Jak Stworzyć Mały Ogródek W Zwykłym Stylu

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Ogród w stylu wersalskim

Elementy prawidłowości w ogrodach przydomowych

Regularne ogrody i parki to jedno z największych osiągnięć ludzkości w dziedzinie projektowania krajobrazu. Ani jeden porządny zamek w Europie nie jest kompletny bez tej osobliwej wizytówki szanującego się szlachcica.

Sztuka tworzenia takich parków, rozpowszechniając się na całym świecie, znalazła zastosowanie w skromniejszych przestrzeniach. Dziś dodanie elementów regularności do osobistej działki, na przykład dekorowanie w ten sposób frontowego wejścia, to najlepszy sposób na nadanie wiejskiej rezydencji powagi i blasku.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Odniesienie historyczne

Trudno powiedzieć, co więcej, w parkach i ogrodach podzielonych zgodnie z prawami ścisłej symetrii - pragnienie uporządkowania czy chęć wykazania się wiedzą z zakresu geometrii i władzy nad Naturą. Jednak egipskich faraonów, którzy jako pierwsi pozwolili sobie na taki luksus około 4 tysiące lat temu, nadal fascynowały ogrody o regularnych kształtach z prostymi alejkami i symetrycznie ułożonymi drzewami.

Symetryczne ogrody starożytnych Greków i Rzymian z dużą liczbą posągów i form topiary (przycięte tak, aby pasowały do niektórych figur drzew i krzewów); kwadratowe zielone dziedzińce w krajach islamskich i oczywiście europejskie ogrody renesansu - wszystko to jest hołdem dla regularności ludzkości. Dziś zwykłe ogrody można z grubsza podzielić na francuskie, holenderskie i włoskie.

Uważa się, że najwcześniejsi z nich to Włosi. Od czasów starożytnego Rzymu wiejskie wille Włochów znajdowały się na przybrzeżnych stokach, na półkach schodzących do morza. Tarasowanie to główna cecha zwykłego włoskiego ogrodu. Proste ścieżki, drzewa przycięte na geometryczne kształty, jasne trawniki, łuki poprzecinane lianami i zadaszone alejki - to wszystko to włoski ogród.

Zielone mieszkania każdego z tarasów były połączone korytarzami i schodami, a każdy oddzielny „zielony pokój” był zamieszkiwany przez osobliwe rośliny - owocowe lub pięknie kwitnące. Ogród włoski nie miał ścisłej symetrii osiowej, nasadzenia były zgodne z naturalnym przebiegiem tarasów, a jednak z pewnością był to styl regularny. Holendrzy, podobnie jak Włosi, podzielili ogród na szereg zamkniętych gabinetów.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Preferowano aromatyczne rośliny, dom, a właściwie pałac ukryty był za drzewami, a właściciele i ich goście mieli okazję chować się w altanach i pawilonach. Ogrody holenderskie były przeznaczone do odosobnionego wypoczynku i refleksji.

Jedną z charakterystycznych cech ogrodu holenderskiego jest obecność w nim atrybutów życia wiejskiego - malutkich młynków, studni, taczek z obsadzonymi roślinami. Piotr I, pierwszy narodowy ogrodnik, miał wielki szacunek dla holenderskich ogrodników. Pierwszy ogród przed fasadą parku dawnego Pałacu Katarzyny założył Holender - Van Roosen.

W konwencjonalnym sensie francuskie parki zwykłe to przede wszystkim przestronność, nieskończone perspektywy, bardzo duże terytorium, na którym swobodnie układane są przystrzyżone żywopłoty, ściśle geometryczne trawniki, ozdobne kwietniki, rzadko rozmieszczone, ale doskonałe w kształcie i wykonaniu, lakoniczne prostokąty stawów, fontann, pergoli, kul i piramid form topiary. Francuski styl regularny jest luksusowy i uroczysty.

Płaski relief Francji i dość duże przestrzenie, które w szczególności zostały pozbawione mieszkańców Holandii, przyczyniły się do rozkwitu sztuki krajobrazu. Styl ten osiągnął swój rozkwit w epoce Ludwika XIV i zdaniem historyków odzwierciedlał ideę centralizacji władzy. Jednak od powstania i rozkwitu Wersalu istniało wiele odmian w temacie zwykłych parków dla tych, którzy nie mają królewskiej liczby hektarów. Dziś małe podobieństwa do ogrodu francuskiego mogą ozdobić każde miejsce, nawet jeśli nie jest zbyt duże.

Projekcje luksusowe

Trawnik. Wykorzystanie elementów regularności w prywatnej posesji to najlepszy sposób, aby na zewnątrz wiejskiego domu wprowadzić odrobinę powagi. Należy jednak pamiętać, że nawet najskromniejsza kompozycja w regularnym stylu pozostaje przedmiotem luksusowym, gdyż jej elementy z definicji nie mogą być tanie.

