Bambus Kurylski - Kuril Saza Lub Bambus (Sasa Kurilensis) - Zastosowanie W Projektowaniu Krajobrazu

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Bambus kurylski - orientalne motywy w projektowaniu krajobrazu

W przetłumaczonej literaturze dotyczącej projektowania krajobrazu często podaje się zalecenia dotyczące stosowania w niektórych kompozycjach takich roślin, które nie mają odpowiedników w naszej strefie klimatycznej lub prawie żadne, w każdym razie, nie są szeroko wprowadzane. Taka sytuacja rozwinęła się na przykład w przypadku banana. Sytuacja jest prawie taka sama w przypadku bambusa. Jest to szczególnie potrzebne przy tworzeniu kompozycji w stylu orientalnym.

Wcześniej można było znaleźć tylko ekrany wykonane z martwych pni bambusa, które oczywiście nie mogły całkowicie zastąpić żywych roślin. Jednak teraz znaleziono rozwiązanie. Chociaż na świecie jest ponad 600 gatunków bambusów, prawie wszystkie z nich rosną tylko w tropikach i subtropikach i absolutnie nie znoszą ujemnych temperatur. Ale nadal istnieje kilka rodzajów odpornego na zimę bambusa, który rośnie w naszym kraju - na Sachalinie i Kurylach. Są wystarczająco odporne, aby rosnąć w Midland, a nawet na północnym zachodzie. Trzeba powiedzieć, że te bambusy zostały już wprowadzone do kultury dosłownie w ostatnich latach, chociaż ich ekologia, a nawet morfologia nie zostały jeszcze w pełni zbadane.

To są rodzaje bambusa kurylskiego z rodzaju Sasa(sasa). Ich łodygi są na zewnątrz takie same jak u gatunków bardziej południowych. Wzrost jest szybki, ale krótki, jak u wszystkich bambusów; później tylko na pniu wyrastają krótkie pędy boczne z kilkoma liśćmi. Pędy są wieloletnie, zdrewniałe, sękate, puste wewnątrz. Ich drewno jest bardzo wytrzymałe, twarde i sprężyste. System korzeniowy jest potężny. Liście długie, spiczaste, gęste, szorstkie, u góry zielone, błyszczące, poniżej - sino; hibernują zieleń, opadają wczesnym latem. Kwiaty tego bambusa są biseksualne, niepozorne, zebrane w luźny kwiatostan wiechowaty, zapylany przez wiatr. Kwitnienie nie występuje co roku. Owocem jest wołek. Te rodzaje bambusa kurylskiego są lekkie, ale wytrzymują lekkie cieniowanie. Nie znoszą nadmiernej wilgoci, zwłaszcza wilgoci stojącej. W naturze rosną w postaci czystych zarośli,lub jako zarośla w rzadkich drzewostanach. Może być używany do kotwienia zboczy.

Główne zainteresowanie projektowaniem krajobrazu, jako gatunków dekoracyjnych, reprezentuje pięć blisko spokrewnionych gatunków bambusa, a ponadto są one do siebie dość podobne, więc często tylko specjalista może je rozróżnić. Jest to zwykły bambus kurylski (Sasa kurilensis Makino et Shibata) - o rozgałęzionych łodygach do 2,5 m wysokości i średnicy łodygi ok. 1 cm. Liście do 12 cm długości i 2,5 szerokości, ciemnozielone powyżej, sino poniżej.

Kurylski bambus paniculata (Sasa paniculata Makino et Shibata) - pędy do 2,5 m wysokości, średnica łodygi - 0,5 cm Liście do 30 cm długości i około 6 cm szerokości, jajowate lancetowate, zwężone ku końcowi; błyszczące powyżej, owłosione poniżej. Ten typ, oprócz projektowania krajobrazu, może być interesujący do mocowania skarp, w domu służy do wyplatania koszy, bardzo odporny na zimę.

