Historia Fuksji, Odmiany I Hybrydy

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Z historii fuksji

Jeśli kochasz tę roślinę, nietrudno ci zrozumieć dreszcz serca na widok wdzięcznych kwiatów, przypominających miniaturowe baleriny w bujnych, wielokolorowych wiązkach, w niesamowitych ilościach zebranych na końcach gałęzi gęstych krzewów.

Na początku widzisz wydłużony, rurkowaty pączek na opadającej długiej szypułce, gotowy do otwarcia czterech spiczastych płatów kielicha. Jego kolor może być bardzo różny: biały, blady róż lub pomarańczowo-różowy, jasny szkarłat, liliowo-różowy, fioletowy i wiele odcieni tych i innych kolorów. Pod miseczką na razie kryje się korona, która naprawdę wygląda jak tutu baletowego i składa się z czterech ciasno nałożonych płatków (dla prostych i wielu dla form hybrydowych).

Kiedy te niezwykle atrakcyjne płatki, jakby z gęstego, gładkiego jedwabiu, rozwiną się, długie, kolorowe osiem pręcików i jeszcze dłuższy słupek wystają ze środka, a nad nimi unoszą się wygięte, spiczaste płaty-skrzydełka kielicha - kwiat fuksji w końcu fascynuje ty z jego egzotycznym pięknem.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Kształt kapryśnie przerobionych płatków można porównać do zachwytów projektantów mody, którzy tworzą fantastycznie puszyste spódnice dla fashionistek. „Spódnica” korony nie ustępuje filiżance pod względem różnorodności kolorów: może być od śnieżnobiałej do ciemnofioletowej, przechodząc przez całą gamę różowych, karmazynowych, fioletowych, liliowych odcieni i kolorów.

Nowoczesne odmiany, których jest ponad 10 000 (a ich liczba stale rośnie z każdym rokiem), mają korony nie tylko jednego koloru, ale także z obrysami, paskami; bicolor, z jednym kolorem płynnie przechodzącym w inny. Kwiaty podwójnego i potrójnego koloru są szczególnie spektakularne, gdy kolor kielicha i korony jest pomalowany kontrastowo lub tonalnie. W tej osobliwości kwiaty fuksji częściowo przypominają hybrydowe orliki, ale przewyższają je wdziękiem struktury, bogactwem kolorów i delikatnością ich odcieni. Ponadto orlik na naszym terenie rośnie na otwartym polu i kwitnie wczesnym latem przez 3-5 tygodni, w zależności od odmiany.

Fuchsia od wielu lat mieszka obok nas, na parapecie, balkonie iw ogrodzie, w domu może kwitnąć prawie przez cały rok. Używając pewnych technik, możesz osiągnąć ciągłe kwitnienie przez rok lub dłużej. Ale o tym później. Najbardziej niesamowitą i przyjemną rzeczą jest to, że roślina jest całkowicie nieskomplikowana w kulturze. Nawet najbardziej niedoświadczony kwiaciarnia może wyhodować ten cud kwitnienia.

Skąd się wzięło to piękno? Oczywiście z gorących południowych krajów: Meksyku, Chile, Peru. Historia zachowała imię uczonego mnicha i botanika Charlesa Plumiera, któremu możemy podziękować za pojawienie się w kulturze tej wspaniałej, jednej z najbardziej obficie kwitnących roślin domowych i ogrodowych.

Pochodzi z Marsylii, urodził się 20 kwietnia 1646 r. Studiując matematykę, jednocześnie bardzo lubił rośliny i dużo czasu poświęcił studiowaniu botaniki. Zorganizował trzy wyprawy do Ameryki Południowej (w 1689, 1693 i 1695 r.), Gdzie badał miejscową florę, klasyfikował drzewa z kory, z których wyprodukowano chininę. Kora drzew fuksja zwisa w długich pasach. W tamtym czasie był on zwijany w papierosy i palony w Europie zamiast tytoniu.

Zamiłowanie Charlesa Plumiera do botaniki przyniosło mu sławę najsłynniejszego podróżującego botanika swoich czasów. Sam naukowiec niestety zmarł na malarię w 1709 roku. Ale dzięki pracom Charlesa Plumiera do Europy przybyło ponad 900 nowych gatunków roślin, w tym ukochana fuksja.

