Jak Stworzyć Ogród W Stylu Skandynawskim

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Nie bez powodu Norwegia, Dania i Szwecja są zjednoczone w jednej jednostce terytorialnej - Skandynawii. Wspólna historia, poczynając od epoki wikingów, częste przenoszenie władzy w regionie z jednego kraju do drugiego, jedna grupa językowa i inne niuanse wspólnego rozwoju doprowadziły ostatecznie do bardzo bliskiego estetycznego postrzegania życia w tych krajach. Stąd - najbardziej znany projektantom „styl skandynawski” i podobieństwo technik w urbanistyce, w tym - w projektowaniu krajobrazu i ogrodnictwie. Jednak z całą ogólnością nie jest tak trudno znaleźć różnice w rozwiązaniach krajobrazowych w danym kraju skandynawskim.

Wpływ na klimat

Różnice w technikach kształtowania krajobrazu są w dużej mierze spowodowane różnicami w warunkach klimatycznych i geograficznych. Na przykład w Norwegii, najpiękniejszej i najbardziej górzystej ze wszystkich trzech krajów, podział na strefy pionowe jest wyraźnie wyrażony: roślinność na wybrzeżu znacznie różni się od listy florystycznej regionów wysokogórskich. Techniki ogrodnictwa i kształtowania krajobrazu mają również znaczące różnice między ciepłym wybrzeżem, gdzie jabłka, gruszki, winogrona są uprawiane na otwartym polu, a pod względem liczby krzewów różanych może konkurować z krajowymi gospodarstwami kwiatowymi na Krymie i środkową Norwegią. przerażająco mroźne zimy, kiedy są wykorzystywane do kształtowania krajobrazu, głównie jednoroczne i wszechobecne bzy.

A w Danii wręcz przeciwnie, gór w ogóle nie ma, kraj wydaje się leżeć na płaskim spodku, obmywanym ze wszystkich stron cieśninami i ciepłymi wodami Prądu Zatokowego. Powszechnie stosowana w północnej Norwegii i Szwecji metoda pokrywania dachów domu trawnikiem, która od wieków pełniła funkcję utrzymywania ciepła, nigdy nie była stosowana w Danii i dlatego jest całkowicie rzadka. Norwegowie nadal stosują takie ogrodnictwo, ale już jako czysto dekoracyjną technikę i hołd dla tradycji.

Zieleń z umysłu

Lista cech klimatycznych mogłaby być kontynuowana, ale różnice spowodowane specyfiką mentalności narodowej są dużo większe i dużo ciekawsze.

Dania od dawna jest krajem dominującym w Skandynawii. Wikingowie, którzy nieustannie prowadzili kampanie, najwyraźniej nie mieli czasu na kwiaty. Same róże podbiły surowe serca Duńczyków. Być może dlatego jest tak wiele róż w krajobrazie stolicy Danii, Kopenhagi. Wyróżnia się tym zwłaszcza słynny park metropolitalny Tivoli. Jednak rosną tu nie tylko róże, ale także wspaniałe bambusy, zebrano luksusową kolekcję krzewów ozdobnych. Nawet jesienią, we wrześniu, w parku można zobaczyć całe złoża wspaniałych tulipanów odmianowych - to już wpływ Holandii, położonej dosłownie za Cieśniną. Jako stolica z ponad sześciusetletnią historią, Kopenhaga w pełni oddała hołd regularnym parkom, a skomplikowane wzory z bukszpanu można zobaczyć w pobliżu starożytnych pałaców, takich jak zamek Rosenborg. Duńczycy mieszkający w takim „mieszkaniu”w geograficznym sensie państwa bardzo lubią ogrodnictwo wertykalne i starają się oplatać podpory latarni i ściany domów pnączami.

Szwecja była dość wojownicza i ambitna i od XVII wieku była uważana za jedną z największych potęg europejskich. Jak każde szanujące się królestwo Szwecja założyła na swoim terytorium ogromne parki, a każdą rezydencję rodziny królewskiej niezmiennie zdobią elementy regularności: surowe piramidalne kształty, symetryczne trawniki i alejki dobrze przystrzyżonych lip. Być może Szwecja ma maksymalną liczbę zamków dla całej Skandynawii i odpowiednio parków paradnych. Tym przyjemniej jest spotkać parki o charakterze krajobrazowym, w których znalazło się miejsce na stawy o nieregularnych kształtach, ogromne trawniki i wspaniałe ogrody kwiatowe. Jednym z najlepszych takich miejsc jest Deer Island Park, położony na wschód od centrum Sztokholmu. Znajduje się tu również ogród botaniczny. Ogólnie rzecz biorąc, stolica Szwecji ma doskonałe ukształtowanie terenu;rośliny w pojemnikach zmieniają się w zależności od pory roku, ale generalnie liczba doniczek i skrzynek pozostaje niezmiennie duża, a styl sadzenia jest dość uporządkowany.

Norwegia uzyskała niepodległość nieco ponad sto lat temu. Wcześniej uważano ją za prowincję Danii lub część Szwecji. Przez cały czas po zakończeniu epoki wikingów był to kraj agrarny. Chłopskie korzenie mieszkańców stolicy Norwegii - Oslo - widoczne są dziś, także w kształtowaniu krajobrazu. Norwegowie wcale nie są tego nieśmiali, a wręcz przeciwnie, podkreślają w każdy możliwy sposób. Większość parków w stolicy ma wyraźny charakter krajobrazowy, rabaty wcale nie udają regularności, wygląd jest zupełnie prosty, dominuje tu „styl wiejski”. A nawet w pojemnikach jest większe prawdopodobieństwo znalezienia roślin, które zostały niedawno „oswojone” przez człowieka. W wiejskiej wiosce w centrum Oslo słonecznik jest jednym z najpospolitszych kwiatów, podczas gdy na przykład w Rosji można go znaleźć najprawdopodobniejw kontekście stylu wiejskiego. Norwegowie bardzo lubią przyrodę i mają wielki szacunek dla architektów krajobrazu i twórców parków. Oslo to bardzo zielone miasto, a na każdym z jego parków znajduje się tabliczka, na której wskazuje się, komu mieszkańcy zawdzięczają to piękno. Mieszkańców stolicy zachwyca zwłaszcza Park Vigelanda, w którym wspaniałe rzeźby z powodzeniem łączą się z krajobrazem i fontannami.

Niezależnie od tego, w jakim kraju skandynawskim się znajdujesz, ilość zieleni w nich jest niesamowita. Różnice w podejściu do ogrodnictwa powodują, że stolice tych stanów są zupełnie inne, nadają im dodatkowej indywidualności i uroku oryginalności.