonek tych upraw waha się od 60 rubli. Należy pamiętać, że czystość odmianową, brak chorób i szkodników mogą zagwarantować jedynie instytucje naukowe i wyspecjalizowane szkółki. W związku z tym kupując sadzonki na rynkach ogrodniczych, należy najpierw dokładnie przestudiować opis potrzebnych odmian. Pomóc w tym mogą Internet i poradniki pomologiczne dotyczące upraw, w których wskazuje się kolor, wielkość, siłę wzrostu, krzywiznę, pokrycie pędów kręgosłupa, którymi różnią się sadzonki porzeczki i agrestu, i dopiero potem je kupujemy. Standardowe sadzonki tych upraw mają wysokość 50-70 cm, 2-3 gałęzie, dobrze rozwinięty system korzeniowy.

Sadzenie sadzonek

Porzeczki i agrest można sadzić zarówno jesienią, jak i wiosną, ale sadzenie wczesną wiosną zmniejsza przeżywalność o 10-15%. Podczas sadzenia jesienią należy pamiętać, że sadzonki należy sadzić nie później niż 1-2 tygodnie przed nadejściem stabilnych przymrozków.

Gleby lekko kwaśne o dużej zawartości próchnicy nadają się do sadzenia porzeczek i agrestu. Nie należy wykorzystywać nizin i zagłębień, ponieważ obumarcie roślin następuje przy silnym podmoknięciu. Głębokość wód gruntowych na tych terenach nie powinna przekraczać jednego metra.

Czarnozemy najlepiej nadają się do porzeczek i agrestu, ale przed sadzeniem sadzonek należy oczyścić obszar z chwastów za pomocą herbicydów. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę czas działania herbicydów, który również wpływa na żywotność sadzonek.

Na działkach ogrodowych porzeczki i agrest sadzi się w odległości 1,5-2 m od siebie. Aby to zrobić, przygotuj dół do sadzenia o głębokości 25-40 cm, w zależności od rozwoju systemu korzeniowego sadzonki. Jest tam starannie układany, stopniowo zasypywany ziemią i starannie zagęszczany. W przeciwieństwie do agrestu porzeczki sadzi się ukośnie, pod kątem 45 °, co zapewnia lepszy rozwój systemu korzeniowego i powstawanie nowych pędów. Ta technika sadzenia przyczynia się do produkcji silnych, dobrze rozgałęzionych krzewów, co dodatkowo zapewnia wysokie plony.

Standardowe formy porzeczek i agrestu

Dla wielu ogrodników porzeczki i agrest służą nie tylko jako źródło jagód bogatych w witaminy, ale także jako dekoracja miejsca. W związku z tym przyjmują doświadczenie zagranicznych ogrodników i sadzą standardowe formy upraw. Możesz zdobyć łodygę na dwa sposoby. W pierwszym przypadku wybiera się odmiany z wyprostowaną koroną, wybiera się potężny pęd i izoluje go przezroczystą plastikową rurką na wysokości 60-70 cm od poziomu gleby. Następnie pozostaje 4-7 rozgałęzionych pędów. Wadą tej metody jest bardzo silne tworzenie się grubych pędów, które często trzeba usuwać.

Drugą metodą tworzenia form standardowych, najczęściej stosowaną w praktyce ogrodniczej, jest szczepienie materiału odmianowego na podkładkach porzeczki złotej, która charakteryzuje się słabszą aktywnością wzrostową. Formy standardowe sadzi się wg schematu bardziej zagęszczonego z odległością między roślinami 0,5 m. Sadzenie porzeczki złotej jesienią i późniejsze wiosenne szczepienie pędu odmianowego jest możliwe. Jagody na standardowych formach charakteryzują się wysoką jakością i smakiem. Są bardzo łatwe w montażu.

Pielęgnacja sadzenia

Środki agrotechniczne do pielęgnacji porzeczek i agrestu obejmują rozluźnienie i podlewanie kręgów przy łodydze. Aby zachować wilgoć, można mulczować pnie trocinami. Porzeczki, podobnie jak wiele krzewów jagodowych, owocują wzrostami z poprzedniego roku. Aby zwiększyć zdolność pędów, wczesną wiosną stosuje się nawozy azotowe: mocznik lub saletrę amonową, 10-20 g na krzak. Po zapłodnieniu są natychmiast zapieczętowane. Jesienią pod rośliny owocujące aplikuje się do 80 g superfosfatu i 5 kg nawozów organicznych.