Z podnóża Santo Domingo Charles Plumier przywiózł dziką odmianę fuksji w postaci niskiego, silnie rozgałęzionego krzewu z zielonkawo-czerwonymi liśćmi ułożonymi po trzy w jednym węźle; małe, ognistoczerwone kwiaty, podobne do dzwonków i zebrane w wielokwiatowe, liściaste pędzle. Nowa nienazwana roślina Plumier nazwana Fuchcia triphylla flora coccinea (fuksja trójlistna z czerwonymi kwiatami) na cześć niemieckiego profesora biologii i medycyny Leonarda Fuchsa.

Dzięki wspaniałym rysunkom autora gatunek ten został przedstawiony m.in. w książce „Nova plantarum americanarum rodzaja”, wydanej w Paryżu w 1703 roku. Kiedy Carl Linnaeus usystematyzował nazwy roślin, biorąc za podstawę system binarny (nazwa rodzaju i gatunku), ten typ fuksji zaczął być nazywany po prostu Fuchcia triphylla (fuksja trójlistna). Jednak współcześni taksonomiści roślin uważają, że Plumier najprawdopodobniej znalazł jedną z odmian bardzo polimorficznej fuksji Magellana.

Botanicy zauważają, że w okresie od 1768 do 1843 inni podróżnicy do Europy z Ameryki Południowej, Chile, Nowej Zelandii i Indii Zachodnich przywieźli 12 kolejnych dzikich gatunków fuksji.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Fuksja w swojej ojczyźnie zajmowała ważne miejsce w życiu Indian. Czczono ją w Santa Veili w Peru, zachowała się skała z wyrzeźbionymi w kamieniu wizerunkami fuksji.

Owoce fuksji w sensie botanicznym to jagody, są czarno-fioletowe, mają słodki smak, przypominający smak brzoskwini i przyjemny aromat. Były używane do jedzenia jako deser; Inkowie przygotowywali z nich wino. A teraz dżem, dżem jest zrobiony z jagód, marynowanych zamiast kaparów. Gatunki o czarnych owocach noszą lokalną nazwę „Ink bag” - sok z tych jagód jest używany jako barwnik. Pyłek fuksji nowozelandzkiej (Fuchsia exorticata) ma intensywnie niebieski kolor i jest używany dość egzotycznie: maoryskie dziewczęta dodają go do pudru do twarzy.

Jasnoczerwone kwiaty w kolorze fuksji w ogóle nie przyciągają pszczół. W domu zapylają je miniaturowe kolibry. Ułatwia to lepki i lepki klej - viscin, wydzielany przez pyłek fuksji. Klej ten jest wciągany w długie pasma wraz z pyłkiem, które kolibry nieświadomie przenoszą na inny kwiat. Te same nitki kleju, po dokładnym zbadaniu, można również zobaczyć w innych roślinach z rodziny Onagricaceae (Oenotheraceae): chwastach (Ivan-chai), wiesiołku (wiesiołku).

Historia tej kultury ma również kilka „magicznych stron”. Fuksja była uważana za magiczną roślinę i była rozprowadzana przez holenderskie stowarzyszenie alchemików zwane Bractwem Róży i Krzyża. W tym kwiatku z kielichem czterech płatków w kształcie krzyża, koroną przypominającą różę i przeciwległymi liśćmi ułożonymi parami na krzyż alchemicy zobaczyli tajemnicze znaki krzyża i róży.

Drewno fuksji pod wiszącą korą jest zielone, błyszczące. Wewnątrz jest falista, ciemnobrązowa, przeplatana jasnymi paskami i falami. Drewno o rzadkiej urodzie jest używane do rzemiosła dekoracyjnego i inkrustacji.

Odmiany i hybrydy fuksja

Fuksja przez kilka stuleci podbijała kraj po kraju swoim pięknem i wdziękiem, zdobiąc zarówno pałace, jak i chaty. Hodowcy-naukowcy i amatorzy niestrudzenie pracowali z naturalnym materiałem, uzyskując coraz więcej tysięcy odmian i hybryd. Zasadniczo w kulturze stosuje się grupę odmian mieszańcowych (F. hybrida hort.).

Ale są też kolekcje gatunków, z których najczęściej spotykane są:

-

wdzięczna fuksja (F. gracilis) z podłużnymi cienkimi płatami kielicha i jasnoczerwonymi kwiatami (może rosnąć w formie ampelicznej); -

drzewo Fuchsia (F. arborescens) z fioletowo-różowymi kwiatami;

-

boliwijska fuksja (F. boliviana) z jasnymi kwiatami cynobru;

-

Fuchsia szkarłatno-czerwona (F. coccinea) z opadającymi kwiatami;

-

prostata lub

pełzająca fuksja (F. procumbens) z ampelicznymi gałęziami jest skuteczna w wiszących pojemnikach;

-

słodka fuksja (F. venusta) z Nowej Grenady ma oryginalne faliste płatki kwiatów.