Wszystkie elementy zwykłego ogrodu, w tym trawnik, wyglądają naprawdę bogato, a nawet luksusowo. Powód jest prosty: stworzenie zwykłego ogrodu oznacza sporą inwestycję. Na przykład na trawniku parterowym wyjątkowo wysoka dawka wysiewu. Ponadto do jego tworzenia stosuje się najwolniej rosnące, najpiękniejsze i odpowiednio drogie odmiany ziół, nigdy nie stosuje się mieszanin różnych odmian i rodzajów.

W Rosji najczęstszym rodzajem trawy gazonowej jest bluegrass łąkowy. Aby stworzyć trawnik wysokiej jakości, wysiewa się go podwójnie. Aby wyrazić ideę najprostszego zwykłego ogrodu w nowoczesnej wersji „domowej”, wystarczy wykonać wysokiej jakości trawnik w szmaragdowy wzorzysty, wykorzystując oprócz trawy trawnikowej pewną ilość obojętnego materiału do zasypywanie. Kamienie są najczęściej używane jako materiał obojętny: skratki granitowe, otoczaki rzeczne, kruszone cegły. W kompozycjach w stylu klasycznym najczęściej przyjmuje się materiały o dwóch lub trzech odcieniach naturalnego zakresu.

Ogród z kwiatami. Założycielem zasad układania klombów w zwykłym ogrodzie jest francuski architekt i ogrodnik Andre Le Nôtre.

Jego zdaniem w kompozycję klombów parterowych należy uwzględnić różne stylizowane formy naturalne: gałęzie z liśćmi, zwieńczenia (wizerunki przypominające kwiat), ozdobne rozczłonkowane liście, rysunki rozwijających się łodyg, słojów czy koniczyny. Klomby Parterre znajdują się w otwartych, nasłonecznionych miejscach, unikając cieni z niczego, ponieważ te ostatnie mogą powodować nierównomierny wzrost roślin, aw rezultacie pionową asymetrię ogrodu kwiatowego.

Zazwyczaj klomby parterowe zawierają tylko jednoroczne - rośliny jednoroczne; żarówki są używane w parterach wiosennych. Byliny w większości nie nadają się do roli głównych bohaterów zwykłego klombu, ponieważ ich okres kwitnienia jest zwykle krótki.

Prawie jedynym wyjątkiem od tej reguły są żywiciele - wieloletnie ozdobne rośliny liściaste, ułożone w zasłony i mające bardzo graficzną formę. W centrum parterowego ogrodu kwiatowego z reguły sadzi się jedną roślinę (w projektowaniu krajobrazu nazywane są roślinami samotnymi). Może to być dobrze znana tuja lub standardowy krzew róży.

Dość powszechną techniką jest instalowanie w centrum egzotycznych roślin balowych, na przykład agawy, pomarańczy lub drzewa laurowego (choć fajnie byłoby też mieć ogród zimowy, w którym goście z subtropików spędzą zimę). Czasami centrum kompozycyjne pełni fontanna, rzeźba lub ozdobne wyroby metalowe. Krawędź ogrodu kwiatowego musi być idealnie prosta; ornament powinien być kontynuacją, a wręcz przeciwnie, „prowokatorem” całej koncepcji artystycznej. Wszystko w zwykłych ogrodach jest uporządkowane.

W klasycznych klombach parterowych ważne jest, aby rosnące na nich kwiaty były tej samej wielkości w jednym z elementów wzoru. Dlatego w takich klombach rośliny nigdy nie wysiewa się nasionami, ale sadzi się gotowe sadzonki. Średnia gęstość sadzenia to 60-80 roślin na metr kwadratowy. Najwęższa część obrazu nie może być mniejsza niż 30 cm i odpowiednio, zgodnie z proporcjami, cały parterowy ogród kwiatowy jest dość dużą konstrukcją. Ale tak jest właśnie w przypadku, gdy nie możesz oszczędzić, w przeciwnym razie wynik będzie bardzo godny ubolewania, a jak wiesz, skąpiec płaci dwa razy …

Drzewa, krzewy i formy topiary

Styl regularny charakteryzuje się dość mocnym ścinaniem drzew w celu utworzenia korony, żywopłotów i form topiary, podczas gdy drzewom i krzewom nadaje się geometryczne lub fantastyczne kontury.