Brak wilgoci podczas formowania i dojrzewania owoców prowadzi do zgniatania i przedwczesnego zrzucania owoców. W związku z tym w okresach suszy konieczne jest przeprowadzanie 2-4 pojedynczych podlewań tygodniowo.

Przycinanie

Przycinanie odnosi się do jednego ze środków agrotechnicznych, które pomagają zwiększyć plony i zapobiegają rozwojowi chorób i szkodników. Pierwszy etap przycinania porzeczek rozpoczyna się natychmiast po posadzeniu, kiedy usuwa się górną część pędów. W takim przypadku 3-4 pąki pozostają nad poziomem gleby. To przycinanie stymuluje wzrost pędów i szybsze plony. Przycinanie formacyjne rozpoczyna się w piątym roku życia rośliny. Na roślinach owocujących należy pozostawić 8-12 gałęzi szkieletowych, a jeśli ten wskaźnik zostanie przekroczony, wycina się starsze gałęzie. Rośliny powyżej ośmiu lat mają stare gałęzie, których wzrost jest bardzo słaby. Obecność tych gałęzi prowadzi do gwałtownego spadku wydajności, dlatego należy je usunąć. Również suche i uszkodzone gałęzie należy usuwać z nierównomiernych roślin. Optymalny czas na przycinanie jagód to wczesna wiosna, przed pęknięciem pąków. Jeśli przycinanie wiosenne nie powiedzie się, możesz to zrobić jesienią.

Szkodniki i choroby krzewów jagodowych

Obecność szkodników i chorób jest jednym z czynników wpływających na spadek produktywności roślin i pogorszenie ich stanu ogólnego. Głównymi szkodnikami porzeczek są roztocza nerek i szklane słoiki.… Roztocze nerkowe hibernuje i rozmnaża się w pąkach porzeczki. Zainfekowane nerki są większe. Wiosną, gdy pąki się otwierają, zarażony wysycha, po czym roztocz przenosi się na sąsiednie pąki. Przy niewielkim rozprzestrzenianiu się kleszcza uszkodzone nerki są odcinane i spalane. Jeśli jest silniejszy, po kwitnieniu spryskuje się go 1% koloidalnej siarki. Uszkodzenie roślin przez szkło prowadzi do wysuszenia pędów. Podczas odcinania uszkodzonych pędów w środku obserwuje się czarną dziurę. Szkodnik zimuje na pędach, dlatego środki zwalczania obejmują przycinanie i palenie uszkodzonych gałęzi.

Wśród szkodników agrestu, które często uszkadzają większość plonów, jest ćma. Szkodnik hibernuje w glebie, następnie w okresie masowego kwitnienia samica składa jaja w kwiatach i na jajniku. Następnie gąsienice uszkadzają owoc. Środkiem ludowym do zwalczania tego szkodnika jest zamknięcie kręgów pnia po stopieniu się śniegu folią, która zapobiega lataniu motyla. Mączniak prawdziwy, antraknoza i septoria należą do szkodliwych chorób porzeczek i agrestu. Charakterystyczną cechą mączniaka prawdziwego jest obecność białego nalotu na liściach i wierzchołkach pędów. Środki zapobiegające wystąpieniu choroby obejmują dwukrotne leczenie (przed kwitnieniem i po zbiorach) podkładem lub topazem.

Antraknoza objawia się opadaniem liści w drugiej połowie lata. Czynnik wywołujący chorobę hibernuje w opadłych uszkodzonych liściach, dlatego po ich upadku liście są natychmiast spalane. Możliwe jest również zastosowanie 1% roztworu płynu Bordeaux przed kwitnieniem i po zbiorach. Pojawienie się szarych plam na liściach tłumaczy się obecnością septorii. Środki kontroli choroby są podobne do antraknozy. Obecnie hodowcy stworzyli nowe, wysoce wydajne odmiany porzeczek i agrestu, które są odporne na choroby i szkodniki. Należy to wziąć pod uwagę przy zakupie materiału do sadzenia. Tak więc, przestrzegając środków agrotechnicznych do sadzenia, pielęgnacji i zwalczania chorób i szkodników, można uzyskać wysokie i stabilne plony porzeczek i agrestu, a owoce w postaci świeżej i przetworzonej stosować przez cały rok.