Zakup I Dezynfekcja Materiału Sadzeniowego Do Ziemniaków

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Jak wyhodować dobre zbiory pysznych ziemniaków. Część 1

Takie zbiory są przyjemne do kopania

Zbieraj bulwy

Trudno sobie wyobrazić, jak żyli w Rosji bez ziemniaków. Dziękuję Piotrowi I za sprowadzenie i dystrybucję w całej Rosji! Oczywiście najsmaczniejsze ziemniaki to te, które sam wyhodowałeś. Nie możesz go nawet porównać z zakupionym! Ponadto każda odmiana ziemniaków ma swój niepowtarzalny smak. Dlatego ogrodnicy starannie wybierają odmiany ziemniaków, biorąc pod uwagę ich indywidualne potrzeby smakowe. Na przykład bardzo lubię odmiany ziemniaków o żółtym miąższu, gęste i niekruszące.

Jest tyle sposobów uprawy ziemniaków, ile jest ogrodników. Większość ogrodników uprawia ją w zwykły - klasyczny sposób, sadząc bulwy w glebie, hilling, pielenie itp. Ale są tacy, którzy lubią eksperymentować. Jedni uprawiają go pod sianem, inni - w workach, inni jesienią przygotowują rowy i umieszczają tam resztki roślin, a następnie sadzą tam bulwy, zbierając przyzwoite plony.

Poradnik ogrodnika

Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Jakiekolwiek metody stosujemy przy uprawie naszego drugiego chleba - wszystkie mają na celu przede wszystkim zwiększenie żyzności gleby na tym terenie. Zależy od niej, jakie zbiory zbieramy. Większość ogrodników, w przypadku braku nawozów organicznych, poprawia w ten sposób jakość gleby. Są to jednak czynności bardzo czasochłonne. Nigdy nie miałem problemów z pozyskaniem obornika, dlatego stosuję się do niemal klasycznych metod uprawy bulw

Pierwsze doświadczenie

Kryzys lat 90. zmusił nas wszystkich do uprawy własnych ziemniaków. Najpierw posadzono sortowane bulwy porośnięte zgodnie z zasadą pozostałości, którą kupili w sklepie z żywnością. Zbiory były skąpe, ale w tym czasie nie można było kupić bulw odmianowych. Gdy tylko pierwszy materiał do sadzenia odmian z Holandii zaczął przybywać do Rosji, zacząłem kupować wszystkie jego nowości.

Pierwszymi odmianami ziemniaków, które zachwyciły rekordowymi zbiorami, były Santa i Desiree. Z jednej rośliny zebrano 33-35 bulw (z dwóch roślin uzyskano dziesięciolitrowe wiadro ze szkiełkiem). Ta liczba bulw w gnieździe jest dla mnie punktem odniesienia przy wyborze odmian ziemniaków i uboju chudych roślin. Bulwy były duże, równe, czyste i bardzo smaczne.

Rośliny tych odmian wyraźnie różniły się od pozostałych sadzonek ziemniaka i zewnętrznie: krzewy są mocne, liście duże i równoległe do ziemi, kwiaty również znacznie większe. Ziemniaki, podobnie jak wojsko na paradzie, stały w rzędzie, a ta część ogrodu wyglądała bardzo elegancko. Nasz teren znajdował się wówczas na etapie zagospodarowania i zagospodarowania - teren został właśnie uwolniony od roślinności trawiastej, więc gleba była wypoczęta i nie było chorób.

Żyzność gleby musiała być corocznie zwiększana. W tym celu wykopałem kilka dołków, wlałem tam dwie garście kompostu i zgniłego obornika, szczyptę azofoski, 2 łyżki „Olbrzyma”. Wszystko to wymieszała ręcznie, posypała ziemią, położyła na bulwach, które następnie przykryła garścią kompostu. A z góry grabiła ziemię grabiami. Po wykiełkowaniu dwukrotnie wyrzucam ziemniaki.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

W czasie suszy był podlewany, a na początku kwitnienia dwukrotnie karmiony gnojowicą w odstępach co 10 dni. Po kwitnieniu ziemniaki podlewano różowym roztworem nadmanganianu potasu pod każdym krzakiem. Wiele razy musiałem kłaniać się ziemniakom. Dlatego zbiory były wówczas ogromne, mimo że posadzili po 10 bulw każdej odmiany. Później dowiedziałem się, że wszystkie holenderskie odmiany ziemniaków wymagają wysokich zabiegów agronomicznych, w które je wyposażono.