Fuchsia magellan (F. magellanica) to bardzo dekoracyjny gatunek, który naturalnie rośnie w wilgotnych krzewach w Chile w Argentynie. Jest to zimozielony krzew z fioletowymi młodymi gałęziami i drobno owłosionymi pędami. Żyły liści jajowato-lancetowatych, ułożone naprzemiennie lub w zwojach po trzy, również fioletowe. Kwiaty pojedyncze lub w grupach po cztery, pachowe, opadające; rurka corolla w kształcie lejka, szkarłatno-czerwona; płatki korony są fioletowo-niebieskie. Kwitnie obficie i nieprzerwanie; istnieje wiele form i odmian ogrodowych.

Bardzo ciekawy brylant w kolorze fuksji (F. fulgens) z gęstymi, racemicznymi kwiatostanami o jasnym szkarłatnym kolorze, z długimi, wąskimi miseczkami (do 10 cm długości) i krótkimi (do 1 cm), płatkami korony z białawym lub zielonkawym wierzchołkiem. Jej łodygi, nerwy i odwrotna strona liści mają antocyjanowe zabarwienie, co czyni go jeszcze bardziej eleganckim i temperamentnym.

Na jego podstawie powstała grupa mieszańców Triphylla, wśród nich jest wiele odmian, m.in. Stella Ann, Thallia. Wyróżniają się wyprostowanymi pędami i są szczególnie skuteczne w uprawie wanny na balkonie, tarasie. Najmniej wrażliwe na światło słoneczne są hybrydy z tej grupy o czerwonych kwiatach.

Oprócz mieszańców i odmian wielkokwiatowych uprawia się również odmiany drobnokwiatowe. Ich cechą charakterystyczną jest krótka obwódka, nie odstaje od kielicha. Do tej grupy należy fuksja drobnolistna (F. microhylla), fuksja niska (F. pumila).

Każdy dziko rosnący gatunek stał się źródłem nowych odmian i mieszańców, wśród nich są różnorodne, złotolistne formy fuksji - jednym słowem paleta jej kolorów i form jest bogata, a wybór hodowców kwiatów jest prawie bez limitu.

Fuksja stała się jedną z ulubionych roślin kwitnących na świecie. Stowarzyszenia i kluby miłośników fuksji w Europie i Ameryce corocznie organizują konkursowe pokazy, specjalne magazyny i katalogi dla kwiaciarni rywalizują o modne odmiany i uznaną klasykę.

Należy zauważyć, że w naszym kraju fuksja była również kochana i bardzo popularna przed rewolucją. Następnie, podobnie jak wiele innych roślin, został uznany za burżuazyjny kwiat i prawie zniknął z codziennego życia. Na naszych parapetach (i w produkcji) pojawiła się ponownie w latach 80. ubiegłego wieku. W ostatnich latach wiele interesujących roślin odmianowych można znaleźć na wystawach ogrodniczych i kwiaciarskich. Nawiasem mówiąc, lepiej jest zdobyć młode rośliny, łatwiej je dostosować do warunków nowego miejsca zamieszkania.

Fuksja należy, jak już wspomniano, do rodziny osłów. Rodzaj obejmuje około 100 gatunków drzew liściastych pionowych lub ampelous, krzewów lub krzewów. Mają miękkie zielone, błyszczące przeciwległe liście, całe lub z postrzępionymi krawędziami. Kwitnienie fuksji jest obfite, rozpoczyna się wiosną i trwa do późnej jesieni.

Jeśli nie usuniesz zanikających kwiatów, możesz posmakować ciemnofioletowych jagód, z których przygotowuje się dżem i marmoladę. Ale owocowanie wymaga zbytniego wysiłku ze strony rośliny ze szkodą dla jej kwitnienia, dlatego w domu dojrzewanie owoców może nastąpić tylko przez niedopatrzenie (więdnące kwiaty należy natychmiast usunąć) lub w celu rozmnażania nasion.

Przeczytaj następną część. Przycinanie, rozmnażanie i przesadzanie fuksji?