Uprawa Korzenia Owsa

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Korzeń owsa (Tragopogon Porrifolium L.)

Jego inne nazwy to: biały korzeń, słodki korzeń, koza pospolita, tragopogon. Brytyjczycy nazywają tę roślinę Ostryga Warzywna, Salsefia. To z nim rozpoczniemy cykl publikacji o rzadkich, nieznanych lub dobrze znanych, ale nietypowych uprawach warzyw.

Na świecie występuje około 150 gatunków korzeni owsa, w WNP 50 gatunków, w Rosji można go spotkać dziko w części europejskiej, w regionie Dolnej Wołgi; na Ukrainie - na Krymie. Jest to praktycznie nieznane naszym ogrodnikom z powodu braku informacji i nasion. A ci szczęśliwcy, którzy kupili nasiona korzenia owsa, a nawet go wyhodowali, nie wiedzą: co z tym dalej zrobić, innymi słowy - z czym się je? Natomiast w krajach bałtyckich, Europie Zachodniej, Kanadzie, USA ta roślina jest powszechnie uprawiana.

Na północnym zachodzie i północy Federacji Rosyjskiej korzeń owsa można z powodzeniem uprawiać w Karelii i regionie Wołogdy, w regionie Archangielska, w Republice Komi, na północnym Uralu i oczywiście na południu. W Rosji i WNP nie ma odmian korzenia owsa - uprawia się odmiany zagraniczne, populacje lokalne i próbki kolekcji z instytucji naukowych. Mammoth, Blanc Ameliore, Mamonth Sandwich Island są znane z zagranicznych odmian.

Korzeń owsa to dwuletnia roślina korzeniowa z rodziny Asteraceae (Compositae). W pierwszym roku życia roślina tworzy rozetę wąskich szaro-zielonych liści o długości do 30 cm i mięsistych podłużno-stożkowych długości 30 cm, średnicy 3-4 cm, o wadze 100-110 g gładkich, żółtawych, z wieloma korzenie w dolnej części i biały miąższ. … W drugim roku życia z rośliny okopowej wyrasta szypułka do 150 cm. Rośliny kwitną w czerwcu-lipcu i są dobrą rośliną miododajną.

Biorąc pod uwagę niedobór nasion korzeni owsa, ogrodnicy będą musieli sami zadbać o ich uprawę. Ponieważ rośliny są odporne na zimę, korzenie łatwo zimują. Wczesną wiosną są starannie wykopywane, duże, wręcz wyselekcjonowane i sadzone na dobrze przetworzonej, wilgotnej, nawożonej glebie. Biorąc pod uwagę, że korzeń owsa jest zdolny do zapylenia krzyżowego, na miejscu nie powinno być więcej niż jednej odmiany tej rośliny.

Kwiaty są fioletowo-czerwone. Nasiona, tj. owocem jest brązowa niełupka ze spiczastym dziobem, szaro-biała kępka o długości do 1,5 cm, w pełni dojrzewa. Masa 1000 nasion wynosi około 12-15 g, w 1 g - 55-60 nasion. Kiełkowanie utrzymuje się przez dwa lata.

Uprawa korzenia owsa

Korzeń owsa daje dobre plony na glebach bogatych w próchnicę, luźnych, głębokich, głębokich na 30-40 cm, nawożonych, o odczynie lekko zasadowym (pH 7 i nieco wyższe). Na ciężkich glebach gliniastych, ubitych i gdy pod kulturę wprowadzi się świeży obornik, rośliny okopowe silnie się rozgałęziają i wtedy nie można uzyskać pełnego zbioru.

W regionie Leningradu korzeń owsa wysiewa się zwykle w dniach 15-20 maja, kiełkuje przez 5-6 dni w temperaturze 25 ° C z nasionami. Głębokość siewu 2,0-2,5 cm, schemat wysiewu 5-15x20 cm Sadzonki wyglądają na przyjazne, w dniach 10-12, ale potem powoli odrastają. Pielęgnacja polega na odchwaszczaniu, spulchnianiu, nawożeniu, regularnym podlewaniu, usuwaniu śrutów.

Podczas zbioru we wrześniu-październiku korzenie są ostrożnie wykopywane, wyciągane z gleby rękami, bez ranienia ich i umieszczane w magazynach w skrzynkach z piaskiem. Korzenie pozostawione na zimę są zbierane przed rozpoczęciem strzelania. Aby uzyskać produkty pozasezonowe, siew odbywa się w drugiej połowie września. W takim przypadku czas czyszczenia jest przesunięty. Do spożycia wiosennego najlepiej wysiewać korzeń owsa w lipcu. Na zimę rośliny okopowe są pagórkowate, a wiosną ponownie. Po 10-15 dniach wybielone liście i korzenie są używane do celów spożywczych, do zbioru i na nasiona.

Przeczytaj także: Właściwości i przepisy korzenia owsa →