Z biegiem czasu musiałem porzucić te odmiany. Desiree okazał się niestabilny w wyniku zarazy późnej, a Święty Mikołaj zaczął się degenerować z czasem i przez długi czas nie był w sprzedaży, aby zaktualizować materiał do sadzenia. Ale teraz odmiana Mikołaja ponownie zajmuje honorowe miejsce w moim ogrodzie

Żyzna gleba - wysoka wydajność

Od 23 lat gleba jest tak uszlachetniona, że teraz sadzimy ziemniaki pod łopatą - warstwa gleby podniosła się o 30 cm - stała się tak luźna, że podczas uprawy ciągnik prowadzący po prostu w niej tonie. Ojciec musiał nawet założyć na to dodatkową parę kultywujących. Ale nadal każdego roku zwiększamy żyzność gleby na naszym terenie. Jesienią przywozimy świeży obornik. Wcześniej był to obornik krowy, ale po zamknięciu pobliskiej farmy przywozimy obornik koński z ośrodka jeździeckiego (jest to trociny). Rozprowadzamy go warstwą co najmniej 20 cm na całej powierzchni ornej, a ojciec uprawia glebę ciągnikiem prowadzącym. Wiosną w ten sam sposób wprowadzamy zupełnie niedojrzały kompost.

Poważnie podchodzimy do kompostu: w pierwszym sezonie dodajemy do kompostu chwasty, obornik i inne odpady organiczne, w drugim obraca się, a w trzecim wykorzystujemy. Nie ma czasu na gnicie przed wypłynięciem. Ten kompost zawiera drobne pozostałości roślinne. Po wprowadzeniu do gleby wiosną proces rozkładu materii organicznej następuje bezpośrednio w ogrodzie.

Jednocześnie gleba szybciej się nagrzewa, utrzymuje ciepło (uzyskuje się efekt gorącej warstwy), dobrze zatrzymuje wilgoć - to jest bardzo ważne dla naszej piaszczystej gleby. Poza tym uwalnia się dwutlenek węgla, który jest niezbędny do lepszego wzrostu roślin. Nawiasem mówiąc, ziemniaki kiełkujące tutaj na takim ogrzewaniu rosną wcześniej niż u naszych sąsiadów. Pierwsze pędy pojawiają się piątego dnia po posadzeniu, a reszta - po 7-8 dniach. Ziemniaki sadzimy tylko w ciepłej glebie.

Wcześniej było to dwudziestego maja, teraz sadzimy po 15 maja, bo z kompostu gleba szybciej się nagrzewa. I koniecznie w dniu korzenia zgodnie z księżycowym kalendarzem siewu. Dopóki czeremcha nie zakwitnie, nie sadzę ziemniaków. Ale kieruje mnie czeremcha, która nie kwitła w mieście, ale niedaleko mojego miejsca.

Wielu sąsiadów próbuje sadzić ziemniaki już 9 maja, ale gleba jest nadal zimna, przez co ich ziemniaki corocznie są dotknięte zarazą, która następnie rozprzestrzenia się po całej wiosce. W ostatniej turze nasze ziemniaki są dotknięte zarazą, a potem tylko częściowo, głównie odmianami słabo odpornymi na tę chorobę. Płodozmianu nie da się w pełni obserwować, ponieważ mamy mniej zagonów niż miejsca przeznaczonego na ziemniaki, ale co roku przemieszczają się.