Bambus kłoska kurylskiego (Sasa spiculesa Makino) - do dwóch, a czasem nawet do pięciu metrów wysokości i 0,5 cm średnicy. Rozgałęzienia nie są gęste, liście są liniowo-lancetowate, do 12 cm długości i 2 cm szerokości z orzęskowym brzegiem.

Bambus kurylski Tesian (Sasa tesioensis Tatew.) - do 2 m wysokości, rozgałęzienia nie są gęste; liście są duże, do 20 cm długości i 5 cm szerokości, z długim guzkiem.

Bambus kurylski pseudo-nippon (Sasa pseudonipponica Tatew et Nakai) nieco niższy, pędy do 1,5 m wysokości; liście - do 25 cm długości i do 6 cm szerokości, spiczaste, krótkowłose wzdłuż krawędzi. Ponieważ wszystkie z nich, jak już wspomniano, mają dość podobny wygląd, pod tym względem są prawie równoważne. Pytanie jest bardzo ważne: który z tych gatunków jest najbardziej odporny na zimę, ale odpowiedź na to jest nadal niejasna. Wymagane są dalsze badania i testy. Niemniej jednak w ostatnich latach gatunki te naprawdę zaczęły być wprowadzane do kultury, ich sadzenie można już spotkać w kompozycjach krajobrazowych tworzonych w ogrodach położonych w środkowej strefie naszego kraju, a nawet na północnym zachodzie.

Ponadto w tym samym miejscu na Sachalinie znajdują się jeszcze trzy rodzaje bambusa, które w projektowaniu krajobrazu mogą znaleźć jedynie ograniczone zastosowanie: na alpejskich wzgórzach oraz jako stylizacja na bonsai. Są to gatunki niewymiarowe: włochaty bambus kurylski (Sasa pilosa Nakai), zubożony bambus kurylski (Sasa depauperata Nakai) i bambus kurylski Sugawara (Sasa Sugawarae Nakai) o łodygach o wysokości zaledwie 20-80 cm. Są zbyt niskie, aby imitować południowe zarośla prawdziwych, ale całkiem odpowiednich do stylizowanych bonsai i bon-kei, a także do innych nisko rosnących kompozycji.

Wprawdzie opaska centralna nie została jeszcze przetestowana, ale cieszy się również dużym zainteresowaniem przedstawiciela innego gatunku - sinarundinariya brilliant (Sinarundinaria nitida Nakai), który rośnie w górach północnych Chin. Ten rodzaj bambusa jest bardzo dekoracyjny, ma cienkie, proste, ciemnofioletowe pnie, z daleka wydają się prawie czarne, do 6 m wysokości, w pierwszym roku nie są rozgałęzione; zaczyna rozgałęziać się od drugiego roku. Wąskie lancetowate liście do 12 cm długości. Uwielbia wilgotną glebę i trochę cienia. Roślinność jesienna. Bardzo zimotrwała, wytrzymuje mrozy do -30 ° C. To prawda, że w Rosji ten gatunek nie był jeszcze uprawiany, tylko na Ukrainie, niedaleko Charkowa, gdzie rośnie z powodzeniem; dlatego perspektywa jego wprowadzenia do Regionu Non-Black Earth jest dość zachęcająca.

Bambusy, jako rośliny ozdobne, znacznie różnią się od innych gatunków drzew i krzewów żółtymi (czasem czerwonymi lub czarnymi), prawie cylindrycznymi, sękatymi pniami i ażurowymi koronami długich, opadających liści. Szczególnie dekoracyjnie prezentują się w małych zasłonach, parawanach, kratach. Mogą posłużyć do przykrycia ogrodzenia, szopy, innych pomieszczeń gospodarczych, a także do wykonania ozdobnych zielonych ogrodzeń. Zimą wyjątkowy, niesamowity i afirmujący życie widok wygląda jak sękate łodygi bambusa z zielonymi liśćmi buntowniczo pełzającymi spod śniegu. Robi to niesamowite wrażenie na publiczności. Zarośla bambusa dobrze wyglądają o każdej innej porze roku, tworząc oryginalny orientalny smak.