Popularność ściętych drzew i krzewów jest naprawdę trwała; dotyczy to zwłaszcza żywopłotów i boskietów (boskiet francuski to gęsta grupa drzew lub krzewów sadzonych w celach dekoracyjnych, często ścięta w formie równych ścian (krat), kulek, kostek czy piramid). Żywopłoty Parterre najczęściej powstają z krzewów. Na Zachodzie ze względu na warunki klimatyczne istnieje bardzo duży wybór materiału nasadzeniowego na takie konstrukcje ogrodowe.

Najpopularniejszym z nich jest bukszpan. Rośnie również tutaj, ale prawie niemożliwe jest zrobienie z niego wysokiej jakości żywopłotu, ponieważ hibernuje na naszych szerokościach geograficznych z wielkim trudem. To samo można powiedzieć o buku i cisie jagodowym, które są bardzo powszechne w ogrodach europejskich. W przypadku Rosji najbardziej odpowiedni jest berberys Thunberg (do tworzenia żywopłotów o wysokości nie większej niż 60 cm), irga błyszcząca i ligustr (do 1 mi więcej).

Spośród drzew iglastych niezrównaną popularność cieszy się tuja zachodnia, nadająca się do tworzenia wysokich żywopłotów lub „ścian zielonych pomieszczeń”. Krzewy sadzi się z reguły w wieku dwóch lat. Decydujące znaczenie ma gęstość sadzenia: 40 lub więcej krzewów na metr kwadratowy. Spośród drzew liściastych, najczęściej występujące lipy, wierzby lub wiązy nadają temu miejscu sporą regularność.

Najważniejszą rzeczą przy stosowaniu drzew liściastych w tym stylu jest przestrzeganie ścisłej geometrii podczas sadzenia i bardzo dokładne monitorowanie formowania się korony. Akrobacje w sztuce ogrodniczej to tworzenie form topiary, które zdobią nie tylko elewacje zewnętrzne - często są trzymane w pomieszczeniach.

Jednak nadal ich głównym „miejscem zamieszkania” są ogrody. W naszych warunkach klimatycznych do roli roślin do strzyżenia najczęściej wybierane są różne odmiany tui zachodniej, które różnią się między sobą kształtem, kolorem i luźnością korony. Najczęściej do lądowania biorą 30-40 cm tui. Rośliny te sadzi się dość szeroko (co najmniej 2 m od siebie) tak, aby w wieku dorosłym można było zobaczyć kształt każdego pojedynczego drzewa.

Oczywiście z początku to lądowanie nie robi większego wrażenia. Ten moment można nieco skorygować za pomocą wspomnianych już roślin w wannie, wśród których są również formy topiary - piramidalne, kuliste lub bardziej skomplikowane i zabawne. Umieszczone pomiędzy głównymi nasadzeniami wanny ze starannie przyciętymi drzewami pomogą przetrwać niezbyt dekoracyjną „młodość” tuj. Innym sposobem jest sadzenie kulistej tuji w odległości metra, a gdy dorosną, rozrzedzamy je dokładnie o połowę, znajdując w ogrodzie inne miejsce na wykopane drzewa.

Owoce i jagody regularny ogród

Trudno wyobrazić sobie Rosjanina, który zrezygnowałby z krzewów jagodowych na rzecz „zamorskiej” dekoracyjności. I nie musisz tego robić. Zwykłe krzewy owocowe mogą nie być porównywalne z cisami jagodowymi pod względem dekoracyjności, ale sadzone symetrycznie i starannie przycięte nie będą wyglądać gorzej niż ich południowi bracia.

Dobrze wykonana fryzura również zwiększy plony. Aby sad wyglądał jak mały Wersal, posadź na przykład porzeczki w odległości co najmniej dwóch metrów; staraj się zachować krzaki mniej więcej tego samego kształtu; naprzemienne sadzenie czerwonych porzeczek z czarnymi, białymi lub innymi jagodami, na przykład z agrestem.

W takim ogrodzie najwłaściwsi są faworyci mody ogrodowej ostatnich lat - krzewy ogrodowe na pniu. Maliny mogą nadawać się do roli żywopłotu w takim ogrodzie, jeśli nie zapomnimy go przyciąć i ograniczyć agresywność tej rośliny plastikową taśmą wykopaną wzdłuż nasadzeń, która ogranicza wzrost korzeni i nie pozwala sadzić poza terytorium do tego przeznaczonym.

Niezależnie od tego, gdzie się zatrzymasz, planując reformę ogrodu, pamiętaj, że najważniejsze dla stylu regularnego jest podporządkowanie szczegółów jednej całości. Jest to niezwykle rzadkie, ale zdarzają się takie projekty domów, w których ze względu na rażącą niespójność stylistyczną lepiej unikać układania zwykłego ogródka przed głównym wejściem. W takim razie pozwól sobie na mały ogródek w duchu francuskiego Wersalu na swoim podwórku….