Ponieważ co roku robię dużo gorących łóżek, żyzna warstwa gleby tam stale rośnie, teraz została już utworzona na głębokość ponad dwóch bagnetów łopatowych. Za kilka lat gleba na całej działce będzie luźna i żyzna do głębokości 70-80 cm, co niewątpliwie wpłynie na plonowanie. Po zbiorach mój ojciec uprawia glebę ciągnikiem prowadzącym, a ja tego samego dnia zasiewam tam gorczycę białą.

Z czasem nastąpi to po 20 sierpnia. Ptaki jeszcze nie odleciały i dlatego mogą całkowicie wydziobać wszystkie nasiona. Aby temu zapobiec, ostrożnie zamykam nasiona gorczycy za pomocą grabi w glebie, podlewam (z węża z dyszą natryskową) i przykrywam spunbondem, a jeśli to nie wystarczy, przezroczystą folią. Jeśli tak się nie stanie, wszystkie nasiona zostaną dziobione.

Nie jest jasne, dlaczego dokładnie pod koniec sierpnia ptaki zjadają nasiona gorczycy białej i jej sadzonki, podczas gdy nie dotykają wysianych nasion tej kultury od wiosny do połowy sierpnia? Kiedyś zasiałem taką musztardę i za dwa dni ptaki zjadły wszystkie nasiona. Musztardę należy wysiać przed końcem sierpnia, czyli im wcześniej, tym lepiej. We wrześniu jest już za późno na zasiew, bo jest zimno, nasiona będą kiełkować przez długi czas, a rośliny będą się rozwijać bardzo wolno.

Przed przymrozkami: na przełomie października i listopada (kieruję się pogodą) tata kosi musztardę trymerem (jest od razu zgniatana), dodatkowo w to samo miejsce rozrzuca koński nawóz, a ja spryskuję glebę roztworem przygotowania Abiga-Peak (zgodnie z instrukcją), a zaraz po tym glebę uprawia się ciągnikiem. Dlatego przy pomocy międzyplonu (gorczycy białej) staramy się zachować płodozmian.

Musztarda jest rośliną z rodziny kapustowatych (dawna nazwa rodziny to krzyżówka) i może chorować na kil, który wpływa na wszystkie rodzaje kapusty, ale ponieważ nie uprawiam kapusty, nie mam się czego obawiać. Używam roztworu Abiga-Peak przeciwko phytophthora. Nigdy nie wapnowałem gleby, ponieważ zauważyłem, że na bulwach tej techniki rolniczej pojawia się parch czarny i pospolity. W przypadku porażenia strupem czarnym na bulwach pojawiają się czarne narośla, podobne do grudek gleby, a gdy dotknięty jest zwykły parch, pojawiają się narośla w postaci wypukłych wrzodów. Choroby te w żaden sposób nie wpływają na smak bulw, ale uszkodzenie przez nie plonów będzie znaczące.

Oczywiście oprócz wapnowania gleby na rozprzestrzenianie się parcha czarnego wpływa oczywiście sadzenie bulw w zimnej glebie i sadzenie na dużych głębokościach, a także wiosenna deszczowa pogoda. Klęska bulw z tą chorobą powoduje również brak potasu w glebie. Popiół zawiera potas i inne korzystne pierwiastki śladowe, ale wapnuje glebę, co również przyczynia się do rozprzestrzeniania się parcha czarnego. Dlatego stosuję pod ziemniaki potasowo-magnezowy, myślę, że ten nawóz potasowy jest najlepszy do stosowania pod ziemniaki i inne uprawy. Zawiera potas, magnez, siarkę.

Szybko się rozpuszcza i jest skuteczny na wszystkich typach gleby, niezależnie od jej kwasowości. Parch pospolity tworzy się na bulwach w temperaturach powyżej + 26 ° C przy niskiej wilgotności gleby. Wybuch tej choroby występuje zwykle w gorące i suche lata, jeśli sadzonki ziemniaków nie są podlewane. Świeży obornik zastosowany w roku posadzenia również przyczynia się do pojawienia się parcha pospolitego. Przy stosowaniu nawozów mineralnych następuje lekkie wapnowanie gleby, gdyż przy ich produkcji stosuje się gips jako wypełniacz odtleniający glebę.

Jeśli dokładnie przestudiujesz procentową zawartość substancji czynnej i balastu w nawozie mineralnym na opakowaniu, okaże się, że w prostym superfosfacie z gipsu, wapienia i fosforytu lub apatytu, który nie przereagował podczas produkcji nawozu - 80%. Do ogrodu dodaję kompost, do którego dodaję torf w niewielkich ilościach, dzięki czemu kwasowość gleby na moim terenie jest zawsze normalna. Swoją drogą zauważyłem, że ziemniaki lepiej sprawdzają się na glebie o kwasowości nieco powyżej normy.

Łóżko ziemniaczane

Wybór odmiany to poważna sprawa

Na plon ziemniaków wpływa nie tylko żyzność gleby na stanowisku, ale także odpowiednio dobrana odmiana, która musi być strefowa i odporna na choroby obserwowane w naszym regionie. Niestety, wiele odmian na północnym zachodzie jest dotkniętych zarazą, odmawiam takich odmian. Jeśli można zapobiec pojawieniu się parcha, zaraza późna rozprzestrzenia się w powietrzu.

W wielu katalogach proponowanych odmian ziemniaków piszą, że odmiana jest odporna na tę chorobę, ale nie oznacza to, że roślina nie zachoruje na zarazę w Twojej okolicy. W regionie Leningradu wypadają różne ilości opadów (obserwuje się różną wilgotność), a dla niektórych obszary na byłych osuszonych bagnach są tam bardziej wilgotne. Cóż mogę powiedzieć, w obrębie tego samego ogrodu lub wioski mikroklimat może się różnić. Na przykład na naszej stronie wszystko kwitnie i dojrzewa tydzień później niż w centrum wioski (jesteśmy na jej obrzeżach). Często wieją tu wiatry, gdy w wiosce panuje spokój.

Ale ta lokalizacja nie jest wadą naszej strony. Kiedy w maju powtarzają się przymrozki, we wsi już kwitną drzewa, a potem nie ma żniw, ale tutaj kwitną później, a my uciec od tego kłopotu. W efekcie minus lokalizacja serwisu zamienia się w duży plus. Wszyscy ogrodnicy muszą skupić się na mikroklimacie swojego miejsca, dlatego ważne jest, aby zachować czujność.

Zaraza późna to najczęstsza i najniebezpieczniejsza choroba. Najgorsze szkody wyrządza w chłodne i wilgotne lata. Kiedy roślina jest dotknięta tą chorobą, dolne liście najpierw stają się ciemnozielone, następnie plamy brązowieją, a później na spodniej stronie liścia pojawia się biały nalot. Aby zmniejszyć szkody (nie można się ich całkowicie pozbyć, ponieważ pojawia się u sąsiadów), należy podjąć szereg środków zapobiegawczych przed tą plagą.

Pozyskiwanie i dezynfekcja materiału nasadzeniowego

Sadzonki kupuję na wystawach iw sklepach z nasionami. Każdego roku próbuję przynajmniej pięciu nowych odmian. Sadzę je oddzielnie od reszty ziemniaków, aby wygodniej było ocenić zalety i wady odmian, a pielęgnacja tych bulw jest wyjątkowa. Większą wagę przywiązuję do nowych odmian, bo w pierwszym roku sadzenia muszą wykazywać plonowanie i odporność na choroby. Zbiory w pierwszym roku sadzenia uważam za maksimum dla tej odmiany.

W kolejnych latach porównuję liczbę bulw zebranych z jednej rośliny i jeśli jest ich połowa, to odrzucę odmianę. Wtedy ponownie kupię nowe bulwy tej samej odmiany, jeśli podobało mi się to ze względu na smak. W ciągu pierwszych dwóch lat, po dotarciu na nowe miejsce, prawie każda odmiana ziemniaka w większości przypadków zadziwia obfitością zbiorów. W kolejnych latach odmiana zaczyna się stopniowo degenerować nawet przy wysokim poziomie techniki rolniczej.

Każdego roku sadzę co najmniej dwadzieścia odmian ziemniaków, z których wszystkie mają różne daty nabycia. Niektóre są nowe, inne zasadziłem po raz drugi, niektóre dorastam do pięciu lub sześciu lat, co oznacza, że bardzo dobrze się pokazały. Dzięki takiej rotacji odmian zawsze zbieramy dobre plony, nawet jeśli jakaś odmiana uległa degeneracji.

Nowe odmiany kupuję w małych ilościach - po 10 bulw. Sam wybieram je z torby, jeśli sprzedawcy na to nie pozwolą, to nie kupię od nich. Badając bulwę wybieram tylko duże okazy, bez chorób, uszkodzeń mechanicznych iz dużą liczbą oczu. Jeśli są na nich bardzo brudne lub suche, to są złej jakości i najczęściej z chorobami.

W ten sposób sprzedawcy ukrywają nieodpowiedni materiał do sadzenia. W sklepie zdecydowanie biorę czek, aby w przypadku stwierdzenia choroby w domu (po praniu) można było zwrócić towar z powrotem do sklepu. Jeśli kupuję odmiany na wystawie, to natychmiast dokładnie myję bulwy (na wystawach są zlewy). A jeśli znajdę chore bulwy, natychmiast je zwracam. Tacy sprzedawcy muszą zostać przeszkoleni, aby nie sprzedawać niskiej jakości materiału do sadzenia, ponieważ ziemniaki odmianowe nie są tanie.

Przynosząc zakupy do domu, natychmiast umyłem ziemniaki ponownie mydłem do prania (72%) z gąbką. Następnie trzymam go w roztworze nadmanganianu potasu o średnim stężeniu przez 20 minut. Następnie wykonuję ten sam zabieg w roztworze Aktara (zgodnie z instrukcją). Więc dezynfekuję materiał sadzeniowy przed chorobami i szkodnikami. Chcę powiedzieć początkującym ogrodnikom, że należy to zrobić, w przeciwnym razie możesz wnieść wiele problemów do ogrodu. Lepiej jest zapobiegać niż traktować glebę na miejscu przez wiele lat!

Takie zapobieganie należy traktować bardzo poważnie. W ostatnich latach w naszym rolnictwie nabyliśmy już zbyt wiele chorób i szkodników. A wszystko to z materiału sadzeniowego otrzymanego z innych państw. Wiem, że urzędy celne wielu krajów bardzo dokładnie sprawdzają dostarczany im materiał nasadzeniowy, a także warzywa i owoce, aby nie wprowadzać szkodników.

Czytałem, że w Australii celnicy sprawdzą bagaż każdej osoby wjeżdżającej do kraju. W razie wątpliwości bagaż można spryskać środkiem dezynfekującym. W tym stanie import roślin i zwierząt, jak również eksport rzadkich gatunków lokalnych jest zabroniony. Jest to konieczne, aby zapobiec przenikaniu mikroorganizmów i owadów na kontynent, co może mieć niekorzystny wpływ na lokalny ekosystem. Australia bardziej niż inne ucierpiała z powodu przemieszczania się nowych gatunków roślin i zwierząt z innych kontynentów, więc jest to tam ściśle monitorowane przez wiele lat.

Niestety, w naszym kraju zbyt mało uwagi poświęca się takim działaniom zapobiegawczym, mimo że istnieje szereg rozporządzeń zobowiązujących do sprawdzenia importowanego materiału sadzeniowego dla wszystkich przyjeżdżających z zagranicy.

Przeczytaj część 2. Przygotowanie i sadzenie bulw ziemniaka →

„Jak wyhodować dobre zbiory pysznych ziemniaków”

• Część 1. Zakup i dezynfekcja materiału sadzeniowego ziemniaka
• Część 2. Przygotowanie i sadzenie bulw ziemniaka
• Część 3. Choroby i szkodniki ziemniaków
• Część 4. Zbiór ziemniaków do czerwca
• Część 5. Analiza odmian ziemniaka pod koniec lata